Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 03:24

« Poprzedni Następny »


Najdłużej trwająca mistyfikacja w dziejach ludzkości (V)


Lucjan Ferus 2020-02-02

Paweł z Przemankowa, kanclerz Bolesława V Wstydliwego i biskup krakowski w latach 1266-1292, wg. Długosza porywał, gwałcił i mordował.
Paweł z Przemankowa, kanclerz Bolesława V Wstydliwego i biskup krakowski w latach 1266-1292, wg. Długosza porywał, gwałcił i mordował.

Kontynuacja cyklu odnoszącego się do książki pt. Jak wymyślono chrześcijaństwo Leo Zena, włoskiego badacza historii religii. Z racji na dużą ilość materiału w niej zawartego, muszę dokonywać wyboru cytowanych fragmentów. Pocieszam się tylko, że ów cykl ma zachęcać do lektury tej książki, a nie ją zastąpić, gdyż nie jest to nawet możliwe. W niniejszej części pragnę streścić rozdział zatytułowany „Początki Kościoła”, w którym m.in. czytamy:

„W miarę jak słabł wpływ przywódców duchowych (proroków i Mistrzów), w konsekwencji odkładania w nieskończoność paruzji, w II w. wzrastało znaczenie biskupów /../, którzy rozdzielając dobra materialne i pieniądze we wspólnocie, stopniowo umacniali swoją pozycję i prestiż. W ciągu względnie krótkiego okresu biskupom udało się /../ decydować o podziale i przeznaczeniu wszystkich wpływów i darowizn na rzecz wspólnoty, przy czym nie byli zobowiązani do zdawania raportów ze swojego postępowania wobec nikogo poza samym Bogiem.

 

Sobór w Antiochii (341 r.) na próżno usiłował narzucić kontrolę nad działaniami administracyjnymi biskupów, którzy nadal korzystali z dóbr kościelnych w sposób absolutnie autonomiczny, przede wszystkim konsolidując /../ własną pozycję. Aby zwiększyć wpływy finansowe, poświęcali się w szczególności nawracaniu bogatych, co skutkowało przewartościowaniem bogactwa oraz wyższych warstw społecznych. Napływ coraz to większych bogactw do rąk biskupów powodował /../ pojawienie się poważnych zjawisk upadku moralnego i religijnego.

 

Biskupi, prezbiterzy i diakoni byli często oskarżani o skąpstwo, chciwość, pragnienie władzy, aroganckie ambicje i symonię. Kościół przekształcił się w jaskinię podążających bez skrupułów za zyskiem i szybko uległ zeświecczeniu. Sytuacja uległa pogorszeniu, kiedy /../ biskupi do posiadanych już funkcji ekonomicznych dołączyli również zadania kapłańskie i eucharystyczne. Pod koniec II w. w rękach biskupów znajdowała się cała władza: gospodarcza, prawna, kapłańska (odprawianie eucharystii, przyjmowanie nowych wiernych, udzielanie chrztów itp.).

 

Co więcej, byli oni nieusuwalni ze stanowisk aż do własnej śmierci i rządzili wspólnotami na wzór monarchów absolutnych. /../ Tak istotne i ważne stanowisko wzbudzało zawsze znaczne zainteresowanie i niepohamowane apetyty, a w związku z tym w momencie śmierci biskupa, wybór jego następcy odbywał się nierzadko w atmosferze kłótni i wściekłych przepychanek /../ W 366 r., kiedy dwóch kandydatów /../ rywalizowało o tron biskupi Wiecznego Miasta, zwolennicy obu frakcji starli się i dokonali wzajemnej masakry w kościołach, zapełniając je 137 trupami”.

W książce Jak człowiek stworzył bogów Jerzego Cepika, znajduje się taki fragment: „Na długo przed edyktem mediolańskim /../ podejmowane były prace umacniające pozycję kleru, biskupów. Ci ostatni rychło odsunęli się od wspólnoty pierwszych gmin i pojawiły się dążenia do centralizacji aparatu kościelnego. Już w 189 r. biskup Wiktor Afrykański, pojawiwszy się w Rzymie, zagarnął dla siebie wszystkie urzędy duchowne. /../ Podział widoczny już był w obrządku /../ spożywania ciała i krwi Chrystusa, czyli chleba i wina. Dość wcześnie ustalono, że wierni spożywać mogą tylko ciało-chleb, a dla kapłanów zastrzeżone jest krew-wino”.

 

Z powyższych świadectw wyraźnie wynika, że ta religia już u swoich początków została przejęta przez bezwzględnych cwaniaków i hochsztaplerów, którzy traktowali ją jako znakomity sposób do zdobywania bogactwa, przywilejów i władzy. Dużo się zmieniło od tamtych czasów? Raczej niewiele (oprócz tego, iż znacznie rozbudowana została hierarchia owych „czczonych pasożytów”): teraz także nie tłumaczą się nikomu ze swego postępowania, nie rozliczają ze swoich wydatków, są nieusuwalni ze swoich urzędów do końca życia i nie potępiają bogactwa i bogatych (jeśli tylko są hojni dla Kościoła). Kto jeszcze może się poszczycić tak długą tradycją posiadanych synekur? Nikt! Dalej czytamy:   

„Pomysłodawcą koncepcji Kościoła był Tertulian. To właśnie on przeszczepił do stworzonej przez siebie instytucji całą rzymską strukturę prawną. Pół wieku później Cyprian ogłosił Kościół jedynym narzędziem zbawienia: „Poza Kościołem nie ma zbawienia”. Od momentu założenia Kościół zawsze wspierał koncepcję nieprzerwanej sukcesji apostolskiej, która służyć miała uprawomocnieniu przekazania funkcji kościelnych najpierw od Boga Jezusowi, a następnie od Jezusa Apostołom i od Apostołów biskupom i kolejnym papieżom.

 

Ale owa „sukcesja” nigdy nie miała miejsca. Jedynie w następstwie wszelkiego rodzaju zafałszowań wypełniła ona brakujące przestrzenie między Apostołami a biskupami-monarchami i stworzyła całą serię bezwartościowych i fałszywych pojęć. Termin „apostolski” stał się uniwersalnym spoiwem. Doktryna, dogmaty, formy obrządku, przepisy prawa kanonicznego, sam Kościół i cała reszta, wszystko to ma rzekomo, zdaniem Kościoła właśnie, pochodzenie apostolskie. W rzeczywistości chodzi jedynie o nagromadzenie przekłamań”.

Tzw. „sukcesję apostolską” wymyślił biskup Lyonu Ireneusz w II wieku. Natomiast każdy, kto czytał np. „Poczet papieży” Wierusza Kowalskiego czy inną pozycję podejmującą niechlubną historię papieskich dworów (nawiasem mówiąc urząd sprzeczny z nauczaniem Jezusa w Ewangeliach), zobaczy od razu bezczelną fikcję tego pomysłu: były bowiem okresy gdy nie było żadnego papieża, albo było ich trzech naraz i każdy uważał się za prawowitego. Byli też tzw. antypapieże, którzy nie zostali uznani za prawowitych, a mimo to jakiś czas zasiadali na stolcu w Rzymie. Tę instytucję można śmiało nazwać odpowiednikiem mitycznej „stajni Augiasza”, bo i Herkules nie dałby rady jej oczyścić. Dalej Autor pisze:  

„Całe wczesne chrześcijaństwo, /../ było skoncentrowane na mającym wkrótce nastąpić powrocie Pana z niebios. /../ Przez cały II wiek również pochodzące od Pawła chrześcijaństwo podtrzymywało nadzieję na rychły powrót Jezusa, o czym świadczą antyczne źródła chrześcijańskie. /../ W związku z silnie zakorzenionym przekonaniem o powrocie Jezusa, w owych czasach miały miejsce wręcz groteskowe sytuacje, jak choćby ta, kiedy jeden z biskupów syryjskich wyprowadził na pustynię rzesze wiernych, w tym dzieci, by wyjść naprzeciw nadchodzącemu Panu. /../

 

Jednak w miarę upływu czasu stało się dla wszystkich jasne, że Jezus pomylił się co do mającego rychło nastąpić końca świata. /../ Kościół chcąc zapobiec rozczarowaniu chrześcijan /../ uciekając się przy tym do niewiarygodnych teologicznych wygibasów, postanowił przesunąć dzień paruzjido dnia Sądu Ostatecznego, /../. W ten sposób Kościół zdołał ocalić i wilka i owce oraz uprawomocnić swoje istnienie. Po tym, jak cesarze wynieśli chrześcijaństwo do rangi religii państwowej, biskupi, którym się wtedy świetnie powodziło ogłosili, że nie należy już mówić o rychłej paruzji, /../ ich zdaniem takie oczekiwania należało zdecydowanie zwalczać jako wyraz naiwności.

 

Biskupi identyfikowali Królestwo Boże z oczekiwaniem pozaziemskim, zmieniając w ten sposób o 180 stopni pierwotną wiarę chrześcijan. Za pomocą tej sztuczki ocalono chrześcijaństwo, a Kościół na wieki umocnił swoją pozycję. Niewielu dzisiejszych chrześcijan jest świadomych faktu, że ich religia narodziła się w przekonaniu, iż Chrystus powróci jeszcze za życia naocznych świadków jego nauczania, tzn. tuż po jego ukrzyżowaniu. W następstwie porzucenia idei paruzji chrześcijaństwo zaczęło /../ pogrążać się w regresie /../ podporządkowane biurokratycznemu pośrednictwu kleru.

 

Instytucja Kościoła w sposób niezgodny z prawdą upatruje swojej legitymacji we fragmencie /../ kiedy Jezus mówi: „Ty jesteś Piotr (czyli skała) i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16,18). Słowa absolutnie niepojęte i nie do przyjęcia w ustach Jezusa, który cały czas głosząc mające wkrótce nadejść Królestwo Boga na ziemi, nie mógł przecież jednocześnie przepowiadać ustanowienia Kościoła, który na tej ziemi miał trwać na wieki. Eschatologia i Kościół wzajemnie sobie zaprzeczają”.

W innym miejscu książki Leo Zen tak uzupełnia ten problem: „Jednakże i w tym przypadku chodzi o kolejny spektakularnie sfałszowany fragment, podobnie jak wiele innych, dopisany do Ewangelii Mateusza po IV w., kiedy skonsolidowało się już pojęcie Kościoła, w całości przejmującego strukturę prawną”. Z powyższym fałszerstwem wiąże się inne, dotyczące rzekomego pobytu św.Piotra w Rzymie. Autor tak pisze o nim: „Tak więc pobyt w Rzymie i papieska katedra Piotra należą do grupy najefektowniejszych kłamstw dokonanych przez Kościół, w celu uzasadnienia dogmatu o uniwersalnej posłudze biskupa Rzymu. Piotr nie był ani pierwszym biskupem domniemanej „sukcesji apostolskiej”, ani tym bardziej pierwszym papieżem”. Na dalszych stronach czytamy:

„Na przestrzeni III i IV wieku pogaństwo i chrześcijaństwo wykazywało te same cechy charakterystyczne i dzieliły tę samą koncepcję zbawienia – stanowiły religie powstałe na gruncie wiary w Zbawcę, który przybrał ludzką postać, umarł i zmartwychwstał. Obie miały te same sakramenty, a w szczególności chrzest i  /../ eucharystię. U ich podstaw znajdowały się takie same święte księgi objawione (pisma święte, apokalipsy i proroctwa), obie dopuszczały istnienie tych samych cudów. Tym samym przechodzenie z jednej wiary na drugą /../ było niezwykle proste.

 

Czy Ojcowie Kościoła zdawali sobie sprawę z podobieństw między obrządkami i mitami pogańskimi a /../ chrześcijańskimi? Oczywiście, że tak! /../ dobrze wiedzieli o prawie doskonałym podobieństwie Chrystusa do bóstw pogańskich. I jak na ten fakt reagowali? Bezwstydnie kłamali, twierdząc, że to poganie skopiowali chrześcijaństwo, pomijając milczeniem fakt, iż misteria eleuzyńskie były odprawiane daleko wcześniej. Albo też głosili, że to diabeł w okresie przedchrześcijańskim zdradził poganom /../ sekrety chrześcijan i dlatego /../ działo się tak tylko i wyłącznie za sprawą szatana.

 

Przy okazji patrystyki warto przypomnieć, że /../ ok. 1200 lat historii chrześcijaństwa jest bardzo słabo udokumentowane. Niestety znanych jest niewiele dokumentów Kościoła sprzed 1198 r. Dlaczego? Ano dlatego, że w tym właśnie roku papież Innocenty III /../ powołał do życia Tajne Archiwa Watykanu /../ ukryto w nich wiele dokumentów, które całkowicie zaprzeczały istnieniu Jezusa i chrześcijaństwa /../ To tłumaczy dlaczego nie zachował się żaden ślad wielu dzieł antychrześcijańskich /../ zaś wszystkie dokumenty popierające Kościół przetrwały w całości. /../

 

Prof. Edmond S.Bordeaux, spędziwszy kilka lat w Watykanie na studiowaniu części owych archiwów, w swojej książce zatytułowanej Jak umarł Wielki Pan, w rozdziale pt. „Jedność Kościoła to nic innego jak kłamstwo działające wstecz”, napisał, że odkrył, iż Kościół opatrzył wstecznymi datami wiele pism Ojców Kościoła, po uprzednim dokonaniu w nich zmian, a nierzadko i przekłamań, tak, by wyglądało na to, że zostały one napisane dużo wcześniej i tym samym mogły służyć za dowody pochodzące z I, II i III wieku”.

Ów znamienny tytuł rozdziału bardzo dobrze charakteryzuje historię tej zakłamanej od początków „świętej” instytucji, o czym już wielokrotnie pisałem. Co ciekawego jest jeszcze w tej części? Otóż Autor przedstawia pierwszą herezję – marcjonizm, powstałą od nazwiska jej twórcy Marcjona, filozofa z Synopy. Mówiąc krótko, odrzucał on Stary Testament jako pismo natchnione, ponieważ uważał, iż starotestamentowy Bóg Jahwe był najbardziej okrutnym i mściwym bóstwem w historii wszystkich religii. Jako pierwszy rozpowszechniał w Rzymie Listy Pawła, ale tylko 10 z nich uznawał za oryginalne. Dalej czytamy o nim:

„Największą zasługą Marcjona i jego uczniów była reguła czynienia dobra bez oczekiwania na konkretną nagrodę; należy czynić dobro dla samego dobra, ponieważ postępowanie w zgodzie z etyką jest już samo w sobie wartością i nie ma potrzeby oczekiwać w zamian raju. Zasada kompletnie nie do przyjęcia przez Kościół, który twierdzi, że dobre uczynki nie są popełniane bezinteresownie, lecz w celu zasłużenia na własne zbawienie, a więc w perspektywie innego życia: ot i prawdziwy materializm religijny. Oczywiście Marcjon został uznany za heretyka i był zajadle zwalczany przez Ojców Kościoła, przede wszystkim przez Tertuliana”.

Jak widać Kościół także i w tej kwestii sobie przeczy, twierdząc, iż dobrymi uczynkami może człowiek zasłużyć sobie u Boga na zbawienie. Nic bardziej błędnego! Czyż w Biblii uważanej przecież za Słowo Boże nie jest wyraźnie napisane: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga; nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił” (Ef 2,8,9). Otóż to! L.Feuerbach tak wytłumaczył ów problem (w dużym skrócie):

„Gdybyśmy mogli zmazać nasze grzechy uczynkami i dostąpić łaski, to krew Chrystusa byłaby przelana bez potrzeby /../ Byłaby to nasza zasługa, a nie boska. /../ Te dwie rzeczy wzajemnie się znoszą /../ Łaska albo zasługa; łaska znosi zasługę, zasługa znosi łaskę /../ Jeśli Bóg jest istotą, która aktywnie działa dla człowieka w imię jego zbawienia i szczęścia, to aktywność człowieka na rzecz samego siebie jest zbędna” (Wybór pism).

Tym bardziej, iż w innym miejscu Biblii jest także i to napisane: „Ja wyświadczam łaskę komu chcę i miłosierdzie nad kim się lituję, (Wybranie) więc nie zależy od tego, kto chce lub o nie się ubiega, ale od Boga /../ A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce czyni zatwardziałym” (Rzym 9,15-18). Wygląda na to, iż Marcjon miał rację w tej kwestii, a nie ów „święty Kościół” prowadzony rzekomo osobiście przez „nieomylnego” Ducha Świętego.

 

Luty 2020 r.                           ------ cdn.-----


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
4. panu Lucjanowi Leszek 2020-02-03
3. Panu Leszkowi Lucjan Ferus 2020-02-03
2. kolejna ciekawa pozycja Rafał Potempa 2020-02-03
1. cel uświęca środki Leszek 2020-02-02


Nowy ateizm i krytyka religii

Znalezionych 900 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Nowy ateizm   Koraszewski   2013-11-16
Agnostyk czy ateista?   Koraszewski   2013-12-05
Konstytucyjni ateiści   Koraszewski   2013-12-05
Portret wielkiego agnostyka   Coyne   2013-12-14
Złe wiadomości   Coyne   2013-12-17
Pięć dowodów na istnienie Boga od teologa dla ateistów pod choinkę   Coyne   2013-12-19
Katolicki hierarcha mówi, że anioły istnieją, ale są bezskrzydłe   Coyne   2013-12-24
“Rozum został stworzony przez Boga”   Coyne   2014-01-03
Opowieść o religijnym odwróceniu   Joseph   2014-01-06
Podsumowanie ataków na ateistów   Coyne   2014-01-07
Nie - dla umiłowania cierpienia   Kuhlenbeck   2014-01-07
Zmyślona podróż do nieba   Coyne   2014-01-12
Dziedzictwo nietolerancji   Shahid   2014-01-12
Islamscy radykałowie zabili kolejnych medyków   Coyne   2014-01-13
O modlitwie i petycji   Gogineni   2014-01-13
List otwarty do boga islamu   Imani   2014-01-17
Chrześcijanie XXI wieku   Koraszewski   2014-01-17
Kolejne kopniaki dla ateistów w “Slate”   Coyne   2014-01-18
Nauka kontra wiara: żadnego konfliktu!   Coyne   2014-01-21
O źródłach autocenzury   Nasreen   2014-01-24
Jakie są “najlepsze” argumenty na rzecz istnienia Boga?   Coyne   2014-01-24
Ateistom ma być ciężko   Coyne   2014-01-31
No i wydało się...   Kruk   2014-02-04
Strzelanie zza pleców Boga   Koraszewski   2014-02-06
Zostałem “Cenzorem Roku"!   Coyne   2014-02-12
Święta glina   Hili   2014-02-14
Jeśli wlazłeś między wrony...   Coyne   2014-02-17
Dlaczego religia może być racjonalna, ale robi to w zły sposób   Coyne   2014-02-20
Droga do wolności   Feldner   2014-02-24
Całun Turyński: Dlaczego religia jest pseudonauką   Coyne   2014-02-24
Jajecznica   Kruk   2014-02-27
Polityka Nowego Ateizmu   Bum   2014-02-28
Długi ateistów   Koraszewski   2014-03-03
Wkrótce w księgarniach: nowa apolegatyka Boga   Coyne   2014-03-07
Upiory religii   Ferus   2014-03-08
Życie seksualne wczoraj i dziś   Koraszewski   2014-03-11
Testowanie hipotezy Boga   Stenger   2014-03-11
Szkoły nie są polem bitwy religii!   Gogineni   2014-03-13
Czy Bóg jest bezcielesną osobą?   Coyne   2014-03-16
Głos czarnej owcy   Ferus   2014-03-18
Wyrafinowana teologia szyicka   Taheri   2014-03-19
Bóg jako lokomotywa   Koraszewski   2014-03-21
Czy ateiści są snobami intelektualnymi?   Coyne   2014-03-22
Zegarek na wrzosowisku   Ferus   2014-03-26
O nadziei w tym i owym   Koraszewski   2014-03-27
Bóg, moralność i geografia   Coyne   2014-03-28
Humanizm ewolucyjny   Ferus   2014-04-09
Kpatinga: wioska czarownic   Igwe   2014-04-13
Trzeba przestać milczeć   Ahmed   2014-04-15
Rozprawa między panem, zupą i szatanem   Kruk   2014-04-18
Kult Cargo   Szczęsny   2014-04-20
Najgłupsze dokopywanie ateistom w tym roku   Coyne   2014-04-21
Humanizm ewolucyjny II     2014-04-22
Kolejny kiepski argument na rzecz Boga   Coyne   2014-04-24
Duchowość i seksualność szatana XXI wieku   Kruk   2014-04-30
Ateizm luk   Coyne   2014-04-30
Niemago rejestruje swój związek   Kruk   2014-05-04
Ponad dobrem i złem   Ferus   2014-05-05
Recykling sił nadprzyrodzonych   Koraszewski   2014-05-22
Wojna o Adama i Ewę   Coyne   2014-05-25
O kamiennych tablicach i nieco sfałszowanych zwojach   Szczęsny   2014-06-03
Ateizm zakwefiony   Coyne   2014-06-07
Czy religia jest nałogiem?   Koraszewski   2014-06-08
Filozof gromi ateistów z głupich powodów   Coyne   2014-06-10
Państwo częściowo wyznaniowe   Koraszewski   2014-06-15
Kiedy być “ekumenicznym” – a kiedy nie   Tsalic   2014-06-16
Hiszpania deportuje byłego muzułmanina za krytykowanie islamu   Coyne   2014-06-20
Głupie twierdzenia o fundamentalistycznych ateistach   Coyne   2014-06-22
Mój problem z Bogiem   Angier   2014-06-24
Ekumeniczna nienawiść   Koraszewski   2014-06-26
Czy Bóg jest kręgowcem bez substancji?   Coyne   2014-06-26
Manifest ateisty   Harris   2014-06-27
Ewolucja teistyczna kiepsko się sprzedaje   Coyne   2014-06-29
Ostre światło nauki   Dennett   2014-07-01
Socjologia sekularyzmu   Koraszewski   2014-07-02
To nie okupacja, to islam   Greenfield   2014-07-05
Wiara szukająca ucieczki   Koraszewski   2014-07-14
Czy wierzący uważają pismo święte za dosłowną prawdę?   Coyne   2014-07-16
Gdyby Bóg istniał, miałby się z czego tłumaczyć   Fatah   2014-07-22
Dobre i złe powody, by wierzyć   Dawkins   2014-07-24
Nauka Biblii i praktyki religijne   Twain   2014-07-27
Czy nasze wartości pochodzą od Boga?   Stenger   2014-07-31
Segregowanie uczniów według wyznania jest złym pomysłem   Ridley   2014-08-01
Osaczeni   Rushdie   2014-08-05
Ameryko, obudź się!   Imani   2014-08-08
Bonobo i pogromca ateistów   Coyne   2014-08-12
Bonobo i pogromca ateistów. Część II   Coyne   2014-08-13
Królik jest pytaniem   Celeste Hale   2014-08-16
Katolickie barbarzyństwo w Europie   Coyne   2014-08-19
Religia, “Playboy” i Frank Sinatra   Coyne   2014-08-27
Myśli i materia   Stenger   2014-08-31
Świadkowie Jehowy i odmowatransfuzji krwi dla dziecka   Coyne   2014-09-07
Machina religijnej nienawiści w działaniu   Chandra   2014-09-09
Biblia źródłem moralności? Żartujesz sobie!   Coyne   2014-09-10
Marsz lunatyków do Armagedonu   Harris   2014-09-13
O rzekomym wojującym, fundamentalistycznym, ateizmie   Coyne   2014-09-15
Afrykański eksport starego chrześcijańskiego barbarzyństwa   Igwe   2014-09-16
Wolność słowa w Yale   Koraszewski   2014-09-18
Nauka dyskutowania o niczym   Coyne   2014-09-20
Jeśli ISIS nie jest islamskie, Inkwizycja nie była katolicka   Coyne   2014-09-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk