|
O korzyściach przypadkowego kolekcjonowania okazów
Piotr Naskręcki
| 2014-09-28
|
Czyszcząca swoje czułki samica pasikonika z jaskini w Cederberg (Cedarbergeniana imperfecta).
Keppel H. Barnard był dyrektorem muzeum. We wrześniu 1925 r. jego nienasycone pragnienie wspinania się na wyniosłe skały zaprowadziło go na szczyty i do jaskiń Cederberg, łańcucha górskiego z czerwonego piaskowca z ordowiku, leżącego około 150 kilometrów na północ od Cape Town. Gdy już się tam znalazł, włączyła się jego pasja do zoologii i skłoniła go do zaglądania w każdą szparę, żeby zbierać okazy dla swojego muzeum. W wąskich jaskiniach, znanych jako Wolfberg Cracksnatknął się na duże, podobne do pająków owady, z patykowatymi nogami w prążki i 15 centymetrowymi czułkami. Ani on, ani nikt inny nie wiedział, co o nich sądzić, poza tym, że mogły być pasikonikowatymi.
W 1911 r., po krótkim i najwyraźniej niezadawalającym okresie pracy jako prawnik, Keppel H. Barnard opuścił rodzinny Londyn i dołączył do personelu Muzeum Południowoafrykańskiego w Cape Town. Zaczynając od posady asystenta laboratoryjnego, szybko awansował i w ciągu zaledwie 10 lat osiągnął stanowisko dyrektora muzeum, które zachował aż do przejścia na emeryturę w 1956 r. W życiu Barnarda dominowały dwie, na pozór sprzeczne, pasje. Jedną było badanie zwierząt wodnych i podczas swojej j owocnej kariery stworzył podstawy nowoczesnej afrykańskiej ichtiologii, karcynologii i malakologii. Przypuszczalnie jednak nigdy bym o nim nie usłyszał, gdyby nie jego druga pasja – alpinizm. We wrześniu 1925 r. jego nienasycone pragnienie wspinania się na wyniosłe skały zaprowadziło go na szczyty i do jaskiń Cederberg, łańcucha górskiego z czerwonego piaskowca z ordowiku, leżącego około 150 kilometrów na północ od Cape Town. Gdy już się tam znalazł, włączyła się jego pasja do zoologii i skłoniła go do zaglądania w każdą szparę, żeby zbierać okazy dla swojego muzeum. W wąskich jaskiniach, znanych jako Wolfberg Cracks natknął się na duże, podobne do pająków owady, z patykowatymi nogami w prążki i 15 centymetrowymi czułkami. Ani on, ani nikt inny nie wiedział, co o nich sądzić, poza tym, że mogły być pasikonikowatymi.
Iglice piaskowe ponad WolfbergCracks, jedna z kilku jaskiń, w których można znaleźć pasikoniki jaskiniowe.
Przez 70 lat te okazy leżały w ciemnym kącie muzeum, aż – po wielu moich coraz bardziej natarczywych listach, zapakowano je razem ze stertą niezidentyfikowanego materiału i wysłano do mnie, wówczas młodego studenta entomologii, pracującego nad przeglądem pasikonikowatych z południa Afryki. Jeden rzut oka wystarczył, żeby wiedzieć, że było to coś bardzo specjalnego. Nie było zaskakujące to, że były nieopisane jeszcze przez naukowców – zawsze miłe, ale nie tak bardzo nieoczekiwane zdarzenie. Intrygujący był jednak fakt, że zostały zebrane w jaskini – żadne inne pasikonikowate nie zostały nigdy znalezione w takim środowisku. Czy mogły to być pierwsze takie zwierzęta? Niezwykle długie kończyny i jasne ubarwienie były znakami probierczymi troglobiontów, organizmów żyjących w jaskiniach, i nowe pasikoniki pasowały do tego wzoru.
Pasikoniki jaskiniowe, przypominające duże pająki, wykazują typowe cechy morfologiczne zwierząt jaskiniowych, które poruszając się, polegają głównie na informacji dotykowej.
Tajemniczości dodawał fakt, że wszystkie osobniki były niedojrzałe i mogłem tylko domyślać się, jak mogłyby wyglądać dorosłe owady. Opublikowałem formalny opis nowych pasikonikowatych, nadając im nazwę naukową Cedarbergeniana imperfecta (niedojrzałe pasikoniki zCederberg; teraz żałuję, że nie nazwałem ich od nazwiska Barnarda), ale od tego czasu marzyłem, żeby dowiedzieć się więcej o ich zachowaniu i biologii. Czy naprawdę żyją w jaskiniach? Co jedzą? Czy są samotnikami, jak praktycznie rzecz biorąc wszystkie pasikonikowate, czy też żyją w grupach, jak świerszcze jaskiniowe?
Pasikoniki jaskiniowe są stadne, znajdowane w wielowiekowych grupach 20 do 30 osobników.
W kolejnych latach miałem wielokrotnie możliwośćwypraw w góry Cederberg i zebrałem wiele danych o ich biologii. Tak, naprawdę są to pasikoniki jaskiniowe, jedyne na świecie, i tak, są bardzo towarzyskie, często znajdowane w grupach po 20 do 30 osobników w różnym wieku. Wolą jaskinie chłodne, zachowujące temperaturę 12°C przez cały rok. Ani nietoperze, ani góralki nie mogą przebywać w ich środowisku – gdyby mogły, szybko rozprawiłyby się z tymi smacznymi, zaskakująco powoli poruszającymi się owadami – co ogranicza liczbę dostępnych dla nich jaskiń (co ciekawe, wystawione na wyższe temperatury, stają się znakomitymi skoczkami). Znam dźwięk, jaki wydają – krótkie, ultradźwiękowe pstryknięcie. Wszyscy ich bliscy krewni (pasikonikowate z trybu Aprosphylini) wydają długie, ciągłe trele, ale takie zawołanie prawdopodobnie wywoływałoby mnóstwo pogłosów w jaskini, co utrudniałoby samicom zlokalizowanie śpiewającego samca. Wiem także, co jedzą, a była to tajemnica, która dręczyła mnie od chwili zobaczenia niemal sterylnego wnętrza jaskini – opuszczają nocami jaskinię i żerują na trawach i innych roślinach u wejścia do jaskini. To zachowanie czyni je, w żargonie technicznym, trogloksenami. W zeszłym miesiącu podczas krótkiej wizyty w Cederberg z moją przyjaciółką Jen Guyton, podchodziłem z niejakim strachem do Wolfberg Cracks. Po pierwsze, jest to trudna wspinaczka. Byłem świadkiem, jak inna moja przyjaciółka stoczyła się z góry i połamała kilka kości, kiedy szukała pasikoników jaskiniowych. Nie chciałem, żeby to samo zdarzyło się mnie lub – szczególnie – Jen.Trudno byłoby wyjaśnić dlaczego towarzyszące mi młode kobiety zawsze spadają ze skał. Ale martwiłem się także o same pasikoniki. Razem z Corey Bazelet, moją współpracowniczką z uniwersytetu w Stellenbosch, ukończyliśmy niedawno oszacowanie południowoafrykańskich pasikonikowatych dla Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych (IUNC) i pasikoniki jaskiniowe Cederberg niewątpliwie plasują się w kategorii „zagrożone”. Znane są tylko z maleńkiej garstki miejsc w górach Cederberg, jako możliwy relikt z zimniejszego klimatu plejstocenu, który znalazł schronienie w chłodniejszym środowisku jaskiń. Z obecną, jak się wydaje, nieunikniona zmianą klimatu i już dobrze udokumentowanym ociepleniem południowej Afryki, obawiam się, że ich dni są policzone. Na szczęście jednak dzisiaj pasikoniki jaskiniowe doskonale dają sobie radę. Jen i ja znaleźliśmy je w kwitnącym stanie; znalazłem nawet jeszcze jedną małą jaskinię, gdzie przedtem ich nie widziałem.
Nimfa samca i dorosła samica pasikoników z Cederberg (Cedarbergeniana imperfecta).
Bezpiecznie zeszliśmy na dół i zatrzymaliśmy się w małym sklepie z upominkami w Sandrifft, najwyżej położonej winnicy w Afryce (do której należą również jaskinie Wolfberg) i kupiliśmy kilka butelek, żeby wznieść toast za przetrwanie przypadkowego odkrycia K.H. Barnarda, rezultatu jego przypadkowego kolekcjonowania, które doprowadziło do opisu jedynego na świecie pasikonika jaskiniowego, a teraz, wraz z ogłoszeniem go gatunkiem zagrożonym, do wzmocnionej jego ochrony. Jeśli szanse przeżycia tych pasikoników są w jakikolwiek sposób związane z liczbą toastów, dadzą sobie radę.
Kontrastujące ubarwienie pasikoników jaskiniowych pozwala im na wtopienie się w barwne skały Cederbergpodczas ich rzadkich wypraw poza jaskinię.
Pasikonik jaskiniowy czyszczący nogę; ich stępy są niewiarygodnie kleiste, pozwalając owadom na chodzenie do góry nogami po gładkich sufitach jaskini.
On the benefits of random collecting The SmallerMajority, 23 września 2014 Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Piotr (Peter) Naskręcki Entomolog, fotograf, popularyzator nauki. Ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktorat na University of Connecticut, pracuje w Museum of Comparative Zoology, Harvard University. Piotr Naskręcki prowadzi znakomity blog naukowy The Smaller Majority. Jego zdjęcia owadów (i nie tylko owadów) fascynują i kuszą, żeby je sobie natychmiast ściągnąć. Nie należy tego jednak robić bez pozwolenia, gdyż zarówno zdjęcia, jak i teksty zastrzeżone są prawami autorskimi.
Poszukiwanie Ja: Czego szukasz? Hili: Patrzę gdzie jest kierowca.
Więcej
|
|
| |
„Science”: rozszerzyć DEI w STEMM Jerry A. Coyne
Trwa walka pomiędzy prawdą (lub umiejętnościami) a sprawiedliwością społeczną, której przykładem jest słynny wykład Johna Haidta w Duke na temat dwóch typów podejść do edukacji. Tym razem jest to nowy artykuł w piśmie „Science”, w którym nalega się na rozszerzenie inicjatyw DEI [Diversity, Equity, Inclusion czyli Różnorodność, Równość, Włączenie. MK] w dziedzinach STEMM (nauka, technologia, inżynieria, matematyka i medycyna).
Więcej
|
|
Niebezpieczny pęd by uratować Hamas Allan M. Dershowitz
Odejście administracji Bidena od pełnego wsparcia dla Izraela będzie kosztować więcej ofiar śmiertelnych wśród Palestyńczyków i Izraelczyków. Zachęci Hamas do dalszej walki i ciągłego odrzucania propozycji powrotu zakładników w zamian za humanitarne zawieszenie broni. Przekona Hamas, że może wygrać wojnę, osłabić Izrael i stworzyć dystans między USA a Izraelem.
Gdyby administracja Bidena utrzymała silne poparcie dla zniszczenia Hamasu, jakie okazała bezpośrednio po 7 października, walki mogłyby już zakończyć się i wszyscy zakładnicy zostaliby zwróceni. Ale za każdym razem, administracja Bidena osłabia swoje poparcie dla Izraela i wzmacnia to determinację Hamasu.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Hamas niszczy Gazę, ale głosi „zwycięstwo” Bassam Tawil
Według doniesień wspierana przez Iran palestyńska grupa terrorystyczna Hamas przygotowuje się do zorganizowania wieców „zwycięstwa”, jeśli i kiedy tylko zakończy się wojna w Strefie Gazy. Jednak wielu Arabów wyśmiewa oczekiwane uroczystości Hamasu i oskarża tę grupę terrorystyczną i jej patronów w Teheranie o zniszczenie Strefy Gazy. „Przyjaciel z miasta Rafah powiedział mi, że widział duże znaki i banery drukowane/przygotowywane przez Hamas w celu zorganizowania „wieców zwycięstwa”.
Więcej
|
|
Palestyńczycy nie są małymi dziećmi Einat Wilf
"Palestyńczycy są dorośli". Ze wszystkich pomysłów, które przez lata omawiałam, w książkach, esejach, rozmowach i na spotkaniach, odkryłam, że ta jedna idea reprezentuje mentalną barierę, którą niewielu jest w stanie przekroczyć. Lewicowi czy prawicowi, amerykańscy, europejscy, izraelscy rozmówcy myślą podobnie – w jakiś sposób idea, że Palestyńczycy są dorośli, że mogą mówić za siebie, że wiedzą, o co walczą, że mają jasno wyartykułowane cele, do których dążą z wytrwałością, wydaje się być o krok za daleko.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Ruchy masowe i tęsknota do nienawiści Andrzej Koraszewski
Rob Henderson jest doktorem psychologii. To, co go różni od innych psychologów, to życiorys. Syn koreańskiej prostytutki i narkomanki, pierwsze lata życia w przyczepie campingowej, potem domy rodzinne, potem bezdomność, kradzieże, alkohol i narkotyki. Wreszcie wojsko i studia. Jego niedawno wydana autobiografia jest bestsellerem, ultrapostępowcy patrzą na niego podejrzliwie. Prawdę mówiąc, on na nich też. Henderson ukuł pojęcie luxury belief (luksusowy światopogląd lub luksusowe wierzenia). Żyjący w luksie chcą urządzać świat innym w oparciu o swoje wizje. Ten luksusowy światopogląd doprowadził już do tego, że większość amerykańskich dzieci w rodzinach ubogich wychowuje się w rozbitych rodzinach bez ojca, że masowa oświata nie dostarcza wykształcenia, demokracja przestała być respektowana, powraca anarchia i przemoc.
Więcej
|
|
Antonio Guterres i kochający terror arcykapłan Z materiałów MEMRI
Podczas podróży po Bliskim Wschodzie z okazji Ramadanu Sekretarz Generalny ONZ, Antonio Guterres, 24 marca 2024 r. spotkał się w Kairze z Szejkiem Al-Azhar, Ahmadem Al-Tajjebem, najwyższym autorytetem religijnym w świecie sunnickim. Po tym spotkaniu Guterres pochwalił Al-Tajjeba, mówiąc, że „jego nieustanne zaangażowanie na rzecz wspierania pokoju i solidarności musi być przykładem dla wszystkich”. Zrobił to mimo bezwarunkowego wsparcia wyrażonego przez Al-Tajjeba i kierowaną przez niego instytucję dla organizacji terrorystycznej Hamas. W niniejszym raporcie dokonano przeglądu niedawnego spotkania Sekretarza Generalnego ONZ Guterresa z Szejkiem Al-Azhar Al-Tajjebem oraz stanowisk wyrażonych przez tego ostatniego oraz przez instytucję, którą kieruje, na cześć Hamasu i przeciwko Izraelowi od 7 października.
Więcej
|
|
| |
Ile jest wart martwy Żyd? Gadi Taub
Lital Szemesz, prezenterka wiadomości telewizyjnych izraelskiego Channel 14, zna terror niemal z pierwszej ręki. W sierpniu ubiegłego roku jej życie nagle się zmieniło. „Byłam w domu, kiedy w grupach WhatsApp przedstawicieli mediów zaczęły krążyć wiadomości o dwóch ofiarach morderstwa” – wspomina Szemesz w swojej nowej książce (po hebrajsku). „Szokujące jest to, że sami Palestyńczycy na miejscu zrobili zdjęcia dowodów osobistych ofiar, a zdjęcia te również zostały szeroko rozpowszechnione. I tak oto na sofie w moim salonie nagle zobaczyłam ukochane twarze mojego wujka Silasa i jego syna Aviada. Do warsztatu, w którym naprawiali samochód, przybył terrorysta i zastrzelił ich z bliskiej odległości”. Następnego dnia – kontynuuje Szemesz – inny terrorysta zamordował jej nauczycielkę z przedszkola.
Więcej
|
|
Prawdziwy obraz wojny na Bliskim Wschodzie Matti Friedman
JEROZOLIMA – Po nocy pełnej napięcia i huku nad głowami w Jerozolimie (w tym czasu spędzonego z rodziną w schronie, gdy syrena przeciwlotnicza wyła na ulicy, a Żelazna Kopuła pracowała nad głową) bezpośrednie konsekwencje bezprecedensowego irańskiego ataku na Izrael nie są jeszcze jasne. Ale jak błyskawica w ciemności, atak w końcu dał światu coś cennego: wgląd w prawdziwą wojnę na Bliskim Wschodzie.
Przez ostatnie sześć miesięcy, od czasu dokonanej przez Hamas masakry z 7 października, siły ideologiczne sprzymierzone przeciwko Izraelowi robiły wszystko, co w ich mocy, aby wyglądało to na wojnę, w której są dwie strony, a tymi stronami są izraelscy żołnierze i palestyńscy cywile. Ta kampania informacyjna jest tak samo ważna dla wrogów Izraela jak wojna fizyczna, ponieważ osłabia zachodnie poparcie, którego Izrael potrzebuje, aby wygrać i przetrwać.
Więcej
|
|
| |
Zniszczenie irańskiego konsulatu było całkowicie uzasadnione Con Coughlin
Zamach bombowy na konsulat Iranu w Damaszku w Syrii nie był, jak twierdzą Irańczycy, zwykłym atakiem na niewinną misję dyplomatyczną. Był to starannie ukierunkowany atak na kwaterę główną ekspansywnej siatki terrorystycznej, którą Teheran utworzył na całym Bliskim Wschodzie. Prawdziwy cel budynku konsulatu Iranu, przylegającego do ambasady Iranu w Damaszku, został ujawniony, gdy sami Irańczycy przyznali, że w nalocie zginęło dwóch wysokich dowódców elitarnej Siły Kuds irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRGC), co powszechnie przypisuje się izraelskiemu lotnictwu.
Więcej
|
|
Co znaczy „żelazne” wsparcie USA dla Izraela” Elder of Ziyon
Prezydent Biden uwielbia używać słowa „żelazne poparcie”, mówiąc o wsparciu USA dla bezpieczeństwa Izraela. Użył tego określenia podczas kampanii w 2019r., mówiąc, że jego administracja „[utrzyma] nasze żelazne zobowiązania na rzecz bezpieczeństwa Izraela, niezależnie od tego, jak bardzo nie zgadza się z jego obecnym przywódcą”. Powtórzył to ponownie w latach 2021, 2022, 2023, w zeszłym tygodniu i wczoraj.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Irański atak na Izrael Andrzej Koraszewski
Napięcie rosło od kilku dni. Zarówno izraelski, jak i amerykański wywiad wiedziały o przygotowaniach Iranu do ataku na Izrael. Wczoraj wieczorem z terenu Iranu wystrzelono serię dronów i rakiet, były pogłoski o wystrzeleniu rakiet supersonicznych, te jednak nie sprawdziły się. Dziś rano wiemy, że atak poszedł z Iranu, Iraku, Jemenu i Syrii. Niemal wszystkie drony i rakiety zostały zestrzelone przed dotarciem do izraelskiej przestrzeni powietrznej. W samym Izraelu w wyniku ataku poważnie ranna jest siedmioletnia beduińska dziewczynka.
Więcej
|
|
“GUARDIAN” podburza antysemicką tłuszczę Adam Levick
Pierwsze znane oszczerstwo o rytuale krwi miało miejsce w 1144 r., kiedy w Norwich w Anglii znaleziono zamordowanego 12-letniego chłopca Williama. Chociaż nie było żadnych dowodów łączących Żydów z tym morderstwem, mnich Thomas z Monmouth odwiedził Norwich cztery lata później i oskarżył Żydów z miasta o torturowanie i zabicie chłopca. Wkrótce po całym kraju rozeszły się oskarżenia o mordy rytualne na dzieciach. Dodatkowe przypadki odnotowano w Anglii i całej Europie w XII i XIII wieku.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Palestyński plan „dwóch państw”: oszukiwanie Zachodu Richard Landes
Jedną z wielkich nierozwiązanych zagadek XXI wieku jest to, dlaczego – skoro okazało się to tak wielką katastrofą – ktokolwiek, a tym bardziej cała falanga polityków, dyplomatów i „czyniących pokój”, wielokrotnie próbował wynegocjować porozumienie pokojowe między Izraelczykami a Palestyńczykami. Biorąc pod uwagę, że koncepcja opierała na wyrzeczeniu się przez Arafata i Palestyńczyków ich dążenia do zniszczenia Izraela, umożliwiając w ten sposób korzystne dla obu stron rozwiązanie problemu, oraz że Palestyńczycy wyraźnie nie wyrzekli się tego dążenia, ani formalnie, ani w praktyce.
Więcej
|
|
Być może Izrael jest bardziej etyczny? Elder of Ziyon
Można zastanawiać się, czy krytyka Izraela ze strony Stanów Zjednoczonych i innych krajów zachodnich nie jest w znacznym stopniu funkcją ich własnych niedociągnięć w etyce wojennej w porównaniu z Izraelem. Przecież każda innowacja, jaką Izrael wymyśla, by zminimalizować liczbę ofiar śmiertelnych wśród cywilów – drony z głośnikami, „pukanie w dach”, obszerne mapy instruujące ludność cywilną, ostrzeganie nawet wtedy, gdy da to przewagę wrogowi, setki tysięcy telefonów wezwania i ulotki – muszą teraz być kopiowane przez wszystkie inne armie, ponieważ nie chcą wyglądać gorzej niż Izrael.
Więcej
|
|
| |
Outsourcing: Zachód nagradza zabijanie Żydów Andrzej Koraszewski
Gdyby sześć miesięcy temu ktoś powiedział mi, że największa od zakończenia drugiej wojny światowej bestialska masakra Żydów spowoduje lawinowy wzrost antysemityzmu na świecie byłbym raczej sceptyczny. Ten fenomen jest zdumiewający. Czy wyjaśnia go skala izraelskiej reakcji na napaść na ich kraj przez ludobójczą armię? Czy umiemy zanalizować reakcje świata? Nasilanie się światowego antysemityzmu obserwujemy od początku tego stulecia. Czy to znaczy, że wcześniej był ten antysemityzm łagodny i nieszkodliwy?
Więcej
|
|
Przeciwni Hamasowi Gazańczycy Sheri Oz
Czy Gazańczycy będą kiedykolwiek w stanie odwrócić katastrofę spowodowaną przez Hamas za dziesięć, sto lat lub kiedykolwiek i osiągnąć taki rodzaj ostatecznego zwycięstwa, jakim Niemcy i Japonia cieszyły się po przegranej II wojnie światowej?
„Potop Al-Aksa” – kryptonim, który Hamas nadał swojemu atakowi na Izrael z 7 października, stał się metaforą, po pierwsze, opisującą zalanie tuneli Hamasu w Gazie, które rzekomo rozważa Izrael. Po drugie, ze względu na zmieniające się przypływy i odpływy kontroli Hamasu nad ludnością Gazy.
Więcej
|
|
| |
Dlaczego nauka powinna być neutralna? Jerry A. Coyne
Augustin Fuentes z pewnością stara się o tytuł Naukowca Roku ds. Sprawiedliwości Społecznej, co udokemtowałem w wielu postach. Ilekroć pojawia się artykuł o fanatyzmie, rasizmie i seksizmie naukowców, w tym o Darwinie, lub gdy trzeba napisać artykuł wychwalający sprawiedliwość społeczną w nauce, ale który będzie miał niewielki lub żaden wpływ na społeczeństwo, prawdopodobnie znajdziesz tam nazwisko Fuentesa. (Jest profesorem antropologii w Princeton.) W ramach swojej ostatniej próby wprowadzenia polityki do nauki napisał „e-list” do „Science”. Nie wiedziałem wcześniej o e-Listach, ale stanowią one „forum ciągłej oceny wzajemnej.
Więcej
|
|
Dlaczego tak wielu wierzy w kłamstwa Hamasu? Brendan O'Neill
„Pozwólmy Hamasowi na wykorzystywanie szpitali do planowania swoich morderczych ataków na państwo żydowskie”. Niewiele osób spoza wewnętrznego kręgu Hamasu powiedziałoby coś takiego na głos. Niewielu ludzi wyraziłoby tak prowojenne, zbrodnicze stanowisko. Nikt, kto chce być uważany za osobę moralną, choć trochę przyzwoitą, nie zaangażowałby się w tak bezczelną apologetykę Hamasu. A jednak w istocie to właśnie mówi zachodnia klasa aktywistów, kiedy wścieka się na Izrael z powodu jego najazdów na szpital Al-Szifa. Mówią, że Izrael powinien się wycofać i pozwolić ludziom, którzy już są w szpitalu – czytaj Hamasowi – robić, co chcą. To postawa proterrorystyczna udająca aktywizm pokojowy.
Więcej
|
|
| |
„Rewitalizowana” Autonomia Palestyńska Itamar Marcus
Autonomia Palestyńska ogłosiła utworzenie nowego rządu w ramach spełnienia amerykańskiego żądania dotyczącego „rewitalizacji” Autonomii Palestyńskiej. Jednak dla AP „rewitalizacja” nie wyklucza religijnego podżegania do terroru i demonizowania Żydów jako „małp i świń”, wspierania terroru i terrorystów lub odrzucania uznania Izraela jako państwa.
Więcej
|
|
„Cywilizacja i islam to dwie różne rzeczy” Anjuli Pandavar
Słowa cytowane w tytule to słowa ajatollaha Alego Sistaniego, skierowane do kanadyjskiego naukowca, „umiarkowanego muzułmanina”, który był na tyle naiwny, że odbył specjalną podróż do Nadżaf, żeby prosić o dyspensę i móc mówić o islamie w swoich wykładach. Relacja Abdulaziza Sachediny z tej rozmowy ocieka patosem.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Atak IDF na szpital Al Szifa Seth Frantzman
Operacja IDF na szpital Al Szifa, która rozpoczęła się 18 marca, doprowadziła do aresztowania setek terrorystów i zabicia około 200 osób w starciach i strzelaninach. W ciągu ostatnich kilku miesięcy terroryści powrócili do szpitala Al Szifa, prawdopodobnie zakładając, że teren szpitala będzie bezpieczny przed drugim izraelskim nalotem po zabezpieczeniu i oczyszczeniu terenu przez Izrael w listopadzie.
Więcej
|
|
Nagroda dla fotografa - terrorysty Jonathan S. Tobin
Jaki jest obowiązek reportera lub fotografa wiadomości relacjonującego akt terroryzmu lub działań wojennych? Czy chodzi tylko o udokumentowanie tego, co się wydarzyło? A może istnieją jakieś ograniczenia dotyczące tego, co dziennikarz powinien zrobić, żeby zdobyć materiał lub obraz? Jak dziennikarz godzi prawo opinii publicznej do wiedzy i potrzebę dokumentowania momentów, które można uznać za część pierwszego szkicu historii, z innymi względami? Granica pomiędzy byciem muchą na ścianie obserwującą wydarzenia, w których reporter/fotograf nie jest aktorem, w odróżnieniu od aktywnego uczestnictwa w nich, bywa czasem cienka jak włos. I jest mnóstwo sytuacji, kiedy niełatwo rozpoznać tę granicę.
Więcej
|
|
| |
Kogo i czego uczy historia? Andrzej Koraszewski
Wielu zastanawiało się nad pytaniem, kto i dlaczego głosował w 2016 roku na Donalda Trumpa. Dziś wszystko wskazuje na to, że ta historia może się w listopadzie powtórzyć. W Stanach Zjednoczonych właśnie ukazała się nowa książka, której autorka raz jeszcze próbuje odpowiedzieć na pytanie, co i kogo skłania do takiego wyboru.
Więcej
|
|
Wojna jakiej dotąd nie było Hillel Fuld
Ostrzeżenie!!! To bardzo niepopularna opinia, która z pewnością rozgniewa wielu ludzi.
Jedną z rzeczy, która najbardziej niepokoi mnie w tej wojnie, jest fakt, że tak długo trwa likwidowanie Hamasu.
Po tych wszystkich wojnach, które wygraliśmy z wieloma armiami, a niektóre trwały zaledwie kilka dni, jak to się dzieje, że od tylu miesięcy toczymy wojnę z organizacją terrorystyczną, która nie jest nawet armią? Czy Armia Obronna Izraela traci przewagę? Czy już straciła? Czy dawna, silna, odważna IDF należy już do przeszłości? Nie wiem jak wy, ale mnie ten problem dręczy od miesięcy.
Więcej
|
|
| |
|
|
| |
Geneza i paradoksy teizmu (III) Lucjan Ferus
|
Nowe prawo międzynarodowe tylko dla Izraela Elder of Ziyon
|
Czy Darwin znowu się myli? Jerry A.Coyne
|
Jesteśmy ofiarami i wszystko jest usprawiedliwione Daniel Greenfield
|
Tygodnik "Economist: „Samotny Izrael ” Jeff Jacoby
|
Globalny antysemityzm i izolacja Izraela Jonathan S. Tobin
|
Poniedziałkowa tragedia i historia amerykańskich pomyłek Elder of Ziyon
|
Wybiórcze współczucie czyli tylko dla Palestyńczyków Hugh Fitzgerald
|
Czasami gwoździe, koparki, czasami lalki, wstążki, Athayde Tonhasca Júnior
|
Głos Ojca żołnierza, który zginął w Gazie Hagai Lober
|
Palestyńczyk jak go widzą Andrzej Koraszewski
|
Lordowie Haw-Haw z Hamasu Brendan O'Neill
|
Kiedy zbrodnia spektakularnie się opłaca Majid Rafizadeh
|
Gaza: razzia jako wojna polityczna Amir Taheri
|
Geneza i paradoksy teizmu (II) Lucjan Ferus
|
|
| |
|
| | |