Jak zapewnić powtarzanie rakietowych ataków Hamasu

"Podstawową przyczyną terroryzmu jest to, że odnosi sukcesy – terroryści stale odnosili korzyści ze swoich działań terrorystycznych. Terroryzm będzie trwał tak długo, jak długo działa na rzecz tych, którzy go używają, jak długo społeczność międzynarodowa nagradza ich, co robiła przez ostatnie trzydzieści pięć lat”.

Hamas otrzymał olbrzymie nagrody od międzynarodowej społeczności, od grup praw człowieka, od mediów, od wielu ludzie ze świata akademickiego i od milionów przyzwoitych ludzi za swoją barbarzyńską taktykę podwójnej zbrodni wojennej, czyli strzelania do izraelskich cywilów zza pleców palestyńskiej ludzkiej tarczy. Izrael był dotkliwie karany za próby bronienia swoich obywateli przed tymi rakietami. Chociaż Hamas doznawał znaczących porażek militarnych z rąk IDF, zyskał bonanzę w opinii publicznej. Jego status w Europie podniósł się, tak samo jak w ONZ i na arabskiej ulicy. Przegrał wojnę na polu bitwy w Gazie, ale wygrał wojnę w sercach i umysłach wielu przyzwoitych i znacznie większej liczby nieprzyzwoitych ludzi na całym świecie. I wygrał te wojnę bardzo małym kosztem. Niezależnie od tego, czy ofiar śmiertelnych było 500-600, jak pisała “Corriere della Sera”, czy 1300 jak informował Hamas, martwi cywile służą interesom Hamasu, który uważa ich za męczenników. Nie są zapisani po stronie kosztów. W księdze obrachunkowej zgodnie z koszmarnym kultem śmierci, który Hamas utrwala, są po stronie zysków.

Tutaj, w prostych słowach, jest dwunastostopniowy program, jakiego Hamas i społeczność międzynarodowa powinni trzymać się, jeśli naprawdę chcą, by terroryzm stał się główną taktyką używaną przeciwko demokracjom przez tych, którzy mają do nich pretensje i żale:

Krok 1: Używaj terroryzmu – rakiet skierowanych na cywili, zamachy samobójcze na pizzerie i dyskoteki, bomby podkładane w szkolnych autobusach, strzelaninę w klasie szkolnej… tak szeroko  jak to możliwe przeciwko twoim wrogom do punktu, kiedy już nie mają wyboru i muszą odpowiedzieć akcją militarną.

Krok 2: Zapewnij, że terroryści i ich broń, rakiety, materiały wybuchowe… są rozlokowane wśród cywilów na gęsto zaludnionych obszarach.

Krok 3: Kiedy przychodzi nieunikniony atak, użyj ludzkiej tarczy, im młodszej, tym lepiej. Rekrutuj wolontariuszy do niej, ale jeśli to konieczne, zmuś ich, także niemowlęta i małe dzieci.

Krok 4: Zapewnij, że twoi wojownicy-terroryści noszą cywilne ubrania. Zwerbuj na terrorystów tak wiele kobiet i nastolatków jak to możliwe.

Krok 5: Miej przygotowane kamery i życzliwych dziennikarzy, by filmowali każdą śmierć i przekazywali te obrazy tak szeroko, jak to możliwe, do mediów na całym świecie.

Krok 6: Powtarzaj zdjęcia tych samych martwych cywilów, szczególnie dzieci i przesyłaj je od jednych mediów do drugich, mnożąc w ten sposób rzekomą liczbę zabitych cywilów. 

Krok 7: Bądź pewien, że życzliwi lekarze i personel ONZ przesadzą liczbę zabitych cywilów, licząc jako cywilów każdą osobę poniżej 18 roku życia i każdą kobietę, nawet jeśli są terrorystami.

Krok 8: Rozprzestrzeniaj całkowicie fałszywe doniesienia o ofiarach cywilnych i ich lokalizacji, na przykład, twierdząc, że zginęło wielu cywilów w szkole ONZ, kiedy wiesz, że żaden z zabitych nie był w tej szkole. Możesz mieć pełne zaufanie, że media umieszczą twoje przesadzone doniesienie na pierwszej stronie, a kiedy w końcu prawda, po starannym dochodzeniu, wyjdzie na jaw w całe tygodnie lub miesiące później, zostanie zagrzebana na ostatnich stronach.  

Krok 9: Oskarżaj demokrację o zbrodnie wojenne i wnoś pozwy przeciwko jej przywódcom i żołnierzom do sądów życzliwych dla Hamasu na całym świecie. Wniesienie spraw sądowych stworzy wrażenie winy, nawet jeśli oskarżenia zostaną odrzucone miesiące lub lata później.

Krok 10: Zorganizuj rozmaite “debaty” w ONZ, na których tyrańskie dyktatury z całego świata staną w kolejce do zajęcia podium i potępienia Izraela za zbrodnie rutynowo popełniane przez te dyktatury, ale nie przez Izrael.  

Krok 11: Wyciągnij stałą ekipę niezawodnie antyizraelskich ludzi ze świata akademickiego, by zalewali gazety i programy telewizyjne najgorszymi bredniami o prawie międzynarodowym, prawach człowieka i prawach wojny – bzdurami, za które oblano by studenta na egzaminie na każdym porządnym wydziale prawa.  

Krok 12: Zapewnij, że Hamas rozumie, iż jeśli powtórzy swoją strategię podwójnej zbrodni wojennej, zostanie znowu nagrodzony, a jeśli Izrael będzie bronił się, zostanie raz jeszcze ukarany.

Te dwanaście kroków są do użytku grup terrorystycznych, krajów i organizacji takich jak ONZ, które wydają się zdeterminowane, by ośmielać i popierać terroryzm.

A teraz sześć kroków dla tych demokracji, które rzeczywiście chciałyby zakończenia ataków terrorystycznych przeciwko cywilom.  

Krok 1: Nigdy, w żadnej sytuacji, nie nagradzaj terroryzmu ani grupy, która stosuje terroryzm do osiągnięcia swoich celów.

Krok 2: Zawsze karz terrorystów i grupy terrorystyczne, które stosują terroryzm wobec cywilów.

Krok 3: Nigdy nie karz demokracji, które starają się zapobiec aktom terroru przeciwko cywilom, szczególnie, kiedy terroryści chowają się wśród własnej ludności cywilnej w celu sprowokowania demokracji do zabicia cywilów.  

Krok 4: Nigdy nie pozwól, by organizacje praw człowieka, organizacje międzynarodowe lub trybunały ds. zbrodni wojennych zostały przejęte przez zwolenników terroryzmu lub wrogów demokracji, by karać tylko tych, którzy starają się bronić swoich cywilów przed terroryzmem.  Szczególnie, kiedy demokracje okazywały cierpliwość i nie miały żadnej rozsądnej alternatywy poza wojskową samoobroną.

Krok 5: Nigdy nie manipuluj emocjami przyzwoitych ludzi przez pokazywanie im tylko ludzkiej tarczy, cywilów którzy zostali zabici podczas wojskowych działań samoobronnych demokracji, bez wyjaśnienia, że to terroryści spowodowali ich śmierć.

Krok 6: Zapewnij, że sprawa, o którą walczą terroryści, doznaje uszczerbku po każdym akcie terroryzmu.

Jak pisałem w 2002 roku:

"Nie tylko nigdy nie wolno nagradzać terroryzmu, sprawa tych, którzy uprawiają terroryzm, musi w wyniku terroryzmu być skompromitowana i to w sposób znacznie mocniejszy niż byłaby bez niego. Sposób, w jaki terroryści definiują i wyliczają koszty i zyski może różnić się od sposobu, w jaki pospolici przestępcy decydują, czy rabować, oszukiwać lub zastraszać, ale odpowiedź społeczeństwa musi opierać się na podobnych zasadach. Ci, którzy uprawiają terroryzm, mają własne kryteria oceny sukcesu i porażki i przy stosowaniu konsekwentnej zasady, że ci, którzy stosują terroryzm muszą ponosić konsekwencje z powodu użycia tej taktyki, musimy pogorszyć ich sytuację zgodnie z ich własnymi kryteriami”.

Społeczność międzynarodowa, ogólnie rzecz biorąc, robi odwrotnie. Przesłanie, jakie wysyła terrorystom, brzmi: “Tak trzymać! To tylko pomoże twojej terrorystycznej sprawie i zaszkodzi demokratycznemu wrogowi”. Nic dziwnego, że Hamas i inne grupy terrorystyczne uważają swoją taktykę popełniania zbrodni wojennych za w pełni zwycięską dla terroryzmu i gwarantującą przegraną demokracji.

How To Assure Repetition of Hamas Rocket Attacks

Gatestone Institute, 14 maja 2021

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Amerykański prawnik i komentator spraw międzynarodowych. Emerytowany wykładowca prawa konstytucyjnego (w 1967 roku w wieku lat 28 został najmłodszym profesorem zwyczajnym prawa w historii Harvard Law School).

Dershowitz jest autorem wielu książek, wśród których najgłośniejszą jest The Case for Israel (2003). Jest to książka, z którą można się zgadzać lub nie, ale która jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto próbuje zrozumieć zawikłany obraz konfliktu na Bliskim Wschodzie oraz sposobu postrzegania Izraela przez resztę świata.