“GuardIan” rzuca antysemickie oskarżenia

Oakes zaczyna od kłamstwa:

Od wielu miesięcy nie jest tajemnicą, że jeden z najbliższych sojuszników Ameryki używa głodu jako broni przeciwko ludności cywilnej. To, że głód jest wykorzystywany przez Izrael, jest niezwykle ironiczne, biorąc pod uwagę szczególną rolę, jaką pozbawienie żywności odgrywa zarówno w żydowskiej filozofii, jak i w ponurej historii narodu żydowskiego. Jest to zarzut, któremu państwo żydowskie wielokrotnie zaprzeczało w obliczu przytłaczających dowodów na to, że jest inaczej.

To jest odwrotność prawdy.

Narracja o głodzie zyskała wiarygodność w głównych mediach po marcowym raporcie Integrated Food Security Phase Classification (IPC), w którym twierdzono, że głód jest nieunikniony i najprawdopodobniej wystąpi w maju w północnej części Strefy Gazy, a w lipcu w innych częściach terytorium.

Jednak na początku czerwca IPC opublikował raport uzupełniający zatytułowany Famine Review Committee: Review of the Famine Early Warning Systems Network (FEWS NET) IPC-Compatible Analysis for the Northern Governorates of the Gaza Strip [Komitet ds. przeglądu głodu: przegląd analizy zgodnej z IPC dotyczącej sieci systemów wczesnego ostrzegania o głodzie (FEWS NET) dla północnych prowincji Strefy Gazy].

W raporcie stwierdzono, że analiza opublikowana w marcu nie była wiarygodna, wskazano na pominięcie pewnych kategorii dostaw żywności i odnotowano, że „dostępne dowody nie wskazują, że obecnie występuje głód”. Analiza potwierdziła również, że dzienne zapotrzebowanie na kilokalorie dla Palestyńczyków w Strefie Gazy zostało przekroczone w kwietniu, stwierdzono, że dostawy żywności w Strefie Gazy zwiększają się każdego miesiąca.

Nawet przed wyciągnięciem takiego wniosku przez Famine Review Committee, liczne raporty i badania – powołujące się na fatalne błędy metodologiczne i w gromadzeniu danych – przeczyły początkowym ostrzeżeniom IPC o zbliżającym się głodzie w Gazie. Jeden z raportów, autorstwa profesorów Uniwersytetu Columbia Awi Federgruena i Rana Kivetza, analizował dostępne dane i stwierdził, że „do Gazy dostarczane są wystarczające ilości żywności”. Według artykułu „średnia liczba kalorii dostępnych na osobę dziennie w Gazie w styczniu wynosiła 3076 kcal, w lutym liczba ta spadła do 1741 kcal, ale następnie wzrosła w marcu do 3446 kcal i wzrosła ponownie w kwietniu do 4580 kcal”.

Następnie współpracownik „Guardiana” przechodzi do analogii z nazistami:

Nawet Niemcy, które z oczywistych względów historycznych od dawna są jednym z najwierniejszych sojuszników Izraela, w końcu zaczęły ostrzegać przed wykorzystaniem głodu do wygrania wojny. Niemcy dobrze znają taką taktykę. Podczas drugiej wojny światowej naziści stłoczyli w getcie warszawskim 380 tysięcy ludzi, zabarykadowali i pozostawili bez żywności.

Wiele tego, co wiemy o skutkach długotrwałego głodowania, pochodzi z manuskryptu przemyconego z getta w 1942 r. i przetłumaczonego na język angielski w latach 70. XX wieku pod tytułem Choroba głodowa. Ten niezwykły dokument został opracowany przez heroiczny zespół 28 żydowskich lekarzy pracujących w niewyobrażalnych warunkach.

…

Cierpienie i bunt mieszkańców getta warszawskiego stały się kamieniami probierczymi dla studentów historii żydowskiej, historii, którą każdy Żyd dobrze zna. Podczas gdy muzea Holokaustu zmagają się z zajęciem postawy wobec wojny Izraela z Gazą, pomysł, że możemy jakoś umieścić to, co dzieje się w Gazie, w odległym historycznie getcie warszawskim, jest groteskowy.

Prawdziwie groteskowe jest jego porównanie getta warszawskiego, stworzonego przez reżim, który wymordował dwie trzecie Żydów w Europie, z traktowaniem Palestyńczyków przez Izrael. Dzienne racje żywnościowe w getcie warszawskim, w którym mieszkało aż 460 tysięcy Żydów i które było całkowicie odizolowane od świata zewnętrznego, stanowiły równowartość „jednej dziesiątej wymaganego minimalnego dziennego spożycia kalorii”, co spowodowało śmierć 80 tysięcy ludzi z głodu lub chorób. Większość z tych, którzy przeżyli, została wysłana do obozów zagłady.

Dla porównania, nie ma żadnych wiarygodnych doniesień o Palestyńczykach umierających z głodu w Strefie Gazy, a pomoc nadal napływa do Strefy.

Jeśli w tej wojnie można doszukiwać się jakichkolwiek analogii do nazizmu, to powinny one dotyczyć Hamasu, ludobójczej antysemickiej organizacji terrorystycznej, która 7 października wysłała szwadrony śmierci na teren południowego Izraela w jedynym celu: zamordowania, torturowania, zgwałcenia, okaleczenia i wzięcia jako zakładników jak największej liczby Żydów – barbarzyński atak, który stanowi najgorszą antysemicką masakrę od czasów Holokaustu.

Wreszcie, oczernianie państwa żydowskiego przez Oakesa osiąga apogeum w dalszej części artykułu, gdy dochodzi do kulminacji swojego wielkiego kłamstwa, pisząc, że biorąc pod uwagę historię i religię Żydów, „godne uwagi jest to, że ze wszystkich narodów państwo żydowskie stosuje masowy głód jako metodę prowadzenia wojny”, co jest oszczerstwem przeciwko zbiorowości żydowskiej, równie moralnie obscenicznym i toksycznym, jak antysemickie średniowieczne przesądy, rozpowszechniane przez stulecia przeciwko Żydom.

W obliczu nieustającej fali antysemityzmu w Wielkiej Brytanii i innych miejscach diaspory żydowskiej, „Guardian” nadal podżega tłuszczę.

Link do oryginału: https://camera-uk.org/2024/07/01/guardian-op-ed-hurls-antisemitic-accusation/?utm_medium=email&;utm_source=es

CAMERA-UK, 1 lipca 2024

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Adam Levick. Autor i redaktor naczelny strony internetowej "Camera UK" zajmującej się monitorowaniem antysemityzmu na łamach brytyjskiej prasy.