|
W czym Iran jest dobry
Frimet i Arnold Roth
| 2017-02-27
|
Niskie ukłony: Podpis pod tym Irański zdjęciem w wiadomościach: "Minister komunikacji i informatyki, Mahmoud Vaezi i szwedzka minister ds. stosunków europejskich i handlu, Ann Linde, na spotkaniu w Teheranie 11 lutego" [Zdjęcie]
W wiadomościach jest kilka uderzających fotografii, pokazujących szwedzkich przywódców politycznych – wśród nich zadeklarowane feministki – kłaniających się przed mężczyznami i ogólnie przekazujących poczucie głębokiego szacunku dla reżimu islamistycznego, którzy żelazną ręką rządzi Iranem, co jest postawą rzadko widzianą w stosunkach międzynarodowych lub wśród ludzi opowiadających się za poglądami, które podobno są drogie tym Szwedkom.
Premier Szwecji, Stefan Löfven, przewodził delegacji i dostał się pod ogień gniewnej krytyki ze strony polityków opozycyjnych i działaczy na rzecz praw kobiet. “To jest katastrofa dla tego, co nazywa się feministyczną polityką zagraniczną” – powiedział Jan Bjorklun z partii liberałów. Według niego rząd szwedzki powinien był żądać, by hidżab nie był obowiązkowy dla żeńskiej części delegacji. A gdyby Iran nie zgodził się na to, to porozumienie handlowe powinno było być podpisane w Szwecji lub w trzecim kraju. Rząd szwedzki nazywa siebie „pierwszym rządem feministycznym”, ale Linde broniła swojej decyzji noszenia hidżabu w Iranie, mówiąc, że jedyną inną opcją było wysłanie całkowicie męskiej delegacji. Firmy szwedzkie ustawiły się w kolejce, by zdobyć dostęp do lukratywnego rynku Iranu po zniesieniu sankcji międzynarodowych... ["Sweden defends officials wearing headscarves in Iran", Tehran Times, 14 lutego 2017]
Löfvenowi dodaje jednak otuchy przyjęcie jego drużyny na miejscu. Zostali: przywitani pochwałami najwyższego przywódcy Iranu, ajatollaha Alego Chameneiego, który chwalił pozytywne stosunki między tymi dwoma krajami podczas spotkania z premierem szwedzkim w Teheranie. "Ameryka i wiele mocarstw europejskich odegrało rolę w spowodowaniu traumatycznych wydarzeń w Syrii i Iraku i narody regionu są świadome tych ingerencji i wykazują uzasadniony sceptycyzm” – cytowała Chameneiego telewizja irańska... [Löfven] spotkał się także z prezydentem irańskim, Hassanem Rouhanim... który wychwalał “umiarkowanie” polityki zagranicznej Szwecji. ["Iran hails relations with Sweden during prime minister's visit to Tehran", DW (niemieckie radio państwowe), 11 lutego 2017]
Szwedzi musieli pamiętać o sprawie dra Ahmadrezy Djalaliego, kiedy byli w Teheranie. Jest on profesorem medycyny urodzonym w Iranie, który wykładał na uniwersytetach w Belgii, Włoszech i w Szwecji. Jego specjalnością jest medycyna katastrof i pojechał do Iranu w kwietniu 2016 r., żeby wziąć udział w konferencji zawodowej. Bez żadnego ostrzeżenia i bez nakazu aresztowania funkcjonariusze irańskiego ministerstwa bezpieczeństwa aresztowali go i oskarżyli o „kolaborację z państwami wroga”. „New York Times” donosił kilka dni temu [kliknij], że przetrzymują go w notorycznym więzieniu Evin w Teheranie i że grozi mu kara śmierci.
Zdjęcie z wizyty Szwedek w Teheranie, które już rozprzestrzeniło się w sieci: marsz hańby członkiń szwedzkiego “feministycznego” rządu
Żona i dwoje dzieci Djalaliego mieszkają w Sztokholmie, a więc sprawa jest głośniejsza w Szwecji niż w innych krajach zachodnich. Jego żona z pewnością zastanawia się, co – jeśli cokolwiek – zrobiły te szwedzkie feministki, co byłoby pomocne w jego sprawie, podczas swojej dobrze nagłośnionej wizyty u mułłów. Nie udało nam się znaleźć żadnej wzmianki o tym w licznych doniesieniach medialnych o wizycie „feministek” w Iranie, ale mogliśmy coś przeoczyć. Przez ostatni rok był poważny pęd delegacji handlowych z Europy, Azji i Ameryki Północnej odwiedzających i okazujących skrajny respekt reżimowi irańskiemu wraz z imponującą falą umów handlowych z Irańczykami [kliknij tutaj, żeby zobaczyć rezultaty wyszukiwania w Google]. Niewątpliwie nastały szczęśliwe czasy dla ludzi rządzących Iranem. Poza jednak zażenowanymi twarzami i ewidentnym poniżeniem gości, są znacznie bardziej niepokojące kolejne posunięcia reżimu irańskiego, co sygnalizuje, na przykład, wczorajszy Washington Times: Twardogłowy reżim islamski Iranu rozszerzył swoje zagraniczne akcje terrorystyczne, ustanawiając sieć ponad dziesięciu obozów szkoleniowych dla cudzoziemskich wojowników, powiedziała na konferencji prasowej we wtorek w Waszyngtonie największa grupa oporu wobec reżimu. National Council of Resistance of Iran wydała raport wymieniający lokalizację obozów i kraje, jakie reprezentują... Największym członkiem tej Rady jest grupa Ludowi Mudżahedini Iranu (MEK). Ma ona rozległą sieć szpiegowską wewnątrz kierowanego przez mułłów rządu, włącznie z potężnym Korpusem Strażników Rewolucji Islamskiej i jej skrzydłem sił specjalnych, Siłami Kuds i ma na koncie osiągnięcia w ujawnianiu tajnych akcji irańskich aparatów bezpieczeństwa. Siły Kuds odegrały znaczącą rolę w wojnie irackiej przez szkolenie szyitów irackich w produkcji bomb, które zabiły wielu żołnierzy amerykańskich. Siły Kuds kierują obecnie tysiącami irackich członków milicji szyickich w Iraku, z których część udała się do Syrii, by walczyć za tamtejszy reżim i prezydenta Baszara Assada.
USA nazywają Iran największym sponsorem terroryzmu na świecie. Jednak ani Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej, ani Siły Kuds nie są na liście organizacji uznanych za terrorystyczne. Departament Skarbu uznał w 2007 r. Siły Kuds za winne materialnego wspierania terroryzmu, ale przedstawiciele National Council of Resistance of Iran mówią, że rząd USA powinien pójść znacznie dalej.
“Irański ruch oporu podkreślał przy niezliczonych okazjach, że źródłem i epicentrum terroryzmu, fundamentalizmu i regionalnych ingerencji jest fundamentalistyczny reżim rządzący Iranem” – powiedział Alireza Jafarzadeh, zastępca dyrektora Rady w biurze w Waszyngtonie. [“Iran growing network to train foreign terrorists, dissident group says”, Rowan Scarborough w Washington Times, 14 lutego 2017]
Raport Washington Times kontynuuje: Ajatollah Ali Chamenei zaaprobował zarząd w Siłach Kuds “w celu rozszerzenia szkolenia najemników zagranicznych jako część strategii reżimu nasilenia ingerencji zewnętrznych, włącznie z Syrią, Irakiem, Jemenem, Bahrajnem, Afganistanem i innymi miejscami”. “Obozy zostały podzielone w oparciu o narodowość szkolonych i typ szkolenia – powiedziała Rada. - “Prowadzi się zarówno szkolenie terrorystyczne, jak szkolenie wojskowe dla milicji, umożliwiając lepszą infiltrację i pomaganie reżimowi w osiągnięciu celów regionalnych”. Jakie sprawności mogą przyszli dżihadyści uzyskać pod auspicjami Iranu? Szkolenie podzielone jest na dwa typy kursów; intensywny, 45 dniowy kurs dla żołnierzy, którzy będą walczyć w siłach paramilitarnych, takich jak Basidż IRGC, lub pełen kurs szkoleniowy, który trwa od 9 do 12 miesięcy… Pełen kurs szkoleniowy ma różne sekcje: Broń ciężka; Wyrzutnie rakietowe; Szkolenie morskie; Szkolenie teoretyczne (jak szerzyć retorykę terroru); Przetrwanie; Szkolenie komandosów; Szkolenie bezpieczeństwa… Raport wykazuje jasno, że IRGC kieruje tymi obozami szkolenia terrorystów w próbie eksportowania terroryzmu, destabilizowania innych krajów i przejęcia panowania nad tymi krajami. ["IRAN’S IRGC’S TERROR TRAINING CAMPS REVEALED", Iran News Update,., 15 lutego 2017]
A oto jeszcze coś, co Irańczycy potrafią dobrze robić: wzbudzać jeszcze więcej problemów z Gazą. Widać to po wyborze doświadczonego mordercy-terrorysty na nowego szefa Hamasu w Gazie [analizowaliśmy to tutaj: "13-Feb-17: Another Shalit Deal milestone: Four terms of life imprisonment but this murdering jihadist now heads Hamas in Gaza"] Ten wybór oznacza, że Iran przejął stery w Gazie po długiej przerwie, podczas której z jednej strony Egipt, a z drugiej Turcja i Katar próbowały wypełnić próżnię. Iran zdecydował z powrotem przejąć stery w Gazie z powodu wyboru Donalda Trumpa na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Iran obawia się, że w nadchodzących rozmowach w Waszyngtonie prezydent Trump i premier Netanjahu będą omawiali opcję agresji na Iran. Jest wątpliwe, by w Gazie przeprowadzono jakiekolwiek “wybory”, by wybrać Sinwara. Wynik jest rezultatem nacisku militarnego skrzydła Hamasu na skrzydło polityczne i moment ogłoszenia go był formą przekazania przez Iran komunikatu przed rozmowami Trump-Netanjahu. Jeśli tak jest, nie należy oczekiwać, że „wybór” Sinwara zapowiada nową eskalację działań z Gazy przeciwko Izraelowi. Wręcz odwrotnie, Iran powstrzyma Hamas w celu trzymania frontu Gazy otwartego dla własnych potrzeb Iranu i tylko Iranu. ["Iran Grabs the Reins in Gaza", Pinhas Inbari, JCPA, 14 lutego 2017]
W imię sprawiedliwości należy przypomnieć, że Iran ma swoich fanów i że Irańczycy niekoniecznie uważają się za złych ludzi bądź ludzi w wielkich kłopotach. Można to zobaczyć czytając artykuły takie jak World owes Iran debt of gratitude for sacrifices in fight against terror [PressTV, 13 lutego 2017] i Lavrov: Exclusion of Iran from anti-terror coalition is a mistake [Tehran Times, 12 lutego 2017]. A także: Iran nie widzi żadnego powodu, dla którego miałby przerwać prace nad ofensywnymi pociskami rakietowymi dalekiego zasięgu [omawiane tutaj dwa tygodnie temu]. Jak Ali Akbar Velajati (były irański minister spraw zagranicznych, a dzisiaj doradca Chameneiego ds. zagranicznych) powiedział trzy dni temu w wywiadzie telewizyjnym dla Al-Dżaziry [tłumaczenie na angielski przez MEMRI tutaj]: "Jeśli Ameryka wyobraża sobie, że groźby i sankcje doprowadzą Iran do zatrzymania programu pocisków rakietowych, to jest to błędne wyobrażenie, fantazja jedynie… Ameryka nie jest dość silna, by rzucić nas na kolana… Pan Trump jest zmienny i zmienia swoją politykę co drugi dzień… Rządzenie takim krajem jak Ameryka nie jest łatwe. Wszyscy poprzednicy Trumpa stali przed podobnymi problemami. Najważniejszą rzeczą jest, że mu się nie udaje, szczególnie z nami w Iranie. Pan Trump nie posiada specjalnych kwalifikacji, które umożliwiłyby mu twierdzenie, że chce przejąć świat. Jego polityka jest niedojrzała i doprowadziła go do starcia z całym światem”.
Brzmi to jak fanfaronada – coś, w czym Irańczycy także są dobrzy – ale jest poważniejsze niż tradycyjna fanfaronada, biorąc pod uwagę groźby, jakie wyrażali przywódcy Iranu przy różnych okazjach od kiedy JCPOA, to niesławne i niepodpisane „porozumienie”, które przyniosło Iranowi takie niezasłużone korzyści. Na przykład, ta uwaga, którą cytowaliśmy we wcześniejszym poście ["28-Jun-16: Is Iran now threatening more nuclear plotting?"] Omawiając to, co prezydent Obama nazwał snapback i "realnymi konsekwencjami"] "wiceminister spraw zagranicznych Iranu, Abbas Araqchi, powiedział, że kraj będzie w stanie ‘natychmiast’ odwrócić swoje zobowiązania, jakie podjął według końcowego porozumienia nuklearnego z mocarstwami światowymi, jeśli odkryje, że druga strona złamała swoje zobowiązania według [JCPOA]... Gdy tylko Iran uzna, że druga strona nie honoruje swoich zobowiązań, ‘odwracalność’ programu nuklearnego Teheranu zdarzy się natychmiast, powiedział”. [Tasnim News Agency, Iran, 28 lipca 2015]
Sądzimy, że w takich sprawach też są dobrzy. Things Iran is good at This Ongoing War, 15 lutego 2017 Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Frimet i Arnold Roth Rodzice zamordowanej przez terrorystów z Hamsu 15-letniej Malki Roth. Ich córka została zamordowana 9 sierpnia 2001 roku podczas zamachu na restaurację Sbarro. W zamachu zamobójczym zginęło wówczas 15 cywilów, w tym 7 dzieci, 130 osób zostało rannych. Frimet i Arnold Roth od wielu lat prowadzą stronę internetową This Ongoing War Państwo Frimet i Arnold Roth założyli również fundację imienia swojej córki. Fundacja ta zajmuje się pomocą dla dzieci żydowskich, muzułmańskich i chrześcijańskich.
Komentarze
Poszukiwanie Ja: Czego szukasz? Hili: Patrzę gdzie jest kierowca.
Więcej
|
|
| |
„Science”: rozszerzyć DEI w STEMM Jerry A. Coyne
Trwa walka pomiędzy prawdą (lub umiejętnościami) a sprawiedliwością społeczną, której przykładem jest słynny wykład Johna Haidta w Duke na temat dwóch typów podejść do edukacji. Tym razem jest to nowy artykuł w piśmie „Science”, w którym nalega się na rozszerzenie inicjatyw DEI [Diversity, Equity, Inclusion czyli Różnorodność, Równość, Włączenie. MK] w dziedzinach STEMM (nauka, technologia, inżynieria, matematyka i medycyna).
Więcej
|
|
Niebezpieczny pęd by uratować Hamas Allan M. Dershowitz
Odejście administracji Bidena od pełnego wsparcia dla Izraela będzie kosztować więcej ofiar śmiertelnych wśród Palestyńczyków i Izraelczyków. Zachęci Hamas do dalszej walki i ciągłego odrzucania propozycji powrotu zakładników w zamian za humanitarne zawieszenie broni. Przekona Hamas, że może wygrać wojnę, osłabić Izrael i stworzyć dystans między USA a Izraelem.
Gdyby administracja Bidena utrzymała silne poparcie dla zniszczenia Hamasu, jakie okazała bezpośrednio po 7 października, walki mogłyby już zakończyć się i wszyscy zakładnicy zostaliby zwróceni. Ale za każdym razem, administracja Bidena osłabia swoje poparcie dla Izraela i wzmacnia to determinację Hamasu.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Hamas niszczy Gazę, ale głosi „zwycięstwo” Bassam Tawil
Według doniesień wspierana przez Iran palestyńska grupa terrorystyczna Hamas przygotowuje się do zorganizowania wieców „zwycięstwa”, jeśli i kiedy tylko zakończy się wojna w Strefie Gazy. Jednak wielu Arabów wyśmiewa oczekiwane uroczystości Hamasu i oskarża tę grupę terrorystyczną i jej patronów w Teheranie o zniszczenie Strefy Gazy. „Przyjaciel z miasta Rafah powiedział mi, że widział duże znaki i banery drukowane/przygotowywane przez Hamas w celu zorganizowania „wieców zwycięstwa”.
Więcej
|
|
Palestyńczycy nie są małymi dziećmi Einat Wilf
"Palestyńczycy są dorośli". Ze wszystkich pomysłów, które przez lata omawiałam, w książkach, esejach, rozmowach i na spotkaniach, odkryłam, że ta jedna idea reprezentuje mentalną barierę, którą niewielu jest w stanie przekroczyć. Lewicowi czy prawicowi, amerykańscy, europejscy, izraelscy rozmówcy myślą podobnie – w jakiś sposób idea, że Palestyńczycy są dorośli, że mogą mówić za siebie, że wiedzą, o co walczą, że mają jasno wyartykułowane cele, do których dążą z wytrwałością, wydaje się być o krok za daleko.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Ruchy masowe i tęsknota do nienawiści Andrzej Koraszewski
Rob Henderson jest doktorem psychologii. To, co go różni od innych psychologów, to życiorys. Syn koreańskiej prostytutki i narkomanki, pierwsze lata życia w przyczepie campingowej, potem domy rodzinne, potem bezdomność, kradzieże, alkohol i narkotyki. Wreszcie wojsko i studia. Jego niedawno wydana autobiografia jest bestsellerem, ultrapostępowcy patrzą na niego podejrzliwie. Prawdę mówiąc, on na nich też. Henderson ukuł pojęcie luxury belief (luksusowy światopogląd lub luksusowe wierzenia). Żyjący w luksie chcą urządzać świat innym w oparciu o swoje wizje. Ten luksusowy światopogląd doprowadził już do tego, że większość amerykańskich dzieci w rodzinach ubogich wychowuje się w rozbitych rodzinach bez ojca, że masowa oświata nie dostarcza wykształcenia, demokracja przestała być respektowana, powraca anarchia i przemoc.
Więcej
|
|
Antonio Guterres i kochający terror arcykapłan Z materiałów MEMRI
Podczas podróży po Bliskim Wschodzie z okazji Ramadanu Sekretarz Generalny ONZ, Antonio Guterres, 24 marca 2024 r. spotkał się w Kairze z Szejkiem Al-Azhar, Ahmadem Al-Tajjebem, najwyższym autorytetem religijnym w świecie sunnickim. Po tym spotkaniu Guterres pochwalił Al-Tajjeba, mówiąc, że „jego nieustanne zaangażowanie na rzecz wspierania pokoju i solidarności musi być przykładem dla wszystkich”. Zrobił to mimo bezwarunkowego wsparcia wyrażonego przez Al-Tajjeba i kierowaną przez niego instytucję dla organizacji terrorystycznej Hamas. W niniejszym raporcie dokonano przeglądu niedawnego spotkania Sekretarza Generalnego ONZ Guterresa z Szejkiem Al-Azhar Al-Tajjebem oraz stanowisk wyrażonych przez tego ostatniego oraz przez instytucję, którą kieruje, na cześć Hamasu i przeciwko Izraelowi od 7 października.
Więcej
|
|
| |
Ile jest wart martwy Żyd? Gadi Taub
Lital Szemesz, prezenterka wiadomości telewizyjnych izraelskiego Channel 14, zna terror niemal z pierwszej ręki. W sierpniu ubiegłego roku jej życie nagle się zmieniło. „Byłam w domu, kiedy w grupach WhatsApp przedstawicieli mediów zaczęły krążyć wiadomości o dwóch ofiarach morderstwa” – wspomina Szemesz w swojej nowej książce (po hebrajsku). „Szokujące jest to, że sami Palestyńczycy na miejscu zrobili zdjęcia dowodów osobistych ofiar, a zdjęcia te również zostały szeroko rozpowszechnione. I tak oto na sofie w moim salonie nagle zobaczyłam ukochane twarze mojego wujka Silasa i jego syna Aviada. Do warsztatu, w którym naprawiali samochód, przybył terrorysta i zastrzelił ich z bliskiej odległości”. Następnego dnia – kontynuuje Szemesz – inny terrorysta zamordował jej nauczycielkę z przedszkola.
Więcej
|
|
Prawdziwy obraz wojny na Bliskim Wschodzie Matti Friedman
JEROZOLIMA – Po nocy pełnej napięcia i huku nad głowami w Jerozolimie (w tym czasu spędzonego z rodziną w schronie, gdy syrena przeciwlotnicza wyła na ulicy, a Żelazna Kopuła pracowała nad głową) bezpośrednie konsekwencje bezprecedensowego irańskiego ataku na Izrael nie są jeszcze jasne. Ale jak błyskawica w ciemności, atak w końcu dał światu coś cennego: wgląd w prawdziwą wojnę na Bliskim Wschodzie.
Przez ostatnie sześć miesięcy, od czasu dokonanej przez Hamas masakry z 7 października, siły ideologiczne sprzymierzone przeciwko Izraelowi robiły wszystko, co w ich mocy, aby wyglądało to na wojnę, w której są dwie strony, a tymi stronami są izraelscy żołnierze i palestyńscy cywile. Ta kampania informacyjna jest tak samo ważna dla wrogów Izraela jak wojna fizyczna, ponieważ osłabia zachodnie poparcie, którego Izrael potrzebuje, aby wygrać i przetrwać.
Więcej
|
|
| |
Zniszczenie irańskiego konsulatu było całkowicie uzasadnione Con Coughlin
Zamach bombowy na konsulat Iranu w Damaszku w Syrii nie był, jak twierdzą Irańczycy, zwykłym atakiem na niewinną misję dyplomatyczną. Był to starannie ukierunkowany atak na kwaterę główną ekspansywnej siatki terrorystycznej, którą Teheran utworzył na całym Bliskim Wschodzie. Prawdziwy cel budynku konsulatu Iranu, przylegającego do ambasady Iranu w Damaszku, został ujawniony, gdy sami Irańczycy przyznali, że w nalocie zginęło dwóch wysokich dowódców elitarnej Siły Kuds irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC), co powszechnie przypisuje się izraelskiemu lotnictwu.
Więcej
|
|
Co znaczy „żelazne” wsparcie USA dla Izraela” Elder of Ziyon
Prezydent Biden uwielbia używać słowa „żelazne poparcie”, mówiąc o wsparciu USA dla bezpieczeństwa Izraela. Użył tego określenia podczas kampanii w 2019r., mówiąc, że jego administracja „[utrzyma] nasze żelazne zobowiązania na rzecz bezpieczeństwa Izraela, niezależnie od tego, jak bardzo nie zgadza się z jego obecnym przywódcą”. Powtórzył to ponownie w latach 2021, 2022, 2023, w zeszłym tygodniu i wczoraj.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Irański atak na Izrael Andrzej Koraszewski
Napięcie rosło od kilku dni. Zarówno izraelski, jak i amerykański wywiad wiedziały o przygotowaniach Iranu do ataku na Izrael. Wczoraj wieczorem z terenu Iranu wystrzelono serię dronów i rakiet, były pogłoski o wystrzeleniu rakiet supersonicznych, te jednak nie sprawdziły się. Dziś rano wiemy, że atak poszedł z Iranu, Iraku, Jemenu i Syrii. Niemal wszystkie drony i rakiety zostały zestrzelone przed dotarciem do izraelskiej przestrzeni powietrznej. W samym Izraelu w wyniku ataku poważnie ranna jest siedmioletnia beduińska dziewczynka.
Więcej
|
|
“GUARDIAN” podburza antysemicką tłuszczę Adam Levick
Pierwsze znane oszczerstwo o rytuale krwi miało miejsce w 1144 r., kiedy w Norwich w Anglii znaleziono zamordowanego 12-letniego chłopca Williama. Chociaż nie było żadnych dowodów łączących Żydów z tym morderstwem, mnich Thomas z Monmouth odwiedził Norwich cztery lata później i oskarżył Żydów z miasta o torturowanie i zabicie chłopca. Wkrótce po całym kraju rozeszły się oskarżenia o mordy rytualne na dzieciach. Dodatkowe przypadki odnotowano w Anglii i całej Europie w XII i XIII wieku.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Palestyński plan „dwóch państw”: oszukiwanie Zachodu Richard Landes
Jedną z wielkich nierozwiązanych zagadek XXI wieku jest to, dlaczego – skoro okazało się to tak wielką katastrofą – ktokolwiek, a tym bardziej cała falanga polityków, dyplomatów i „czyniących pokój”, wielokrotnie próbował wynegocjować porozumienie pokojowe między Izraelczykami a Palestyńczykami. Biorąc pod uwagę, że koncepcja opierała na wyrzeczeniu się przez Arafata i Palestyńczyków ich dążenia do zniszczenia Izraela, umożliwiając w ten sposób korzystne dla obu stron rozwiązanie problemu, oraz że Palestyńczycy wyraźnie nie wyrzekli się tego dążenia, ani formalnie, ani w praktyce.
Więcej
|
|
Być może Izrael jest bardziej etyczny? Elder of Ziyon
Można zastanawiać się, czy krytyka Izraela ze strony Stanów Zjednoczonych i innych krajów zachodnich nie jest w znacznym stopniu funkcją ich własnych niedociągnięć w etyce wojennej w porównaniu z Izraelem. Przecież każda innowacja, jaką Izrael wymyśla, by zminimalizować liczbę ofiar śmiertelnych wśród cywilów – drony z głośnikami, „pukanie w dach”, obszerne mapy instruujące ludność cywilną, ostrzeganie nawet wtedy, gdy da to przewagę wrogowi, setki tysięcy telefonów wezwania i ulotki – muszą teraz być kopiowane przez wszystkie inne armie, ponieważ nie chcą wyglądać gorzej niż Izrael.
Więcej
|
|
| |
Outsourcing: Zachód nagradza zabijanie Żydów Andrzej Koraszewski
Gdyby sześć miesięcy temu ktoś powiedział mi, że największa od zakończenia drugiej wojny światowej bestialska masakra Żydów spowoduje lawinowy wzrost antysemityzmu na świecie byłbym raczej sceptyczny. Ten fenomen jest zdumiewający. Czy wyjaśnia go skala izraelskiej reakcji na napaść na ich kraj przez ludobójczą armię? Czy umiemy zanalizować reakcje świata? Nasilanie się światowego antysemityzmu obserwujemy od początku tego stulecia. Czy to znaczy, że wcześniej był ten antysemityzm łagodny i nieszkodliwy?
Więcej
|
|
Przeciwni Hamasowi Gazańczycy Sheri Oz
Czy Gazańczycy będą kiedykolwiek w stanie odwrócić katastrofę spowodowaną przez Hamas za dziesięć, sto lat lub kiedykolwiek i osiągnąć taki rodzaj ostatecznego zwycięstwa, jakim Niemcy i Japonia cieszyły się po przegranej II wojnie światowej?
„Potop Al-Aksa” – kryptonim, który Hamas nadał swojemu atakowi na Izrael z 7 października, stał się metaforą, po pierwsze, opisującą zalanie tuneli Hamasu w Gazie, które rzekomo rozważa Izrael. Po drugie, ze względu na zmieniające się przypływy i odpływy kontroli Hamasu nad ludnością Gazy.
Więcej
|
|
| |
Dlaczego nauka powinna być neutralna? Jerry A. Coyne
Augustin Fuentes z pewnością stara się o tytuł Naukowca Roku ds. Sprawiedliwości Społecznej, co udokemtowałem w wielu postach. Ilekroć pojawia się artykuł o fanatyzmie, rasizmie i seksizmie naukowców, w tym o Darwinie, lub gdy trzeba napisać artykuł wychwalający sprawiedliwość społeczną w nauce, ale który będzie miał niewielki lub żaden wpływ na społeczeństwo, prawdopodobnie znajdziesz tam nazwisko Fuentesa. (Jest profesorem antropologii w Princeton.) W ramach swojej ostatniej próby wprowadzenia polityki do nauki napisał „e-list” do „Science”. Nie wiedziałem wcześniej o e-Listach, ale stanowią one „forum ciągłej oceny wzajemnej.
Więcej
|
|
Dlaczego tak wielu wierzy w kłamstwa Hamasu? Brendan O'Neill
„Pozwólmy Hamasowi na wykorzystywanie szpitali do planowania swoich morderczych ataków na państwo żydowskie”. Niewiele osób spoza wewnętrznego kręgu Hamasu powiedziałoby coś takiego na głos. Niewielu ludzi wyraziłoby tak prowojenne, zbrodnicze stanowisko. Nikt, kto chce być uważany za osobę moralną, choć trochę przyzwoitą, nie zaangażowałby się w tak bezczelną apologetykę Hamasu. A jednak w istocie to właśnie mówi zachodnia klasa aktywistów, kiedy wścieka się na Izrael z powodu jego najazdów na szpital Al-Szifa. Mówią, że Izrael powinien się wycofać i pozwolić ludziom, którzy już są w szpitalu – czytaj Hamasowi – robić, co chcą. To postawa proterrorystyczna udająca aktywizm pokojowy.
Więcej
|
|
| |
„Rewitalizowana” Autonomia Palestyńska Itamar Marcus
Autonomia Palestyńska ogłosiła utworzenie nowego rządu w ramach spełnienia amerykańskiego żądania dotyczącego „rewitalizacji” Autonomii Palestyńskiej. Jednak dla AP „rewitalizacja” nie wyklucza religijnego podżegania do terroru i demonizowania Żydów jako „małp i świń”, wspierania terroru i terrorystów lub odrzucania uznania Izraela jako państwa.
Więcej
|
|
„Cywilizacja i islam to dwie różne rzeczy” Anjuli Pandavar
Słowa cytowane w tytule to słowa ajatollaha Alego Sistaniego, skierowane do kanadyjskiego naukowca, „umiarkowanego muzułmanina”, który był na tyle naiwny, że odbył specjalną podróż do Nadżaf, żeby prosić o dyspensę i móc mówić o islamie w swoich wykładach. Relacja Abdulaziza Sachediny z tej rozmowy ocieka patosem.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Atak IDF na szpital Al Szifa Seth Frantzman
Operacja IDF na szpital Al Szifa, która rozpoczęła się 18 marca, doprowadziła do aresztowania setek terrorystów i zabicia około 200 osób w starciach i strzelaninach. W ciągu ostatnich kilku miesięcy terroryści powrócili do szpitala Al Szifa, prawdopodobnie zakładając, że teren szpitala będzie bezpieczny przed drugim izraelskim nalotem po zabezpieczeniu i oczyszczeniu terenu przez Izrael w listopadzie.
Więcej
|
|
Nagroda dla fotografa - terrorysty Jonathan S. Tobin
Jaki jest obowiązek reportera lub fotografa wiadomości relacjonującego akt terroryzmu lub działań wojennych? Czy chodzi tylko o udokumentowanie tego, co się wydarzyło? A może istnieją jakieś ograniczenia dotyczące tego, co dziennikarz powinien zrobić, żeby zdobyć materiał lub obraz? Jak dziennikarz godzi prawo opinii publicznej do wiedzy i potrzebę dokumentowania momentów, które można uznać za część pierwszego szkicu historii, z innymi względami? Granica pomiędzy byciem muchą na ścianie obserwującą wydarzenia, w których reporter/fotograf nie jest aktorem, w odróżnieniu od aktywnego uczestnictwa w nich, bywa czasem cienka jak włos. I jest mnóstwo sytuacji, kiedy niełatwo rozpoznać tę granicę.
Więcej
|
|
| |
Kogo i czego uczy historia? Andrzej Koraszewski
Wielu zastanawiało się nad pytaniem, kto i dlaczego głosował w 2016 roku na Donalda Trumpa. Dziś wszystko wskazuje na to, że ta historia może się w listopadzie powtórzyć. W Stanach Zjednoczonych właśnie ukazała się nowa książka, której autorka raz jeszcze próbuje odpowiedzieć na pytanie, co i kogo skłania do takiego wyboru.
Więcej
|
|
Wojna jakiej dotąd nie było Hillel Fuld
Ostrzeżenie!!! To bardzo niepopularna opinia, która z pewnością rozgniewa wielu ludzi.
Jedną z rzeczy, która najbardziej niepokoi mnie w tej wojnie, jest fakt, że tak długo trwa likwidowanie Hamasu.
Po tych wszystkich wojnach, które wygraliśmy z wieloma armiami, a niektóre trwały zaledwie kilka dni, jak to się dzieje, że od tylu miesięcy toczymy wojnę z organizacją terrorystyczną, która nie jest nawet armią? Czy Armia Obronna Izraela traci przewagę? Czy już straciła? Czy dawna, silna, odważna IDF należy już do przeszłości? Nie wiem jak wy, ale mnie ten problem dręczy od miesięcy.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Geneza i paradoksy teizmu (III) Lucjan Ferus
|
Nowe prawo międzynarodowe tylko dla Izraela Elder of Ziyon
|
Czy Darwin znowu się myli? Jerry A.Coyne
|
Jesteśmy ofiarami i wszystko jest usprawiedliwione Daniel Greenfield
|
Tygodnik "Economist: „Samotny Izrael ” Jeff Jacoby
|
Globalny antysemityzm i izolacja Izraela Jonathan S. Tobin
|
Poniedziałkowa tragedia i historia amerykańskich pomyłek Elder of Ziyon
|
Wybiórcze współczucie czyli tylko dla Palestyńczyków Hugh Fitzgerald
|
Czasami gwoździe, koparki, czasami lalki, wstążki, Athayde Tonhasca Júnior
|
Głos Ojca żołnierza, który zginął w Gazie Hagai Lober
|
Palestyńczyk jak go widzą Andrzej Koraszewski
|
Lordowie Haw-Haw z Hamasu Brendan O'Neill
|
Kiedy zbrodnia spektakularnie się opłaca Majid Rafizadeh
|
Gaza: razzia jako wojna polityczna Amir Taheri
|
Geneza i paradoksy teizmu (II) Lucjan Ferus
|
|
| |
|
| | |