Szokujący nowy raport ONZ to manipulacja w obronie Hamasu
Dziesiątego października Organizacja Narodów Zjednoczonych opublikowała raport, który można określić wyłącznie jako mrożący krew w żyłach i szerzący antysemityzm na całym świecie.
Raport jest produktem „Komisji Śledczej” ONZ powołanej przez Radę Praw Człowieka ONZ w 2021 r. i kierowanej przez Navi Pillay, byłą Wysoką Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka. Pomimo zasad ONZ dotyczących „bezstronności” i „obiektywności”, raport jest świadectwem nieokiełznanej mowy nienawiści wobec państwa żydowskiego ze strony Organizacji Narodów Zjednoczonych – maskującej się jako „prawo” i „prawa człowieka”.
To drugi raport „śledczy” „dotyczący ataków, które miały miejsce 7 października 2023 r. i później”. Cel tej Komisji jest jasny od pierwszego takiego manifestu. Opublikowany po miesiącach tak zwanego śledztwa raport z czerwca 2024 r. pogłębił straszną traumę, jakiej doświadczyły żydowskie kobiety i dziewczęta oraz ich rodziny. „Jeśli chodzi o gwałt - powiedzieli inkwizytorzy - Komisja… nie była w stanie niezależnie zweryfikować takich zarzutów” i „Komisja nie była również w stanie zweryfikować raportów o seksualnych torturach i okaleczaniu narządów płciowych”.
„Eksperci” ONZ nie byli w stanie potwierdzić okrucieństw, które sami palestyńscy terroryści bez wstydu nagrywali na wideo i udostępniali w Internecie całemu światu.
Najnowszy raport jeszcze bardziej posuwa strategię systematycznego oszustwa stosowaną przez komisję śledczą ONZ.
Pillay jest także sędzią w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości ONZ. Drugi członek komisji śledczej, Chris Sidoti, jest prawnikiem. Po nominacji trzeci członek, Miloon Kothari, powiedział w wywiadzie, że lobby żydowskie kontroluje media społecznościowe. Wszyscy oni bardzo się starają, aby zachwalać swoją pracę jako wzór uczciwości prawnej. W jednym akapicie raport rzuca słowami takimi jak „standard dowodowy”, „badanie kryminalistyczne”, „zasady dopuszczalności”, „odsyłacze”, „uwierzytelnianie mediów”, „analiza chronolokacyjna” i „ekstrakcja metadanych”.
Pod przykrywką wymiocin prawniczych słów ONZ dopuściła się gigantycznego oszustwa prawnego.
Nawet podstawowa historia okazała się niewygodną prawdą. Linie rozejmowe z 1949 r. oznaczały, że Egipt okupował Gazę, a Jordania okupowała Zachodni Brzeg do 1967 r. Jednak inkwizytorzy z ONZ sprzeciwiają się „75-letniej okupacji Gazy i Zachodniego Brzegu przez Izrael”.
Oto kilka innych przykładów.
Przykład numer jeden
Co wiemy o korzystaniu ze szpitali przez Hamas: Izrael publicznie ujawnił, za pomocą dowodów fotograficznych i wideo, wykorzystywanie szpitali przez Hamas do celów wojskowych. Obejmuje to: tunele bezpośrednio pod szpitalami, które wykorzystywały szpitalne źródła zasilania energii i służyły jako centra dowodzenia i składy broni; broń i sprzęt na piętrach szpitali obok sal pacjentów; broń ukrytą w inkubatorach; oraz wykorzystywanie szpitali jako obiektów operacyjnych do kierowania działaniami wojskowymi. Ponadto Hamas zbudował i wykorzystuje rozległą sieć podziemnych tuneli do celów terroru – nie dla zabawy, sportu i rozrywki.
Jednak raport Pillay głosi:
„Komisja przesłuchała wysoko postawionych pracowników służby zdrowia w szpitalach, którzy zaprzeczyli, jakoby miała miejsce jakakolwiek działalność wojskowa, podkreślając, że jedyną rolą szpitali było leczenie pacjentów”.
Raport wyciąga wniosek:
„Komisja potwierdziła obecność tunelu i szybu na terenie szpitala Szifa, lecz nie była w stanie potwierdzić, czy były one wykorzystywane w celach wojskowych”.
Przykład numer dwa
Co wiemy o izraelskich zakładnikach i szpitalach w Gazie: byli izraelscy zakładnicy opisują swoje traktowanie w „szpitalach” Hamasu. Lekarze wylali chlor i ocet na zwisającą po strzale stopę zakładniczki Mai Regev, aby zadać jej ból. Operowali ją bez środków przeciwbólowych. Nadal wymaga poważnej opieki medycznej, aby naprawić sfuszerowaną „operację”. Lekarze z Gazy wyciągnęli kulę z nogi zakładnika Itaya Regeva bez użycia znieczulenia, podczas gdy członkowie Hamasu pluli na niego, bili go i grozili, że go zabiją, jeśli zacznie krzyczeć.
Jeśli chodzi o szpital Al-Szifa, raport Pillay powtarza:
„Hamas…oświadczył, że zakładnicy zostali tam przewiezieni w celu leczenia”.
Inkwizytorzy doszli następnie do wniosku, że zakładnicy byli „leczeni” w szpitalach Hamasu – chociaż faktycznie byli tam torturowani:
„Komisja potwierdziła, że dwóch zakładników przebywało w szpitalach i otrzymało pomoc medyczną w związku z ranami”.
Przykład numer trzy
Co wiemy: Szpital Al-Szifa był używany – zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym – „w sposób szkodliwy dla wroga” i dlatego stanowił „cel wojskowy, który można legalnie zaatakować” (biorąc pod uwagę inne istotne względy).
Zaprzeczając ich „kłamliwym oczom” i błędnie przedstawiając międzynarodowe standardy prawne, raport Pillay kończy analizę szpitala analogią Izraelczyków do nazistów. Jak czytamy w raporcie:
„Komisja stwierdza również, że takie czyny stanowią zbrodnię przeciwko ludzkości polegającą na eksterminacji”.
Przykład numer cztery
Co wiemy: Izrael znalazł sześciu martwych zakładników w tunelu w Strefie Gazy 1 września 2024 r. Ich ciała były wycieńczone przez przedłużający się głód, brak światła dziennego i dostępu do powietrza. Zostali straceni zaledwie 48-72 godziny wcześniej strzałami w tył głowy, gdy siły izraelskie zbliżały się do ich miejsca pobytu.
Raport Pillay, omawiając sprawę zakładników zabitych w Gazie, „potwierdził”, że niektórzy zakładnicy zostali zastrzeleni przez siły izraelskie, co Izrael otwarcie przyznał jako tragiczny błąd. Jednak odnosząc się do sześciu celowo straconych pod koniec sierpnia, inkwizytorzy nie mogli znaleźć nikogo, kogo można by obwinić.
Inkwizytorzy skupiają się natomiast na tym, co wydarzyło się po odnalezieniu straconych zakładników:
„2 września Hamas oświadczył, że wydano nowe instrukcje dotyczące postępowania z zakładnikami, gdyby izraelskie siły bezpieczeństwa zbliżyły się do miejsca ich przetrzymywania”.
Jaki śledczy „praw człowieka” mówi o egzekucjach z zimną krwią jako o „postępowaniu” z ludźmi? Krótka odpowiedź brzmi: normalni ludzie tego nie robią – ale gangsterzy z ONZ tak.
Raport Pillay nie wspominał o tym, że „instrukcje” Hamasu dotyczyły egzekucji jeńców, ani nawet o tym, że Hamas był ich katem.
W rzeczywistości Hamas wydał „nowe” instrukcje w czerwcu (po tym, jak Siły Obronne Izraela zdołały uwolnić czterech zakładników) dotyczące „sposobu postępowania w sytuacji, gdy armia okupacyjna zbliży się do miejsca, w którym przetrzymywani są więźniowie”.
Przykład numer pięć
Co wiemy: Zakładnikom systematycznie odbierano jedzenie i środki medyczne od momentu ich schwytania. Ciało zabitej zakładniczki, 24-letniej Eden Jeruszalmi, ważyło zaledwie 35 kilogramów.
Pillay i spółka postanowili spotęgować cierpienie zakładników i obwinili Izrael za ich głód. Jak czytamy w raporcie:
„Oblężenie Strefy Gazy przez Izrael ograniczyło dostępność żywności, wody i lekarstw dla całej populacji, łącznie z zakładnikami”.
W raporcie Pillay z czerwca 2024 r. inkwizytorzy napisali: „Komisja stwierdza, że Izrael używał głodu jako metody prowadzenia wojny”. Pomimo dowodów na to, że Izrael poczynił ogromne wysiłki, aby wyżywić mieszkańców Gazy, a takie dostawy są wyraźnie przejmowane i przekierowywane w celu wyżywienia lub osiągnięcia zysku przez Hamas, inkwizytorzy nie znaleźli żadnych dowodów na to, że Hamas używał głodu jako broni wojennej.
Przykład numer sześć
Co wiemy: Palestyńskie organizacje terrorystyczne otwarcie przyznają, że ludzka tarcza jest kluczową bronią w ich zestawie narzędzi. Jak powiedział zlikwidowany przywódca Hamasu Ismail Hanija 26 października 2023 r.: „Krew kobiet, dzieci i starców… to my potrzebujemy tej krwi, żeby budziła w nas ducha rewolucyjnego”.
Jednakże inkwizycja Pillay bardzo usilnie starała się zignorować podstawowe naruszenia praw człowieka Palestyńczyków – w tym naruszenia dotyczące całej palestyńskiej ludności cywilnej.
Tego typu manipulowanie od dawna jest kluczowym elementem arsenału ONZ skierowanego przeciwko Izraelowi i Żydom. Jak na zawołanie, w raporcie czytamy:
„Izraelskie siły bezpieczeństwa wielokrotnie wykorzystywały zatrzymanych jako żywe tarcze na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy, co stanowi zbrodnię wojenną”.
Raport ten, podobnie jak wszystkie pięć poprzednich raportów komisji śledczej, w żadnym miejscu nie potępia Hamasu za wykorzystywanie palestyńskich cywilów – milionów ludzi – jako żywych tarcz.
Przykład numer siedem
Co wiemy: Hamas ma na celu ludobójstwo, unicestwienie państwa żydowskiego i jego narodu.
Raport Pillay kończy się następującą radą dla Hamasu:
„De facto władze w Strefie Gazy mają obowiązek zbadania możliwych naruszeń prawa międzynarodowego i pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności”.
W tym obscenicznym przykładzie moralnego zepsucia raport wymyśla moralne sumienie tam, gdzie go nie ma, i ustala moralną równoważność między organizacją terrorystyczną a demokratycznym społeczeństwem. Ta Komisja śledcza nakazuje palestyńskim ludobójcom zbadanie samych siebie. Nakazuje rzeźnikowi Hamasu Jahji Sinwarowi i spółce wymierzenie sobie sprawiedliwości za zabijanie Żydów, podczas gdy ich deklarowanym celem jest zabijanie Żydów.
Raport kończy się wezwaniem do przeprowadzenia globalnego pogromu i apelem do wszystkich państw członkowskich o przyłączenie się do zaciekłego ścigania Izraelczyków przez Międzynarodowy Trybunał Karny i poza nim, w ramach tego, co eufemistycznie nazywają rozliczeniem.
Co nasuwa pytanie: Kto pociągnie Navi Pillay, Chrisa Sidotiego i Miloona Kothariego do odpowiedzialności za ich przestępcze podżeganie do terroryzmu i szerzenie śmiercionośnego antysemityzmu?
Jak również, kto pociągnie ONZ do odpowiedzialności za zbrodnię moralnej nikczemności?
Link do oryginału: https://blogs.timesofisrael.com/shocking-new-un-report-gaslights-for-hamas/
Times of Israel, 11 października 2024
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Anne Bayefsky – kanadyjska prawniczka jest dyrektorką Touro College Institute on Human Rights and the Holocaust. Specjalizuje się w dziedzinie prawa międzynarodowego ze szczególnym uwzględnieniem praw człowieka.