Raport ONZ z 1949 roku pokazuje, że Arabowie nie chcieli Jerozolimy – chcieli tylko odebrać ją Żydom

Z raportu Komisji Rozjemczej Narodów Zjednoczonych dla Palestyny, kwiecień 1949 r.:

15. Od czasu przedstawienia Zgromadzeniu Ogólnemu pierwszego raportu Komisji dla Sekretarza Generalnego, Specjalny Komitet ds. Jerozolimy kontynuował działalność. W szczególności, prowadził wywiady z przedstawicielami arabskich i żydowskich centralnych i lokalnych władz. Na podstawie nowych instrukcji otrzymanych od Komisji, Komitet dąży do sformułowania propozycji zgodnych z warunkami paragrafu 8 rezolucji z 11 grudnia 1948 r., które równocześnie będą do przyjęcia przez obie strony. Komisja jest świadoma, że akceptacja przez dwie strony nie jest wspomniana w warunkach, jakie otrzymała od Zgromadzenia Ogólnego w sprawie międzynarodowych władz dla Jerozolimy. Niemniej Komisja uważa, że taka akceptacja znacznie ułatwiłaby ustanowienie i funkcjonowanie takich władz. W związku z tym Komisja z zadowoleniem informuje, że podczas rozmów w Bejrucie z arabskimi delegacjami, wykazały one ogólnie gotowość zaakceptowania zasady międzynarodowych władz dla okręgu Jerozolimy pod warunkiem, że Narody Zjednoczone będą w stanie zaofiarować niezbędne gwarancje w sprawie stabilności i trwałości takich władz. Z drugiej strony, rządy państw arabskich zarezerwowały sobie prawo do wydania ostatecznej opinii po zaznajomieniu się z tekstem propozycji, które Komisja ma przedstawić Zgromadzeniu Ogólnemu.

16. Religijni reprezentanci wspomniani powyżej podkreślili także wobec Komisji podczas spotkania w Bejrucie wagę, jaką przypisują zastosowaniu tych paragrafów, które dotyczą Jerozolimy i Miejsc Świętych. Kilku z nich wyraziło dalsze pragnienie rozciągnięcia międzynarodowych władz, by obejmowały Nazaret.  

Dzisiejsi Arabowie twierdzą, że Jerozolima jest w całości arabska i że jest nie do pomyślenia, aby jakikolwiek nie-Arab panował nad miastem. W 1949 roku jednak, kiedy Transjordania kontrolowała połowę Jerozolimy, a Izrael drugą połowę, pozostałym krajom arabskim podobała się koncepcja międzynarodowej władzy w Jerozolimie.  

I chcieli nawet rozciągnąć tę władzę na Nazaret w Izraelu.

Czy w międzyczasie się coś zmieniło? Oczywiście nic się nie zmieniło. Zarówno wtedy, jak i teraz Arabów nie obchodzi, kto administruje Jerozolimą, jak długo są to ludzie, którzy nie są Żydami.  Chcą jednak zredukować w każdy możliwy sposób obszar ziemi pod panowaniem Żydów – stąd absurdalny pomysł nie tylko włączenia Nazaretu do corpus separatum, ale także korytarza potrzebnego do podróży tam z Jerozolimy – przecinając Izrael niemal na połowę.

Nie ma bogatej historii arabskiej w Jerozolimie. Nigdy nie była arabską stolicą. Miasto było okropnym miejscem do życia pod władzą muzułmańską.

Jedynymi momentami, kiedy muzułmanie wykazywali zainteresowanie Jerozolimą, było, kiedy chrześcijanie podczas krucjat lub Żydzi dzisiaj mają kontrolę nad miastem. Poza tym miasto było właściwie ignorowane i tylko od czasu do czasu przychodziły tam jakieś pielgrzymki.

Obsesja palestyńskich Arabów na punkcie Jerozolimy, przyklejanie zdjęć Kopuły na Skale na każdej dostępnej powierzchni, jest nowym zjawiskiem. Jerozolima nie jest nawet wspomniana w pierwszej Karcie OWP napisanej w 1964 roku!

Przemówienie Trumpa w żaden sposób nie dotknęło palestyńskich roszczeń do Jerozolimy. Wzmocniło natomiast roszczenia Izraela do części Jerozolimy. Ta teza, że Żydzi mają prawa do jakiejkolwiek części Jerozolimy, leży u podstaw napadu wściekłości Mahmouda Abbasa dzisiaj – i początki tego można zobaczyć w tym, jak narody arabskie patrzyły na panowanie Izraela nad „Nowym Miastem” Jerozolimy w 1949 roku.

Prawdziwym celem zainteresowania palestyńskich Arabów Jerozolimą jest odebranie jej Żydom, tak samo jak Arabowie chcieli to zrobić w 1949 roku.

I oba razy cynicznie używają międzynarodowych instrumentów, by osiągnąć swój cel.  

UN report from 1949 shows Arabs didn’t want Jerusalem – they just wanted to take it away from Jews

Elder of Ziyon, 17 stycznia 2018

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Elder of Ziyon

Amerykański bloger, którego blog stanowi znakomite źródło pozwalające na śledzenie antysemityzmu w mediach i w polityce.