Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 06:02

« Poprzedni Następny »


Palestynizm: ideologia i tożsamość


Victor Rosenthal 2022-09-20

<span>Źródło zdjęcia: #FreePalestine</span>
Źródło zdjęcia: #FreePalestine

Palestynizm to coś więcej niż zbiór przekonań politycznych. Jest to zamknięty system memów obejmujący narrację historyczną, Sprawę, do której dążą jej wyznawcy, oraz specyficzny język, w którym znane słowa mają specjalne znaczenie. Pod tym względem jest podobny do marksizmu – co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę jego pochodzenie. Palestynizm jest neutralny na osi religijno-świeckiej, chociaż przejął elementy wiary islamskiej, które okazały się pomocne w rozwoju Sprawy Palestyńskiej. Zwolennicy palestynizmu to ci, którzy identyfikują się jako Palestyńczycy, a także wielu z zachodniej lewicy (zwłaszcza w środowisku akademickim), którzy popierają Sprawę.

Pochodzenie

 

Palestynizm miał swój początek w latach 60., kiedy został stworzony przez agentów sowieckiego KGB w wojnie kognitywnej. Sowieci byli od pewnego czasu zainteresowani przeciwstawianiem się wpływom amerykańskim i brytyjskim na Bliskim Wschodzie, co zrobili, wspierając arabskich nacjonalistów, takich jak Gamal Abdel Nasser. Wraz z upadkiem panarabizmu, palestynizm dostarczył sprawy, którą Sowieci mogli wykorzystać do zjednoczenia wszystkich Arabów Bliskiego Wschodu przeciwko Zachodowi. Stanowił też powód do sprzeciwu wobec Izraela. Chociaż Stalin początkowo miał nadzieję, że Izrael przyłączy się do obozu komunistycznego, w połowie lat pięćdziesiątych dla Sowietów stało się jasne, że Izrael przesuwa się coraz bardziej w kierunku Zachodu.

 

Do tego czasu większość Arabów z „Palestyny”, tego obszaru, który był częścią Mandatu Brytyjskiego, o ile w ogóle żywili uczucia narodowe, ogólnie uważali się za należących do „południowej Syrii” (chociaż specyficznie palestyński nacjonalizm istniał w niewielkim stopniu na początku XX wieku, zwłaszcza wśród chrześcijańskich Arabów).

 

Był to czas światowej dekolonizacji, a KGB wcieliła ideę, że konflikt między Żydami i Arabami o suwerenność w Palestynie (lub Eretz Yisrael, w zależności od twojego punktu widzenia), był w rzeczywistości walką o wyzwolenie narodowe rdzennego Palestyńczyków przeciwko europejskim kolonialistom (Żydom!), mimo że około połowa wszystkich Izraelczyków pochodziła z diaspor Bliskiego Wschodu i Afryki.

 

Sowieci zawsze wykorzystywali rasę w psychologicznej wojnie przeciwko Stanom Zjednoczonym, słusznie postrzegając zaostrzanie się rasistowskich resentymentów jako wysoce skuteczne w tworzeniu podziałów i konfliktów wśród ludności. W latach 70. wprowadzili pierwiastek rasowy do konfliktu arabsko-izraelskiego, czego przykładem jest uchwalenie rezolucji „Syjonizm to rasizm” w ONZ w 1979 roku. Absurdalność tego twierdzenia – zarówno żydowscy Izraelczycy, jak palestyńscy Arabowie byli wszelkich kolorów – nie przeszkodziła w szerokiej akceptacji poglądu, że konflikt polityczny i narodowościowy ma zasadniczo charakter rasowy. Na konferencji w Durbanie na temat rasizmu w 2001 roku organizacje pozarządowe finansowane przez europejskie rządy i lewicowe organizacje charytatywne promowały ideę, że Izrael jest winny apartheidu. Fakt, że okazało się niezbędne wymyślenie nowego znaczenia dla tego słowa zanim w ogóle można było omawiać tę kwestię, najwyraźniej uznano za nieistotny.

 

 

Arabowie palestyńscy uznali za plamę na ich honorze przegraną walkę militarną o suwerenność w 1948 roku. Fakt, że większość z nich uciekła i nie pozwolono im wrócić po wojnie (co zdarzało się w wielu miejscach na świecie), był postrzegany i przedstawiany jako tragedia o wymiarach historycznych. Jednak, w przeciwieństwie do innych grup, które doświadczyły podobnych tragedii, palestyńscy Arabowie, z pomocą bloku komunistycznego  i narodów arabskich, zdołali stworzyć objęty wsparciem, stały, stale rosnący rezerwuar bezpaństwowych „uchodźców”. W ONZ ustanowiono stałe instytucje, aby zapewnić wzrost puli „uchodźców”, zapobiec ich osiedleniu się w miejscach zamieszkania i propagować narrację palestyńską.

 

Narracja

 

Kluczowym wydarzeniem w palestyńskiej narracji historycznej jest utrata ziemi w 1948 roku - Nakba. Prawdą jest, że niektórzy Arabowie zostali wyrzuceni ze swoich domów przez IDF, ale większość odeszła z własnej woli, zachęcana zarówno przez propagandę arabską,  obawiając się nieuchronnej przemocy i idąc za przykładem bogatych Arabów, którzy zdecydowali się czekać na zniszczenie nowego państwa żydowskiego w ich wygodnych letnich domach. Prawdą jest również, że większości z tych, którzy uciekli, nie pozwolono po wojnie wrócić ani ubiegać się o swoją własność. Jednak to, co stało się z Arabami w Palestynie, jest powszechne dla strony, która przegrywa wojnę. Po II wojnie światowej co najmniej 12 milionów etnicznych Niemców uciekło lub zostało wydalonych z Europy Środkowej i Wschodniej. Jordania całkowicie oczyściła Judeę, Samarię i wschodnią Jerozolimę z Żydów po 1948 roku. W tym czasie około 800-900 tysięcy Żydów uciekło lub zostało wydalonych z krajów arabskich. Gdyby Arabowie wygrali wojnę, Żydów izraelskich z pewnością spotkałby podobny los.

 

Ale w przeciwieństwie do etnicznych Niemców czy Żydów z Bliskiego Wschodu, Arabowie palestyńscy nie zaakceptowali – a dokładniej, ich przywódcy i narody arabskie nie pozwoliły im na zaakceptowanie – przesiedlenia lub prawie żadnej poprawy ich sytuacji. I tak żądanie odwrócenia Nakby, „powrótu do domów” ponad 5 milionów potomków pierwotnych 600 tysięcy uchodźców stał się fundamentalną częścią Sprawy Palestyńskiej.

 

Narracja palestyńska sięga również w przeszłość. Twierdzi, że naród palestyński zamieszkiwał tę ziemię od setek, może nawet od tysięcy lat. Niektórzy Palestyńczycy, jak twierdził nieżyjący już dyplomata Saeb Erekat, byli w kraju od czasów Kananejczyków lub Filistynów. Z drugiej strony mówi się, że Żydzi to niedawni europejscy imigranci, którzy wysiedlili ich podstępem i siłą. W rzeczywistości, podczas gdy niektóre arabskie rodziny mają ponad kilkusetletnią historię na tym terenie, większość przybyła  po 1830 roku, kiedy Muhammad Ali najechał w imieniu Egiptu ówczesne prowincje osmańskie. A duża ich liczba przybyła z krajów sąsiednich dopiero po syjonistycznym i brytyjskim zagospodarowaniu tej ziemi na początku XX wieku, co uczyniło ją ekonomicznie atrakcyjną. Po wojnie status uchodźcy palestyńskiego przyznano każdemu, kto mógł wykazać, że mieszkał w Palestynie dłużej niż dwa lata przed 1948 rokiem.

 

Wraz z przyznaniem Arabom statusu tubylców, narracja odmawia go Żydom. Zaprzecza historycznemu pochodzeniu Żydów z tej ziemi, twierdząc czasami, że w Jerozolimie nie było żydowskiej świątyni, lub że dzisiejsi Żydzi są Chazarami, którzy nie mają związku z Bliskim Wschodem (antysemicka bzdura, którą całkowicie obalają dowody genetyczne). Arabowie palestyńscy niszczyli archeologiczne dowody na obecność starożytnych Żydów, nawet na Wzgórzu Świątynnym.

 

Zasady Palestynizmu

 

Dla Palestyńczyków Nakba jest najważniejszym wydarzeniem w ich historii, tak samo jak dla Żydów exodus z Egiptu. Palestyńczycy (i Barack Obama) czasami porównują nakbę do Holokaustu. Wiele się na tym opiera. Jest to zło, którego nie można naprawić w żaden inny sposób niż przez jego odwrócenie, czyli „powrót uchodźców” i odzyskanie całej ziemi. A ponieważ narracja mówi, że uchodźcy zostali brutalnie wydaleni, przemoc jest uzasadniona, aby to odwrócić. Honoru Palestyńczyków nie można odzyskać przez dyplomację ani kompromis. Palestynizm akceptuje ideę dwóch państw jedynie jako tymczasowy środek do ostatecznego celu odwrócenia Nakby. I nawet wtedy odrzuca ideę „dwóch państw dla dwóch narodów”, podkreślając, że „powrotowi” potomków uchodźców z 1948 roku „do ich domów” musi towarzyszyć likwidacja Izraela.

 

Także ideologia postkolonialna trafiła do palestynizmu, w szczególności w związku z przemocą. Doktryna, że jest moralne, a wręcz chwalebne, by skolonizowany naród opierał się kolonizacji wszelkimi niezbędnymi środkami, jest wykorzystywana jako usprawiedliwienie terroryzmu przeciwko izraelskim cywilom. Istotnie, zaangażowanie w terroryzm i wspieranie go jest warunkiem sine qua non sukcesu w polityce palestyńskiej. Z tego powodu Mahmoud Abbas jest chwalony za stwierdzenie, że nigdy nie przestanie płacić uwięzionym terrorystom i rodzinom „męczenników”, nawet jeśli nie ma już pieniędzy na nic innego.

 

Inną konsekwencją Nakby jest to, że z powodu ich pozycji bezsilnej ofiary, nic negatywnego w kulturze palestyńskiej, ani cokolwiek złego, co im się przytrafia, nie może być interpretowane jako ich własna wina. Tak więc szalejąca korupcja w Autonomii Palestyńskiej jest wyjaśniona jako konsekwencja wpływów Izraela. Mówi się, że rozpowszechnienie przemocy domowej wobec palestyńskich kobiet wynika z tego, że mężczyźni są straumatyzowani przez „okupację”. Wyłom w oczyszczalni ścieków w Strefie Gazy, który spowodował zalanie pobliskich obszarów ludzkimi ekskrementami i spowodował kilka ofiar śmiertelnych, uznano za winę „blokady” Gazy przez Izrael (nie wspominając o sprzeniewierzeniu przez Hamas międzynarodowych darowizn przeznaczonych na urządzenia sanitarne), i tak dalej.

 

Podobnie jak marksiści, wyznawcy palestynizmu wierzą, że historia jest po ich stronie. Wskazują na różne reżimy, które kontrolowały ziemię przez wieki, Rzymian, krzyżowców, Turków, Brytyjczyków, i mówią, że jest tylko kwestią czasu zanim upadnie również Izrael.

 

Do połowy lat 60-tych palestyńskich Arabów można było opisać jako arabskojęzyczną mieszaną populację, głównie muzułmanów i w większości nie-rdzennych mieszkańców (chociaż z pewnością, niektóre rodziny palestyńskich Arabów miały długą historię na tym terenie). Jednak, choć sprawia to, że jestem niepopularny nawet wśród moich prawicowych przyjaciół, powiedziałbym, że od tego czasu doświadczenie ich walki z Izraelem i samookreślenie się jako „Palestyńczycy” uczyniło z nich naród. Niezwykle ważne jest zrozumienie fundamentalnej roli konfliktu w rozwoju specyficznie palestyńskiej tożsamości. Bycie Palestyńczykiem oznacza niemal wyłącznie sprzeciwianie się Izraelowi i opieranie się – wszelkimi niezbędnymi środkami – okupacji „ziemi palestyńskiej” od rzeki do morza. Ma to ważne konsekwencje dla przyszłości konfliktu.

 

 

Kultowa natura palestynizmu


Palestynizm jako ideologia jest w pewien sposób podobny do marksizmu lub scjentologii. Kiedy Palestyńczycy stają w obliczu jasnych faktów (takich jak historyczne i archeologiczne dowody na obecność Żydów na tej ziemi od tysięcy lat), mimo to uznają za możliwe zaprzeczanie lub ignorowanie ich. Palestyński reżyser Mohammed Bakri nakręcił film dokumentalny o „Masakrze w Jenin” w 2002 roku, w którym oskarżył Izrael o niszczenie nieistniejących budynków, zamordowanie setek palestyńskich cywilów (w rzeczywistości zginęło około 50 Arabów, prawie wszyscy terroryści) i tak dalej. Bakri został pozwany za zniesławienie przez izraelskich rezerwistów, których oskarżył o zbrodnie wojenne. W konfrontacji z faktami stwierdził, że jest artystą, a nie historykiem, a jego film wyraża głębszą prawdę o wydarzeniach. Narracja zawsze przeważa nad faktami.

 

Podobnie jak marksizm, palestynizm ma specjalny język. Na przykład w zwykłym angielskim można okupować dom lub kraj. Ale w palestynizmie Izrael okupuje „naród palestyński”. Wynika z tego, że Izrael może „okupować” Gazę, nie mając tam ani jednego żołnierza lub osadnika. Istnieje słowo „opór”, które kojarzy się z francuskimi partyzantami wysadzającymi nazistowskie pociągi z amunicją, ale w języku palestynizmu oznacza bombardowanie pizzerii w Jerozolimie lub dyskoteki w Tel Awiwie. Innym jest „ludowy opór bez przemocy”, co oznacza mordowanie przypadkowych Żydów nożami lub samochodami lub bombami.

 

Psychologiczne funkcje palestynizmu dla zachodniej lewicy

 

Można mniej więcej zrozumieć, dlaczego palestyńscy Arabowie uważają palestynizm za przydatny w ich walce z Izraelem. Ale co czerpią z tego lewicowi studenci i naukowcy? Widzę kilka rzeczy. Jedną z nich, zwłaszcza w Europie, jest to, że jest to ujście dla antysemickich impulsów, które są tłumione, kiedy kierują się przeciwko pojedynczym Żydom. Nienawiść do Żydów jest w złym guście, ale nienawiść do Izraela jest uważana za cnotę. Inną sprawą jest przyjęcie przez intersekcjonalistyczną lewicę „Palestyny” jako jednej ze swoich Spraw. Aby zostać zaakceptowanym przez tłum – a zwłaszcza na uniwersytetach tłum skłania się w lewo – trzeba opowiadać się za wszystkimi jego sprawami, w tym palestynizmem. Amerykańskiemu studentowi łatwo jest zasygnalizować cnotę przez przyjęcie sprawy palestyńskiej za własną.

 

Wniosek

 

Palestynizm jest systemem wewnętrznie spójnym, oderwanym zarówno od rzeczywistości historycznej, jak i obecnej. Pierwotnie stworzony przez sowieckie KGB jako broń w wojnie kognitywnej, przekształcił się z biegiem czasu, podobnie jak antysemityzm, z którym jest blisko spokrewniony. Celem palestynizmu, Sprawy Palestyńskiej, jest zastąpienie Izraela państwem arabskim, wypędzenie Żydów przemocą i zastąpienie ich potomkami arabskich uchodźców z 1948 roku. Przyjęcie palestynizmu jako zasadniczej części tożsamości Arabów z Eretz Izrael oznacza, że nie ma kompromisowego rozwiązania konfliktu. Oznacza to, że naród palestyński jest wrogiem narodu żydowskiego, co sprawia, że konflikt jest grą o sumie zerowej. Ostatecznie oznacza to, że konflikt będzie trwał do czasu, gdy jeden lub drugi z dwóch narodów pozostanie na tej ziemi, a drugi zniknie.

 

Wersja tego artykułu ukazała się w White Rose Magazine .

 

Palestinianism: an Ideology and an Identity

14 września 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

 

 



Vic Rosenthal

Urodzony w Stanach Zjednoczonych, studiował informatykę i filozofię na  University of Pittsburgh. Zajmował się rozwijaniem programów komputerowych. Mieszka obecnie w Izraelu. Publikuje w izraelskiej prasie. Jego artykuły często zamieszcza Elder of Ziyon.  


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Brunatna fala

Znalezionych 1448 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Hamas, Israel i hipokryzja arabskich oraz innym muzułmańskich przywódców    Toameh   2023-10-28
To islam, głupczeNie chodzi tu o Izrael, kolonializm, globalizm czy kapitalizm; chodzi o islam.   Greenfield   2023-10-27
Barbarzyństwo Hamasu jest częścią tradycji arabskich pogromów   Julius   2023-10-27
Kim są cywile Gazy?   Bard   2023-10-26
Połowa amerykańskich wyborców poniżej 35. roku życia uważa, że masakry i gwałty na Żydach można uzasadnić     2023-10-25
Gwałt jako broń wojenna, tym razem w Izraelu. Dlaczego feministki milczą?   i Mandy Sanghera   2023-10-24
Cywile z Gazy potrzebują schronienia. Dlaczego świat arabski tego nie zapewni?   Jacoby   2023-10-23
Niemożliwe żądanie BidenaJego wizyta w Izraelu była pokazem dysonansu poznawczego.   Glick   2023-10-22
Nasze miasta i ulice są pełne nienawistników   Collier   2023-10-21
Polityczni i wojskowi przywódcy Iranu zachęcają Hamas do kontynuowania walki aż do osiągnięcia celu Iranu i Hamasu – zniszczenia Izraela     2023-10-20
Dlaczego Żydzi nie pozwolą się po prostu zabić?   O'Neill   2023-10-19
Wirusy tradycji, wirusy kłamstwa, wirusy umysłu   Koraszewski   2023-10-17
Hamas i Iran: rzeź Żydów przez dziesięciolecia   Toameh   2023-10-16
Drugie ludobójstwo Ormian   Bulut   2023-10-16
Iran jest mózgiem i rękami stojącymi za Hamasem     2023-10-14
To był zły tydzień dla tych, którzy twierdzą, że antysyjonizm nie jest antysemityzmem     2023-10-13
Wywiad funkcjonariusza Hamasu dla Russia Today     2023-10-12
Barbarzyński nihilizm „wolnej Palestyny” Nadszedł czas, abyśmy rozliczyli beznadziejność leżącą u podstaw arabskiej i zachodniej ideologii „wyzwolenia”.   Mansour   2023-10-12
Ideologia masowego morderstwa   Herf   2023-10-11
„Umiarkowana” Autonomia Palestyńska stoi zdecydowanie po stronie masowych morderców i gwałcicieli     2023-10-11
Al-Azhar wyraża uznanie dla terroryzmu Hamasu     2023-10-10
Palestyńskie deklaracje w dniu napaści na Izrael     2023-10-09
Kolejna wojna przeciw Żydom   Koraszewski   2023-10-08
Autonomia Palestyńska przyznaje, że nie ma „izraelskiej okupacji”   Flatow   2023-10-07
Gdzie są palestyńskie ustępstwa na rzecz pokoju?   Tawil   2023-10-05
Dlaczego Hamas wysyła Palestyńczyków na śmierć na granicy z Izraelem?   Toameh   2023-10-03
Palestyńczycy: Izraelskie ustępstwa są oznaką słabości   Tawil   2023-10-02
Kult „antysyjonizmu”   Tabarovsky   2023-10-01
Kolejne palestyńskie marzenie   Ibrahim   2023-09-29
Dlaczego lekceważą trudną sytuację Palestyńczyków w Libanie?   Eid   2023-09-27
Terror palestyński jest wojną religijną na rzecz Allaha przeciwko Żydom. ONZ musi uznać Izraelczyków zamordowanych przez Palestyńczyków za ofiary przemocy na tle religijnym   Marcus   2023-09-26
“Żyd zachowuje się źle” – sfilmujmy to   Collier   2023-09-25
Abbas już wcześniej powiedział to wszystko     2023-09-24
Wątpliwy związek między edukacją a antysemityzmem   Jacoby   2023-09-23
ARABSKA gazeta wychodząca W LONDYNIE PROPAGUJE ANTYSEMITYZM I WSPARCIE DLA TERRORU     2023-09-19
YouTube  i polscy neonaziści     2023-09-19
Celem palestyńskiego procesu pokojowego było zwiększenie terroryzmu   Marcus   2023-09-17
Jak zostać stypendystą podoktoranckim w Columbii? Napisz 341 stron antyizraelskiego bełkotu!     2023-09-13
Irańska strategia brania zachodnich zakładników   A. Savyon*   2023-09-13
22 lata od 9/11 i napięcie wciąż narasta – dżihadyści czekają na kolejną szansę   Stalinsky   2023-09-12
Jak palestyńskie dziecko zostaje terrorystą?   Flatow   2023-09-10
Nazistowskie przemówienie w Ramallah ilustruje szerszą historię   Glick   2023-09-09
Abbas: Hitler walczył z europejskimi Żydami z powodu ich lichwiarstwa     2023-09-08
HRW zamazuje dowody udziału nieletnich w palestyńskim terroryzmie     2023-09-06
Naziści nadali nienawiści do Żydów akademickie oblicze. Ich spadkobiercy mają „Instytut krytycznych badań nad syjonizmem”     2023-09-04
Którymi drogami powraca nazizm?   Koraszewski   2023-09-03
“Washington Post” o “dobrych” terrorystach   Tawil   2023-09-01
Syria, kraj zgubiony w wiadomościach   Taheri   2023-09-01
Walka Indii z dżihadem   Bulut   2023-08-31
Kilka uwag o palestyńskiej fladze   Collier   2023-08-30
Obwinianie wyłącznie Izraela za problemy psychiczne w Strefie Gazy jest po prostu kolejną formą nienawiści do Żydów     2023-08-29
Norweg melduje Radzie Bezpieczeństwa   Koraszewski   2023-08-27
Irański IRGC przechwala się sukcesami wśród Palestyńczyków i Hezbollahu   Frantzman   2023-08-26
Dlaczego nowe palestyńskie rakiety mają znaczenieMogą wyrządzić znacznie więcej szkód niż karabin czy nóż.   Flatow   2023-08-25
„Musimy prowadzić ‘Wielki Dżihad’, żeby zbudować Wielki Iran”     2023-08-25
Prawdziwe słonie w salonie (edycja 2023)     2023-08-17
Palestyńczycy wołają o pomoc   Tawil   2023-08-15
Czy nikt nie pyta, dlaczego w Dżenin jest obóz dla uchodźców?   Bard   2023-08-14
Kara śmierci dla mordercy i tolerancja dla jego propagandy   Stalinsky   2023-08-11
Przykład tego, jak środowisko akademickie tworzy antyizraelską narrację z kłamstw     2023-08-10
Dlaczego MEMRI przestał używać usługi Cloudflare i dlaczego rząd USA powinien zrobić to samo   Stalinsky   2023-08-09
Finansowana przez Unię Europejską edukacja do dżihadu i męczeństwa   Tawil   2023-08-05
Abbas po raz kolejny mówi Palestyńczykom, żeby poszli do diabła     2023-08-04
Pamiętając, co dzieje się, kiedy Żydzi polegają na innych   Amos   2023-08-03
Rosnące zagrożenie północnego Izraela przez Hezbollah   Lax   2023-08-02
Jeden news dziennie   Koraszewski   2023-08-01
Więc uważasz, że Izrael powinien zburzyć swoje mury?   Collier   2023-07-31
Palestyńskie obozy letnie: szkolenie do mordowania Żydów   Tawil   2023-07-30
Irański plan wypędzenia Żydów z „Palestyny”   Tawil   2023-07-19
ONZ i Arabowie wybielają okrucieństwa Baszara Assada, obwiniają za nie – zgadnij kogo?   Tawil   2023-07-15
Oszczerstwo BBC i hańba stronniczych mediów   Collier   2023-07-14
Tylko Palestyńczycy mogą powoływać się na religię w celach nacjonalistycznych     2023-07-12
Jak walczyć z rosnącym zagrożeniem antysemityzmem – Część I: Reakcją Zachodu jest radzenie sobie z antysemityzmem zamiast walki z antysemitami   Carmon   2023-07-10
Gwałtowny wzrost terroru palestyńskiego jest przedsmakiem „rozwiązania” w postaci dwóch państw   Tobin   2023-07-07
Święto, pogrzeb i nieudane przywództwo   Roth   2023-07-06
Horror życia jako chrześcijanin w muzułmańskim Pakistanie: tylko jeden miesiąc   Ibrahim   2023-07-05
Podwójne standardy: tylko Palestyńczycy mają prawo odczuwać gniew     2023-07-01
‘Protokoły mędrców Syjonu’ w świecie arabskim i muzułmańskim – w przeszłości i obecnie   Carmon   2023-06-28
Dlaczego oni nienawidzą Izraela   Flatow   2023-06-26
Co kryje się za eskalacją palestyńskiej ofensywy terrorystycznej   Glick   2023-06-23
Wojna dżihadu przeciwko chrześcijanom w Afryce   Fernandez   2023-06-23
ONZ potwierdza ideologię AP, że stworzenie Izraela było „zbrodnią”   Marcus   2023-06-20
“Guardian” sięga nowego dna pisząc o izraelskiej nikczemności   Levick   2023-06-18
Dżihad Organizacji Narodów Zjednoczonych przeciwko Izraelowi   Tawil   2023-06-17
Wreszcie artykuł po arabsku opisujący antypalestyński rasizm w Libanie     2023-06-16
Skandaliczny raport ONZ atakuje zwolenników Izraela na całym świecie   Bayefsky   2023-06-15
Dlaczego tak wielu antyizraelskich zwolenników BDS popiera wojnę Putina przeciwko Ukrainie?   Kapoano   2023-06-14
Amnesty-UK: „Pierzmy ludziom mózgi, żeby nienawidzili Izraela, ucząc ich przy tym gotowania”     2023-06-13
Kobiety, które podsycają płomienie nienawiści   Chesler   2023-06-12
Cztery mity o arabsko-izraelskim konflikcie obalone przez jeden incydent terrorystyczny   Flatow   2023-06-11
Izraelożercy uwielbiają, kiedy giną palestyńskie dzieci     2023-06-09
Farhud i “sprawa” PalestyńskaNazizm nadal inspiruje Palestyńczyków   Julius   2023-06-07
Dezorientacja śmiercionośnego dziennikarstwa: o zachodnich mediach i konflikcie arabsko-izraelskim   Landes   2023-06-05
Dżihadystyczny konflikt w wojnie rosyjsko-ukraińskiej   Stalinsky   2023-05-31
Niewygodne palestyńskie ofiary   Fitzgerald   2023-05-31
Prawdziwe znaczenie “Od rzeki do morza Palestyna będzie wolna”   Tawil   2023-05-25
Chrześcijanie w Nigerii są mordowani jak zwierzęta   Ibrahim   2023-05-25
Jak Palestyńczycy próbują zniszczyć Liban   Tawil   2023-05-23
Żydzi mieli wszelkie powody, by obawiać się ludobójstwa w 1948 roku     2023-05-22
"Economist" promuje "elokwentnego krytyka" istnienia Izraela   Levick   2023-05-21

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk