Korespondencja z Oxford Union

Izraelski naukowiec odpowiedział na prośbę o udział w debacie na temat „izraelskiego  apartheidu”

List Oxford Union do Geralda M. Steinberga

Szanowny Panie Steinberg,

Mam nadzieję, że ten e-mail zastanie Pana w dobrym zdrowiu. Piszę do Pana z nadzieją, że będzie Pan mógł zabrać głos w Oxford Union podczas naszej debaty:

Izba ta uznaje, że Izrael jest państwem apartheidu odpowiedzialnym za ludobójstwo.

Założone w 1823 r. Oxford Union jest największym zrzeszeniem na Uniwersytecie Oksfordzkim i jednym z najsłynniejszych zrzeszeń studenckich na świecie. W przeszłości gościliśmy prezydentów USA Reagana, Nixona i Cartera, a także znane osobistości, w tym Jej Królewską Mość Królową Elżbietę II, Morgana Freemana, Malcolma X i Dalajlamę, aby wymienić tylko kilka nazwisk.

Jesteśmy znani z organizowania historycznych debat w naszej izbie, takich jak coroczna debata „No Confidence in Her Majesty's Government” i niesławna debata „King and Country” z 1933 r. Debata ta będzie podążać za tradycją konfrontacji z najśmielszymi pytaniami naszych czasów.

W 1962 roku Oxford Union zadał pytanie, czy „powołanie państwa Izrael było jednym z błędów stulecia”. 62 lata później wojna nadal nęka życie Palestyńczyków i Izraelczyków, a w międzyczasie mnożą się nielegalne osiedla i bariery.

Krytycy twierdzą, że niewiele się zmieniło od czasu tej debaty i że taktyka i polityka wojskowa Izraela wobec Palestyńczyków celowo atakuje cywilów i infrastrukturę, aby zaszczepić strach, kontrolę i przeprowadzić zaplanowane czystki etniczne. Inni jednak twierdzą, że działania wojskowe Izraela są uzasadnionymi środkami samoobrony przed zagrożeniami ze strony brutalnych grup bojowych, takich jak Hamas.

W tej debacie zadajemy pytanie, czy w świetle ustaleń organizacji zajmujących się prawami człowieka i raportów Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących postępowania Izraela, Izrael powinien zostać uznany za państwo odpowiedzialne za ludobójstwo i będące państwem apartheidu?

Pana znakomita kariera i przywództwo ugruntowały Pana pozycję jako kluczowego głosu w dyskusjach na temat praw człowieka i polityki międzynarodowej dotyczącej Izraela. Pana publikacje i analiza akademicka zagadnień zbliżonych do tematu wniosku są wystarczającym dowodem przydatności Pana głosu w tej debacie.

Co więcej, Pana umiejętności analityczne i dogłębna wiedza na temat sytuacji geopolitycznej znacznie wzbogaciłyby naszą debatę, oferując zrównoważony i rzetelnie opracowany punkt widzenia, który przyniósłby ogromne korzyści członkom naszej społeczności.

Debata ta odbędzie się w jeden z następujących czwartkowych wieczorów w semestrze Michaelmas: 24 października, 31 października, 7 listopada, 14 listopada, 21 listopada, 28 listopada, 5 grudnia. Jeśli byłby Pan zainteresowany, proszę dać mi znać, które daty byłyby dla Pana dogodne.

Załączam oficjalne zaproszenie od Prezesa, które zawiera dalsze informacje. Dziękuję z góry za rozważenie propozycji i proszę nie wahać się ze mną skontaktować, jeśli ma Pan jakieś pytania.

Serdeczne pozdrowienia,

Amina Bellalem

Odpowiedź prof. Steinberga do Oxford Union

Odpowiadam na zaproszenie do wzięcia udziału w cyklu debat organizowanych przez Oxford Union na temat stosowania określeń „apartheid” i „ludobójstwo” w odniesieniu do ponad 190 państw narodowych będących członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym Wielkiej Brytanii, Iranu, Francji, Kuwejtu, Norwegii, Kataru, Hiszpanii i Egiptu.

Chociaż zaproszenie odnosi się wyłącznie do Izraela, zakładam, że Oxford Union nie przyczyni się po raz kolejny do trującej nienawiści, przyłączając się do tych, którzy niemoralnie demonizują Izrael, państwo narodu żydowskiego.

Ponad 30 państw narodowych, które identyfikują się jako chrześcijańskie, z których wiele ma oficjalne kościoły finansowane z budżetu państwa i flagi ozdobione krzyżami, lub 56 państw, które deklarują się jako islamskie, włącznie z członkostwem w Organizacji Współpracy Islamskiej, byłoby odpowiednimi tematami debaty na temat oskarżeń o dyskryminację mniejszości etniczno-narodowych lub religijnych itp.

W liście przewodnim dołączonym do zaproszenia wspomniano o niesławnej debacie Oxford Union z 1933 r., w trakcie której zagłosowano za wnioskiem „Że ta Izba w żadnych okolicznościach nie będzie walczyć za swojego Króla i Ojczyznę”, powołując się na to jako na część „tradycji stawiania czoła najśmielszym pytaniom naszych czasów”.

Tradycję tę opisywano również jako wykorzystywanie Oxford Union jako platformy dla prymitywnej propagandy politycznej. Opisy tego wydarzenia podkreślają fakt, że debata miała miejsce wkrótce po tym, jak Hitler został niemieckim przywódcą, a naziści rozpoczęli działania i prawa wymierzone w ludność żydowską. Winston Churchill opisał zachowanie Oxford Union w 1933 r. jako „podłe, nędzne, bezwstydne oświadczenie... To bardzo niepokojący i odrażający objaw”.

Wśród wielu innych odpowiedzi, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego Alfred Zimmern napisał do przewodniczącego Oxford Union, który przewodził tej ponurej farsie: „Mam nadzieję, że pokutujecie każdej nocy i każdego ranka za tę nieszczęsną rezolucję...”. Powtórzenie tej niesławnej historii, wspominanej z pogardą prawie sto lat później, z pewnością nie jest waszym zamiarem.

W liście wspomniana jest również debata z 1962 r. – „Utworzenie państwa Izrael jest jednym z błędów stulecia”. W takim stopniu, w jakim to wydarzenie jest pamiętane, jest to wczesny przykład „nowego antysemityzmu”, w którym wielowiekowa nienawiść teologiczna praktykowana w ramach chrześcijaństwa i islamu i skierowana przeciwko poszczególnym Żydom została zastąpiona atakami na żydowski kolektyw w Izraelu.

Bezpodstawne określenia „apartheid” i „ludobójstwo” potęgują tę budowlę nienawiści, a niektórzy mogą dojść do wniosku, że przywódcy i członkowie Oxford Union pragną powtórzyć i wzmocnić farsy z 1933 i 1962 roku.

Inne terminy w liście obejmują osiedla, bariery, taktykę i politykę wojskową itp., ale co znamienne, nie ma w nim żadnej wzmianki o palestyńskich okrucieństwach terrorystycznych ani powtarzających się deklaracjach intencji ludobójczych, również ze strony reżimu irańskiego – o czym więcej poniżej. W liście cytowane są również „ustalenia [sic] grup praw człowieka i raportów Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczące postępowania Izraela…”, podkreślając współudział tych niegodziwych instytucji w kampaniach kłamstw i wojnie politycznej, które towarzyszą brutalności ataków na izraelskich cywilów.

Dodatkowe pytania w związku z planowanymi przez Oxford Union debatami dotyczą terminów – konkretnie odrażających zbrodni „apartheidu” i „ludobójstwa”. Pierwszy z nich był używane i odnosił się wyłącznie do niesławnego reżimu południowoafrykańskiego.

Cyniczna próba błędnego zastosowania etykiet propagandowych „rasizmu” i „apartheidu” do Izraela i syjonizmu rozpoczęła się za czasów Związku Radzieckiego i Stalina w latach 50. XX wieku, w sojuszu z członkami Ligi Arabskiej. Oczywiste jest, że wielopokoleniowy konflikt arabsko-izraelski, w tym nieudana inwazja 5 państw arabskich w 1948 r. z wyraźnym celem zlikwidowania Izraela, nie ma nic wspólnego z RPA.

Próby wypaczenia zasad praw człowieka i stworzenia pseudoprawa międzynarodowego w celu uczynienia broni z tego terminu trywializują rzeczywiste cierpienie milionów ludzi pod rządami południowoafrykańskiego apartheidu – jest to moralną skazą, której, jak mam nadzieję, Oxford Union uniknie.

Słowo „ludobójstwo” powstało w odniesieniu do systematycznych i masowych mordów dokonywanych przez nazistów, głównie na ludności żydowskiej w Niemczech i na wszystkich terytoriach, które znalazły się pod kontrolą Niemiec i ich antysemickich sojuszników.

Następnie zastosowano go w odniesieniu do Kambodży, Rwandy i Myanmaru. Pod fasadą prawa międzynarodowego termin ten jest obecnie wykorzystywany do delegitymizacji odpowiedzi na agresję militarną, wojnę asymetryczną i okrucieństwa skierowane przeciwko ludności cywilnej, takie jak te popełnione przez Hamas i jego sojuszników, a tę praktykę odzwierciedla proponowany przez Oxford Union tytułu debaty.

W przeciwieństwie do tego strumień deklaracji Hamasu i reżimu irańskiego o zamiarze zniszczenia Izraela (w tym cyfrowy zegar odliczający czas w Teheranie), któremu towarzyszą szeroko zakrojone przygotowania militarne i ataki sił wspierających Hezbollah, są de facto przykładami zamiarów ludobójczych.

Dlatego też, rozpatrując zasadność etykiet „ludobójstwa” i „apartheidu”, Oxford Union musi rozważyć i porównać szereg aspektów i przypadków.

Na koniec, zwracając się do liderów i członków Oxford Union, chciałbym wyrazić głębokie zaniepokojenie, jakie wielu z nas odczuwa w związku z atakami na żydowskich studentów i wykładowców na Uniwersytecie Oksfordzkim, i zapytać, co robicie, aby skutecznie przeciwdziałać temu obrzydliwemu przejawowi nadużywania władzy.

Zgodnie z „tradycją stawiania czoła najśmielszym pytaniom naszych czasów”, Oxford Union powinien zająć się tą kwestią: Izba ta uznaje, że jej własna historia nienawiści do Żydów w różnych formach jest zasadniczo niemoralna i składa przeprosiny.

Oczekuję na starannie przemyślaną odpowiedź,

Prof. Gerald M. Steinberg

Link do oryginału: https://www.ngo-monitor.org/ngo-monitor-correspondence-with-the-oxford-union/

NGO Monitor, 18 maja 2024

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Gerald Steinberg 

Urodzony w Wielkiej Brytanii, studiował fizykę i równolegle  historię Bliskiego Wschodu, ma doktoraty z fizyki i z teorii zarządzania, jest profesorem nauk politycznych na Bar Ilan University. Założyciel NGO Monitor, instytutu śledzącego działalność międzynarodowych NGO na Bliskim Wschodzie.