Rzeźnik z przywilejami


Anjuli Pandavar 2024-05-31


Nie było opuszczenia flagi do połowy masztu dla Papa Doca, nie było minuty ciszy dla Idi Amina, nie było kondolencji dla Slobodana Miloševicia. Zdobył jednak to wszystko Ebrahim Raisi. Nie tylko ja to zauważyłam.


Kim musi być lub co posiadać rzeźnik, aby osiągnąć taką pozycję po śmierci? Za życia na ogół tylko najbardziej uciskani ze swego ludu i ci na wyższych stanowiskach, którzy urazili  wątłe ego rzeźnika, bali się go i wychwalali. Światowi przywódcy, zwłaszcza ci stojący na czele wielkich mocarstw, wspierali rzeźników, którzy trzymali się ich linii partyjnej, obalali tych, którzy występowali przeciwko nim i generalnie nie „mieszali się w wewnętrzne sprawy suwerennych państw”, jeśli chodzi o resztę. Czasami, jeśli rzeźnicy mieli „istotne znaczenie strategiczne” (tzw. nasi łajdacy), jak na przykład emir Kataru lub przewodniczący Komunistycznej Partii Chin, zwracali uwagę na swoje maniery i odbywali pełne szacunku wizyty państwowe. Ale rzeźnicy, przed którymi tak się płaszczyli, byli żywi. Ebrahim Raisi nie żyje.


Dzikie spekulacje kłębią mi się w głowie: a co z Pol Potem? Jakie pożegnanie otrzymał? A co z Pinochetem? Atatürkiem? Mao? A co z Zią ul-Haq? Mobutu Sese Seko? Ławrientijem Berią? Muammarem Kaddafim... i tak to trwało, a przez głowę nieustannie przechodziła procesja niesławnych i niegodziwych ludzi, wszyscy ludzie z wyżyn podłości, wszyscy uprawnieni do immunitetu dyplomatycznego, największego oszustwa, jakie kiedykolwiek wymyślono. Ostatni z tej nikczemnej hordy, który wydał ostatnie tchnienie, Ebrahim Raisi, otrzymał mowy pochwalne z najwyższych szczebli tego porządku dyplomatycznego.


Najwyżsi dyplomaci dzisiejszego świata, Josep Borrell, Antony Blinken i António Guterres, wszyscy szanowni panowie, nie zmarnowali ani chwili, aby pospiesznie oddać pokłon martwemu rzeźnikowi. Każdy z nich służył przesiąkniętemu krwią reżimowi rzeźnika. Bagatelizowali zbrodnie tego reżimu, zapewniając nas jednocześnie, że robią wszystko, dosłownie wszystko, aby mułłowie wrócili do „porządku opartego na zasadach”. Zebrałam kilka zapewnień Antony’ego Blinkena w jednym akapicie:

„Będziemy nadal egzekwować wszystkie nasze sankcje. Będziemy w dalszym ciągu zdecydowanie przeciwstawiać się destabilizującym działaniom Iranu. Nadal podejmujemy zdecydowane działania przeciwko innym działaniom Iranu, którym my i wiele innych krajów głęboko się sprzeciwiamy. Nadal mocno wierzymy, że dyplomacja jest najlepszym sposobem rozwiązania tego problemu. Nadal jesteśmy gotowi badać ścieżki dyplomatyczne. Nadal wierzymy, że dyplomacja to najlepszy sposób, aby w sposób sprawdzalny, skuteczny i trwały uniemożliwić Iranowi zdobycie broni nuklearnej. Nadal wierzymy, że najskuteczniejszym sposobem poradzenia sobie z obawami społeczności międzynarodowej dotyczącymi irańskiego programu nuklearnego jest droga dyplomatyczna. W dalszym ciągu szukamy sposobów na zakłócenie szkodliwych działań, w które są zaangażowani. Nadal wierzymy, że najskuteczniejszym sposobem na osiągnięcie tego jest dyplomacja. Będziemy w dalszym ciągu ściśle konsultować się z europejskimi sojusznikami, Izraelem, partnerami w regionie i kolegami z Kongresu w sprawie dalszych działań. Nadal wierzymy, że najlepszym i najskuteczniejszym sposobem rozwiązania wyzwania nuklearnego postawionego przez Iran jest droga dyplomatyczna. Nadal wierzymy, że powrót do przestrzegania umowy to najlepsze rozwiązanie, to nie jest nieskończona perspektywa, ponieważ nie pozwolimy, aby Iran w rzeczywistości zwlekał z rozmowami i nie przedstawił żadnej znaczącej i poważnej propozycji – dla rozwiązania nierozstrzygniętych kwestii, powrotu do zgodności, przy jednoczesnym udoskonalaniu swojego programu. A więc pas startowy staje się bardzo, bardzo krótki. JCPOA... na własnych warunkach odniosło sukces, blokując w krótkim czasie drogę Iranu do produkcji materiału rozszczepialnego do broni nuklearnej. Zawierało także funkcję, która kontynuuje najbardziej inwazyjny system inspekcji i monitorowania w historii kontroli zbrojeń. Największym problemem, przed jakim stoimy w związku z Iranem i z którym niestety nadal borykamy się, a który może się jeszcze pogorszyć, jest to, że w odniesieniu do wszystkich rażących działań Iranu we wszystkich tych obszarach Iran, który ma broń nuklearną lub ma zdolność do jej zdobycia lub materiału na nią w bardzo krótkim czasie, przedstawia niebezpieczeństwo działania z jeszcze większą bezkarnością niż ma to miejsce dotychczas.” (Różne źródła)

„Wydaje się, że Iran nie myśli obecnie poważnie o zrobieniu tego, co konieczne, aby powrócić do przestrzegania prawa, dlatego zakończyliśmy tę rundę rozmów”. — Sekretarz stanu Antony Blinken, 3 grudnia 2021 r.


„Wygląda na to, że nie jest poważny”. Wow! Sherlock znowu atakuje! Niemniej szokujące było następujące oświadczenie personelu Antony'ego Blinkena z Departamentu Stanu USA:

Do natychmiastowej publikacji

OŚWIADCZENIE RZECZNIKA MATTHEW MILLERA

20 maja 2024 r.


W sprawie śmierci prezydenta Iranu Raisiego i innych osób w katastrofie helikoptera

Stany Zjednoczone składają oficjalne kondolencje z powodu śmierci prezydenta Iranu Ebrahima Raisiego, ministra spraw zagranicznych Amira-Abdollahiana i innych osób członków ich delegacji w katastrofie helikoptera w północno-zachodnim Iranie. Gdy Iran wybiera nowego prezydenta, potwierdzamy nasze wsparcie dla narodu irańskiego i jego walki o prawa człowieka i podstawowe wolności.

Wszystko to jest autentyczne, z wyjątkiem: „Potwierdzamy nasze wsparcie dla narodu irańskiego i jego walki o prawa człowieka i podstawowe wolności”. Przykro mi, Departamencie Stanu USA, ale historia twoich działań pokazuje coś zupełnie odwrotnego.


Najwyższy dyplomata UE, Josep Borrell, drugi po Blinkenie najbardziej bezużyteczny człowiek na świecie, zamieścił własne płaszczenie się na X:

Unia Europejska składa kondolencje z powodu śmierci Prezydenta Islamskiej Republiki Iranu Ebrahima Raisiego, ministra spraw zagranicznych Husseina Amira Abdollahiana i innych irańskich przedstawicieli w tragicznej katastrofie helikoptera w niedzielę.

Dyplomatyczne pochwały Organizacji Narodów Zjednoczonych przebiły jednak to wszystko. To dostojne ciało, założone w reakcji na ostatnią faszystowską próbę przejęcia władzy nad światem, po raz kolejny w ciągu siedmiu miesięcy bezczelnie i jednoznacznie pokazało, że teraz służy faszystowskim panom. Organizacja António Guterresa nakazała:

Flaga ONZ zostanie opuszczona do połowy masztu na znak szacunku z powodu śmierci Jego Ekscelencji Pana Sejjeda Ebrahima Raisiego, Prezydenta Islamskiej Republiki Iranu. Zachęcamy wszystkie urzędy i posterunki służbowe do opuszczenia z tej okazji flagi.

"Zachęcamy." Jeśli ten czasownik nie powoduje dreszczy na plecach, drogi czytelniku, to nie znasz totalitaryzmu. Pomyśl o innych zachętach jak na przykład: „Masz ładne miejsce. Szkoda, gdyby coś mu się stało”.


Jeśli wszystkie te dyplomatyczne pokłony Zachodu przed rzeźnikiem z Teheranu cokolwiek nam pokazują, to że Iran najwyraźniej nie potrzebuje broni nuklearnej, aby podporządkować sobie Zachód. Szerszy obraz nie jest zabawny, ponieważ pokazuje podporządkowanie się Zachodu przesłankom i nakazom szariatu. Izrael i jego zwolennicy byli przerażeni i oburzeni, gdy Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej różne organy opowiedziały się wyraźnie po stronie Hamasu i przeciwko Izraelowi po masakrze Simchat Tora w dniu 7 października 2023 r. Nie było powodu do takiej reakcji, ponieważ znaki były jasne już od długiego czasu.


Organizacja Narodów Zjednoczonych jest pod kontrolą ludzi, dla których zasady założycielskie ONZ są anatemą. Ówczesny Związek Radziecki (dysponujący trzema głosami), a obecnie Rosja wraz ze swoimi arabsko-muzułmańskimi sojusznikami, od samego początku, przez wykorzystanie zachodniego założenia, że wszyscy jesteśmy równi i musimy żyć obok siebie w pokoju dla wzajemnego dobrobytu, działa na rzecz przywrócenia porządku przedoświeceniowego. Mimo wszelkich oznak, które przez dziesięciolecia wskazywały, że Procesy Norymberskie nie położyły kresu wysiłkom zmierzającym do sprowadzenia całego świata do takiego czy innego rodzaju totalitaryzmu, a dążący do takiego świata przejmowali kontrolę nad Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej organami, zachodni idealizm trwał nadal, bo tak wydawało się słuszne, „w przeciwnym razie staniemy się tacy jak oni”.


Reakcja ONZ na masakrę Simchat Torah i śmierć Ebrahima Raisiego nie jest jedynie moralną klęską, za którą należy tę organizację potępić. Są barometrem zaniku wolności, którą wszyscy na Zachodzie uważamy za oczywistość. Weźmy na przykład Statut Rzymski, na mocy którego utworzono Międzynarodowy Trybunał Karny. Statut bardzo jasno określa, co stanowi zbrodnię przeciw ludzkości:


Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego

 Rome Statute of the International Criminal Court

Artykuł  7

Zbrodnie przeciwko ludzkości

1. 

 Dla celów niniejszego statutu "zbrodnia przeciwko ludzkości" oznacza którykolwiek z następujących czynów, popełniony w ramach rozległego lub systematycznego, świadomego ataku skierowanego przeciwko ludności cywilnej:

(a) zabójstwo;

(b) eksterminacja;

(c) niewolnictwo;

(d) deportacja lub przymusowe przemieszczanie ludności;

(e) uwięzienie lub inne dotkliwe pozbawienie wolności fizycznej z naruszeniem podstawowych reguł prawa międzynarodowego;

(f) tortury;

(g) zgwałcenie, niewolnictwo seksualne, przymusowa prostytucja, wymuszona ciąża, przymusowa sterylizacja oraz jakiekolwiek inne formy przemocy seksualnej porównywalnej wagi;

(h) prześladowanie jakiejkowiek możliwej do zidentyfikowania grupy lub zbiorowości z powodów politycznych, rasowych, narodowych, etnicznych, kulturowych, religijnych, płci (gender) w rozumieniu ustępu 3 lub z innych powodów powszechnie uznanych za niedopuszczalne na podstawie prawa międzynarodowego, w związku z jakimkolwiek czynem, do którego odnosi się niniejszy ustęp, lub z jakąkolwiek zbrodnią objętą jurysdykcją Trybunału;

(i) wymuszone zaginięcia osób;

(j) zbrodnia apartheidu;

(k) inne nieludzkie czyny o podobnym charakterze celowo powodujące ogromne cierpienie lub poważne uszkodzenie ciała albo zdrowia psychicznego lub fizycznego.

2. 

W rozumieniu ustępu 1:

(a) "atak skierowany przeciwko ludności cywilnej" oznacza sposób działania, polegający na wielokrotnym dopuszczaniu się czynów opisanych w ustępie 1 skierowanych przeciwko ludności cywilnej, podjęty stosownie do lub dla wsparcia polityki państwowej lub organizacyjnej zakładającej dokonanie takiego ataku;

Każdy z wymienionych powyżej czynów stanowi zbrodnię przeciw ludzkości. Każdy czyn wymieniony powyżej jest dozwolony na mocy szariatu. Większość z nich jest obowiązkowa na mocy szariatu. Wszystkich tych czynów, każdego z nich, Palestyńczycy, za pośrednictwem swojej organizacji Hamas, dopuścili się na narodzie Izraela 7 października 2023 r. i nadal dopuszczają się na tych, których wciąż przetrzymują. Jak sprawić, by nikt tego nie zauważył? Oskarżcie o to wszystko Izrael - odwiecznego chłopca do bicia. Organizacja Narodów Zjednoczonych, gdzie Izrael prosi i błaga o sprawiedliwe traktowanie, wyłącznie afiszowała się swoim szacunkiem dla szariatu. Zrobiła to ponownie 21 maja 2024 r., kiedy pośpieszyła z zarejestrowaniem „oznak szacunku” dla człowieka, który równie dobrze mógłby być postawiony przed sądem w Norymberdze.


Jeszcze jedna rzecz na temat zbrodni przeciw ludzkości: cieszą się one uniwersalną jurysdykcją.

Chociaż koncepcja jurysdykcji uniwersalnej pozostaje kontrowersyjna, zwolennicy jurysdykcji uniwersalnej niezmiennie włączają w jej zakres zbrodnie przeciwko ludzkości. …Zbrodnia przeciw ludzkości prawdopodobnie może być sądzona przez każdy sąd karny na świecie” (Margaret M. deGuzman, “Crimes Against Humanity”, (s. 4). „Państwa coraz częściej starają się sprawować uniwersalną jurysdykcję nad zbrodniami przeciwko ludzkości i wymagać od Państw, w których przebywają osoby oskarżone o te przestępstwa, ich ekstradycji lub ścigania” (s. 25).

Najpoważniejszą kwestią związaną z uniwersalną jurysdykcją w przypadku zbrodni przeciw ludzkości jest to, że szariat, islamski system prawny, nie tylko zaprzecza istnieniu czegoś takiego jak zbrodnia przeciwko ludzkości, ale przypisuje wyłącznie sobie uniwersalną jurysdykcję, ponieważ jest „świętym prawem”. Innymi słowy, Organizacja Narodów Zjednoczonych i inne ciała światowe mogą proponować takie prawo międzynarodowe, jakie chcą, a szariat przebija je wszystkie. Dla muzułmanów, szariat jest jedynym prawem obowiązującym wszędzie. Organizacja Narodów Zjednoczonych jasno wyraziła swoje poddanie się szariatowi, umieszczając w swoim archiwum dokumentów Kairską Deklarację Praw Człowieka w Islamie (CDHRI), muzułmańską odpowiedź na Powszechną Deklarację Praw Człowieka. CDHRI jest usiana zastrzeżeniami, takimi jak:

Zgodnie z islamskim szariatem;

Z wyjątkiem powodu określonego przez szariat;

Obowiązek określony przez szariat;

Bez powodu określonego przez szariat;

Zgodnie z wartościami etycznymi i zasadami szariatu;

Zgodnie z zasadami szariatu;

W ramach szariatu;

Chyba że motywacją jest czyn uznawany przez szariat za przestępstwo;

Nie może być innego podporządkowania niż Bogu Najwyższemu [tj. szariatowi];

Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w szariacie;

Jeśli nie jest to sprzeczne z zasadami szariatu;

Zgodnie z postanowieniami szariatu;

Zależnie od islamskiego szariatu;

Zgodnie z normami islamskiego szariatu.

Niektóre artykuły CDHRI warto przytoczyć w całości. Pamiętacie Światowy pakt w sprawie migracji (GCSORM), do podpisania którego w 2018 r. tak wielu zachodnich przywódców biegło na wyścigi? No cóż, zgadnijcie skąd to się bierze?

ARTYKUŁ 12 CDHRI: Każdy człowiek będzie miał prawo, w ramach szariatu, do swobodnego przemieszczania się i wyboru miejsca zamieszkania, zarówno w swoim kraju, jak i poza nim, a w przypadku prześladowania [w swoim kraju lub poza nim, AP], ma prawo do ubiegać się o azyl w innym kraju. Kraj schronienia zapewni mu ochronę [niezależnie od tego, jak się dostał, AP] do czasu dotarcia do bezpiecznego miejsca, chyba że powodem azylu jest czyn uznawany przez szariat za przestępstwo. (Moje podkreślenie. Proszę zauważyć, że „kraj schronienia” nie jest utożsamiany z bezpieczeństwem).

Teraz zgadnijcie, dlaczego Światowy pakt w sprawie migracji nigdy nie wspomina o „legalnej migracji” ani „nielegalnej migracji”, ale w całym tekście mówi wyłącznie o „regulowanej migracji” i „nieregulowanej migracji”, przy czym żadne z tych pojęć nie jest zdefiniowane, chociaż zamierzone znaczenia są jasne: „regulowana migracja” = dotknięty kraj wyraża zgodę; „nieregulowana migracja” = dotknięty kraj nie wyraża zgody.

ARTYKUŁ 19 CDHRI: (d) Nie będzie żadnego przestępstwa ani kary, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w szaricie.

Zgodnie z szariatem migracja nie tylko nie jest przestępstwem, ale jest obowiązkiem (hidżra) i odbywa się z krajów muzułmańskich do krajów niemuzułmańskich. „Światowy pakt” nie dotyczy migracji; chodzi konkretnie o migrację muzułmanów. Uważna lektura Światowego paktu w sprawie migracji pokazuje, że jest to realizacja polityki określona w art. 12 CDHRI. W GCSORM leży jądro zniszczenia państwa narodowego i usunięcia całego prawa, które nie jest szariatem. Stąd:

ARTYKUŁ 24: Wszystkie prawa i wolności określone w niniejszej Deklaracji podlegają islamskiemu szariatowi,

i

ARTYKUŁ 25: Islamski szariat jest jedynym źródłem odniesienia dla wyjaśnienia któregokolwiek z artykułów niniejszej Deklaracji.

Islamscy apologeci i ci, którzy zawsze usprawiedliwiają muzułmanów, mogą wskazać na Artykuł 21: „Branie zakładników w jakiejkolwiek formie i w jakimkolwiek celu jest wyraźnie zabronione”, aby twierdzić, że Hamas nie jest islamski. Pragnę tylko zauważyć, że 7 października Hamas nie wziął ani jednego zakładnika. Każdy, kogo pojmali i przewieźli przez granicę do Gazy, jest (ich zdaniem) jeńcem wojennym. Dżihad to wojna. Dostali się do niewoli podczas wojny. Wszystko, co muzułmanie robili swoim jeńcom wojennym, czy to na strychach prywatnych domów, czy w podziemnych lochach, było zgodne z szariatem. Uwolnienie ich to tylko jedna z czterech opcji, na jakie pozwala im szariat w stosunku do więźniów. Z ich punktu widzenia nie ma nic złego w zamianie przetrzymywanych przez nich „jeńców wojennych” na jeńców wojennych w izraelskich więzieniach, czego domagał się nawet członek Knesetu Ayman Odeh. Nadal jest członkiem Knesetu.


Do tego dochodzą tak złowrogie gwarancje totalitarne, jak: „Prawdziwa wiara jest gwarancją wzmocnienia takiej godności na drodze do ludzkiej doskonałości”. Czytaj: wszelka religia musi być wyłącznie religią Allaha. Szariat to ołtarz, na którym zachodnie elity poświęcają swoje własne populacje, chętnie podsycając szaleńcze podziały tłumów w sprawach zmian klimatycznych, rasizmu i osób transpłciowych. Gotowość pokazania, jak przestrzegają szariatu, jest powodem, dla którego zachodni przywódcy prześcigają się w wspieraniu Palestyńczyków, ugłaskiwaniu Iranu, spełnianiu każdego muzułmańskiego żądania i składaniu wyrazów szacunku rzeźnikowi z Teheranu. Szariat stanowi, że muzułmańskiego przywódcę należy słuchać bez względu na to, jak złym jest przywódcą, pod warunkiem, że stosuje szariat. Farsa, która rozegrała się w ostatnich miesiącach przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości, stanowi kpinę ze wszelkiego prawa z wyjątkiem szariatu, którego standardem sprawiedliwości jest to, że sędzia powinien być „łagodny wobec muzułmanów i surowy wobec niewiernych”. Obserwacja akrobacji naszych przywódców powinna prowadzić do uświadomienia sobie głębi ich zdrady, gdy składali hołd Ebrahimowi Raisiemu.


Link do oryginału: https://www.murtaddtohuman.org/the-butcher-with-privilege/?ref=murtadd-to-human-newsletter

Murtadd to human, 24 maja 2024

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

 


Picture credits:

Stevan Kragujević - This file has been extracted from another file, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=128009853

Unknown artist - This file has been extracted from another file, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=14975383

Bernard Gotfryd - This file has been extracted from another file, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=110516059

Unknown author - Store norske leksikon, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=110938330

Ministerio de Relaciones Exteriores de Chile. - Archivo General Histórico del Ministerio de Relaciones Exteriores at the Wayback Machine ([1]), CC BY 2.0 cl, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=27406280

Unknown author - Biblioteca Virtual de Defensa: RETRATO DEL GRAL. FRANCISCO FRANCO BAHAMONDE (MUE-120973), CC0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=70812173

неизвестный (unknown) - http://sarbaharapath.com/wp-content/uploads/2015/11/Mao2.jpg, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=70869121

Pakistan Army - https://pakistanarmy.gov.pk/, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=139259486

Frank Hall - This file has been extracted from another file, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=9873488

Unknown author - https://humus.livejournal.com/5707829.html, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=144757917

Stevan Kragujević - Transferred from sr.wikipedia to Commons., CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=70786070

Unknown Author - https://obtienearchivo.bcn.cl/obtienearchivo?id=documentos/10221.1/72721/2/275762.pdf&;origen=BDigital, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=108373614

Unknown author - https://mustafakemalim.com/wp-content/uploads/2020/05/Mustafa-Kemal-Atatü;rk-portresi-1932.jpg, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=60828003

Denelson83, Zscout370 ve Madden - Flag of the United Nations from the Open Clip Art website. Modifications by Denelson83, Zscout370 and Madden. Official construction sheet here.(1946-presentUnited Nations) The United Nations flag code and regulations, as amended November 11, 1952, New York OCLC: 7548838., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=437460

https://www.murtaddtohuman.org/the-butcher-with-privilege/?ref=murtadd-to-human-newsletter

Murtadd to Human, 24 maja 2024

Tłumaczenie; Małgorzata Koraszewska



Anjuli Pandavar


Urodzona w RPA w muzułmańskiej rodzinie, czarna Brytyjka, pisarka, która porzuciła islam i którą niedawno wyrzucono z jednego z forów dyskusyjnych amerykańskich ateistów pod zarzutem rasizmu, bigoterii i kilku innych grzechów głównych, z których kroplę goryczy przelało jej stwierdzenie, że czarny bandyta to nadal bandyta.


Anjuli Pandavar przedstawia się czasem jako obywatelkę świata. Faktycznie jeździ po świecie, wykłada literaturę angielską, czyta lokalną, pasjonuje się historią, a ta pasja towarzyszy jej od dziecka. Na polskim rynku księgarskim jest dostępna jej książka „Islam. Wiara a człowieczeństwo. Wydana przez wydawnictwo „Stapis” .