Prawda

Czwartek, 28 marca 2024 - 21:55

« Poprzedni Następny »


Żydowskie prawa do Izraela (część 1): Deklaracja Niepodległości


Forest Rain 2018-09-12


Kiedyś żydowskie prawa do Izraela były oczywiste. Także ci, którzy nie mieli żadnego związku ani sympatii do syjonizmu, wiedzieli, skąd pochodzą Żydzi i wiedzieli o żydowskich związkach z Ziemią Świętą. Co więcej, nienawidzący Żydów często żądali, by Żydzi „wynosili się do Palestyny”. Wówczas wszyscy wiedzieli, że Palestyna była po prostu inną nazwą Syjonu.

 

Teraz, w jakiś sposób, żydowskie prawa do Izraela nie są tak oczywiste. Co ciekawe, zarówno antysemici, jak nowocześni, liberalni Żydzi zadają te same pytania (choć z różnych powodów): Czy jest uprawnione założenie i utrzymywanie państwa specjalnie dla narodu żydowskiego?


Antysemita odmawia prawomocności państwu żydowskiemu z powodu nienawiści do istnienia narodu żydowskiego. Żydowska suwerenność jest wstrętna, ponieważ istnienie Żydów jest wstrętne.  

 

Z drugiej strony, liberalny Żyd bierze pod uwagę kwestię pluralizmu, równości i wrodzoną niechęć do wszystkiego, co choćby z daleka mogłoby przypominać rasizm. W czasach, kiedy ruchy polityczne wzywają do zlikwidowania granic, a patriotyzm zrównują z ekstremizmem, wydaje się trudne bronienie koncepcji państwa dla jednego narodu.

 

Dochodzi do tego złożoność arabskiej populacji w Izraelu i poza nim, w której wielu sprzeciwia się całkowicie istnieniu państwa żydowskiego, podczas gdy inni mówią, że mają zastrzeżenia do konkretnych praw i posunięć państwa żydowskiego.

 

Wielu z nas nie potrafi wyjaśnić żydowskich praw do żydowskiej ziemi nowoczesnemu, post-religijnemu, niedoinformowanemu (ale bardzo głośno wypowiadającemu swoje poglądy) człowiekowi. Mój przyjaciel Ryan Bellerose dokonał bardzo wiele, by nauczyć nas skutecznej terminologii, wyjaśniając pojęcie rdzenności i jak różni się to od ludzi o długotrwałej obecności na jakimś terytorium. Powoływanie się na Biblię, choć jest potężnym czynnikiem motywującym dla osoby religijnej, ma skutek odwrotny od zamierzonego w dialogu z niereligijnymi lub antyreligijnymi. Status ludu rdzennego to całkiem inna historia.  

Zaskakująco (a może nie tak zaskakująco), Deklaracja Niepodległości Izraela wylicza żydowskie prawa do Izraela dokładnie w formacie proponowanym przez Ryana. Nie ma tam „Bo tak powiedział Bóg”, podczas gdy rdzenność jest umieszczona powyżej wszystkich innych argumentów. Zajmuje się także różnicą między rdzennym ludem, a mieszkańcami, którzy nie są rdzenni, oświadczając równocześnie, że w państwie żydowskim wszyscy będą mieli te same, równe prawa. To był również prekursor do niedawno uchwalonego Prawa Państwa Narodowego, którym zajmę się w osobnym artykule (Żydowskie prawa do Izraela: Część 2). 

 

Jako część pracy w Israel Forever Foundation zrobiłam coś, co niewielu z nas chce się zrobić – przeczytałam najbardziej podstawowy dokument dotyczący założenia państwa żydowskiego – Deklarację Niepodległości Państwa Izraela. Zafascynowało mnie odkrycie, że chociaż dokument został napisany zanim powstały pytania naszych czasów, zajmuje się nimi wyraźnie i zwięźle, wyjaśniając podstawy prawomocności żydowskiego państwa narodowego. 

 

Deklaracja Niepodległości Izraela

 

 „Naród żydowski powstawał w ZIEMI IZRAELA [Erec Israel]. Tutaj ukształtowała się jego duchowa, religijna i państwowa tożsamość. Tutaj po raz pierwszy stworzył on państwo. Tutaj stwo­rzył skarby kultury ogólnoludzkiej i przekazał całemu światu wieczną księgę nad księgami”.


Po hebrajsku nie ma słowa na rdzenny jednak opis, który otwiera Deklarację Niepodległości, jest definicją rdzenności: ziemia, na której naród narodził się, miejsce, gdzie naród ukształtował swoją kulturę, zbudował duchowe, kulturowe i polityczne instytucje.

 

Izrael jest ziemią, na której naród żydowski był suwerenny i miejscem, z którego naród, lud żydowski, wpływał na świat (poprzez idee wyłożone w Biblii).  

 

Rdzenność jest najsilniejszym argumentem, jaki może mieć naród w roszczeniach do konkretnej ziemi: ten konkretny kawałek ziemi i żaden inny jest ojczyzną przodków mojego narodu. Choć w hebrajskim nie ma słowa na rdzenność, autorzy Deklaracji Niepodległości Izraela jasno rozumieli znaczenie i moc tego pojęcia.

 

„A później, gdy siłą wygnano naród z jego ziemi, Żydzi zachowali z nią łączność i nigdy nie przesta­wali się modlić i mieć nadzieję na to, że do niej powrócą i że odtworzą w niej swoją polityczną wol­ność”.

 

Ten drugi akapit wzmacnia pierwszy wyjaśnieniem, że naród żydowski został siłą usunięty z ojczyzny swoich przodków i nie odszedł lub nie porzucił tej ziemi z własnej woli. Mimo stuleci wygnania naród żydowski nigdy nie porzucił nadziei na powrót i na odzyskanie suwerenności w kraju swoich przodków. To jest nadzwyczajne i niezrównane świadectwo głębokiego związku narodu z ziemią. 

 

„Kierowani tym historycznym i tradycyjnym przywiązaniem, Żydzi w każdym pokoleniu dążyli do tego, by powrócić do swojej dawnej ojczyzny. W ostatnich dekadach zaczęli powracać masowo. Pionierzy [Mapilim] - emigranci, spowodowali, że zakwitła pustynia, przywrócili do życia język hebrajski, zbudowali wsie i miasta, stworzyli kwitnącą społeczność, która kontroluje swoją ekono­mię i kulturę. Zbudowali społeczność, która kocha pokój, ale wie, jak się bronić. Która przynosi wszystkim mieszkańcom kraju błogosławieństwo postępu i pragnie niezależnego bytu narodowego dla wszystkich mieszkańców kraju”.


Ten akapit przekłada żydowską nadzieję w dziedzinę praktyczną: Kierowani tym historycznym i tradycyjnym przywiązaniemkierowani żydowską historią w tej ziemi i związkiem, który trwał na wygnaniu przez nadzieję i modlitwy, Żydzi w każdym pokoleniu dążyli do tego, by powrócić do swojej dawnej ojczyznyŻydzi nie tylko zachowali osobliwą nadzieję, ale podejmowali działania, w każdym pokoleniu, by powrócić do swojej dawnej ojczyzny. W ostatnich dekadach (przed Deklaracją Niepodległości) Żydzi powracali masowoDalej jest opis odzwierciedlający pierwszy akapit dokumentu i omawiający szczegółowo odrodzenie narodu żydowskiego w jego rdzennej ziemi – przywrócenie do życia języka, w którym powstała oryginalnie kultura, budowanie kwitnących społeczności, wzięcie w opiekę ziemię (spowodowanie, że pustynia zakwitła), kontrolowanie własnej ekonomii i kultury.

 

Tutaj, po raz pierwszy, dokument mówi o „wszystkich mieszkańcach kraju” – innymi słowy, Żydach i nie-Żydach (Arabach). To zostało napisane już po arabskich masakrach ich żydowskich sąsiadów: 

 

·         W 1920 r. Arabowie zaatakowali szereg osiedli w Galilei (wśród nich Tel Hai, gdzie zamordowali Trumpeldora i siedmiu innych) oraz w Jerozolimie. Zamordowali około 30 Żydów i zranili setki.

 

·         W 1921 r. Arabowie zaatakowali Żydów w Tel Awiwie, Petach Tikwie i Mikweh Jisrael i innych społecznościach, zamordowali dziesiątki i zranili wielu więcej. 

 

·         W sierpniu 1929 r. Arabowie zaatakowali Żydów w Jerozolimie i zniszczyli całe dzielnice. W Hebronie zmasakrowali 69 Żydów, wielu innych odniosło poważne rany i cała społeczność została wymieciona. Były także ataki na Żydów w Hajfie, Tel Awiwie, Gazie, Ramleh, Akko, Beit Szean i innych miejscowościach.

 

·         Wielka rewolta arabska była w latach 1936-1939, w której zamordowano 630 Żydów i raniono ponad dwa tysiące. Początkowo Żydzi mieli nadzieję, że jeśli nie będą reagowali przemoc wygaśnie. Wtedy Orde Wingate postanowił pomóc Żydom, ucząc ich taktyk samoobrony, co zmieniło równowagę sił (i od tego czasu stało się fundamentalnym elementem doktryny IDF). 

 

To w tym kontekście Deklaracja Niepodległości wyjaśnia, że społeczność żydowska, choć  kocha pokój, wie, jak się bronić i przynosi wszystkim mieszkańcom kraju błogosławieństwo postępu i pragnie niezależnego bytu narodowego dla wszystkich mieszkańców kraju.  

 

W roku 5657 (1897), wezwany przez duchowego ojca Państwa Żydowskiego - Teodora Herzla, ze­brał się Pierwszy Kongres Syjonistyczny i ogłosił prawo narodu żydowskiego do narodowego odro­dzenia w swojej własnej ojczyźnie.


Prawo to zostało uznane w Deklaracji Balfoura, 2 listopada 1917 roku i potwierdzone przez mandat Ligi Narodów, który dawał, w szczególności, międzynarodową sankcję dla historycznej łączności pomiędzy narodem żydowskim a Ziemią Izraela oraz prawo żydowskiego narodu do odbudowania swego Narodowego Domu”.


Tutaj dokument przechodzi od wyjaśnienia rdzennych praw do dyskusji o żydowskich prawach według prawa międzynarodowego – od Pierwszego Kongresu Syjonistycznego do Deklaracji Balfoura, jej zatwierdzenia przez Ligę Narodów, która uznała historyczną łączność pomiędzy narodem żydowskim a Ziemią Izraela oraz prawo żydowskiego narodu do odbudowania swego Narodowego Domu.


„Katastrofa, która niedawno spadła na naród żydowski - mord milionów Żydów w Europie - była ko­lejnym wyrazistym potwierdzeniem konieczności rychłego rozwiązania problemu bezdomności na­rodu poprzez odbudowanie w Erec Israel państwa żydowskiego. Państwa, które otworzyłoby swoje bramy szeroko dla każdego Żyda, a narodowi przydałoby status uznanego członka społeczności na­rodów”.

Holocaust jako przykład, nie zaś przyczyna – w tym akapicie Deklaracja wspomina Holocaust, wyjaśniając, że jest to wyraźna demonstracja potrzeby rozwiązania problemu bezdomności na­rodu poprzez odbudowanie w Erec Israel państwa żydowskiegoWażne jest zauważenie, że Holocaust nie jest przedstawiony jako przyczyna ani uzasadnienie ustanowienia Izraela, ale jako przykład tego, co może zdarzyć się, kiedy naród żydowski nie ma Izraela i nie jest uważany przez społeczność narodów za równy i z pełnymi prawami.

 

„Żydzi ocaleni z Holocaustu w Europie, Żydzi z innych części świata napływali do Ziemi Izraela, niezrażeni trudnościami, ograniczeniami i niebezpieczeństwami. Nigdy nie zaprzestali głosić i po­twierdzać prawa do życia w godności, wolności i uczciwego trudu w swojej narodowej ojczyźnie”.

Tutaj także jako przykład – także po Holocauście, ocaleni i inni Żydzi nadal dokonywali aliji, niezrażeni trudnościami i nigdy nie zaprzestali głosić i po­twierdzać prawa do życia w godności, wolności i uczciwego trudu w swojej ojczyźnie. Państwo Izrael zostało ustanowione nie z powodu ocalałych z Holocaustu, ale oni, których godność została z nich zdarta, dołączyli do tych, którzy już dążyli do ustanowienia życia żydowskiego w wolności, a po nich przyszli kolejni Żydzi i wszyscy zbierali się razem w swojej narodowej ojczyźnie. 

 
„Podczas II wojny światowej, żydowska społeczność tego kraju wniosła swój udział do walki toczo­nej przez kochające pokój i wolność narody z siłami nazistowskimi. Krew jej żołnierzy i wojenny wysiłek dało jej miejsce pomiędzy tymi, którzy utworzyli Narody Zjednoczone”.

Ten akapit jest ciekawym zamanifestowaniem praw społeczności żydowskiej Izraela, nie dlatego, że są one woluntarystycznie przyznawane (jak można oczekiwać), ale zasłużonego z powodu zachowywania się jak inne  kochające pokój i wolność narody i przez krew jej żołnierzy.


„29 listopada 1947 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję wzywa­jącą do ustanowienia państwa żydowskiego w Ziemi Izraela. Zgromadzenie Ogólne domagało się od mieszkańców Ziemi Izraela, by podjęli kroki niezbędne dla implementacji tej rezolucji. To uzna­nie prawa narodu żydowskiego do ustanowienia swojego państwa jest nieodwołalne”.

Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych uchwaliło rezolucję wzywającą do ustanowienia państwa żydowskiego w Erec Israel, ale nie było to coś, co narody po prostu zrobiły dla narodu żydowskiego; Zgromadzenie Ogólne domagało się od mieszkańców Ziemi Izraela, by podjęli kroki niezbędne dla implementacji tej rezolucji – co oni zrobili. Czy było stwierdzeniem prawnego faktu, że uzna­nie przez Narody Zjednoczone prawa narodu żydowskiego do ustanowienia swojego państwa jest nieodwołalneprzeczuciem przyszłych pytań dotyczących prawomocności państwa żydowskiego?  


„To prawo jest naturalnym prawem narodu żydowskiego do bycia panami własnego losu, jak inne narody, w swoim suwerennym państwie”.

Prawo do bycia panem własnego losu jest prawem naturalnym. Naród żydowski, podobnie jak wszystkie inne narody, ma prawo do własnego, suwerennego państwa.


„DLATEGO TEŻ, MY, CZŁONKOWIE RADY NARODOWEJ, PRZEDSTAWICIELE SPO­ŁECZNOŚCI ŻYDOWSKIEJ W ZIEMI IZRAELA I RUCHU SYJONISTYCZNEGO, ZEBRALI­ŚMY SIĘ TU DZIŚ W DZIEŃ WYGAŚNIĘCIA MANDATU BRYTYJSKIEGO NAD ZIEMIĄ IZRAELA. NA MOCY NATURALNEGO I HISTORYCZNEGO PRAWA ORAZ NA MOCY RE­ZOLUCJI ZGROMADZENIA OGÓLNEGO NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, NINIEJSZYM OGŁASZAMY POWSTANIE PAŃSTWA ŻYDOWSKIEGO W ZIEMI IZRAELA, KTÓRE ZNANE BĘDZIE JAKO PAŃSTWO IZRAEL”.

Zgodnie z wszystkimi podanymi powyżej przyczynami, na mocy naturalnego i historycznego prawa oraz  na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, wraz z wygaśnięciem Brytyjskiego Mandatu nad Ziemią Izraela przedstawiciele społeczności żydowskiej Izraela (nie światowa społeczność Żydów) i Ruch Syjonistyczny (narodowy ruch na rzecz żydowskiego samostanowienia) ogłaszają powstanie państwa żydowskiego w Ziemi Izraela, które znane będzie jako państwo Izrael. To było ważne postanowienie, że żydowska historyczna nazwa tej ziemi będzie nazwą nowego państwa.


„OGŁASZAMY, że z chwilą wygaśnięcia mandatu w dniu dzisiejszym, wieczorem 6 ijar 5708 (15 maja 1948), do ustanowienia wybranych w zgodzie z konstytucją przyjętą do dnia 1 października 1948 władz państwa, Rada Narodowa pełnić będzie funkcję Tymczasowej Rady Państwa, a jej or­gan wykonawczy, Rząd Narodowy, będzie Tymczasowym Rządem Państwa Żydowskiego, zwane­go Izraelem.


PAŃSTWO IZRAELA otwarte będzie dla żydowskiej imigracji z Diaspory i będzie wspierać roz­wój kraju dla pożytku wszystkich jego mieszkańców. Zbudowane będzie na podstawach wolności, sprawiedliwości i pokoju - tak jak je widzieli prorocy Izraela. Państwo żydowskie zapewni wszyst­kim swoim mieszkańcom równość społeczną i polityczne prawa niezależnie od wyznania, rasy i płci. Gwarantować będzie wolność wyznania, sumienia, słowa, edukacji i kultury. Chronić będzie miejsca święte wszystkich religii i będzie postępować zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych”.

Tutaj dokument oznajmia, że państwo Izrael będzie otwarte dla imigracji wszystkich Żydów, podstawa tego, co obecnie nazywa się ”Prawem Powrotu”.


Choć dokument wyraźnie omawia prawa żydowskie, ważne jest, że widzimy tutaj, ponownie, wspomnienie o ”wszystkich mieszkańcach”. Dodanie tych dwóch małych słów wyjaśnia kluczową koncepcję – naród żydowski jest uznany za rdzenny i ma prawa rdzennego narodu powracającego do ojczyzny swoich przodków. Inni mieszkańcy, choć nie rdzenni, zostają uznani jako posiadający prawa do mieszkania w tej ziemi zgodnie z wizją proroków Izraela, którzy opisali, jak powinno wyglądać państwo żydowskie oraz zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych i państwo Izraela zapewni korzyści nie tylko Żydom, ale tak samo Żydom, jak Arabom: roz­wój kraju, wolność, sprawiedliwość i pokój wszyst­kim swoim mieszkańcom równość społeczną i polityczne prawa niezależnie od wyznania, rasy i płci. Gwarantować będzie wolność wyznania, sumienia, słowa, edukacji i kultury. Chronić będzie miejsca święte wszystkich religii.


Te prawa zostały później wpisane w izraelskie prawo, ale ważne jest zauważenie, że była to realizacja tej deklaracji, opartej na starożytnych wizjach tego, jakie powinno być państwo żydowskie.


„PAŃSTWO IZRAELA jest gotowe do współpracy z przedstawicielami Narodów Zjednoczonych we wprowadzaniu w życie rezolucji z dnia 29 listopada 1947 roku oraz podejmie kroki mające na celu ekonomiczne zjednoczenie Ziemi Izraela.


Zwracamy się do Narodów Zjednoczonych z wezwaniem o pomoc dla narodu żydowskiego w od­budowie swego Państwa i o przyjęcie Państwa Izrael w poczet wspólnoty narodów”.

Ta deklaracja wyraża gotowość nowego państwa do współpracy z międzynarodowymi organami i zawiera prośbę o pomoc Narodów Zjednoczonych dla narodu żydowskiego oraz prośbę o przyjęcie Państwa Izrael w poczet wspólnoty narodów.


„WZYWAMY - w samym centrum wymierzonej w nas napaści - arabskich mieszkańców Państwa Izrael do zachowania pokoju i współpracy w tworzeniu państwa na podstawie pełnego i równego obywatelstwa i należnej reprezentacji w jego tymczasowych i trwałych instytucjach”.

Tutaj, po raz pierwszy, jest bezpośrednie zwrócenie się do arabskich mieszkańców Izraela, w kontekście wcześniejszych pogromów i wiatrów wojny, widzianych przez autorów deklaracji – z prośbą o zachowanie pokoju i współpracę w tworzeniu państwa na podstawie pełnego i równego obywatelstwa i należnej reprezentacji w jego tymczasowych i trwałych instytucjach.

„WYCIĄGAMY przyjazną dłoń do wszystkich sąsiadujących z nami państw i ich narodów oferując pokój i zgodne sąsiedztwo. Zwracamy się z wezwaniem do ustanowienia więzów współpracy z nie­zależnym narodem żydowskim zamieszkałym na swojej ziemi. Państwo Izrael gotowe jest wziąć udział we wspólnym wysiłku rozwoju całego Bliskiego Wschodu”.

Deklaracja nie zatrzymuje się przy arabskich mieszkańcach Izraela, ale wyciąga rękę w pokoju do wszystkich sąsiednich krajów arabskich i oferuje współpracę – że pomogą w osiedlaniu Żydów w suwerennym państwie żydowskim (prośba, która obejmuje Żydów żyjących w owym czasie w krajach arabskich) i obiecuje, że państwo Izrael weźmie udział we wspólnym wysiłku rozwoju całego Bliskiego Wschodu.


„WZYWAMY cały naród żydowski w Diasporze, by zjednoczył się poprzez imigrację i odbudowę z Państwem Izrael i stał u jego boku w dziele odbudowy i realizacji odwiecznego marzenia całych pokoleń - odrodzenia Państwa Izraela”.

Ostatnia prośba jest prośbą do Żydów na całym świecie, by pomogli w zadaniach imigracji i odbudowy i stali u boku Żydów w Izraelu w wielkim dziele realizacji odwiecznego marzenia całych pokoleń - odrodzenia Państwa Izraela.


Z CAŁĄ UFNOŚCIĄ W OPOCE IZRAELA [pierwszy i jedyny raz, kiedy Bóg jest wspomniany w tym dokumencie], PODPISUJEMY SIĘ WŁASNORĘCZNIE POD TĄ DEKLARACJĄ PRZYJĘTĄ NA SESJI TYMCZASOWEJ RADY PAŃSTWA, NA ZIEMI OJ­CZYSTEJ, W MIEŚCIE TEL-AWIWIE, W TEN SZABAT, PIĄTEGO DNIA MIESIĄCA IJAR 5708 ROKU (14 MAJA 1948 ROKU).

David Ben-Gurion

Daniel Auster Mordekhai Bentov Yitzchak Ben Zvi Eliyahu Berligne Fritz Bernstein Rabbi Wolf Gold Meir Grabovsky Yitzchak Gruenbaum Dr. Abraham Granovsky Eliyahu Dobkin Meir Wilner-Kovner Zerach Wahrhaftig Herzl Vardi Rachel Cohen Rabbi Kalman Kahana Saadia Kobashi Rabbi Yitzchak Meir Levin Meir David Loewenstein Zvi Luria Golda Myerson Nachum Nir Zvi Segal Rabbi Yehuda Leib Hacohen Fishman David Zvi Pinkas Aharon Zisling Moshe Kolodny Eliezer Kaplan Abraham Katznelson Felix Rosenblueth David Remez Berl Repetur Mordekhai Shattner Ben Zion Sternberg Bekhor Shitreet Moshe Shapira Moshe Shertok

  

Jewish Rights to Israel (part 1): Declaration of Independence

Elder of Ziyon, 6 września 2018

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Forest Rain
Izraelska blogerka


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
1. Prawa Lucyan 2018-09-17


Syjonizm

Znalezionych 357 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Hiszpański dwugłos José María Aznar, Pilar Rahola     2013-11-20
Oszczerstwo Eli Sidi w sprawie edukacyjnych wyjazdów izraelskiej młodzieży szkolnej     2014-02-16
Ta wojna przyspiesza integrację charedim z izraelskim głównym nurtem     2023-12-22
Nowa książka obala mit, że „spisek syjonistyczny” zmusił Żydów do opuszczenia Iraku     2023-01-09
Antysyjoniści dla Palestyny dyskutują o izraelskich Mizrachijczykach     2022-03-30
Syryjska Żydówka odpowiada na zarzuty o dyskryminacji przez Aszkenazyjczyków     2023-08-31
Co Trump zrobił dla pokoju na Bliskim Wschodzie?     2020-10-13
92,5% Palestyńczyków zabitych w tym roku było członkami grup terrorystycznych lub brali czynny udział w atakach     2023-03-14
Co byłoby, gdyby nie było “okupacji”? Antysyjoniści z lat 1950. dostarczają odpowiedzi     2020-08-11
Żydowskie państwo w nieżydowskich oczach     2018-08-03
Nie stosujcie wobec Żydów dziwacznej, teoretycznie chrześcijańskiej etyki     2023-12-17
Jak wyjaśnić bezprecedensowe wsparcie dla Arabów przez „rasistę” Netanjahu?     2019-11-08
Nowa, lepsza definicja antysemityzmu     2021-04-03
Judith Butler pisze recenzję z książki     2019-09-26
Odrażający atak na arabską wioskę     2023-03-02
Raport ONZ z 1949 roku pokazuje, że Arabowie nie chcieli Jerozolimy – chcieli tylko odebrać ją Żydom     2021-09-28
Paragraf międzynarodowej konwencji, który dowodzi, że Human Rights Watch wypacza międzynarodowe prawo przeciwko Izraelowi     2021-10-18
W Izraelu wszyscy Żydzi są rodziną. Nienawistnicy chcieliby z tym skończyć     2021-03-24
Dzień Nakby: Dlaczego Arabowie uciekli w 1948 roku, a Żydzi zostali?     2019-05-16
Proizraelscy demokraci i ich fundamentalne niezrozumienie problemu     2020-07-11
Niektórzy ludzie lewicy i Arabowie są oburzeni promowaniem wzajemnego szacunku i równości między izraelskimi Żydami i Arabami     2023-07-18
Dlaczego Izrael musi prowadzić wojnę ma pełną skalę     2023-10-17
Nie, syjonizm nie jest kolonializmem osadniczym     2019-03-10
Najbardziej niezwykły przykład oszczędzania cywilów w historii wojen     2021-05-28
Kiedy Arabowie zaproponowali wymianę ludności: swoich Żydów za palestyńskich uchodźców Arabów     2023-05-29
Nieuczciwość Petera Beinarta wobec Ben Guriona i sprawa „transferu ludności”     2022-05-25
Dyplomacja strachu, ambasada USA i jak Trump powinien odpowiedzieć na groźby palestyńskie     2017-01-14
50 lat demonizacji i wypaczania prawdy     2017-05-12
Honor/hańba i arabskie reakcje na porozumienie Izrael-ZEA     2020-08-26
Ilu ludzi można by było uratować, gdyby Izrael odrodził się w 1938 zamiast w 1948 roku? (plakaty)     2023-04-25
Żydowska i palestyńska tożsamość narodowa (odpowiedź dla @HenMazzig)     2019-05-10
Jestem syjonistą i jestem z tego dumny     2020-05-07
Pesach i wolność Żydów     2019-04-19
Cywilizowani barbarzyńcy i niespodziewani przyjaciele     2017-01-06
Pytania, które zadają Izraelczycy, kiedy jest kolejny zamach terrorystyczny     2022-03-25
Taniec na linie     2018-05-13
Powody, dla których trwają wojny z Gazą     2019-05-23
Izraelski szpital polowy dla syryjskich ofiar wojny     2014-02-03
Myśl o żydowskiej Palestynie: nie dla salonowych Żydów     2021-12-24
Kto jest okupantem?     2018-08-23
Demokracja w Izraelu jest zagrożona – ale nie z tego powodu, o którym myślisz     2023-01-25
Czy Żydzi są rdzennym ludem w ziemi Izraela? Oczywiście   Bellerose   2017-02-19
Richard Landes: człowiek, który dał nazwę Pallywood   (Varda Epstein)   2019-12-08
Czy Palestyńczycy mogą być w błędzie?   Abdul-Hussain   2021-03-15
Jedyne miejsce na Bliskim Wschodzie, gdzie mniejszości rozkwitają   Abdul-Hussain   2023-06-27
Obejmuję moją izraelsko-arabską tożsamość   Adi   2019-09-19
Dżihad Izraela jest moim dżihadem   Ahmed   2013-11-20
Strach i odraza na punktach kontrolnych IDF   Altabef   2019-03-19
Izrael to nie Kanada, więc nie będziemy zachowywać się tak jak oni   Altabef   2022-12-23
Wielki przywilej bycia Żydem   Altabef   2022-02-26
Prawdziwie „proporcjonalną” reakcją na Hamas jest jego eliminacja   Altabef   2023-10-20
Izrael daje wszystkim pełne prawa   Amar   2014-01-02
Być może potencjał dla Porozumień Abrahamowych istniał przez cały czas   Amos   2020-12-18
Długi historyczny rodowód antysemickich („antysyjonistycznych”) Żydów   Amos   2022-11-13
Czy Izrael może spełnić oczekiwania prawicy lub lewicy?   Amos   2019-04-05
Zamach na Hotel King David   Amos   2018-11-09
Czy nowy pokój na Bliskim Wschodzie jest wystarczająco zaraźliwy, by rozprzestrzenić się do arabskich Izraelczyków?   Amos   2021-01-05
Zrozumienie Bliskiego Wschodu wymaga znajomości różnicy między Szalom i Salam   Amos   2024-01-08
Czy arabska izraelskość jest atrakcyjna   Amos   2019-09-10
Żołnierz IDF o swoich przeżyciach podczas obrony granicy   Barad   2018-06-20
Przed krytykowaniem Izraela USA powinny posprzątać u siebie w domu   Bard   2022-09-26
Blinken ma klapki na oczach   Bard   2023-11-22
Dekret prezydencki Bidena powinien nakładać sankcje na Palestyńczyków   Bard   2024-02-09
Problem Departamentu Stanu z Izraelem   Bard   2023-05-26
Naiwna wiara w rozwiązania w postaci dwóch państw   Bard   2021-07-14
Tymi, którzy atakują status quo w Jerozolimie, są krytycy Izraela   Bard   2023-01-21
List otwarty do niemieckiej kanclerz   Bat Adam   2018-05-12
Indianin, którego obraża porównanie z Palestyńczykami   Bellerose   2013-11-20
Prawdziwe powody, dla których ułuda dwóch państw nie umiera... i prosty powód, dla którego powinna   Bellerose   2018-03-11
Syjonizm – walka moralna   Bellerose   2014-12-25
Kto jest tubylczym ludem Izraela?   Bellerose   2013-12-27
Musicie się z tym pogodzić: Jerozolima jest stolicą Izraela   Benson   2019-05-17
Żydowska krew   Bergman   2019-02-25
 Najbezpieczniejsze miejsce dla Arabów   Berko   2014-09-12
Krytycy Izraela są pełni odrazy wobec żydowskiej suwerenności i siły militarnej   Bernstein   2021-07-09
Narracja o „przemocy osadników” i wybory do Knesetu   Blum   2022-10-29
Szawuot, wojna sześciodniowa i żałosny status quo na Wzgórzu Świątynnym   Blum   2022-06-17
Izrael ma prawa   Bryen   2024-01-05
Kiedy terroryści rządzą   Bryen   2024-02-18
Izraelskie protesty – nie mogę dłużej milczeć   Chesler   2023-03-23
Nasza odwieczna walka o Syjon   Chesler   2023-08-07
Dranie z “J Street” manipulują słowami Wiesela    Chesler   2024-03-20
316 mil do Aleppo. Lekcja dla Izraela   Collier   2016-12-30
Więc myślisz, że wiesz, kim są Izraelczycy?   Collier   2020-06-25
Norman Finkelstein, Westminster University i antysemityzm   Collier   2016-08-17
Tchórzliwy profesor Henry Maitles i aktywiści, którzy uciekli   Collier   2018-04-13
Porwani przez Hamas i ślepota moralna   Collins   2024-02-28
Dyplomatyczne deklaracje i fakty w terenie   Collins   2019-11-24
Wymazywanie historii Jerozolimy; wymazywanie TWEETów   Collins   2019-07-17
Rakiety i ataki hipokryzji   Collins   2023-05-13
Przestańcie próbować ratować Izrael   Collins   2017-06-05
Izraelskie marzenie   Collins   2023-05-04
Czas próby dla premiera i dla kraju   Collins   2020-05-30
Prawo i anarchia   Collins   2023-07-29
Bezpieczeństwo i solidarność   Collins   2024-01-20
Pamiętając premiera Rabina w 25. rocznicę jego zamordowania   Collins   2020-10-25
Białe flagi, czerwone flagi, uleganie i rezygnacjaNie tylko papież myli białe flagi z białym dymem, podczas gdy świat płonie.   Collins   2024-03-23
Niepokojące rozmowy i gorzkie prawdy   Collins   2024-01-11
Co przemawia przeciw otworzeniu amerykańskiego konsulatu w Jerozolimie   Collins   2021-11-25
Apartheid – etykietka i oszczerstwo   Collins   2021-07-06

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk