Żywotność wirusa Covid-19 na różnych powierzchniach (rada: używaj rękawiczek, kiedy odbierasz paczki i nie otwieraj ich przez 24 godziny)
SARS-CoV-1, podobnie jak jego następca krążący obecnie po całym globie, pojawił się w Chinach i zaraził ponad 8 tysięcy ludzi w 2002 i 2003 roku. SARS-CoV-1 został zwalczony przez intensywne śledzenie dróg kontaktowych i izolację, i od 2004 roku nie wykryto ani jednego przypadku.
Ten bardzo krótki artykuł jest zrozumiały dla laików i możesz zobaczyć go tutaj lub przez klikniecie na link pod zrzutem z ekranu poniżej.
Dla zbadania żywotności w aerozolu, wirus został rozpylony (w formę aerozolu w małych kroplach) i wstrzyknięty do „bębna Goldberga”, który obraca się i utrzymuje rozpylony materiał w powietrzu przez długi czas.
Co pewien czas pobierano próbki zainfekowanego materiału i badano żywotność wirusa (aerozol z bębna lub wirus rozpylano na powierzchniach z miedzi, kartonu, papieru, plastiku i stali nierdzewnej). Pozostałą ilość wirusa zdolnego do spowodowania infekcji mierzono jako TCID50, czyli ilość pobranego materiału wymagana do spowodowania infekcji w 50% hodowanej tkanki. Ta liczba maleje z czasem w miarę umierania wirusa.
Główna informacja pochodzi z tabeli poniżej, która podaje – w trzech rzędach – rozpad żywotności wirusa w czasie, wykresy regresji przewidujące rozpad w czasie i oszacowania półżycia wirusa w aerozolu na różnych powierzchniach w oparciu o zakładanie gwałtownego tempa rozkładu ilości wirusa. Wirus, który nas interesuje, SARS-CoV-2, pokazany jest kolorem czerwonym, a jego krewny, wirus SARS (SARS-CoV-1), niebieskim.
Proszę spojrzeć. Opis magazynu podałem pod tabelą dla znawców, ale streszczam wyniki poniżej:
Lekcje dla nas:
1.) Nowy wirus ma tempo rozkładu mniej więcej takie samo jak wirus SARS – poza kartonem. Nowy wirus Covid-19 rozkłada się całkowicie na kartonie po 24 godzinach, ale ten wcześniejszy wirus właściwie znika już po ośmiu. Znaczy to, że jeśli dostajesz kartonową paczkę pocztą, albo zostaw ją za drzwiami, albo dotykaj jej w rękawiczkach i nie otwieraj co najmniej przez jeden dzień.
2.) Na nierdzewnej stali i plastiku nowy wirus zniknie niemal całkowicie po czterech dniach, a na miedzi po około 8 godzinach. To znaczy, że jeśli dotykasz nierdzewnej stali lub plastiku, jak poręczy w metrze lub autobusie, możesz zarazić się nawet w kilka dni po tym, kiedy dotknęła tych powierzchni zarażona osoba.
3.) Nowy wirus w powietrzu był jeszcze mniej żywotny niż na kartonie, z półżyciem dla obu koronawirusów (starego i nowego) długości jednej godziny (tj. po ośmiu godzinach zakaźność została zredukowana 256-krotnie). Nadal jednak znaczy to, że jeśli idziesz przez miejsce, na którym zarażony człowiek kichnął lub kaszlnął godzinę lub dwie wcześniej, możesz zostać zarażony.
Główną lekcją jest to, że należy unikać przebywania blisko ludzi, którzy kichają, a szczególnie tych, którzy kaszlą, i należy umyć ręce TAK SZYBKO JAK TO MOŻLIWE, jeśli dotknąłeś czegoś podejrzanego. I, oczywiście NIE DOTYKAJ TWARZY. Praktykowałem to i sądzę, że nieźle mi to wychodzi, chociaż wszyscy nieświadomie dotykamy twarzy.
Tutaj jest zdjęcie z NIH, pokazujące wirusa wydostającego się z komórek. Podpis: „Ten obraz ze skaningowego mikroskopu elektronowego pokazuje SARS-CoV-2 (żółty)—także znany jako 2019-nCoV, wirus, który powoduje COVID-19—wyizolowany od pacjenta w USA, wyłaniający się z powierzchni komórek (niebiesko/różowe) hodowanych w laboratorium NIAID-RML.”
_______________
van Doremalen N. et al. 2020. Aerosol and Surface Stability of SARS-CoV-2 as Compared with SARS-CoV-1. New England J. Med. March 17, 2020; DOI: 10.1056/NEJMc2004973.
Share this:
Why Evolution Is True, 20 marca 2020
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Od redakcji „Listów z naszego sadu”
Omawiający na innych stronach internetowych ten artykuł zwracają uwagę na fakt, że w naturalnym środowisku wirus nie lata w powietrzu godzinami, zostaje rozproszony i opada na ziemię lub na różne powierzchnie. Tak więc, możemy bez obaw spacerować w parku, czy w lesie, natomiast musimy pamiętać, że kontakt z przedmiotami, których dotykają inni ludzie może być niebezpieczny.
Emerytowany profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji. Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków. Jest również jednym ze znanych "nowych ateistów" i autorem książki "Faith vs Fakt". Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.