Żydowskie oburzenie (lub jego brak)

Kiedy ONZ wali w Izrael i judaizm jak w bęben wyłącznie dlatego, że arabskie kraje członkowskie mają z nami na pieńku od siedemdziesięciu lat, my jesteśmy oburzeni.

Jak oburzeni? Pamiętacie, kiedy mała gazeta duńska opublikowała karykaturę Mahometa?

Nie, może nie tak oburzeni.

Pamiętacie, kiedy dwóch chłopców muzułmańskich zostało śmiertelnie porażonych prądem, kiedy chowali się w transformatorze przed policjantami we Francji?

Nie. Jeszcze nie całkiem osiągnęliśmy ten poziom oburzenia.

Pamiętacie, kiedy izraelski polityk odwiedził Wzgórze Świątynne? (A ludzie połknęli bez reszty kłamstwo, że to było powodem wyrażonego oburzenia?)

Mam nadzieję, że nigdy nie osiągniemy tego poziomu oburzenia.

Pamiętacie wściekłość mediów społecznościowych, kiedy w Ameryce muzułmański dzieciak przyniósł do szkoły podejrzanie wyglądający zegar?  

Pamiętacie niezliczone incydenty rasizmu wobec muzułmanów, które wywołały burze w mediach społecznościowych, tworzących niezliczone memy, zamieszczane przez znakomitości oraz ocean poparcia szarych ludzi?

Czy ktokolwiek będzie pamiętał dzień, kiedy organ światowy, którego jedyną funkcja jest zachowanie historii, edukowanie i promowanie nauki i kultury, wziął cztery tysiące lat historii żydowskiej i wyrzucił je na śmietnik dzięki politycznie motywowanej rezolucji przedstawionej przez fikcyjne państwo nazywane “Palestyna”?

Czy ktokolwiek będzie pamiętał, kiedy 26 tak zwanych przyjaznych krajów wstrzymało się od głosu zamiast zatrzymać tę farsę 19 potrzebnymi głosami?

Nie. Bo tak wygląda nasze oburzenie.

I tyle. Kilka tweetów. Kilka gromów ciskanych na Facebooku. Kilku polityków napisze gniewne listy. A potem będziemy kontynuować spokojnie aż jakaś organizacja oenzetowska wymyśli inny powód zaatakowania nas. (Może za budowę nielegalnych placówek w Kuczki.)

Zróbmy rekapitulację.

Przez ostatni rok Izraelczycy i Żydzi, i w zasadzie każdy, kto był w złym miejscu w złym czasie, był obiektem ataków nożowniczych, strzelania, taranowania pojazdami, zamachów bombowych w autobusach i ostrzału rakietami dzięki cotygodniowym płomiennym kazaniom imamów z Al-Aksa i islamskich przywódców religijnych. Kłamstwa, które doprowadziły do tej „fali przemocy” nie różniły się od tych, które doprowadziły w 1929 r. masakry w Hebronie.

Tekst rezolucji UNESCO stanowi listę rzekomych naruszeń Izraela na Wzgórzu Świątynnym. Wszystko na tej liście jest albo wyolbrzymione, albo jest zwykłym kłamstwem. Są tam oskarżenia, że Izrael powoduje szkody fizyczne w meczetach, kiedy przemoc wyłącznie powodowana jest przez fanatycznych muzułmanów wewnątrz tych meczetów.

Kopuła na Skale a w niej sterta odłamków skały. Przeznaczonych do rzucania w Żydów.

W języku jak z PressTV rezolucja UNESCO mówi o odwiedzających Wzgórze Świątynne, że oni “szturmują”.

Oto jak wygląda szturmowanie:

To jest jakby wystawić znak w nowojorskim Central Park z napisem: “Żydom wstęp wzbroniony”, a potem, kiedy rodzina żydowska wchodzi tam, gazety publikują artykuł z tytułem: “Żydzi szturmują Central Park”.

W tekście rezolucji są słowa o “historycznym status quo” i o daniu Wakf pełnej kontroli nad Wzgórzem. Oops. Jeden z rewizjonistów historycznych Palestyny zapomniał o tej broszurze Wakf z 1925 r., w której Wakf mówi, że “tożsamość tego miejsca z Świątynią Salomona jest poza dyskusją”.

Czy oburzymy się na fakt, że te same kłamstwa, które doprowadziły do 323 zamachów terrorystycznych w ciągu 12 miesięcy, doprowadziły UNESCO do zaprzeczenia żydowskiemu związkowi z Jerozolimą?

W przeszłości Izrael nigdy nie był życzliwie traktowany w ONZ i mimo tego, co powiedział Netanjahu na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ, nie będzie miał przychylności w przyszłości. Pora zlikwidować tę bezużyteczną organizację. Nie ma tam żadnej prawości i nie ma żadnego funkcjonalnego sensu w zabiegach o pokój w naszym regionie.

Żydzi “oddali” swoje najświętsze miejsca Arabom za pokój. Betlejem, Szechem, Hebron. A teraz ONZ chce, byśmy uwierzyli, że oddamy także naszego Świętego Graala - Jerozolimę. 

My, Żydzi, nigdy nie użyjemy przemocy, by było, jak chcemy. Nigdy nie dostajemy szału, bo ktoś nas obraził. Nasze reakcje są opanowane i ograniczone do słów. Tym, co mnie przeraża i co powinno przerazić was także, jest fakt, że nikt już dłużej nie słucha wyważonych i merytorycznych odpowiedzi. Słuchają tylko tych, którzy palą samochody, rozbijają sklepy i mordują na ulicach. To nie jest nasza metoda. Więc pozwólmy nadal na znęcanie się nad nami. 

Jewish Outrage (Or The Lack Thereof)
Israellycool, October 14 2016.

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

P.S. Strona Israellycool należy do ciekawszych źródeł informacji o Izraelu, szczególnie polecamy ich Facebook: https://www.facebook.com/israellycoolblog/