Czyste okrucieństwo cięć w pomocy żywnościowej


Bjorn Lomborg 2017-08-07


Proponowane cięcia niemal wszystkich wydatków nie militarnych w propozycji budżetowej administracji Trumpa wywołały silny sprzeciw z wielu stron. Cięcia na szkolenie nauczycieli i granty edukacyjne wzburzyły związki nauczycieli; zmniejszenie subsydiów dla rolnictwa krytykują kongresmeni reprezentujący farmerów; orędownicy niepełnosprawnych potępiają zaostrzenie kryteriów ubezpieczenia.

Nakarmcie ich

 (MACKENZIE KNOWLES-COURSIN/AP)


Jedno proponowane cięcie nie ma w USA potężnej grupy przeciwników – niemniej pieniądze są jednym z najlepszych sposobów pomocy w polepszeniu doli milionów ludzi.


Globalnie USA przeznaczają około 2,82 miliarda dolarów rocznie na pomoc żywnościową poprzez program pod nazwą Żywność dla Pokoju. Z tego z grubsza 2,36 miliarda idzie na sytuacje kryzysowe: rodzaj ambulansu gotowego wyruszyć, kiedy uderza katastrofa, pomagając najbardziej narażonym w godzinie ich potrzeby. Co jeszcze ważniejsze, pozostałe 451 miliony dolarów jest wydawane na zapobieganie klęskom głodu. To jest zaledwie 0,01% całkowitego budżetu federalnego.


Niemniej prezydent w budżecie na 2018 r. zaproponował likwidację tego programu, a najnowsza propozycja komisji Izby zmniejszyłaby jego budżet do polowy.


Świat stoi przed wieloma trudnościami, a jedną z nich jest nakarmienie rosnącej populacji ludzi. Odsetek cierpiących z powodu chronicznego głodu między rokiem 1990 a 2015 spadł z 23,3% do 12,9%, ale nadal pozostawia to 800 milionów ludzi, którzy co wieczór idą spać głodni.


Badania na poziomie globalnym i narodowym pokazują, że polepszenie wyżywienia, by powstrzymać głód lub niedożywienie, jest wspaniałą inwestycją, ponieważ niedrogie, wczesne odżywianie może dać znaczące korzyści na całe życie. W kategoriach wydatków na pomoc i rozwój – właściwie, w kategoriach wydawania pieniędzy, by pomóc planecie – poprawienie odżywiania dzieci jest jednym z najskuteczniejszych sposobów osiągnięcia korzyści.


Pokazało to długoterminowe, przełomowe badanie w Gwatemali. Od 1969 r. do 1977 r. dzieci przedszkolne w dwóch wsiach dostawały wysokobiałkowy napój z wieloma mikroelementami. W dwóch pobliskich wsiach dzieci dostawały napój bez białek i z jedną trzecią kalorii, ale podobną zawartością mikroelementów. Badacze śledzili te dwie grupy dzieci  do 2011 r. (wówczas już dorosłe). Wczesne lepsze odżywianie spowodowało olbrzymie różnice. Dobrze odżywiane dzieci miały znacznie niższe prawdopodobieństwo zahamowanego rozwoju (poniżej przeciętnej) w wieku lat 3. Dłużej chodziły do szkoły i miały lepsze zdolności poznawcze. Jako dorośli byli z większym prawdopodobieństwem zatrudnieni i mieli mniej dzieci. Być może najważniejsze było to, że dzieci, które uniknęły zahamowania rozwoju dzięki lepszemu odżywianiu w dzieciństwie, miały o 66% wyższą konsumpcję w swoich gospodarstwach domowych. Jest to imponująca poprawa jakości życia dzięki prostej i stosunkowo taniej interwencji w dzieciństwie.


Analiza planu rozwoju przedstawionego przez Narody Zjednoczone dokonana przez Copenhagen Consensus, którym kieruję, ujawnia pełne korzyści dostarczania suplementów żywnościowych dziecku przez pierwsze dwa lata życia.


Poprawienie zrównoważenia diety i odrobaczenie kosztuje około 96 dolarów na dziecko. Jednak obniżone ryzyko zahamowanego rozwoju przekłada się na bardziej produktywnych dorosłych, podnosząc prawdopodobieństwo zwiększania dobrobytu w świecie rozwijającym się.


Jeśli doda się wyższe płace przez całą dorosłość, każdy dolar wydany na odżywianie dzieci w krajach o niskich i średnich dochodach osiągnie korzyści warte 45 dolarów. To jest naprawdę imponujące inwestowanie pieniędzy. Co więcej, rozpoczyna to także dobrą spiralę z coraz większymi korzyściami dla kolejnych pokoleń.


Dogłębna analiza, jaką wykonaliśmy dla opcji Haiti, także wykazała, że wzbogacenie mąki pszennej żelazem i kwasem foliowym jest także wysoce opłacalnym sposobem dotarcia do 40% populacji, która regularnie je chleb, żeby uniknąć anemii i wad cewy nerwowej.


Kosztem zaledwie 5 milionów dolarów przez 10 lat można co roku uniknąć 150 zgonów niemowląt i 250 tysięcy przypadków anemii. Każdy wydany dolar da 24 dolary korzyści społecznych. Kiedy przedstawiono wyniki tych badań prezydentowi Haiti, oświadczył, że wartość wzbogacania mąki była najbardziej zaskakująca ze wszystkich wyników.


Inny projekt Copenhagen Consensus także pokazał, że skupianie się na odżywaniu powinno być najwyższym priorytetem. Zahamowanie rozwoju dotyka około 6 milionów dzieci poniżej 5 roku życia w Bangladeszu, obniżając rozwój poznawczy i prowadząc do gorszego zdrowia, wyników w szkole i produktywności. 


Według oszacowania w naszych badaniach, gdyby suplementy dostarczać wszystkim, zahamowanie rozwoju spadłoby z 35% do 29% - zapobiegając zahamowaniu rozwoju u około 450 tysięcy dzieci w Bangladeszu.


Jest niewiele sposobów wydawania środków pomocowych, które są ważniejsze od polepszenia odżywiania. Te wydatki musi się zachować, jeśli nie podnieść, dla dobra wszystkich.  


The pure cruelty of food aid cuts

New York Daily News, 29 lipca 2017

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Björn Lomborg

 

Dyrektor Copenhagen Consensus Center i profesor nadzwyczajny w Copenhagen Business School. Jego najnowsza książka nosi tytuł “How Much Have Global Problems Cost the World? A Scorecard from 1900 to 2050.”