Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 09:02

« Poprzedni Następny »


Izraelczycy, Palestyńczycy i ”Love Island”


Noru Tsalic 2019-09-08


Muszę się przyznać: jestem jednym z tych kilku dziwaków, którzy nigdy nie zawracali sobie głowy oglądaniem jakiegokolwiek odcinka Love Island. Dlatego moja wiedza o tym programie telewizyjnym jest w najlepszym wypadku z drugiej ręki; ale, prawdę powiedziawszy, używam tej metafory jako dość taniego triku, by przyciągnąć czytelników.  

Rozumiem atrakcję miłości – ale dlaczego na wyspie?  Może dlatego, że wyspy mają taki dziwny  urok: są ograniczone geograficznie, co sugeruje przymusową izolację od świata zewnętrznego i narzuconą bliskość na wyspie.

Od Gauguina do Attenborough, od Defoe do Swifta, wszystkich nas fascynują wyspy. Są typowymi laboratoriami: przykuwającymi uwagę eksperymentami przyrodniczej i społecznej ekscentryczności.  



Z ich bogatą, wybujałą wyobraźnią, propalestyńscy aktywiści w żaden sposób nie mogli nie zauważyć metaforycznego potencjału wysp. Wykorzystali ten potencjał „dla sprawy” przez przedstawianie obszarów pod zarządem Autonomii Palestyńskiej na Zachodnim Brzegu (zdefiniowanych w Porozumieniach z Oslo) jako „archipelagu” małych wysp w „morzu” izraelskich „osiedli”. Takie alegoryczne mapy rozchodzą się szeroko i daleko; ich komunikat jest wyraźny: mozaiki palestyńskich „wysp” nie można zamienić w zdolne do funkcjonowania państwo.



Nie zadowalając się tylko alegorią niektórzy aktywiści krzyczą donośnym, oburzonym, moralizatorskim głosem: jest za późno na rozwiązanie w postaci dwóch państw. Często obwiniają Netanjahu i „jego osiedla”; ale Seumas Milne (były dziennikarz a obecny dworzanin przywódcy   Labour Party, Jeremy’ego Corbyna) już 15 lat temu mówił, że nie da się już osiągnąć rozwiązania w postaci dwóch państw.

Wśród pewnych ”proizraelskich” działaczy (a także wśród niektórych Izraelczyków) takie słowa są źródłem lęku i rozpaczy. Bez palestyńskiego państwa wybór Izraela jest ponury: albo „jedno państwo”, w którym Żydzi będą (lub szybko staną się) mniejszością; albo państwo apartheidu – w którym Palestyńczycy nie będą mieli pełnych praw politycznych.  

Niedawny artykuł w „Jewish Chronicle” cytuje Tala Keinana, amerykańsko-izraelskiego businessmana i byłego izraelskiego pilota wojskowego, który twierdzi, że dla Izraela istnieją „tylko trzy możliwe zakończenia”:

"Pierwszym jest, że Izrael może anektować Zachodni Brzeg i dać arabskim mieszkańcom obywatelstwo – co znaczyłoby, że Izrael ‘otwiera się na perspektywę demograficznego samobójstwa’.  […]


Drugą opcją byłoby zaanektowanie palestyńskich terytoriów bez dawania Palestyńczykom obywatelstwa – narzucenie suwerenności na dużą liczbę ludzi bez reprezentacji.[…]


Ostatnią opcją […] jest dla Izraela wycofanie się z większości terytoriów za porozumieniem z Palestyńczykami lub bez porozumienia. Jeśli Palestyńczycy zbudują państwo, to będzie tam państwo, ale jeśli nie zbudują, to Zachodni Brzeg ‘prawdopodobnie stanie się jeszcze jedną bazą rakietową’”.

No to mamy: opcjami są niebyt, apartheid lub rozniesienie bombami na strzępy. Jak powiedziałby obecny brytyjski premier: czarna rozpacz lub katastrofa!

Można dyskutować, czy naprawdę jest zbyt późno na ”rozwiązanie w postaci dwóch państw” i czy brak ”pełnych praw politycznych” równa się „apartheidowi”. Nie chcę jednak w to wchodzić. Moje pytanie brzmi: czy te „trzy wybory” rzeczywiście są jedynymi możliwymi „zakończeniami”? Czy też prorocy katastrofy pokazują jedynie własny zatęchły proces myślenia, własny brak wyobraźni i kreatywności?  

Fascynują mnie wyspy. Są tak interesującymi miejscami! Powędrujmy więc myślami na kilka wysp – i zobaczmy, czego można się dowiedzieć.  


„Wielka” Brytania z kilkoma małymi „dependencjami”


Na początek nie wybiorę się zbyt daleko: mieszkam na wyspie Brytanii, którą niektórzy (zarówno na niej, jak poza nią) nadal czasami nazywają „Anglią”. Ale to nie jest ”Anglia” – wyspa Brytania jest częścią suwerennego państwa o nazwie Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Chociaż formalnie nie nazywa się federacją, jest w rzeczywistości państwem federacyjnym składającym się z czterech „krajów”: Anglii, Szkocji, Walii i Irlandii Północnej – każdy z nich z bardzo dużą polityczną, ekonomiczną i kulturalną autonomią. Niemniej istnieją nacjonalistyczne ruchy w każdym z tych „krajów”, aspirujące do większej autonomii, a nawet do secesji z federacji. 

Niedawno byłem w Szkocji, gdzie dokonuje się wielkich starań, by ożywić i rozszerzyć używanie szkockiego języka gaelickiego. Po powrocie do Londynu odkryłem, że nadal mam kieszeń pełną szkockich banknotów. „Szkocki funt szterling” jest wart dokładnie tyle samo, co „brytyjski (nie angielski!) funt szterling”; ale banknoty są podpisane przez Royal Bank of Scotland i mają inne wizerunki niż ich „brytyjskie” odpowiedniki. Te dziwacznie wyglądające banknoty mogą być legalnym środkiem płatniczym w całym Zjednoczonym Królestwie, ale pozwólcie sobie powiedzieć, że sprzedawcy londyńscy patrzą na nie z wielką podejrzliwością, a wielu z nich wydawało się widzieć je po raz pierwszy w życiu.

Inny ”kraj” – Walia – zajmuje półwysep na zachodzie Brytanii. Walia jest podobna do Izraela pod względem rozmiarów ale ma mniej gęste zaludnienie. Olbrzymia większość mieszkańców mówi po angielsku i zaledwie jeden na pięciu ma walijski jako język ojczysty. Niemniej walijski jest oficjalnym językiem w Walii, na równi z angielskim; nie szczędzi się żadnych wydatków – wszystko – od znaków drogowych do pozwów sądowych jest napisane w obu językach. I dzieci muszą uczyć się walijskiego w szkole, czy im się to do czegoś przyda, czy nie.  

Ale ”Wielka Brytania” nie jest równie interesująca, jak niektóre mniejsze wyspy u jej wybrzeży. Weźmy na przykład Wyspę Man, terytorium półtora razy większe od Strefy Gazy. Wyspa Man nie jest częścią Zjednoczonego Królestwa; ani nie jest suwerennym, niezależnym państwem. Zamiast tego jest definiowana jako „dependencja Korony Brytyjskiej”. Jeśli sądzisz, że to znaczy, „własność królowej” –pomyśl raz jeszcze: królowa Elżbieta Druga nie mogłaby sprzedać tej nieruchomości – powiedzmy – Donaldowi Trumpowi, nawet gdyby był zainteresowany kupnem i niezależnie od tego, jak bardzo Jej Królewska Wysokość chciałaby wyświadczyć mu tę przysługę!     

Większość mieszkańców Wyspy Man ma status ”Mańczyków”. Mańczycy są ”w zasadzie” brytyjskimi obywatelami. Tylko w zasadzie, bowiem nie mogą, na przykład, głosować w krajowych wyborach w Zjednoczonym Królestwie, a więc nie są reprezentowani w parlamencie Zjednoczonego Królestwa. Mimo że decyzje podejmowane w tym parlamencie mają olbrzymi wpływ na ich życie. Mańczycy nie mogli głosować w referendum o Brexit w 2016 roku. Chociaż jednak ta wyspa nie jest częścią Zjednoczonego Królestwa – i nie jest także częścią Unii Europejskiej – na jej gospodarkę silnie wpływa handel miedzy tymi dwoma…

Mańczycy wybierają 24 członków Izby Kluczy – niższej izby miejscowego „parlamentu”, który zajmuje się głównie sprawami wewnętrznymi. Kwestie dotyczące obrony, stosunków międzynarodowych, jak również ostatnie słowo w sprawach „dobrego zarządzania” należą jednak do kompetencji rządu i parlamentu Zjednoczonego Królestwa.


<span>Zaciekle zależni: </span><span>Mańczycy są dumnymi obywatelami „Dependencji” Korony Brytyjskiej</span>
Zaciekle zależni: Mańczycy są dumnymi obywatelami „Dependencji” Korony Brytyjskiej

Po złożeniu podania Mańczycy otrzymują specjalnie wydrukowane brytyjskie paszporty. Zamiast jednak ”Zjednoczone Królestwo” te paszporty oznajmiają, że ich nosiciele są obywatelami dziwnego tworu nazwanego „Brytyjskie Wyspy – Wyspa Man”. Takie paszporty pozwalają Mańczykom na podróżowanie do – na przykład – krajów UE. Jednak w odróżnieniu od „zwykłych” obywateli brytyjskich nie są uprawnieni do podejmowania tam pracy. Ani też obywatele UE nie mogą pracować na Wyspie Man, chociaż (jeszcze) mogą pracować w Zjednoczonym Królestwie.

Korona Brytyjska posiada inne „dependencje” – włącznie z kilkoma wyspami na Kanale Angielskim/La Manche: Jersey, Guernsey, Alderney i Sark – Wyspami Normandzkimi.  Każda wyspa jest rządzona oddzielnie według własnej tradycji, na ogół trwającej od początków Średniowiecza. Ich totalną populację ocenia się na około 165 tysięcy. Żadna z Wysp Normandzkich nie jest reprezentowana w parlamencie Zjednoczonego Królestwa i z reguły ich „obywatele” nie mogą głosować w krajowych wyborach i referendach w Zjednoczonym Królestwie. Ich status, z grubsza biorąc, jest podobny do statusu Mańczyków.  


Źle się dzieje w państwie duńskim


Jeśli pozwolimy myślom popłynąć na północny wschód od Brytanii, przez Atlantyk Północny, natkniemy się na najnowszy projekt nieruchomości Donalda Trumpa: Grenlandię. Jest to najrzadziej zaludniony „kraj” – z jednym tylko mieszkańcem na 26 kilometrów kwadratowych; ale jest to także największa wyspa świata: około 10 razy większa od Wielkiej Brytanii i 100 razy większa niż maleńki Izrael.

Politycznie Grenlandia jest zdefiniowana jako ”region autonomiczny” królestwa Danii – region 50 razy większy niż sama Dania. Niektórzy nazywają ją ”krajem składowym” – podobnym w zasadzie do statusu Szkocji i Walii w Zjednoczonym Królestwie.


Szczęśliwi Grenlandczycy
Szczęśliwi Grenlandczycy

Większość populacji Grenlandii (około 88%) należy do rdzennych Inuitów (dawniej zwanych Eskimosami), podobnych do tubylców z Kanady Północnej i Alaski. Mówią własnym językiem. Na resztę składają się duńscy osadnicy.  

Grenlandczycy wybierają dwóch przedstawicieli do duńskiego parlamentu z w sumie 179. Wybierają także 31 członków własnego parlamentu Grenlandii, który z kolei wybiera lokalny rząd o dużym stopniu wewnętrznej autonomii. Jednak rząd duński, siedzący w Kopenhadze, jest odpowiedzialny za decyzje dotyczące obrony i stosunków międzynarodowych, także w sprawach bezpośrednio dotyczących mieszkańców tego „kraju składowego”, Grenlandii – takich jak zezwolenie na umieszczenie broni jądrowej na wyspie.

W 1973 roku Królestwo Danii (włącznie z Grenlandią) zostało członkiem Wspólnoty Europejskiej – poprzednika Unii Europejskiej. Grenlandia jednak, która w 1979 roku uzyskała większą autonomię, w 1982 roku głosowała za porzuceniem bloku ekonomicznego, a w 1985 roku wyszła z niego całkowicie. Nie jest częścią Unii Europejskiej, choć nadal jest częścią Królestwa Danii, państwa członkowskiego Unii Europejskiej…  

Ekonomicznie Grenlandia jest od dawna w wysokim stopniu zależna od Danii. Jednak w ciągu ostatnich dziesięciu lat rząd Grenlandii pracował nad stopniowym zmniejszeniem ekonomicznej zależności z ostatecznym celem uzyskania politycznej niezależności.

Królestwo Danii „posiada” jeszcze jeden „kraj składowy”: Wyspy Owcze. Ich status jest z grubsza podobny do Grenlandii: mieszkańcy, Farerowie, wybierają dwóch członków duńskiego parlamentu, jak również wszystkich 33 członków lokalnego parlamentu. Tak samo jak na Grenlandii jest tam miejscowy rząd, na czele którego stoi premier. Jest tam także silny ruch żądający politycznej niepodległości. Osobną Konstytucję Farerską, spisaną w 2011 roku, odrzucił ówczesny rząd duński jako „nie do pogodzenia” i „nienadającą się do koegzystencji” z konstytucją duńską.


Biedny ”bogaty port”


Prawdopodobnie myślicie teraz, że wyspy o ”specjalnym statusie” są zaledwie pozostałościami średniowiecznych królestw, dziwacznym anachronizmem jakoś zachowanym do czasów współczesnych. No cóż, nie całkiem: niektóre są częścią stosunkowo młodych republik.  

Jedną z takich wysp je Portoryko (bogaty port). „Odkryta” przez Kolumba wyspa została włączona do hiszpańskiego imperium i skolonizowana przez (głównie) hiszpańskich osadników, którzy zmietli z powierzchni ziemi tubylczą populację i kulturę. Ale w roku 1898 wyspę zdobyły Stany Zjednoczone.

Określenie „kolonia” nie jest już modne, ale Portoryko nie jest stanem federalnym USA ani nie jest częścią państwa. Jest więc w dzisiejszych czasach definiowane jako  „nieinkorporowane terytorium Stanów Zjednoczonych”. W tym kontekście „nieinkorporowane” znaczy, że konstytucja USA nie stosuje się w pełni: chronione są tylko „prawa podstawowe”, a inne prawa konstytucyjne chronione nie są. W wyniku tego, choć Portorykańczycy są „w zasadzie” obywatelami USA (od 1917 roku) nie mogą głosować w wyborach prezydenckich USA i nie mają senatorów ani uprawnionych do wybierania przedstawicieli w Kongresie USA. Zamiast tego 3,2 miliona Portorykańczyków wybiera miejscowego gubernatora i dwuizbowy parlament. Jednak głową państwa jest prezydent Stanów Zjednoczonych. Jurysdykcja i suwerenność należą do Stanów Zjednoczonych Ameryki i najwyższa władza należy do Kongresu USA. Prawa przyjęte przez Kongres automatycznie obowiązują w Portoryko. Wiele federalnych agencji USA (szczególnie FBI) działa w Portoryko.   


Bardzo samotna gwiazda... Portoryko nazywa siebie Estado Libre (Wolne państwo). Nie jest jednak ani niepodległym państwem, ani stanem USA.
Bardzo samotna gwiazda... Portoryko nazywa siebie Estado Libre (Wolne państwo). Nie jest jednak ani niepodległym państwem, ani stanem USA.

Jako obywatele USA Portorykańczycy mogą służyć w armii USA – w rzeczywistości byli zmuszeni do tego, gdy tylko USA wprowadzały obowiązkową służbę wojskową. Jednak Portorykańczycy mają także własną Gwardię Narodową, odrębną od Gwardii Narodowej USA. Dowódcą naczelnym portorykańskiej Gwardii Narodowej jest… prezydent Stanów Zjednoczonych.       

Przeciętnie Portorykańczycy są znacznie ubożsi niż obywatele stanu Missisipi – najbiedniejszego stanu USA.

USA rządzą kilkoma innymi „nieinkorporowanymi terytoriami o z grubsza podobnych ustrojach – i tak się składa, że one także są wyspami: Guam, Mariany Północne, Wyspy Dziewicze i  Samoa Amerykańskie.


I ”pachnący” port


Nigdy nie zauważyłem żadnego szczególnie przyjemnego zapachu, kiedy odwiedzałem Hong Kong, ale wielu wierzy, że „Pachnący Port”’ (hēung gong po kantońsku) dał początek nowoczesnej nazwie.


Hong Kong składa się z wyspy o tej nazwie i archipelagu około 200 innych wysp i dwóch małych skrawków terytorium na wybrzeżu Chin Południowych. W sumie nie jest dużo większy niż Strefa Gazy – ale jest gęściej zaludniony: 6693 ludzi na kilometr kwadratowy w porównaniu do Gazy 5203.  


Jak żyć na archipelagu: można podróżować między głównymi wyspami podziemnymi pociągami.
Jak żyć na archipelagu: można podróżować między głównymi wyspami podziemnymi pociągami.

Teoretycznie Hong Kong jest nieodłączną częścią suwerennego terytorium Ludowej Republiki Chin. Z pewnością jednak nie robi takiego wrażenia. I nie jest to tylko kwestia innej flagi, symboli państwowych i hymnu.

Oficjalnym językiem Chin jest mandaryński – pisany uproszczonymi znakami chińskimi. W Hong Kongu jest to kantoński, pisany tradycyjnymi znakami. Co powoduje, że cokolwiek jest mówione lub pisane w Hong Kongu, jest niezrozumiałe dla większości ludzi w Chinach.

Samochody trzymają się lewej strony jezdni w Hong Kongu, nadal idąc śladami brytyjskiej tradycji; ale w Chinach jadą po prawej.  

Pięć lat temu podróżowałem z Chin do Hong Kongu. Na początek musiałem złożyć podanie o chińską wizę; a kiedy ją wreszcie otrzymałem, dowiedziałem się, że nie jest ważna w Hong Kongu – gdzie potrzeba odrębnej wizy, lub jak w wypadku mojego izraelskiego paszportu –   nie potrzebuję żadnej wizy do Hong Kongu, ale tak, konieczna jest wiza do Chin.  

Loty z Hong Kongu do Pekinu są drogie, ponieważ uważa się je za loty międzynarodowe. Poradzono mi, bym zamiast tego kupił miejsce w jednym z wielu samochodów lub autobusów, które przewożą pasażerów z lotniska Hong Kongu na lotnisko Shenzhen tuż za granicą z Chinami. Nie używam słowa „granica” lekkomyślnie: po drodze do Shenzhen dwukrotnie sprawdzano mój paszport na odcinku 50 metrów drogi: najpierw zrobiła to policja graniczna Hong Kongu, a potem chińscy funkcjonariusze straży granicznej.

Z lotniska w Shenzhen poleciałem znacznie tańszym, prawdopodobnie subsydiowanym „krajowym” lotem do Pekinu.

Za przejazd z Hong Kongu do Shenzhen zapłaciłem dolarami Hong Kongu, ale nie są one legalnym środkiem płatniczym w Chinach; musiałem więc kupić bilet lotniczy do Pekinu za chińskie „renmimbi”, które nie są akceptowane w Hong Kongu.

Wszystko to może brzmieć dziwnie, ponieważ Hong Kong nie jest niepodległym państwem. Oficjalnie Hong Kong nazywa się ”Specjalnym Regionem Administracyjnym Chińskiej Republiki Ludowej”. W takim razie jednak słowo ”specjalny” jest niedopowiedzeniem.  

Kiedy to piszę, w Hong Kongu odbywają się tłumne protesty przeciwko chińskiej ”ingerencji” – protesty wywołane przez zmianę w prawie, która pozwala na ”ekstradycję” niektórych przestępców z Hong Kongu do… innej części „suwerennego terytorium” Chin.  I bądź tu mądry!


No to co?


Teraz mogę usłyszeć zrzędzenie sporej części spośród was: co te wszystkie wyspy mają wspólnego z czymkolwiek? Izrael jest czasami nazywany „wyspą” – jak w powiedzeniu „wyspa wolności w morzu tyranii”; ale geograficznie z pewnością nie jest wyspą.  

No cóż, obawiam się, że użyłem alegorii „wysp” tylko jako sprytnego chwytu retorycznego. To nie dotyczy tylko wysp, jest wiele innych, „kontynentalnych” przykładów.

Chodzi o to, że paradygmat „suwerenne państwo/żadnego państwa” jest oparty na fałszywej dychotomii. Rzeczywistość jest dużo bardziej skomplikowana; istnieją niemal państwa, państwa w państwach, inkorporowane albo  „nieinkorporowane terytoria”, „kraje składowe”, „specjalne regiony administracyjne” i masa innych „niekonwencjonalnych” konstruktów politycznych.   

Być może żaden z istniejących modeli opisanych powyżej nie pasuje dokładnie do wymogów przyszłej izraelsko-palestyńskiej ugody. Te ”wyspy” dowodzą jednak, że istnieje olbrzymi wachlarz możliwości – zamiast dwójkowej opcji.

Ludzie są obdarzeni wyobraźnią, kreatywnością i zdolnościami rozwiązywania problemów. Są także ”plemienni” i dążą do samostanowienia: prawa do panowania nad własnym losem,  organizując się według „plemiennych” tożsamości, które zarówno jednoczą, jak dzielą. I w wyniku tego ludzkie społeczności wyewoluowały i ewoluują na wiele złożonych, niezwykłych, oryginalnych sposobów. Bo żaden człowiek nie jest wyspą; nawet na Isle of Man.


Konflikt miedzy Żydami i Arabami – lub między „Izraelczykami” i „Palestyńczykami” – jest konfliktem między twoim prawem i moim prawem. Nie jest to dylemat ani też pytanie wielokrotnego wyboru, ale projekt artystyczny, kawałek niezamalowanego płótna.   

Żyjemy w świecie niekończących się możliwości. Nie ma wąskiego wyboru, a tylko ciasne umysły; ludzkość nie zamieszkuje sztywnych, schludnych, małych pudełek – ale niektórzy ludzie tkwią w takich pudełkach.


Israelis, Palestinians and ”Love Island”

Politically-incorrect Politics, 31 sierpnia 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Noru Tsalic

Izraelski inżynier i bloger, obecnie pracuje w Wielkiej Brytanii.

 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2574 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Lekcje Holocaustu są międzynarodowe     2014-01-30
Akademicy milczą w sprawie imperializmu rosyjskiego: “To nie jest Izrael”     2014-03-14
Rada Bezpieczeństwa żąda, by Izrael przestał być tak cholernie moralny     2014-02-04
O mordowaniu zwalczających polio     2014-02-13
Tajemnice palestyńskiej ambasady     2014-01-05
Dlaczego wolność słowa jest fundamentalna     2015-02-06
Potępienie zamordowania Mohammeda Abu Khdeira     2014-07-07
Jak wytworzyć paskudny obraz Izraela za przestrzeganie porozumień     2014-02-23
Świat arabski traci cierpliwość     2014-07-19
Precedens w świecie arabskimOficjalna impreza upamiętniająca Holocaust     2014-01-30
Walka z ogniem pod ogniem     2018-08-06
“Między Kijowem a Gazą” – ukrainizacja palestyńskiej narracji     2022-03-09
Pasożyty na ziemiach niewiernych     2016-07-04
Wojna (modlitw) na kampusach     2015-04-18
Jak z nimi rozmawiać? Jak rozmawiać?     2016-01-11
Amnesty wie, że to konflikt wewnętrzny między Palestyńczykami spowodował kryzys w Gazie, ale i tak obwinia Izrael     2018-02-26
NGO rzeczywiście troszczące się o ludzi i o pokój     2017-08-07
Co zdaniem świata ma zrobić Izrael?     2016-03-22
Konflikt w Gazie oceniany przez wojskowych     2015-06-14
Ale ISIS zabija więcej muzułmanów niż nie-muzułmanów!     2015-12-24
Jesteśmy kumplami Palestyńczyków także     2016-02-15
Czy rok 2016 będzie rokiem Kurdystanu?     2016-01-06
Z krainy pobożnych ludobójców     2016-07-09
Dlaczego nie możemy po prostu dogadać się     2016-07-05
List otwarty do Breaking the Silence     2015-12-31
Patrząc z Jemenu na Singapur     2017-10-21
Abbas popełnia te same błędy, co Arafat     2018-09-14
Czy będzie rewolucja w nauczaniu islamu?     2016-08-31
BDS: zagrożenie dla całego Bliskiego Wschodu     2016-09-10
Młodzież pyta, prezydent Egiptu odpowiada     2018-12-19
Przedstawiać argumenty przeciwko BDS – i zwyciężyć     2015-11-11
Stany Zjednoczone i Islam - co się tu dzieje?     2015-12-30
ONZ walczy o prawa człowieka     2015-04-03
Nie ma porównania pomiędzy przemocą palestyńską i żydowską na Zachodnim Brzegu     2024-01-02
„Imam Pokoju” wzywa Arabów, muzułmanów do zaakceptowania Izraela     2023-02-07
Czy Departament Stanu przestrzega prawa USA na terytoriach spornych?     2023-07-11
Książka o niemieckich nazistach nad Nilem     2022-08-23
Reporter przewidział pogrom Farhud w 1939 roku     2023-08-22
Prawda o izraelskiej okupacji     2017-06-08
Jak propalestyńscy są zachodni demonstranci?     2024-02-16
Poinformujmy Abbasa: Wieczną stolicą “Palestyny” nie jest Jerozolima, jest nią Damaszek     2018-03-03
Zapomnij o rozwiązaniu w postaci dwóch państw: nieszablonowe myślenie o konflikcie izraelsko-palstyńskim     2018-12-21
Żydowskie oburzenie (lub jego brak)     2016-10-15
Nagroda za najbardziej idiotyczny pomysł roku     2016-01-01
Świat idzie do przodu, a my się cofamy     2016-03-09
Czy Waszyngton zakochał się w Hezbollahu?     2014-03-24
Ludzie, którzy twierdza, że „Palestyna jest kwestią rasowej sprawiedliwości”, są prawdziwymi rasistami     2019-02-20
Lista rzeczy, których NIE zobaczymy i NIE usłyszymy od rządu i mediów USA po zamordowaniu obywatela amerykańskiego w Judei     2023-03-07
Kiedy krytyka George’a Sorosa jest antysemicka?     2022-08-25
Nowe próby wybielania haniebnej postawy papieża Piusa XII podczas Holocaustu     2021-09-09
Błąd „jeśli-to” powraca z pełną mocą z okazji umowy o granicy morskiej z Libanem     2022-10-14
Saudyjczycy wyłaniają się jako nowe mocarstwo Bliskiego Wschodu     2023-06-06
Inna definicja antysemityzmu     2022-10-30
Saudyjski publicysta niechętnie chwali Izrael i omawia „zjawisko Edy Cohena”     2023-07-04
Od dziesięcioleci istnieje „Plan Marshalla” dla Palestyńczyków. Nie zadziałał     2022-07-16
W BDS nie chodzi o bojkot. Chodzi o zamianę Izraela w państwo pariasa.     2019-07-23
Sukces Trumpa na Bliskim Wschodzie wynika z jego konkretnego (nie tylko retorycznego) poparcia dla trwałości Izraela     2020-11-09
Nawet antysemickie media w Iraku mówią z zainteresowaniem o normalizacji     2020-09-10
Kraje arabskie ponownie odtrąciły UNRWA na konferencji o pomocy finansowej     2022-06-30
Izrael ma nie tylko armię najbardziej moralną, ale także najbardziej przejrzystą     2024-01-06
Dlaczego Międzynarodowy Czerwony Krzyż gloryfikuje matkę rodu terrorystycznej rodziny?     2020-05-13
Zastraszony "New York Times" opublikował kłamstwa o ”większość Arabów usuniętych siłą z ich domów w Jaffie”     2019-03-26
Europa jest NAPRAWDĘ islamofobiczna w porównaniu do Izraela     2017-04-04
Najważniejsza zmiana w świecie arabskim od końca kolonializmu     2023-10-06
Najnowszy antyizraelski dokument prawny ONZ opiera się na kłamstwach     2023-09-07
Nowy raport ujawnia NGO akredytowane przy ONZ, które promują przemoc, nienawiść, antysemityzm     2016-09-12
Syria ma duże więcej palestyńskich kobiet w więzieniach niż Izrael. I tortutują je na śmierć     2020-03-20
"Progresywni" idealizują rakiety terroru Hamasu na festiwalu filmowym     2017-01-20
Świat jest dziwaczny, skoro jedynym człowiekiem, który naprawdę próbuje pomóc Palestyńczykom, jest Jared Kushner – a wszyscy inni są przeciwko     2019-06-07
Różnica między wymówkami a powodami nienawiści do Żydów     2021-04-28
Martin Luther King i Edward Said: Palestyńskich intelektualistów nie interesują prawa człowieka     2020-02-07
Kto chce apartheidu? Palestyńczycy!     2023-06-25
Nawet najbardziej elokwentni Palestyńczycy (tacy jak Noura Erakat) mają idiotyczną mentalność “sumy zerowej”, że pomaganie Izraelowi równa się szkodzeniu Palestyńczykom     2021-02-17
Jeśli chcesz prawdziwego pokoju, nie nalegaj na podział Jerozolimy, @USAmnIsrael     2022-03-19
Joseph Massad i “Brzydki Palestyńczyk”     2021-01-03
Congressional Research Service zmieniła historię palestyńskiego nacjonalizmu. Dwukrotnie.     2021-04-07
200 dziennikarzy popiera kłamstwa o Izraelu     2021-06-12
Na marginesie tegorocznej Nagrody Pokojowej Nobla     2018-10-06
Prawdziwi eksperci prawa międzynarodowego są zgodni: Hamas jest winny zbrodni wojennych i niemal na pewno ludobójstwa. Ale media ignorują ten przekaz     2023-11-30
Jordania zaprzecza, że anektowała Zachodni Brzeg     2020-06-20
Antyizraelska opowieść Amnesty International o Wujku Meena, skierowana do dzieci, jest jeszcze gorsza niż informowano     2021-11-04
Recenzja książki People Love Dead Jews     2022-04-26
Ludzie nienawidzący Izraela, którzy udają, że obchodzi ich Gaza, wyrządzają krzywdę dziesiątkom milionów Arabów     2020-04-20
Dlaczego Palestyńczycy zawsze ogłaszają zwycięstwo, kiedy przegrywają?     2023-07-24
Zapomnij o „pokoju”. Zacznij optymalizować status quo. To przecież już wybrali Izrael i Autonomia Palestyńska     2020-02-26
Najważniejsze niepisane prawo na Zachodzie: nie drażnij irracjonalnych, ekstremistycznych muzułmanów     2023-01-13
Specjalista z West Point twierdzi, że uderzenie IDF w wieżowiec Al Jalaa Tower było legalne     2021-07-12
Palestyńczycy robią pranie mózgu światu: mały przykład, który demaskuje cały przemysł palestyńskich kłamstw     2022-07-23
„Ustawa o zwalczaniu międzynarodowej islamofobii” może z łatwością być nadużyta do potępiania Izraela, kiedy broni się przed terrorem     2021-12-30
Klapki na oczach antyizraelskich historyków: “Porozumienia Abrahamowe nie są historyczne”     2021-02-14
Rocznica rzekomo “pokojowego państwa palestyńskiego”     2016-11-19
Jak zdemontować UNRWA: instrukcja krok po kroku     2024-02-07
Od miesięcy oficjalna polityka Autonomii Palestyńskiej zakłada zadawanie cierpień Gazańczykom     2024-03-11
UE mówi, że odrzuca jednostronne kroki na Obszarze C – finansując jednostronne kroki na Obszarze C     2020-07-18
Bahrajn dowodzi raz jeszcze: jeśli ”pokój” nie jest etapem do zniszczenia Izraela, to palestyńscy przywódcy nie są zainteresowani     2019-06-27
Nowy raport o antysemityzmie online, który trzeba koniecznie przeczytać     2020-12-23
Wysoki Przedstawiciel UE, Josep Borrell, przyznaje, że chce „dwóch państw”, a nie „pokoju”     2024-01-26
Oszczerstwa o popełnianiu „ludobójstwa przez Izrael mają na celu usprawiedliwienie ewentualnego prawdziwego ludobójstwa na Żydach     2023-11-21
Rashida Tlaib, Jaskinia Lwa i wszechobecność nienawiści do Żydów ponad politycznymi podziałami (plus komiks)     2022-10-05
Podczas gdy Stany Zjednoczone wzywają Izrael do „powściągliwości”, codziennie bombardują cele terrorystyczne na całym świecie     2023-07-05

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


&#8222;Choroba&#8221; przywrócona przez Putina


&#8222;Przebudzeni&#8221;


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk