Autor ostrożnie ustosunkowuje się do niejasnych "doniesień", aby dyskutować teoretyczny zamiar Białego Domu zmontowania koalicji anty irańskiej, opartej na USA, Izraelu, Saudi i przyjaciołach.
A taka koalicji już była, za Trumpa, i wyzionęła ducha w pierwszych dniach administracji Bidena. A więc mowa tu o wskrzeszeniu doktryny anulowanej i pogrzebanej.
W tych pierwszych miesiącach Bidena wszystkie doktryny Trumpa zostały anulowane, w sprzężonej akcji administracyjnej i prawodawczej.
Tak padły konserwatywna doktryna imigracji, doktryna niezależności energetycznej i platforma wspólnych interesów z sunnickimi państwami arabskimi i z Izraelem.
I nie wstały więcej, ani nie było dyskutowane ich wskrzeszenie.
Moim zdaniem, posunięcia administracji Bidena nie są wynikiem chwiejności, niepewności i nacisków ze strony " szwadronu" czy innej mitycznej opozycji w partii demokratycznej, ale wynikiem polityki przemyślanej z góry przez inteligentnych doradców.
Biorąc pod uwagę logikę i
konsekwencję administracji Bidena, nagły wybuch jego miłość do Saudi i do państwa żydowskiego wyglądają jak chwilowa taktyka.
Saudia oddala się szybko od Zachodu i zbliża do bloku BRICS, napędzana zdrowym instynktem samozachowawczym, a Izrael nie ma dla USA znaczenia. Amerykańska polityka zagraniczna jest konsekwentnie pro-irańska, anty-arabska i antysyjonistyczna.
Saudyjczycy są coraz mniej zainteresowani w popieraniu interesów amerykańskich na arenie międzynarodowej. A Izrael patrzy z rosnącą obawą na amerykańską politykę zagraniczną, mimo obecnej koalicji centrum - lewicy.
Saudia i Izrael dzielą wspólną obawę przed ekspansją Iranu. Ich wspólnikiem w tej obawie jest Egipt.
Te trzy państwa utrzymują ograniczoną współpracę wojskową ale wątpię czy ta współpraca poszerzy się. Interwencja amerykański może mieć raczej efekt ujemny, bo nieufność partnerów bliskowschodnich do USA rośnie.
Od redakcji:
Autor pisze raczej o obawach arabskich autorów, które nie muszą sie zgadzać z rzeczywistością. Administracja Bidena w oczywisty sposób torpeduje "Porozumienia Abrahamowe", co nie przeszkadza irańskim i arabskim lekom przed zareówno normalizacją jak i przed militarnym sojuszem.
A taka koalicji już była, za Trumpa, i wyzionęła ducha w pierwszych dniach administracji Bidena. A więc mowa tu o wskrzeszeniu doktryny anulowanej i pogrzebanej.
W tych pierwszych miesiącach Bidena wszystkie doktryny Trumpa zostały anulowane, w sprzężonej akcji administracyjnej i prawodawczej.
Tak padły konserwatywna doktryna imigracji, doktryna niezależności energetycznej i platforma wspólnych interesów z sunnickimi państwami arabskimi i z Izraelem.
I nie wstały więcej, ani nie było dyskutowane ich wskrzeszenie.
Moim zdaniem, posunięcia administracji Bidena nie są wynikiem chwiejności, niepewności i nacisków ze strony " szwadronu" czy innej mitycznej opozycji w partii demokratycznej, ale wynikiem polityki przemyślanej z góry przez inteligentnych doradców.
Biorąc pod uwagę logikę i
konsekwencję administracji Bidena, nagły wybuch jego miłość do Saudi i do państwa żydowskiego wyglądają jak chwilowa taktyka.
Saudia oddala się szybko od Zachodu i zbliża do bloku BRICS, napędzana zdrowym instynktem samozachowawczym, a Izrael nie ma dla USA znaczenia. Amerykańska polityka zagraniczna jest konsekwentnie pro-irańska, anty-arabska i antysyjonistyczna.
Saudyjczycy są coraz mniej zainteresowani w popieraniu interesów amerykańskich na arenie międzynarodowej. A Izrael patrzy z rosnącą obawą na amerykańską politykę zagraniczną, mimo obecnej koalicji centrum - lewicy.
Saudia i Izrael dzielą wspólną obawę przed ekspansją Iranu. Ich wspólnikiem w tej obawie jest Egipt.
Te trzy państwa utrzymują ograniczoną współpracę wojskową ale wątpię czy ta współpraca poszerzy się. Interwencja amerykański może mieć raczej efekt ujemny, bo nieufność partnerów bliskowschodnich do USA rośnie.
Od redakcji:
Autor pisze raczej o obawach arabskich autorów, które nie muszą sie zgadzać z rzeczywistością. Administracja Bidena w oczywisty sposób torpeduje "Porozumienia Abrahamowe", co nie przeszkadza irańskim i arabskim lekom przed zareówno normalizacją jak i przed militarnym sojuszem.