Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 11:46

« Poprzedni Następny »


Powiadom znajomych o tym artykule:
Do:
Od:

Ateista i „zatroskany głos rozsądku”


Lucjan Ferus 2021-05-16


Od kiedy skończyłem 70 lat, zacząłem przygotowywać się (co prawda niespiesznie, ale jednak) na bunt mojego ego, którego nie dopieszczam jak większość ludzi, religijnymi obietnicami wiecznego życia po śmierci. I jeśli tak można określić, „obserwuję się uważnie” (chyba z perspektywy świadomości), czy nie będzie ono próbowało w jakiś sposób nakłonić mnie do zmiany areligijnego światopoglądu, by zapewnić sobie upragnione i złudne poczucie bezpieczeństwa. Jestem już w takim wieku, iż podobna „rozumowa wolta” nie jest czymś rzadkim i niewytłumaczalnym, nie będę jednak przytaczał nazwisk potwierdzających tę tezę.

Psychiczny mechanizm takiego zachowawczego myślenia dobrze oddaje powiedzenie: „Jak trwoga, to do Boga!”. Nazywany zazwyczaj w zupełnie inny sposób, mający świadczyć o życiowej dojrzałości i rozwadze postępującego tak osobnika, jak i szacunku do zbiorowej mądrości ludzi, którzy (jak się zakłada) nie mogą przecież wszyscy się mylić. Co innego jakaś marna, wyobcowana ze społeczeństwa i nieszczęśliwa (wg religii) jednostka. Ona może. Na razie jednak nie dostrzegam żadnych prób „przemówienia mi do rozumu” ze strony ego, które miałyby poskutkować radykalną zmianą moich dotychczasowych poglądów.

 

Nie wiem jak taki myślowy proces przebiega u ludzi, którzy na starość zmieniają swoje areligijne poglądy na religijne (nie oceniam ich), nie potrafię więc wyobrazić sobie przyczyn owej ideowej zmiany. W moim przypadku religijna obietnica rzekomej korzyści pośmiertnej, raczej nie skłoniłaby mnie do zmiany światopoglądu. Prędzej już musiałaby to być wiedza, która podważyłaby prawdziwość i zasadność moich poglądów religioznawczych. Wtedy byłbym zmuszony do ich zrewidowania i przewartościowania. Nigdy nie broniłem się przed taką wiedzą, stosując na co dzień zasadę: „Trzeba podważać wszystko, co się da podważyć, bo w ten sposób można wykryć to, czego podważyć się nie da” (Tadeusz Kotarbiński).

 

Jak na razie więc, zamiast ewentualnego zwrotu ku religijnemu światopoglądowi odnoszę wrażenie – mam nadzieję, że zasadne – iż wznoszę się na coraz wyższy poziom zrozumienia religijnych mechanizmów, które pozwalają religiom mieć wielką władzę nad umysłami swych wyznawców. Często tego rodzaju rozważania jak i podobne im, przychodzą mi do głowy przed snem. Czasem nawet wstaję i robię notatki, bo rano nie pamiętałbym już nic z tych przemyśleń. Tym razem jednak sen musiał nadejść niewiadomo w którym momencie,.. albo mimowolnie doświadczyłem niewiarygodnego wręcz wydarzenia.

                                                           ------ // ------

W pewnej chwili usłyszałem wyraźny głos (we własnej głowie?), który mówił:

- No dobrze, a co byś zrobił, gdybyś miał po śmierci stanąć przed obliczem Boga i ten zapytałby cię dlaczego w niego nie wierzyłeś?!

- Czy mi się wydaje, czy ktoś mnie o coś pyta? Z kim mam przyjemność?

- Nie będę cię oszukiwał, przemawia do ciebie twój własny „głos rozsądku”. Cieszysz się?

- No, też coś?! Mój „głos rozsądku”, mówisz? A to jest twoja osobista inwencja, czy może ktoś ci polecił to niewdzięczne zadanie?

 

GR: Prawdę mówiąc namówiło mnie nasze ego, bardzo zatroskane twoim stanem duchowym.

LF: Nasze ego cię namówiło, tak? To przynajmniej wiadomo czyja inspiracja spowodowała także i twoje „zatroskanie”. Nie mylę się, prawda?

GR: Otóż podjąłem się tej delikatnej misji głównie dlatego, że przekonały mnie argumenty wysuwane przez ego. Ma ono rację, iż jesteśmy już w takim wieku, że dobrze byłoby mieć pewność, iż swoją zdeklarowaną ateistyczną postawą nie wyrządzisz sobie jakiejś szkody pośmiertnej. Czy jesteś absolutnie pewny, że religie są wymysłem ludzi, a nie słowem Boga?

 

LF: Tak, jestem o tym przekonany od kilkudziesięciu już lat! Zanim jednak powołam się na stosowne argumenty, wpierw muszę ci powiedzieć mój „głosie rozsądku”, że powtarzasz stare „suchary”! Bowiem na tak postawione pytanie Bertrandowi Russellowi, miał on ponoć odrzec, że powiedziałby: „Za mało dowodów, Panie! Za mało dowodów!”

GR: Na to Bóg powinien mu odpowiedzieć: „A po co ci Bertrandzie dowody do wiary we mnie?! Przecież wtedy nie byłaby to już wiara, a wiedza. A mnie zależy jedynie na wierze!”

 

LF: Wiem o tym, dlatego ja inaczej bym odpowiedział: „Za dużo sprzeczności Panie! Za dużo sprzeczności w twoim rzekomym Słowie Bożym, w doktrynie ponoć twojej religii, a już najwięcej ich jest w rzekomo twoim Kościele rzymskokatolickim!”. Ale przed tym spytałbym go o imię, bo rozmowa z Bogiem bez zorientowania się z którym z naszych licznych bogów rozmawiamy, byłaby niewybaczalnym błędem, skutkującym poważnymi konsekwencjami!  Wyobraź sobie do czego mogłoby dojść, gdyby pomylić Jezusa z Allachem lub odwrotnie?!  

 

GR: No tak, jak słyszę próbujesz wykręcić się mało zabawnym żartem, a ja zgodziłem się porozmawiać z tobą o ważnym dla nas wszystkich problemie! Czyli mówiąc wprost, chodzi…

LF: Tylko mi nie mów, że chcesz mnie nawrócić na religijną wiarę?!

GR: Bynajmniej! Nawracanie kojarzy się zazwyczaj z jakimś rodzajem przemocy: fizycznej albo psychicznej! Tu raczej chodzi o to, abyś utwierdził nas w przeświadczeniu, że będąc do końca życia ateistą, nie tracimy nic z tego, co obiecują religie swym wyznawcom po śmierci. 

 

LF: Oczywiście, że nie tracimy nic z tego, gdyż są to jedynie obietnice, których realności (czyli spełnienia) i tak nie można potwierdzić w żaden sposób. Chyba, że przekonująco potrafisz udowodnić, że wszelkie obietnice dotyczące pośmiertnego życia wiecznego w zaświatach są prawdziwe, czyli realne. Przedstaw mi zatem niepodważalne dowody na prawdziwość tych religijnych obietnic. Słucham!

GR: Żarty sobie robisz?! Jak można udowodnić realność czy też prawdziwość religijnej obietnicy życia wiecznego w niebie u boku Boga, skoro ponoć ma ona być zrealizowana dopiero po naszej śmierci i na dodatek na końcu dziejów ludzkości, czyli niewiadomo kiedy?!

 

LF: No, właśnie! Bardzo trafna uwaga: można tylko w to wierzyć, ale nic poza tym, prawda?

Skoro więc nie masz żadnych przekonujących dowodów na potwierdzenie realności religijnej obietnicy życia wiecznego po śmierci, proponuję skorzystać z zasady (wyrażonej bodajże przez Christophera Hitchensa): „To, co można przyjąć bez wystarczających dowodów, można także bez wystarczających dowodów odrzucić”. Logiczne, czyż nie!? Dzięki temu możemy przejść do argumentów rozumowych, które moim zdaniem są bardziej przekonujące.

GR: Co masz na myśli, bo nie bardzo pojmuję?

 

LF: Skoro jesteś głosem rozsądku, jak sam twierdzisz, to myślę, iż powinny do ciebie bardziej przemawiać argumenty rozumowe, logiczne, niż powoływanie się na wiarę w tym względzie. Tym bardziej, że wiary się nie uzasadnia (bo jest to rzekomo nadprzyrodzona cecha, osiągana dzięki łasce Bożej), a racje rozumowe jak najbardziej dają się uzasadnić. Na przykład: Czy to możliwe, aby Bogu miało bardziej zależeć na tym, by człowiek był religijny, zamiast być po prostu dobrym człowiekiem? Czy to możliwe, iż dla Boga ważniejsze są odprawiane przez kapłanów msze, liturgia, rytuały, obrzędowość, jak i przymusowa obecność wiernych w tym religijnym „teatrze” – zamiast tego, czy człowiek jest dobry, wyrozumiały, tolerancyjny i współczujący dla innych ludzi? Nie wydaje ci się infantylny i naiwny ten wizerunek Boga?

 

GR: Prawdę mówiąc, nie zastanawiałem się nad tym. Uważałem, podobnie jak i większość ludzi, że kapłani nie mogą oszukiwać ludzi w tak ważnej sprawie! Przecież sami w pierwszej kolejności zostaliby ukarani przez Boga za fałszowanie jego wizerunku, czyż nie?!

LF: A słyszałeś kiedyś o takim przypadku, bo ja nie! Kapłani wszechczasów nauczeni doświadczeniem wiedzą doskonale, że obojętnie co będą robić (np. uprawiać pedofilię itp.), ich Bóg nigdy się do tego nie wtrąca. A wiesz dlaczego? Bo dobrze wiedzą, że wszystkich naszych bogów wymyślali ich dalecy przodkowie, więc „kara Boska” jest im niestraszna!

GR: Łatwo ci to powiedzieć, tylko jak to uzasadnić przekonująco?

 

LF: Posłuchaj więc uważnie. Otóż w trakcie wieloletniego „studiowania ogrodzenia” (czyli poznawania ideowych fikcji, jakie wymyślali duszpasterze, by „ogradzać” nimi „swoje stada owieczek”), odkryłem pewien ciekawy paradoks teologiczny, który uświadomił mi w przekonujący sposób, że ta odwieczna działalność tych naszych „sług bożych”, różnych „pomocników Boga” i całej rzeszy tych samowolnych „pasterzy duchowych”, jest fikcją i wielką mistyfikacją, której ujawnienia boją się „jak diabeł świeconej wody”. O czym ten paradoks mówi? Wyobraź sobie, iż o tym, że istnienie religii zaprzecza istnieniu Boga!

 

GR: Cóżeś ty znów wymyślił?! Przecież to ewidentna bzdura! Istnienie religii ma świadczyć o nieistnieniu Boga?! Ciekawe w jaki sposób chcesz to dowieść?

 

LF: W rozumowy, jakże by inaczej?! No, bo tak: gdyby istniał jeden jedyny Bóg (jak twierdzą religie), to na całej Ziemi powinna istnieć jedna, jedyna religia, wyznająca tegoż Boga, prawda? A nie tysiące religii i ich odłamów (samego chrześcijaństwa jest ok.100) oraz przeróżnych wyznań, jak to jest obecnie. Bóg by na to nie pozwolił! Teraz uważaj! Gdyby jednak naprawdę istniał Bóg, nie powinno być na Ziemi żadnej religii, bo do czegóż by one były Bogu potrzebne? Aby ludzie poprzez nie mogli nieustannie przekonywać Boga, że w niego wierzą? A do czego Bogu byłaby ta ludzka wiara potrzebna? Aby go „dowartościować” i utwierdzić w przeświadczeniu, że jego stworzenia go miłują, wielbią, czczą i szanują?!

 

Przecież to wszystko jest pozbawione sensu! Skoro Bóg jest wszechwiedzący, to i tak zna wszystkie nasze myśli zanim jeszcze pojawią się w naszych głowach. Skoro jest absolutnie doskonały i sam z siebie zadowolony i szczęśliwy (jak twierdzi teologia), to do czego jest mu potrzebna ludzka miłość, składane hołdy, czy oddawana cześć? Na dodatek w taki infantylny sposób, jak robią to religie: poprzez rytuały, obrzędy, liturgię i ewidentne bałwochwalstwo! Zastanówmy się, co mogłoby być największym hołdem ze strony stworzenia, złożonym swojemu absolutnie doskonałemu Stwórcy? Co mogłoby go tak naprawdę uradować?

 

Czy np. pokazywanie mu ostentacyjnie, że nie może ono poradzić sobie w życiu bez jego pomocy i opieki? Że musi on nieustająco „prowadzić je za rękę” przez życie, bowiem w przeciwnym wypadku zaraz ono pobłądzi i zagubi się, nie potrafiąc podjąć właściwej decyzji odnośnie tego, co jest dla niego dobre, a co złe? Albo przypominać mu nieustannie, jakie je stworzył ograniczone i ułomne prawie pod każdym względem (czyli wg religii posiadające grzeszną naturę, która zawsze będzie go „ciągnęła” w kierunku zła i nieprawości)?!

 

Czy nie  powinno być odwrotnie? Że najbardziej wartościowym hołdem jaki może oddać stworzenie, swemu absolutnie doskonałemu Stwórcy, byłoby pokazanie mu, iż jest ono samowystarczalne i samo stanowiące o swym losie, bez oglądania się na jego nieustanną pomoc w każdej niemal sytuacji i aspekcie życia (jak np. u Żydów, którzy oprócz Dekalogu dostali od Boga Jahwe 613 zakazów i nakazów). Czy nie wtedy właśnie, Bóg powinien być zadowolony i usatysfakcjonowany ze swych stworzeń, które swoim zachowaniem i postawą najlepiej by potwierdzały jego absolutną doskonałość, jako Boga Stwórcy Wszechświata?!

 

GR: Dlaczego więc religie (i to wszystkie bez wyjątku) propagują taki infantylny i zakłamany wizerunek Boga i religijnej „rzeczywistości”, która ponoć jest dziełem wszechmocnego i doskonałego pod każdym względem Stwórcy? Możesz mnie oświecić w tej kwestii?

LF: To proste! Bowiem kapłani kreujący wizerunki naszych bogów, dobrze znali liczne ułomności natury ludzkiej, włącznie z jej „piętą Achillesową”, czyli instynktownym (a więc wrodzonym) lękiem przed śmiercią. I do tego psychicznego „zapotrzebowania” starali się dopasować takie wizerunki bóstw i bogów, aby dostosować ich „możliwości” do realnych ludzkich potrzeb i utworzyć wzajemną „sieć uzależnień” między nimi. Według tej zasady działają wszystkie religie, jakie kiedykolwiek powstały na Ziemi. I co ty na to?

 

GR: Czy ja cię dobrze rozumiem? Chcesz mi dać do zrozumienia, że nie musimy się obawiać tego, że religijna obietnica wiecznego życia po śmierci „przejdzie nam koło nosa”, gdyż jest to „fikcja bez pokrycia”, wykorzystująca od tysiącleci ludzką łatwowierność i naiwność?

LF: Otóż to! Dokładnie to próbuję ci powiedzieć. Podobnie widział ów problem Ernest Rennan: „Obiecywać niebo po śmierci, to płacić fałszywymi pieniędzmi za poświęcenie”. Jeśli jednak odczuwasz jakiś psychiczny dyskomfort z tego powodu, iż tak bezceremonialnie pozbawiam cię złudnego poczucia bezpieczeństwa, to proponuję ci w to miejsce bardziej wartościową wiarę: nie w Boga, a w ideę bogów/Boga. Posłuchaj.

 

Jest to chyba najstarsza idea na świecie, jaką wymyślił człowiek. A właściwie niezliczone pokolenia ludzi, którzy instynktownie zastosowali w praktyce konstatację Woltera: „Gdyby Boga nie było, należałoby go wymyślić”. I tak się właśnie stało, a właściwie staje się od wielu tysięcy lat. Wiara w ideę bogów/Boga jest o wiele bardziej rozsądna od wiary w Boga, która jest wewnętrznie sprzeczna, gdyż ludzkość nigdy nie czciła jednego, jedynego Boga, zawsze natomiast czciła ich krocie, więc panteon naszych bóstw uzbierał się ogromny.

 

Również dlatego jest rozsądna, iż da się w niej pogodzić rozum z instynktami, czego nie można powiedzieć o religiach, które od tysiącleci uważają rozum za swego odwiecznego i nieprzejednanego wroga. Dlaczego więc mimo to religie są ludziom potrzebne? Przynajmniej z dwóch powodów. Pierwszy to ten, iż w trakcie swej krwawej, pełnej przemocy i hipokryzji historii, religie wywalczyły sobie przywilej wczesnej indoktrynacji dzieci (wykorzystując efekt tzw. „wczesnego wpajania”), którzy potem, już jako dorośli, stają się ich bezwolnymi „niewolnikami”, nie potrafiąc wyzwolić się z ich niewidzialnych więzów do końca życia.

 

Ale też i dlatego, że wrodzony człowiekowi lęk przed śmiercią jest instynktowny, natomiast wyzwalanie się z religijnych więzów (które m.in. jeszcze go podsycają, strasząc piekłem, czy też czyśćcem) jest długotrwałym procesem rozumowym. Na co nie każdego człowieka jest stać, z racji na naszą bardzo ułomną naturę, której wszystkie słabe punkty są religiom dobrze znane i z premedytacją wykorzystywane przez samozwańczych „duchowych przewodników ludzkości”, do posiadania władzy nad umysłami i sumieniami wiernych wyznawców, ponoć dla ich własnego dobra. Zatem odnośnie omawianego problemu, powiem ci tak.

 

Z wiedzy religijnej i religioznawczej, jaką nabyłem podczas ostatniego półwiecza wynika ponad wszelką wątpliwość, iż wszyscy bogowie człowieka i wszystkie religie są wymysłem samych ludzi bez „nadprzyrodzonej” pomocy z zewnątrz. Gdybyś jednak (wraz z ego) miał jakieś wątpliwości, że a nuż może coś tam jest, to wiedz, że gdybym miał być osobnikiem wierzącym w Boga, to jedynie w takiego, jakiego wizerunek przedstawił Thomas Jefferson:

„Odrzuć wszelkie lęki niewolniczych i służalczych przesądów, które słabsze umysły utrzymują na klęczkach. Osadź rozum mocno na jego siedzisku i pod jego osąd oddawaj każdy fakt, każdą opinię. Śmiało kwestionuj nawet istnienie Boga, albowiem, jeśli jakikolwiek Bóg istnieje, bardziej cenić sobie musi hołd rozumu niż ślepego lęku” (wg Bóg urojony Richarda Dawkinsa).

W takiego Boga mógłbym uwierzyć, gdyby taki się pojawił pośród ludzkich religii, bo nie musiałbym wtedy rezygnować z używania rozumu, co jest konieczne przy dotychczasowych religiach i ich „bogach”. Myślę jednak, iż powyższy wizerunek Boga, nie znalazłby posłuchu u jego prawdziwych twórców – kapłanów (przynajmniej jeszcze nie w tym stuleciu). Tak  jak teraz, nie znajdują posłuchu odważniejsze reformy papieża Franciszka pośród hierarchów naszego Kościoła. A poza tym, czy może funkcjonować wizerunek takiego Boga w świecie, w którym i wyznawcy, i ich „przewodnicy duchowi” (może nawet głównie) wolą służyć bogu Mamonie, dzięki odwiecznemu i sprzyjającemu temu zjawisku „sojuszu Ołtarza z Tronem”?   

 

Maj 2021 r.                                        ------ KONIEC------  



Teksty Lucjana Ferusa są obecne  w „Listach z naszego sadu” od samego początku. Właśnie wydawnictwo „Stapis” wydało jego książkę pod tytułem Przesłanie i inne opowiadania. Książka  jest dostępna w sklepie  wydawnictwa, jak również w innych księgarniach. Jest to wybór esejów i żartobliwych opowiastek dotyczących wiary, kościoła, religii i kwestii związanych z moralnością.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj




Komentarze
5. odp. Kwestia wiary w boga. Leszek 2021-05-22
4. Kwestia wiary w boga. Łukasz 2021-05-20
3. Słońce Jan 2021-05-18
2. Panu Leszkowi Lucjan Ferus 2021-05-16
1. co poczniesz jak śmierć będzie bliżej? Leszek 2021-05-16


Nowy ateizm i krytyka religii

Znalezionych 900 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Serce nie sadysta, kiedyś przestanie bić   Koraszewski   2024-03-27
Geneza i paradoksy teizmu   Ferus   2024-03-24
Logika świadectwem prawdy       Ferus   2024-03-17
Niektóre obawy dotyczące islamu są całkowicie racjonalne   Dawkins   2024-03-12
Cena świętego spokoju.Czyli religijny raj dla oportunistów albo też azyl ignorancji (wg Spinozy).   Ferus   2024-03-10
Bogu/bogom nic nie jesteśmy winni (III)   Ferus   2024-03-03
Bogu/bogom nic nie jesteśmy winni (II)   Ferus   2024-02-25
Bogom/Bogu nic nie jesteśmy winniCzyli „prawda” religii versus prawda rozumu   Ferus   2024-02-18
Droga Saladyna kończy się w Rafah   Pandavar   2024-02-17
Zatrute ziarnoCzyli wkład chrześcijaństwa w cywilizację europejską.   Ferus   2024-02-11
Epigoni: inna wersja upadku człowieka w raju   Ferus   2024-02-04
Mój racjonalny ateizm.Czyli w czym upatruję siłę areligijnych poglądów.   Ferus   2024-01-28
Moja racjonalna wiara (III)   Ferus   2024-01-14
Nowe książki Lucjana Ferusa   Koraszewski   2024-01-12
Moja racjonalna wiara (II)   Ferus   2024-01-07
Ayyan Hirsi Ali porzuciła ateizm dla chrześcijaństwa   Koraszewski   2024-01-01
Moja racjonalna wiara. Czyli idea bogów/Boga dla bardziej wymagających.   Ferus   2023-12-31
Alternatywna forma ateizmu   Ferus   2023-12-24
Niewiarygodna idea bogów/Boga (IV)   Ferus   2023-12-17
Niewiarygodna idea bogów/Boga III.   Ferus   2023-12-10
Niewiarygodna idea bogów/Boga II.   Ferus   2023-12-03
Niewiarygodna idea bogów/Boga   Ferus   2023-11-26
Nieudane autodafe. Czyli: kiedy ateizm był zbrodnią.    Ferus   2023-11-19
  Egzorcyści kontra Zły (II). Czyli pozorna walka „dobra ze złem”.   Ferus   2023-11-12
Egzorcyści kontra Zły. Czyli pozorna walka „dobra” ze „złem”.   Ferus   2023-11-05
Tanatos, czyli refleksja eschatologiczna   Ferus   2023-10-29
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy (III)   Ferus   2023-10-22
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy (II)   Ferus   2023-10-08
Trudna sztuka zrozumienia istoty rzeczy   Ferus   2023-10-01
Błądzenie - ludzka rzecz II   Ferus   2023-09-24
Błądzenie - ludzka rzecz   Ferus   2023-09-17
Bardzo nieelegancka hipoteza Boga II   Ferus   2023-09-10
Bardzo nieelegancka hipoteza Boga. Czyli mocno niedoskonałe wyobrażenia absolutnej doskonałości   Ferus   2023-09-03
Sztuczna inteligencja i sen   Ferus   2023-08-27
Ogromna transformacja Indii i Bliskiego Wschodu   Bulut   2023-08-22
Najlepszy ze światów - Ziemia? III.   Ferus   2023-08-20
Najlepszy ze światów - Ziemia? (II)   Ferus   2023-08-13
Bogowie, przesądy i fizjologia   Koraszewski   2023-08-13
Pakistan: “Oko za oko” – reperkusje palenia Koranu w Szwecji dla chrześcijan   Saeed   2023-08-12
Nowy ateizm i żądanie dogmatów   Johnson   2023-08-07
Najlepszy ze światów – Ziemia? Czyli najlepsza z możliwych marności nad marnościami.   Ferus   2023-08-06
Palenie pism świętych i innych śmieci   Koraszewski   2023-08-05
Wieżo z gierkowskiej cegły…   Kruk   2023-07-31
Kiedy prowadzą nas ślepi przewodnicy (II)   Ferus   2023-07-30
Ślepi przewodnicy   Ferus   2023-07-23
Czy sztuczna inteligencja rozumie o czym mówi?   Ferus   2023-07-16
Credo sceptyka. Część XII.   Ferus   2023-07-09
Credo sceptyka. Część  XI.   Ferus   2023-07-02
Objawienie Maurycego Kazimierza Hieronima Ćwiercikowskiego   Kruk   2023-06-26
Credo sceptyka. Część X.   Ferus   2023-06-25
Credo sceptyka. Część IX.   Ferus   2023-06-18
Boży ludzie w Afryce i w Polsce   Koraszewski   2023-06-15
Credo sceptyka. Część VIII   Ferus   2023-06-11
Marzenie o religii z ludzką twarzą   Koraszewski   2023-06-10
Credo sceptyka. Część VII.   Ferus   2023-06-04
Credo sceptyka. Część VI   Ferus   2023-05-28
Credo sceptyka. Część V.   Ferus   2023-05-21
Credo sceptyka, Część  IV.   Ferus   2023-05-14
Credo sceptyka. Część III   Ferus   2023-05-07
Credo sceptyka. Część II.   Ferus   2023-04-30
Credo sceptyka. Część I.   Ferus   2023-04-23
Odłożone w czasie zbawienie (IV)   Ferus   2023-04-16
Dorastać we wszechświecie   Koraszewski   2023-04-15
Odłożone w czasie zbawienie (III)   Ferus   2023-04-09
Odłożone w czasie zbawienie (II)   Ferus   2023-04-02
“New York Times” głosi fałszywą przyjaźń między nauką i religią   Coyne   2023-03-30
Odłożone w czasie zbawienie   Ferus   2023-03-26
Nawróć się, wyjdź za mnie lub giń: Chrześcijanki w muzułmańskim Pakistanie   Ibrahim   2023-03-21
Credo Ateisty (XIII)   Ferus   2023-03-19
Galopujący wzrost dyskrepancji między słowem i jego desygnatem   Koraszewski   2023-03-13
Credo ateisty (XII)   Ferus   2023-03-12
Turcja: seks islamistów z dziećmi jest w porządku; potępienie tego to przestępstwo   Bekdil   2023-03-10
Skandal wokół Jezusa niefrasobliwego   Kruk   2023-03-08
Zbliżają się dni religijnej zemsty   Carmon   2023-03-06
Credo ateisty (XI)   Ferus   2023-03-05
Czy antysemityzm, szalejący w niektórych częściach świata muzułmańskiego, naprawdę opiera się na błędnej interpretacji islamu?   Spencer   2023-02-27
Credo ateisty (X)   Ferus   2023-02-26
Credo ateisty (IX)   Ferus   2023-02-19
Credo ateisty (VIII)   Ferus   2023-02-12
Credo ateisty (VII)   Ferus   2023-02-05
“Hańba Pakistanu”: oskarżenia o bluźnierstwo   Saeed   2023-02-03
Watykan przeciw Izraelowi   Koraszewski   2023-02-02
Credo ateisty (VI)   Ferus   2023-01-29
Skąd Jezus wziął swoje DNA? Spór między katolikami a ewangelikami   Coyne   2023-01-25
Credo ateisty (V)   Ferus   2023-01-22
Credo ateisty (IV)   Ferus   2023-01-15
Credo ateisty (III)   Ferus   2023-01-08
Credo ateisty (II)   Ferus   2023-01-01
Credo ateisty    Ferus   2022-12-25
Przekleństwo nieskończonych możliwości (II)   Ferus   2022-12-18
Przekleństwo nieskończonych możliwości   Ferus   2022-12-11
Nasza lepsza połowa (III)   Ferus   2022-12-04
Nasza lepsza połowa (II)   Ferus   2022-11-27
Nasza lepsza połowa   Ferus   2022-11-20
List do chrześcijan i nie tylko   Koraszewski   2022-11-19
Błędna droga rozwoju ludzkości (II)   Ferus   2022-11-13
Błędna droga rozwoju ludzkości   Ferus   2022-11-06
Zbłąkane dzieci Matki Natury (VI)   Ferus   2022-10-30
Zbłąkane dzieci Matki Natury (V)   Ferus   2022-10-23
Czy jakiś proboszcz popełnił kardynalny błąd?   Koraszewski   2022-10-17

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk