Kulturowe zawłaszczenie i Żydzi

Od chwili, gdy wylądowali w Doha, by relacjonować mistrzostwa świata, izraelscy reporterzy są zalewani nienawiścią. Kibice wrzeszczą „Palestyna” i uniemożliwiając relacjonowanie. Są przeklinani, zastraszani i ścigani, gdy idą ulicami. Izraelscy reporterzy są wyrzucani z taksówek, odmawia się im obsługi w restauracjach, są napadani na ulicy. Głównymi napastnikami są Arabowie z Kataru, Egiptu, Libanu, Jordanii, Maroka, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Arabii Saudyjskiej i innych krajów, ale europejscy kibice niezmiennie są równie wrogo nastawieni.

Za każdym razem, gdy izraelski reporter identyfikuje się jako Izraelczyk, jego rozmówca zaczyna paplać: „Palestyna, Palestyna, nie ma Izraela! Tylko Palestyna!” Flagi palestyńskie są chyba najpopularniejsze na tych igrzyskach.

Raz Szechnik, r Dół formularzaeporter „Yediot Ahronot”, w podczas weekendu opisał w postach na swoim kanale na Twitterze traktowanie, jakiego doznali on i jego koledzy i zastanawiał się, jak zmieniło to sposób, w jaki on sam postrzega naturę konfliktu świata arabskiego z Izraelem.

Jak to ujął: „Tutaj po raz pierwszy otrzeźwiałem. Zawsze byłem centrystą, liberałem i otwartym umysłem, z wielkim pragnieniem pokoju przede wszystkim. Zawsze myślałem, że problemem [między Arabami i Żydami] są rządy, przywódcy – włącznie z naszymi. Ale w Katarze dowiedziałem się, jak wszechobecna jest [arabska] nienawiść wśród ludzi na ulicy, jak bardzo chcą nas zetrzeć z powierzchni ziemi. Do jakiego stopnia wszystko, co ma związek z Izraelem, budzi gwałtowną nienawiść”.

Świadectwo Szechnika, a także filmy pokazujące nękanie, jakich doświadcza on i jego współpracownicy, poruszają kwestię związku między wsparciem dla Palestyńczyków z jednej strony, a przemocą tłumu i szykanowaniem Żydów z drugiej. Dlaczego ludzie, którzy atakują Żydów, używają słowa „Palestyna”, aby usprawiedliwić swoje zachowanie? I dlaczego ludzie, którzy popierają „Palestynę”, uważają, że przemoc motłochu wobec Żydów jest usprawiedliwiona?

Powód, choć trudny do zaakceptowania, jest jednak oczywisty. Przemoc tłumu wobec Żydów jest powiązana z pro-palestyńskimi poglądami, ponieważ są one przejawami tego samego: antysemityzmu. To jest powód, dla którego pro-palestyńscy aktywiści od Paryża po Nowy Jork, od Londynu po Los Angeles atakują Żydów. To jest powód, dla którego politycy i prokuratorzy wspierający Palestyńczyków unikają ścigania tych ataków, a wspierające Palestyńczyków media mają tendencję do bagatelizowania ich znaczenia.

W swej istocie palestyńska narracja to nic innego jak przywłaszczenie żydowskiej narodowości, kultury, historii, dziedzictwa i wiary. Wśród postępowców osoba jest uważana za winną przywłaszczenia kulturowego, jeśli pomniejsza lub w inny sposób ignoruje kulturowe korzenie zjawiska. Na przykład, jeśli ktoś wspomina o narodowej potrawie, nie podając jej pochodzenia, może spodziewać się, że zostanie oczerniany jako bigot.

Palestyńskie kulturowe zawłaszczenie judaizmu i historii narodu żydowskiego przenosi kulturowe przywłaszczenie na zupełnie inny poziom.

Przez ostatnie 3500 lat żydowskie dziedzictwo, wiara, narodowość i historia – w całości – były splecione ze związkiem narodu żydowskiego z Ziemią Izraela. Żydzi po prostu nie mogą wyjaśnić, ani nawet zrozumieć siebie bez Ziemi Izraela. Wbij łopatę w dowolnym miejscu w Ziemi Izraela, a znajdziesz archeologiczne dowody tysiącletnich związków narodu żydowskiego z tą ziemią. Wejdź do dowolnej synagogi lub szkoły żydowskiej na świecie, a znajdziesz dowody tej podstawowej rzeczywistości.

Palestyńska narracja narodowa opiera się zarówno na powszechnym zaprzeczaniu żydowskiej historii, dziedzictwa, narodowości i wiary, jak i na zawłaszczeniu tego wszystkiego przez Palestyńczyków. Szef OWP i przywódca Autonomii Palestyńskiej Mahmoud Abbas twierdzi, że Palestyńczycy są biblijnymi Kananejczykami. Jego poprzednik, Jaser Arafat, powiedział, że Palestyńczycy to Jebusyci. Nieważne, że żadna z tych grup nie istnieje od 3000 lat.

Równocześnie twierdzą, że nie ma związku między Żydami z Biblii a Żydami współczesnymi. Palestyńczycy systematycznie niszczą stanowiska archeologiczne w całym Izraelu, aby wymazać historyczne zapisy. Historia jest następnie pisana na nowo na podstawie politycznych i propagandowych wymagań zrewidowanej, całkowicie sfabrykowanej historii dzisiejszych Palestyńczyków.

To jest powód, dla którego Palestyńczycy na wszelkie sposoby odmawiają zaakceptowania prawa Izraela do istnienia. Ich fałszywa historia będzie nie do obrony, jeśli uznają, że Żydzi są rdzennymi mieszkańcami ziemi Izraela, że Izrael nie jest kolonialną placówką, ale jedyną ojczyzną, jaką Żydzi kiedykolwiek znali, z którą zachowali związek przez ponad 2000 lat wygnań i wywłaszczeń przez mocarstwa imperialne na przestrzeni dziejów. Sprawa palestyńska ma sens tylko wtedy, gdy zaprzecza się żydowskiej historii, narodowości, dziedzictwu i wierze, a Żydów demonizuje się za odmowę zaakceptowania ich wymazania.

To całkowite kulturowe zawłaszczenie żydowskiej egzystencji przez Palestyńczyków jest najwyższym aktem nienawiści do Żydów. A ci, którzy popierają tych Palestyńczyków, popierają wymazanie istnienia Żydów na przestrzeni czasu. Ponieważ narracja palestyńska jest tak zakorzeniona w życiu kulturalnym zachodnich elit i postępowców, często trudno jest rozpoznać u jej podstaw ludobójczą nienawiść do Żydów. Aby to wyjaśnić, możemy zwrócić się do innej formy antysemityzmu opartej na kulturowym zawłaszczeniu żydowskiej egzystencji.

Nienawiść Czarnych Izraelitów, Narodu Islamu i ich zwolenników do Żydów jest podobnie oparta na kradzieży żydowskiej tożsamości. Zarówno Naród Islamu, jak i Czarni Izraelici twierdzą, że Żydzi są „pomiotem szatana”. Upierają się, że prawdziwi Żydzi to amerykańscy czarni. W zeszłym tygodniu ponad tysiąc umundurowanych Czarnych Izraelitów maszerowało przez Brooklyn od Grand Army Plaza do Nets Stadium skandując: „Hej Jacob, czas się obudzić. Mam dla ciebie dobrą wiadomość. Jesteśmy prawdziwymi Żydami!”

Marsz poprowadził tłum ludzi nienawidzących Żydów przez największe społeczności żydowskie poza Izraelem.

Czarni Izraelici maszerowali w obronie gwiazdy Brooklyn Nets, Kyrie Irvinga, który został zawieszony w NBA za szerzenie antysemickiej propagandy opartej na przekonaniach Czarnych Izraelitów, kiedy to Irving polecił antysemicki film, który między innymi zaprzecza Holocaustowi.

Burza, która rozpętała się wśród czarnych antysemitów w odpowiedzi na zawieszenie Irvinga, pokazuje, jak centralne miejsce zajmuje antysemityzm nie tylko w narracji Czarnych Izraelitów, ale także w życiu tych, którzy albo identyfikują się jako Czarni Izraelici, albo podpisują się pod ich sfabrykowaną historią czarnych w Ameryce.

Tłumy maszerowały nie tylko w obronie Irvinga i jego antysemickiego światopoglądu, ale także rapera Kanye’a Westa. Niegdyś uważany za odważnego za swój publiczny sprzeciw wobec aborcji i poparcie dla ówczesnego prezydenta Donalda Trumpa, w ostatnich tygodniach wsparł swój konserwatyzm antysemityzmem opartym na kradzieży żydowskiego dziedzictwa, historii i wiary przez Naród Islamu/Czarnych Izraelitów oraz zawłaszczaniu tego dziedzictwa, historii i wiary dla czarnych Amerykanów.

Godnym uwagi aspektem zachowania Westa jest to, że podczas gdy Irving przepraszał za swój antysemicki wybuch, West wręcz przeciwnie. W każdym publicznym wystąpieniu, odkąd otwarcie bronił antysemityzmu Irvinga, West nie tylko powtarzał swoje antysemickie stanowisko, ale je rozwijał i nasilił ataki na Żydów jako naród, społeczność w Ameryce i jednostki. Definiując się przede wszystkim jako antysemita, a następnie jako raper i osoba publiczna, West zdecydował się jak najściślej związać się z innymi antysemitami, zwłaszcza z białym suprematystą Nickiem Fuentesem.

Decyzja Westa, by działać jako pomost między czarnym antysemityzmem, który jest ogólnie kojarzony z postępowym obozem politycznym, a antysemityzmem białej supremacji, który jest generalnie kojarzony z polityczną skrajną prawicą, ujawnia bardzo ignorowany, ale fundamentalny fakt dotyczący antysemityzmu: to nie jest stanowisko polityczne. Jest to perspektywa kulturowa; sposób rozumienia świata. Antysemici wywodzą się z politycznej lewicy, centrum i prawicy. Pochodzą z wszystkich religii. Ich antysemityzm kieruje ich polityką. W rezultacie antysemicka polityka ma zwolenników we wszystkich obozach politycznych.

Co doprowadza nas z powrotem do izraelskich reporterów w Doha.

Czarni Izraelici i Naród Islamu, którzy opierają swoją tożsamość na zawłaszczeniu tożsamości żydowskiej, stanowią niewielką, ale potężną mniejszość czarnej społeczności w Ameryce. Wpływają na Kongresowy Czarny Klub i inne kluczowe ośrodki czarnej władzy, które z kolei wpływają na Partię Demokratyczną. I chociaż ich siła kulturowa i polityczna rośnie, wciąż jest ograniczona.

W przeciwieństwie do tego, akceptacja palestyńskiej narracji jest prawie powszechna w całym świecie arabskim, w szerszym świecie muzułmańskim i w dużych częściach świata zachodniego. Jest niemal powszechnie akceptowana w Europie i przez postępowców w Ameryce. Wszyscy ludzie, którzy akceptują i bronią narracji palestyńskiej, akceptują ważność sprawy politycznej, która jest całkowicie oparta na zawłaszczeniu żydowskiej narodowości, kultury, historii, dziedzictwa i wiary.

Szechnik i jego koledzy reporterzy byli wstrząśnięci odkryciem prawdy o wojnie przeciwko nim jako Żydom i przeciwko ich państwu, bo żydowskie. Antysemityzm, który ożywia ich przeciwników w Doha, nie ma nic wspólnego z tym, kto przewodzi izraelskiemu rządowi lub co robi izraelskie wojsko w danej wojnie lub operacji. Poparcie dla Palestyńczyków i ich celu wymazania Izraela z mapy jest zakorzeniony w nienawiści do Żydów, podzielanej przez miliardy ludzi na całym świecie.

Palestyńczycy są popularni, ponieważ zapewniają narzędzie do wyrażania i szerzenia tej nienawiści, w tym na salonach władzy na całym świecie. Trwałość Izraela jest nie do zaakceptowania, ponieważ po prostu przez przetrwanie, po prostu przez wysyłanie reporterów na mistrzostwa świata w Doha, państwo żydowskie dowodzi, że palestyńska narracja jest nieprawdziwa i oparta na odrzuceniu obserwowalnej rzeczywistości i zapisów historycznych, a nie na sprawiedliwości lub prawdzie.

Również amerykańscy Żydzi są zdumieni odkryciem, że czarny antysemityzm, podobnie jak ataki palestyńskie na Żydów od Peorii po Miami, nie ma nic wspólnego z tym, kto jest u władzy w Izraelu lub czy amerykańscy Żydzi sympatyzują z postępowymi lub konserwatywnymi politykami i sprawami. Nie ma to nic wspólnego z tym, czy amerykańscy Żydzi są gotowi zaakceptować „winę białych”.

Irving, West, Czarni Izraelici, Naród Islamu i im podobni nie nienawidzą Żydów z powodu czegokolwiek, co jakikolwiek konkretny Żyd może pomyśleć, powiedzieć lub zrobić. Nienawidzą Żydów, ponieważ ukradli żydowską historię, dziedzictwo, narodowość i kulturę i przywłaszczyli sobie to wszystko. Zrobiwszy to, nie mają innego wyboru, jak tylko demonizować Żydów, ponieważ żydowska trwałość i prawowitość ujawniają oszustwo leżące u podstaw ich zmyślonej tożsamości.

Cultural appropriation and the Jews

JNS Org., 1 grudnia 2022

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Caroline Glick 

Znana dziennikarka izraelska. Urodzona w Stanach Zjednoczonych, gdzie ukończyła studia z nauk społecznych. Emigrowała do Izraela w 1991 roku, wstępując natychmiast do IDF, w 1996 roku zakończyła karierę w wojsku w stopniu kapitana. Występuje często w izraelskiej telewizji, jest również zapraszana przez różne stacje telewizyjne w USA.