Rosną dowody na przestępstwa seksualne Hamasu – ale rośnie też obojętność świata

[Dr. Cochav] Elkayam-Levy z wydziału stosunków międzynarodowych Uniwersytetu Hebrajskiego naprawdę chce zmniejszyć zainteresowanie nią osobiście, ale prawda jest taka, że w ciągu ostatnich tygodni odegrała kluczową rolę w zwróceniu uwagi na jeden ze szczególnie koszmarnych rozdziałów dramatu z 7 października. Komisja Obywatelska 7 października ds. Zbrodni Hamasu przeciwko Kobietom i Dzieciom, którą założyła, rzuca światło na akty gwałtów i inne przestępstwa na tle seksualnym popełniane przez terrorystów [podczas ataku] pod „egidą” Hamasu na południe kraju.

 

W ciągu ostatnich tygodni kobiety z komisji pozarządowej ciężko pracowały, gromadząc zeznania i dokumentację związaną z dniem masakry, by stworzyć bazę danych dotyczącą przestępstw wobec kobiet i dzieci. Składają jedną relację po drugiej, jeden dowód po drugim i stopniowo składają w całość wszystkie elementy układanki. Zestawienie dowodów przedstawia przerażający obraz, który nie pozostawia miejsca na wątpliwości: pod przykrywką masakry Hamas przeprowadził kampanię gwałtów i wykorzystywania seksualnego w wielu zaatakowanych społecznościach sąsiadujących ze Strefą Gazy.

 

Elkayam-Levy jest prawniczką i specjalistką prawa międzynarodowego, płci i praw człowieka – ta kombinacja, jak się wydaje, z góry przygotowała ją do stanięcia na czele takiej komisji. Niemniej, mówi: „Nigdy nie sądziłam, że moja praca z zakresu prawa międzynarodowego i teorii feministycznej będzie się krzyżować w tak szokujący sposób”.

... Kiedy w zeszłym miesiącu Elkayam-Levy została zaproszona do wystąpienia w panelu zorganizowanym przez kilka różnych żydowskich grup studenckich na Uniwersytecie Harvarda, uznała, że nadszedł właściwy czas, żeby przedstawić światu część dowodów.

 

Kiedy nadeszła jej kolej zabrania głosu, szczegółowo ostrzegła o trudnych rzeczach, które miała opisać, wzięła głęboki oddech i rozpoczęła przerażające sprawozdanie. Przytoczyła długą listę dowodów dotyczących aktów gwałtu, w tym gwałtów zbiorowych, oszpecania i innych aktów przemocy. Opisała szereg rozpowszechnianych przez Hamas filmów wideo, na których widać nagie kobiety ze śladami na ciałach, które nie pozostawiały wiele miejsca na wątpliwości. W jednym przypadku ofiarę zabrano do Gazy nagą i nieprzytomną, a następnie wystawiono przed wiwatującym tłumem. Zdjęcia, które otrzymała, przedstawiały inne ofiary przestępstw na tle seksualnym. Przeczytała także kilka mrożących krew w żyłach opisów naocznych świadków aktów gwałtu.

 

...Po ośmiu minutach mrożącego krew w żyłach monologu poprosiła o przerwę. „Nigdy w życiu nie wyobrażałam sobie, że stanę twarzą w twarz z kolegami, aby porozmawiać o zbrodniach wojennych opartych na płci i zbrodniach przeciwko ludzkości popełnianych na tak dużą skalę wobec izraelskich kobiet i dzieci – mówi - i zakładamy, że o wiele więcej spraw wyjdzie na jaw w przyszłości”.

 

„Połączyliśmy jedno zeznanie z drugim – mówi Elkayam-Levy. - Nagle, gdy zobaczyłam szerszą perspektywę, systematyczność i skalę przemocy, poczułam cios w brzuch”.

Frustracja Elkayam-Levy wywołana sposobem, w jaki społeczność międzynarodowa i media traktują ten temat, jest wyraźna:

„Zaczynają pojawiać się wszelkiego rodzaju niejasne oświadczenia – zauważa – wzywając obie strony do ‘okazania powściągliwości’ i po prostu sprawiają, że data 7 października zniknie z kalendarza. Równoległy wszechświat. Straszna zdrada, której doświadczyliśmy, przekształciła się w poczucie, że jesteśmy teraz ofiarami dzikiego podżegania skierowanego przeciwko nam. Na bardzo wczesnym etapie wojny organizacje te rozpoczęły kampanie na temat ludobójstwa, jakiego Izrael dokonuje w Gazie. Czuję się bardzo niekomfortowo, mówiąc to, ale te organizacje okazały się grupami antysemickimi”.

 

„Kiedy te organizacje milczą lub nie informują o prawdzie, mamy problem – kontynuuje. - To niedopuszczalne, aby eksperci, którzy na całym świecie powinni reagować na cierpienie kobiet, podporządkowywali się względom politycznym i nie informowali, co wydarzyło się w wyniku katastrofy na taką skalę. To niezrozumiałe, że agencje ONZ odpowiedzialne za [promowanie i ochronę] praw kobiet ignorują izraelskie kobiety, które zostały wzięte jako zakładniczki lub zostały zgwałcone i zamordowane przez Hamas”.

 

Zdaniem Elkayam-Levy jest to powielenie tych samych mechanizmów zaprzeczania, które często stosuje się w odniesieniu do indywidualnych przypadków gwałtu. „Kiedy kobieta zostaje zgwałcona, dyskurs natychmiast kręci się wokół kwestii dowodowych – czy istnieją dowody na gwałt, czy nie? Rzuca się wątpliwości na słowa kobiety, kwestionuje się jej wiarygodność i stawiany jest znak zapytania, czy do zdarzenia doszło, czy też nie. To rzucanie wątpliwości jest teraz skierowane przeciwko nam na poziomie zbiorowym.

 

Zadaje się pytania typu: czy jest nasienie, czy go nie ma? Czy przeprowadzono  specjalistyczne badanie pod kątem gwałtu? Te same prawniczki cieszące się międzynarodową reputacją, które prowadzą tę dyskusję, najwyraźniej nie mają podstawowej wiedzy na temat prawa międzynarodowego. Prawo międzynarodowe nie mówi językiem indywidualnego przypadku. Wzywam je, by wyszły poza te mechanizmy zaprzeczania. Stajesz twarzą w twarz z grupą szanowanych kobiet i mówisz im, że popełniono tu szokujące zbrodnie. Czy to ja muszę dostarczyć dowodów na czyny terrorystów? Co to za parodia, że mnie narzucają ciężar dowodu?”

...„Są dziennikarze, którzy kontaktują się ze mną i pytają: Czy ten [konkretny gwałt] naprawdę miał miejsce? O czym w ogóle mówimy? To najbardziej udokumentowany zestaw okropności, jakie zna ludzkość. Istnieje niezliczona ilość filmów, które już opublikowano – wystarczy wejść na grupy Hamasu w Telegramie. Jesteście dziennikarzami, róbcie swoje. Nie pytajcie mnie, co się stało i jak to się stało. Jest to wystarczająco trudne, że sama muszę to przeglądać, żeby wydobyć stamtąd informacje”.

Doktor Elkayam-Levy pojawia się w tym bardzo trudnym do oglądania filmie z konferencji prasowej na ten temat, która odbyła się dwa tygodnie temu.

Opisuje [59:23], jak jej komisja zebrała dowody na ujawnioną w pierwszych dniach po 7 października historię kobiety w ciąży, której wycięto z ciała dziecko – historię, która została natychmiast zignorowana lub zakwestionowana przez komentatorów i media. Jednak w miarę upływu czasu komisja gromadziła coraz więcej dowodów na to, że rzeczywiście tak się stało, a sytuacja była jeszcze gorsza, niż początkowo informowano:

Chcę przytoczyć jeden przykład, jaki usłyszeliśmy z pierwszego tygodnia wojny, dotyczący zamordowanej kobiety w ciąży. Było to nadane w mediach międzynarodowych w drugi weekend. Byliśmy zszokowani i pomyśleliśmy: „Czy to możliwe, że wyjęli dziecko z łona kobiety?”  

 

W drugim tygodniu wojny dowiedzieliśmy się o tym od ekip ratowniczych; otrzymaliśmy zgłoszenie, że ekipa ratownicza zabrała ciało kobiety i dziecka. A w trzecim tygodniu lub kilka dni później otrzymaliśmy informację z miejsca, dokąd przesłano jej zwłoki.  

 

A najstraszniejsze jest to, że w zeszłym tygodniu otrzymaliśmy nagranie wideo koszmaru tej kobiety..

 

Nie wiedziałam, co się z nią naprawdę stało, mogliśmy sobie tylko wyobrażać, ale żeby zobaczyć wideo – nie widziałam tego, obok mnie była osoba, która dokładnie opisywała, co to jest, nie mogłam tego oglądać – ona była żywa. Nie wyobrażałam sobie, że ona żyje, nie wiem, po prostu wyobraziłam sobie, że była martwa, kiedy to robili, ale że ona żyła, miała czymś zakryte usta, miała obcięte piersi, kiedy krzyczała i była torturowana, dziecko pocięli, rozcięli jej brzuch. Naprawdę nie mogłam zrozumieć, że coś takiego się wydarzyło.

Ból Elkayam-Levy jest wyraźny. Mówi, że na każdą taką sprawę, jak ta, w której dowody były jasne, jest wiele takich, w których nie ma nagrania wideo ani tak ewidentnego dowodu.

Jednak po zbadaniu i zweryfikowaniu znanych dowodów nie można zaprzeczyć, że Hamas użył przemocy seksualnej jako broni terroru. To chore, że media żądają konkretnych dowodów w innych sprawach. Nie będzie filmu przedstawiającego każdą kobietę bez bielizny, której krew cieknąca spomiędzy nóg pokazuje, że została zgwałcona – ale sposób, w jaki media i eksperci przedstawiają to, oznacza, że bez specjalistycznego zestawu do badania gwałtu i bez nagrania wideo, musimy zakładać, że Hamas jest niewinny.  

A równocześnie wszystko to obok wiary w najbardziej niedorzeczne antyizraelskie twierdzenia bez żadnych dowodów.

Historie o wykorzystywaniu seksualnym są podwójną zbrodnią – nie tylko fizycznymi atakami Hamasu na te kobiety, ale także odmową świata, aby uwierzyć ofiarom. Jak wskazuje Elyakam-Levy, sceptyczne traktowanie izraelskich zeznań jest bezpośrednio analogiczne do tego, że nie wierzy się poszczególne przypadki gwałtu lub oczekuje się, że przedstawią niezbite dowody na swoje traumy.

To jest dzisiejszy antysemityzm. 

(h/t Irene)

Link do oryginału: https://elderofziyon.blogspot.com/2023/12/the-evidence-of-hamas-sexual-crimes.html

Elder of Ziyon, 1 grudnia 2023

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Elder of Ziyon – blog amerykańskiego badacza nad antysemityzmem w mediach i organizacjach.