Brytyjski wykładowca wyrzucony z pracy za wyrażenie podziwu dla Żydów

Sprawa jest opisana tutaj.

Brytyjski profesor uniwersytetu został zwolniony z pracy częściowo za powiedzenie, że “Żydowski naród jest najzdolniejszy na świecie”.

Stephen Lamonby, lat 73, wykładowca na Solent University w Southampton, wypowiedział te słowa podczas spotkania i inną pracowniczką akademicką, informowała “Daily Mail”.

To były słowa wypowiedziane w prywatnej rozmowie, nie na sali wykładowej. To była osobista obserwacja Lamonby’ego, że Żydzi wykazują wyjątkowe zdolności w matematyce i naukach ścisłych. Dlaczego ktokolwiek miałby to uznać za obraźliwe?  

Ta druga nauczycielka akademicka, dr Janet Bonar, powiedziała, że ma doktorat z fizyki i  Lamonby stwierdził, że Żydzi mają „szczególne uzdolnienia” w tej dziedzinie.  

Bonar wyraziła zastrzeżenia, na co Lamonby odpowiedział: “Sądzę, że żydowski naród jest najzdolniejszy na świecie. Z tego powodu są bardzo oczerniani”.

Dlaczego dr Bonar wyraziła zastrzeżenia? Czy to dlatego, że nie zgadzała się, iż Żydzi mają “szczególne uzdolnienia” do fizyki? Czy też dlatego, że nie myślała, by jakikolwiek komentarz o “Żydach” – lub, przypuszczalnie, jakiejkolwiek innej etnicznej lub narodowej grupie – był dozwolony w naszym super czujnym, „przebudzonym” społeczeństwie?

Dr Lamonby uważa, w oparciu o całożyciowe doświadczenia, że “żydowski naród jest najbardziej uzdolniony na świecie”. Czy nie ma prawa do wyrażenia tej opinii, która jest odwrotnością antysemityzmu? A kiedy dodaje: "Z tego powodu są bardzo oczerniani", czy nie jest prawdą, że część "oczerniania” Żydów przez niektórych antysemitów odzwierciedla ich  urazę za to, że Żydzi istotnie są postrzegani jako „uzdolnieni”?  

Czy są jakieś dowody na poparcie zdania Lamonby’ego? Spójrzmy na Nagrody Nobla. Do 2019 roku Żydzi – którzy stanowią zaledwie 0,2 procenta populacji świata – powinni byli zdobyć dwie Nagrody Nobla. Zdobyli 206.

To jest 40 procent nagród w ekonomii, 30 procent nagród w medycynie, 25 procent nagród w fizyce, 20 procent nagród w chemii, 15 procent nagród w literaturze i 10 procent nagród pokojowych. Nie ma Nobla w matematyce, ale są trzy osobne nagrody za osiągnięcia w matematyce – Fields Medal, Abel Prize i Wolf Prize. Żydzi zdobyli 27%  przyznanych Fields Medal, 30% Abel Prize i 40% Wolf Prize, znowu zupełnie nieproporcjonalnie do swojej liczebności.

Czy Lamonby nie ma prawa zauważyć tej zdumiewającej nadreprezentacji Żydów jako laureatów Nagrody Nobla w naukach ścisłych (medycyna, fizyka, chemia) i w matematyce (Nagrody Fields, Abel i Wolf)? I czy nie wolno mu zauważać własnych doświadczeń podczas długich lat nauczania, kiedy spotykał niezwykłą liczbę utalentowanych studentów, kolegów i nauczycieli nauk ścisłych i matematyki, którzy okazali się Żydami? Dlaczego wyrażenie tej pełnej sympatii uwagi jest nieakceptowalne – tak nieakceptowalne, że stracił pracę z tego powodu?  

“Zapytałem, czy jesteś Żydówką z powodu twoich uzdolnień matematyczno-fizycznych, a to jest ich specjalność” – dodał Lamonby.

Jego pytanie było niewinne i pełne podziwu, ale widocznie zauważanie etnicznych i narodowych różnic w dziedzinach, w których ludzie wyróżniają się, nie jest dłużej dozwolone.

Podczas rozprawy dyscyplinarnej Lamonby powiedział, że był “podniecony myślą, że ona może być jedną z nich – podniecony spotkaniem z żydowskim fizykiem, bo od dzieciństwa byli moimi bohaterami”.

Kontynuował: “Moimi uwagami stwierdzałem po prostu, że w oparciu o moje całożyciowe doświadczenie doszedłem do przekonania, że pewne narodowości rozwinęły wyższy poziom umiejętności w pewnych dziedzinach”. Czy ktokolwiek nie zgadza się z tą obserwacją?

“To jest bezpośrednio związane z poziomem wystawienia na rzeczy takie jak pracowitość i edukacja – powiedział. – To nie jest radykalne myślenie; to jest po prostu pogląd, który odzwierciedla środowiskowy przywilej w ogólnych kategoriach”.

Lamonby powiedział, że używał “pozytywnych stereotypów” i podał podobne obserwacje o innych grupach, takie jak “Niemcy są dobrzy w inżynierii” i “Japończycy i Amerykanie są, moim zdaniem, także dobrzy w inżynierii”.

Czy to straszne, że Lamonby żywi takie myśli? Czy są nie do przyjęcia? Czy powinien stracić pracę za tego rodzaju opinię?

Powiedział także: “Mam sympatię również dla młodych czarnych mężczyzn. Uważam, że są  w gorszej społecznej i ekonomicznej sytuacji, i wielu z nich jest bez ojców itd. Potrzebują wszelkiej pomocy, jaką mogą dostać”.

Lamonby został zwolniony z pracy za “rażące wykroczenie”.

Podczas procesu w sądzie pracy po zwolnieniu Lamonby’ego sędzia C.H. O’Rourke powiedział: “Choć pan Lamonby starał się argumentować, że jego streotypizowanie (czym to było) było pozytywne, taka ‘pozytywność’ jest co niemniej potencjalnie obraźliwa dla odbiorcy. Żyd, któremu mówi się, że jest dobry w fizyce – ponieważ jest Żydem – może uznać, że umniejsza to jego osobiste intelektualne zdolności i ciężką pracę”.

Sędzia O’Rourke nie widzi, że istnieje różnica między wyrażaniem przez Lamonby’ego tego, co zaobserwował podczas swojego życia zawodowego – niezwykłej sprawności Żydów (studentów, kolegów, nauczycieli) w naukach ścisłych i matematyce – a tym, czego Lamonby z całą pewnością nie zrobił: przypisywania sukcesu jakiegokolwiek indywidualnego Żyda nie jego indywidualnym zdolnościom i ciężkiej pracy, ale tylko faktowi, że jest Żydem. Jedynie wyraził swoje przekonanie, oparte na obserwacjach, że Żydzi wykazują niezwykłe zdolności w matematyce i fizyce. To nie odbiera niczego indywidualnym osiągnięciom. Jak Lamonby powiedział podczas rozprawy: “Moimi uwagami stwierdzałem po prostu, że w oparciu o moje całożyciowe doświadczenie doszedłem do przekonania, że pewne narodowości rozwinęły wyższy poziom umiejętności w pewnych dziedzinach”.

Czy obecnie czynienie takich obserwacji jest niedozwolone? Czy byłoby obraźliwe powiedzenie, na przykład, że francuska cuisine jest niezwykle wykwintna, że Francuzi mają niezwykłą liczbę mistrzów kucharskich i że można to wyjaśnić uwagą przypisywaną we francuskiej kulturze sztuce gotowania i celebracji potraw, z gwiazdami Michelina przyznawanymi ich restauracjom, z szefami kuchni, którzy zajmują wybitne miejsce we francuskiej kulturze, tak bardzo różniące się od znacznie niższych pozycji kucharzy w Wielkiej Brytanii, Niemczech lub Rosji? Lub czy wolno nam zauważyć, że z Włoch pochodzi wielka liczba pierwszorzędnych śpiewaków operowych i że można to przypisać nie tylko rodzimym talentom, ale roli muzyki we włoskiej kulturze, włącznie z wczesnym hołubieniem talentów (z muzyką instrumentalną nauczaną we włoskich szkołach podstawowych).  Czy nie wolno zauważać żadnej z tych narodowych i etnicznych różnic, tych różnic w nacisku kulturowym? Dlaczego? Czy musimy utrzymywać fikcję, że wszystkie etniczne i narodowe grupy są równie zdolne we wszystkich możliwych dziedzinach? Czy nie wolno nam nigdy zauważyć, nie wolno skomentować niezwykłej liczby rosyjskich tancerzy baletowych i mistrzów szachowych? I czy nie wolno nam zauważyć niezwykłej liczby Żydów, którzy byli wybitnymi naukowcami i matematykami bez tego, byśmy utracili pracę?

“Po drugie, mogłoby to być po prostu rażąco obraźliwe, jeśli dana osoba nie jest Żydem, ale czuje, że przypisuje jej się pewne cechy” – dodał O’Rourke.

Dlaczego byłoby “rażąco obraźliwe” zapytanie kogoś o niezwykłych zdolnościach w naukach ścisłych lub matematyce, czy jest Żydem, przy równoczesnym wyjaśnieniu, dlaczego zadaje się takie pytanie?  To było przyjazne, pełne podziwu pytanie, w żaden sposób nie obraźliwe. Żadna „cecha” nie była przypisywana Żydom poza niezwykłym talentem do fizyki i matematyki. Lamonby pytał dr Bonar (która jest nadal kimś niezbyt często spotykanym, kobietą-fizykiem) czy jest Żydówką i zadał to pytanie z czystej ciekawości; podczas swojej długiej pracy zawodowej zauważył, że wielu Żydów ma niezwykłe uzdolnienia w tych dziedzinach i zastanawiał się, czy ona także może być Żydówką, jako kolejny dowód na jego hipotezę. Trudno zrozumieć, dlaczego tak się obraziła – mogła po prostu odpowiedzieć “nie” – ani dlaczego uniwersytet w reakcji na jej dziwaczną skargę zareagował zwolnieniem dra Lamonby’ego za „rażące wykroczenie”.

Sędzia zakończył: “Po trzecie, nawet jeśli są Żydami, mogą słusznie uważać, że nie jest to sprawa pana Lamonby’ego”.

Jeśli dr Bonar uważała, że “to nie jest sprawa dra Lamonby’ego” czy jest Żydówka, czy nie jest – on jedynie zastanawiał się, czy mogła stanowić kolejny przykład tego, co zaobserwował poprzednio (to jest, żydowskich studentów i kolegów, którzy mieli specjalny talent do nauk ścisłych i matematyki) – wystarczyło, by to powiedziała. Złożenie przez dr Bonar formalnej skargi przeciwko dr Lamonby’emu, było groteskową reakcją, podobnie jak groteskowa była opinia sędziego O’Rourke podczas rozprawy przed sądem pracy. Dr Lamonby został wyrzucony z pracy za “rażące wykroczenie” – tylko dlatego, że ośmielił się wyrazić podziw dla Żydów, jako wyjątkowo “uzdolnionych” i wykazujących niezwykłe talenty w matematyce i naukach ścisłych. Czy wszyscy dostaniemy rozkaz, by nigdy nie uogólniać czegokolwiek o żadnej grupie etnicznej lub narodowej? Oto czego nie wolno nam będzie powiedzieć: “Rosja ma najlepsze baletnice. Francja ma najlepszych szefów kuchni. Kenia ma najlepszych biegaczy długodystansowych. Norwegia ma najlepszych narciarzy”. Wszystkie ściśle verboten. A co z takimi wypowiedziami, jakie często słyszymy obecnie, jak “wszyscy biali są rasistami”? Dziwaczne, ale to wydaje się być w porzadku. Nikt wypowiadający to głupstwo nie straciłby pracy. Ale prawdopodobnie ktoś, kto by się temu sprzeciwił, mógłby stracić pracę.  

Lamonby twierdzi, że padł ofiarą poprawności politycznej i mówi: “Nie można niczego powiedzieć teraz [na uniwersytetach], ponieważ oni mają całkowitą obsesję na punkcie rasizmu, a mówienie o Żydach w kontekście rasizmu jest szalone, bo oni nie są nawet rasą, ale grupą etniczną”.  

“Wolność słowa na uniwersytetach jest kompletnie martwa” – oświadczył.

Pewien rodzaj mowy jest jednak nadal dozwolony. Słowa chwalące Żydów mogą być “kompletnie martwe” na uniwersytetach, jak na swoją szkodę odkrył dr Lamonby, ale słowa potępiające Żydów w Izraelu jako “kolonialnych osadników”, “rasistów”, a także “nazistów” (jak w twierdzeniu, że “Żydzi robią Palestyńczykom to samo, co naziści robili Żydom”) słychać wszędzie na przyjaznych BDS kampusach.

To jest miejsce, w jakim znajdujemy się dzisiaj. Pochwal Żydów w prywatnej rozmowie za intelektualne osiągnięcia, a musisz być przygotowany na utratę pracy za „rażące wykroczenie”. Oskarżaj ich o wszelkie możliwe zło, a będziesz zaproszony, by wygłosić przemówienie przed Zgromadzeniem Ogólnym ONZ lub do ubiegania się o miejsce w Kongresie, albo będziesz cytowany przez dziesiątki wielbicieli, każdy z milionami obserwujących. Moralność odwrócona do góry nogami? Przyzwyczajcie się.  

U.K. Lecturer Fired For Making Admiring Comments About Jews

Jihad Watch, 26 lipca 2020

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska