Ja swoją socjologię ukończyłem całkiem niedawno bo w 2009. Nie pracowałem w zawodzie, aż do 2019 roku gdy namalowałem swój pierwszy obraz odkryłem talent (umiejętności) do opisywania w postaci graficznej o nieoczywistych formach. Im dalej brnąłem tym bardziej poznawałem siebie i otoczenie, które łatwiej było zrozumieć. Nauczyłem się wielu zagadnień, że nie każdy rozumie co czyta tak samo nie każdy widzi co jest namalowane. Płytkie postrzeganie świata przez osoby zagubione w fascynacji wiary jest bardzo ciekawe dla obserwatora, który nie jest zapisany w żadnym ze znanych klubów z modlitwami dla bożków. Moje przebudzenie ze światowej schizofrenii wyszło dość szybko bo w wieku około 9 lat zadałem pytanie gdzie ten bóg jest skoro niebo to mieszanina gazów aż wreszcie brama do wszechświata. Odpowiedzi typu„bóg jest wszędzie” już wtedy były dla mnie abstrakcją.

Zastanawiam się, czy malarstwo abstrakcyjne jest odpowiedzią na zbiorowe urojenia naszych braci i siostry, którzy wierzą w te bez ładu różne plamy farby widząc tam coś czego nie ma nigdzie indziej niż w ich głowie.