Prawda

Wtorek, 19 marca 2024 - 10:35

« Poprzedni Następny »


Brexit i jego efekty na Bliskim Wschodzie


Tom Gross 2019-09-17


Wielka Brytania jest w szaleństwie w sprawie Brexitu. Wydaje się niemal, jakby ten kraj przeżywał jakiś rodzaj kolektywnego „kryzysu wieku średniego”. Wiele ekonomicznych i społecznych decyzji jest wstrzymanych i obie główne partie polityczne Konserwatyści i Partia Pracy są zajęte zażartą walką wewnętrzną o to czy, jak i kiedy wyjść z Unii Europejskiej. Polityka jest zdecydowanie krajowa i zajęta dniem bieżącym, nic więc dziwnego, że niewiele było w Wielkiej Brytanii dyskusji o tym, jak Brexit może wpłynąć na politykę zagraniczną kraju.  

Kluczowi gracze międzynarodowi, w tym Donald Trump, Władimir Putin i kierownictwo Chin, bardzo chcą, by Brexit nastąpił, ponieważ wierzą (moim zdaniem, poprawnie), że wynikiem będzie słabsza UE i słabsza Wielka Brytania, a więc podniesie to ich globalną siłę i wpływy.

Dla zachęcenia Wielkiej Brytanii do całkowitego zerwania z Europą Trump zapewniał, że Brexit podniesie pozycję Wielkiej Brytanii w świecie. Nie to jednak słyszę prywatnie od wpływowych polityków w Waszyngtonie i gdzie indziej. „Już obniżyliśmy rangę Wielkiej Brytanii” – powiedział mi prywatnie starszy doradca ds. polityki zagranicznej wieloletniego senatora republikańskiego z wpływowej komisji Senatu USA ds. stosunków zagranicznych.  


Istotnie, już widzimy oznaki osłabionej Wielkiej Brytanii, kiedy inne kraje sprawdzają jej zdecydowanie. Iran przechwycił brytyjski statek w Zatoce w lipcu i aresztował 23 członków załogi. Brytyjski rząd nazwał to „piractwem państwowym”, ale zrobił niewiele w odpowiedzi (choć ogłoszono 2 września, że teraz wysyłają drony).  

Chiny kontynuują naciski na osłabienie traktatu z Wielką Brytanią gwarantującego prawa i swobody w Hong Kongu – Wielka Brytania zgodziła się na przekazanie terytorium Chinom [w 1997 r.] tylko na tej podstawie. Niemniej reakcja brytyjska jest nieśmiała. Obserwatorzy zauważyli, że krytyka Chin w sprawie Hong Kongu przez premiera Borisa Johnsona była bardziej stłumiona niż, na przykład, krytyka ze strony przywódców Australii i Kanady.
 
Wielka Brytania może być zanurzona w sprawach wewnętrznych także po Brexicie, co najmniej dlatego, że wielu ludzi w Szkocji, a może także Irlandii Północnej nasili kampanię oderwania się od Zjednoczonego Królestwa. Postrzegają Brexit jako rodzaj angielskiego nacjonalizmu, zamiast jako zjawisko brytyjskie. Nie chcą być „ostatnimi koloniami Anglii”. 
 
Mimo tego wszystkiego Wielka Brytania nadal jest ważnym mocarstwem światowym. Jest jednym z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ. Ma (wraz z Francją) jedną z dwóch najsilniejszych armii w Europie. Londyn pozostaje ważną międzynarodową stolicą finansową. A brytyjskie firmy i media będą nadal mieć globalny wpływ. 
 
A co z Bliskim Wschodem? Czy Wielka Brytania zmieni swoją politykę po Brexicie? Pod pewnymi względami prawdopodobnie zmieni. Warto jednak pamiętać, że nawet kiedy Wielka Brytania była w UE, istniały ostre różnice w kluczowych sprawach, w szczególności w sprawie wojny w Iraku w 2003 roku. Wielka Brytania razem z Polską, Włochami, Holandią i innymi poparła kierowane przez USA obalenie Saddama, podczas gdy Francja, Niemcy i inne państwa UE odrzuciły amerykańską prośbę o pomoc.
 
W kwestii Iranu i w sprawie izraelsko-palestyńskiej jednak konsensus, jaki obecnie Wielka Brytania ma z UE, może zmienić się po Brexicie.
 
Podczas wizyty w Londynie w zeszłym tygodniu (były już) doradca ds. bezpieczeństwa narodowego USA, John Bolton powiedział, że USA są entuzjastyczne w sprawie „Brexitu bez umowy” i że USA są gotowe podpisać szybkie umowy handlowe z Wielką Brytanią, sektor za sektorem, zamiast czekać na wszechstronną umowę, której zawarcie może zabrać lata.  
 
Czego Bolton nie powiedział wyraźnie, to że administracja Trumpa, jako część tych negocjacji, może wymagać od Brytyjczyków, by dostosowali się do amerykańskiego stanowiska wobec irańskiego reżimu. 
 
Ucieszyłoby to zarówno wielu polityków w świecie arabskim, jak i w Izraelu, którzy podzielają pogląd, że popierana przez UE ”irańska umowa nuklearna” podnosi zamiast zmniejszać szanse Iranu na zdobycie broni nuklearnej w niedalekiej przyszłości.
 
Jeśli chodzi o Izrael, to jak długo brytyjscy Konserwatyści pozostają przy władzy, Wielka Brytania po Brexicie może także przesunąć się bliżej do amerykańskiego stanowiska, zamiast pozostawać częścią konsensusu w UE, który jest wrogi wobec Izraela. Na przykład, minister w obecnym rządzie, Michael Gove, proponował w przeszłości w artykule na łamach „Timesa” przeniesienie brytyjskiej ambasady z Tel Awiwu do Jerozolimy i powtórzył to do mnie podczas spotkania.   
 
W lipcu nowy minister finansów, Sajid Javid, był pierwszym brytyjskim ministrem od 19 lat, który odwiedził Ścianę Zachodnią w Jerozolimie. Javid, który jest świeckim muzułmaninem, po raz pierwszy odwiedził Izrael ze swoimi urodzonymi w Pakistanie rodzicami podczas wakacji rodzinnych, kiedy był dzieckiem. Jest od dawna zwolennikiem tego kraju, a nawet spędził swój miesiąc miodowy w Izraelu zanim wszedł do polityki.
 
Inna minister, spraw wewnętrznych, Priti Patel (urodzona w Londynie w rodzinie Hindusów z Ugandy) jest także gorącą zwolenniczką Izraela.
 
Jeśli chodzi o premiera, Borisa Johnsona, popierał Izrael przy różnych okazjach, ale mniej niż inni. Orędował na rzecz żydowskiego państwa w Oxford Union, kiedy był studentem, co nie zawsze było popularne, i spędził letnie wakacje w kibucu.  
 
Kiedy był ministrem spraw zagranicznych, potępił Radę Praw Człowieka ONZ za nieproporcjonalne skupianie się na Izraelu, co – jak powiedział – „szkodzi sprawie pokoju”.
 
Jednak podczas wojny z Gazą opisał odpowiedź Izraela jak „nieproporcjonalną, groźną i tragiczną”. W książce o Churchillu napisał o „haniebnym sposobie, w jaki Izraelczycy traktowali Palestyńczyków”, ale również o „ogólnie godnej pożałowania jakości palestyńskiego przywództwa”.
 
W przeszłości, mówiąc o swoim urozmaiconym pochodzeniu, Johnson określał się jako „jednoosobowy tygiel” – z muzułmańskimi, żydowskimi i chrześcijańskimi pradziadkami. (Dziadkiem jego ojca był czerkiesko-turecki dziennikarz, Ali Kemal; dziadkiem jego matki był urodzony na Litwie żydowski uczony.)
 
Z tego jednak, co wiem, spotkawszy go kilka razy na przestrzeni lat (włącznie z długim lunchem w Pradze, podczas którego nie był tak antyeuropejski), jego muzułmańskie i żydowskie pochodzenie nie ma znaczenia dla jego poglądów na politykę zagraniczną. Kształcił się w Eton i w Oxfordzie, był prezesem Oxford Union i był członkiem Bullingdon Club – wszystko instytucje z samego środka brytyjskiego establishmentu.
 
Tym, co doprowadziłoby do znacznie bardziej radykalnej zmiany w brytyjskiej polityce wobec Bliskiego Wschodu po Brexicie, byłoby dojście do władzy labourzystowskiego przywódcy opozycji,  Jeremy’ego Corbyna, co może zdarzyć się, jeśli Johnson zwoła jednak wczesne wybory w nadchodzących tygodniach.
 
W przeszłości Corbyn – który byłby najbardziej radykalnym lewicowym premierem, jakiego Wielka Brytania miała kiedykolwiek – był głośnym orędownikiem islamskiego rządu w Iranie, jak również finansowanych przez Iran organizacji terrorystycznych - Hamasu i Hezbollahu. 
 
Corbyn spędził wiele lat pracując dla propagandowego kanału telewizyjnego państwa irańskiego,  Press TV. Był głównym mówcą na seminarium “The All-Encompassing Revolution” prowadzonym w 2014 roku “dla upamiętnienia rocznicy zwycięstwa Rewolucji Islamskiej w Iranie”. Wraz z nim występował Abdolhossein Moezi, osobisty przedstawiciel irańskiego najwyższego przywódcy, Alego Chameneiego w Wielkiej Brytanii.   
 
Kiedy BBC zapytała go w tym roku o jego poparcie dla Iranu, Corbyn odpowiedział krytyką państw Zatoki.
 
Corbyn wydaje się podziwiać każdy rząd, jak długo jest on antyamerykański. W przeszłości napisał rozdział w „antyimperialistycznej” książce, broniący Korei Północnej i wyrażał podziw dla komunistycznego przywódcy Niemiec Wschodnich, Ericha Honeckera. 
 
Także dzisiaj Corbyn ma trudności z potępieniem syryjskiego reżimu za masakry i czystkę etniczną Arabów sunnickich z Syrii lub z krytykowaniem despotów takich jak Władimir Putin lub Nicolas Maduro w Wenezueli. W odróżnieniu od tego, Corbyn nie cierpi zarówno Izraela, jak Arabii Saudyjskiej, choćby z tego powodu, że są sojusznikami Ameryki.  
 
Rząd Corbyn spowodowałby ostre odsunięcie się od konsensusu UE w sprawie Bliskiego Wschodu i w praktyce przyjęcie stanowiska znacznie dalej i bardziej otwarcie popierającego Hamas i reżim irański.

 

Brexit and its Effect on the Middle East

Aawsat, 4 września 2019

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Tom Gross
Były korespondent gazety "Sunday Telegraph" w Jerozolimie.

 

Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Notatki

Znalezionych 2570 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Antonio Guterres nie jest najgorszym sekretarzem generalnym w historii ONZ, ale jest w czołówce   Fitzgerald   2023-11-04
Normalizacja barbarzyństwa. Społeczeństwa, które rezygnują z wolności, wkrótce zobaczą, że zastąpiła ją przemoc.   O'Neill   2023-11-03
Zamknięcie granicy przez Egipt stanowi naruszenie prawa międzynarodowego   Kontorovich   2023-11-01
Po masakrze Żydów przeprowadzonej przez Hamas „GUARDIAN” nienawidzi Żydów jeszcze bardziej   Levick   2023-10-30
Egipt i Jordania odmawiają ratowania palestyńskiego życia     2023-10-28
Wielki Zderzacz Andronów   Koraszewski   2023-10-26
Lepsze pytanie: czego prawo międzynarodowe wymaga od reszty świata w sprawie Hamasu?   Amos   2023-10-25
Właśnie przeczytałem Idź i wróć człowiekiem   Kalwas   2023-10-24
Piekło wojen miejskich nie jest unikalne dla Gazy   Brincka   2023-10-23
Kto i jak współczuje Palestyńczykom?   Koraszewski   2023-10-21
Czy powinniśmy pomagać Palestyńczykom w Gazie?   Destexhe   2023-10-18
Przyzwoici liberałowie mogą wyrządzić więcej szkody niż demonstranci popierający Hamas   Tobin   2023-10-15
List otwarty do redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej” Jarosława Kurskiego   Koraszewski   2023-10-15
Najważniejsza zmiana w świecie arabskim od końca kolonializmu     2023-10-06
ONZ musi zakończyć wykluczanie Tajwanu — zanim będzie za późno   Jacoby   2023-10-05
Zakrzykiwanie cywilizowanego dialogu   Chesler   2023-10-04
Lekcje z Karabachu dla ofiar i  prześladowców   Fernandez   2023-10-04
Afryka: dzielenie kury, która znosi złote jaja   Taheri   2023-09-30
Dlaczego Palestyńczycy uciekają ze Strefy Gazy?   Tawil   2023-09-28
Nieuniknione dysproporcje   Gal   2023-09-28
Problem imigracji   Lloyd   2023-09-27
Arabscy Izraelczycy przeprowadzają się do Strefy C i rozwalają kłamstwo o „apartheidzie”     2023-09-22
Jerycho NIE jest miejscem palestyńskiego dziedzictwa   Williams   2023-09-21
Donald Tusk, „człowiek Euroislamu” w Unii Europejskiej   Lindenberg   2023-09-21
Pierwszy Sekretarz Wszystkich Narodów Świata przemówił   Koraszewski   2023-09-18
Erdoğan: ochoczy zakładnik antyzachodniej doktryny Putina   Bekdil   2023-09-16
Abbas musi ponieść realne konsekwencje swoich antysemickich uwag   Flatow   2023-09-14
Dziennikarka BBC po raz kolejny zakłada pelerynę aktywistki   Sela   2023-09-11
Kłopot z filmami idealizującymi amerykańskich komunistów   Tobin   2023-09-11
Najnowszy antyizraelski dokument prawny ONZ opiera się na kłamstwach     2023-09-07
Niewolnictwo: ostentacyjna hipokryzja BRICS wobec Czarnych Afrykanów   Trewhela   2023-09-06
Oskarżenie o islamofobię   Dawkins   2023-09-05
Kiedy Stany Zjednoczone odmawiają powiedzenia słowa „palestyński”?   Flatow   2023-09-05
Kiedy Havel spotkał Bidena   Clarke   2023-09-04
Przepływy migracyjne i prawo niezamierzonych konsekwencji   Fernandez   2023-09-02
Do dziś UNRWA nie otrzymała od Stanów Zjednoczonych 75 milionów dolarów. Zobaczymy, czy złowieszcze przewidywania się spełnią.     2023-09-02
Świat staje się wielobiegunowy   Mahjar-Barducci   2023-08-28
Sprawiedliwość wymaga uczciwych procedur   Dershowitz   2023-08-26
Krytyka porozumienia między USA a Iranem o wymianie więźniów w prasie saudyjskiej     2023-08-23
Reporter przewidział pogrom Farhud w 1939 roku     2023-08-22
Nanoracjonalizm wojen religijnych w epoce nuklearnej   Koraszewski   2023-08-21
Syndrom „Musimy coś zrobić”   Taheri   2023-08-18
Izraelskie osiedla nie są nielegalneOdpowiedź Nathanielowi Bermanowi   Kontorovich   2023-08-18
Kto rozpoczął II wojnę światową?   Jacoby   2023-08-17
Co się stało z eskalacją izraelskiej dominacji?   Pandavar   2023-08-16
List do przyjaciela i kilku innych osób   Koraszewski   2023-08-09
Barwna historia Palestyny na Twitterze   Collier   2023-08-08
Byli pracownicy Departamentu Stanu przyznają, że się myliliDlaczego więc Izrael miałby ich teraz słuchać?   Flatow   2023-08-06
„Nasz najmniej odrażający wybór”Od premiery filmu „Oppenheimer” odżyła debata na temat użycia bomby atomowej w Japonii   Jacoby   2023-08-04
Nieznośny irracjonalizm racjonalizmu   Koraszewski   2023-08-03
Robert Malley i zew Trzeciego Świata   Mansour   2023-08-01
Eskalacja agresji irańskich mułłów w Ameryce Łacińskiej i na Bliskim Wschodzie   Rafizadeh   2023-07-27
Administracja Bidena zostawia sojusznika USA na lodzie   Bryen   2023-07-27
Przywoływanie do porządku   Collins   2023-07-25
Dlaczego Palestyńczycy zawsze ogłaszają zwycięstwo, kiedy przegrywają?     2023-07-24
Każda umowa z Iranem wymaga zgody Kongresu   Kemp   2023-07-22
Administracja Bidena na nowo definiuje antysemityzm. I wyklucza najbardziej zgubną obecnie formę nienawiści do Żydów   Kontorovich   2023-07-22
Wizyta irańskiego prezydenta w Ameryce Łacińskiej     2023-07-21
Recenzja książki Andrzeja Koraszewskiego   Eyal-Fajtlowicz   2023-07-20
Czy kłamią, że nie wiedzą?   Koraszewski   2023-07-17
Czy ci się to podoba, czy nie, tożsamość ma znaczenie – ale która tożsamość?   Fernandez   2023-07-14
Biden podaje rękę antysemitomBojkot izraelskich instytucji akademickich jest tylko najnowszym przykładem tego, jak Departament Stanu USA niemal wypowiedział wojnę Izraelowi.   Bard   2023-07-13
Najwyższy czas przyjąć Ukrainę do NATO   Jacoby   2023-07-12
Czy Departament Stanu przestrzega prawa USA na terytoriach spornych?     2023-07-11
Co naprawdę powiedział Frederick Douglass w swoim wspaniałym przemówieniu z okazji Dnia Niepodległości   Jacoby   2023-07-11
Dziennikarstwo z użyciem płynów ustrojowych   Koraszewski   2023-07-10
Świat wysyła komunikat: Izrael powinien po prostu zaakceptować mordowanie Żydów     2023-07-08
Podczas gdy Stany Zjednoczone wzywają Izrael do „powściągliwości”, codziennie bombardują cele terrorystyczne na całym świecie     2023-07-05
Saudyjski publicysta niechętnie chwali Izrael i omawia „zjawisko Edy Cohena”     2023-07-04
Pochwała krytyków gender     2023-07-04
Wyburzenia domów przez Izrael i Egipt   Fitzgerald   2023-07-03
Ostatni upust żółci   Koraszewski   2023-07-03
Co arabscy darczyńcy dla amerykańskich uniwersytetów kupują za 10 miliardów dolarów?   Bard   2023-07-02
Krew, ropa i golf: Zachodnia hipokryzja wobec COP-28   Fernandez   2023-07-01
Misterium historycznego zakrętu   Koraszewski   2023-06-28
Chiny, Pakistan i Turcja sięgają po Kaszmir   Bulut   2023-06-27
Kto chce apartheidu? Palestyńczycy!     2023-06-25
Jak USA starają się związać ręce Izraela przed ogłoszeniem nowej umowy z Iranem   Doran   2023-06-24
ONZ i WHO obwiniają Izrael bardziej niż kogokolwiek innego   Bryen   2023-06-22
Problem z definicją antysemityzmu IHRA polega na tym, że nie pozostawia miejsca dla  antysemitów     2023-06-21
Groźba decywilizacji   Lloyd   2023-06-21
„To nie dowcip”: zaskakujące milczenie administracji Bidena, ONZ i UE w sprawie łamania praw człowieka w Iranie   Rafizadeh   2023-06-20
UNRWA dostarcza darmowych świadczeń 775 tysiącom osób, które nie są uchodźcami nawet według jej własnej definicji     2023-06-19
Polityka w czasach romantycznej zarazy   Koraszewski   2023-06-17
Antyzachodni klub nuklearny: Korea Północna, Chiny, Rosja i Iran niebezpiecznie atakują Zachód   Rafizadeh   2023-06-08
Polemika z izraelskimi migawkami   Koraszewski   2023-06-08
Amerykanin w Moskwie   Bawer   2023-06-07
Saudyjczycy wyłaniają się jako nowe mocarstwo Bliskiego Wschodu     2023-06-06
Czy modne bzdury przestaną być modne?   Koraszewski   2023-06-05
Amerykańska Narodowa Strategia Przeciwdziałania Antysemityzmowi jest porażką, zanim rozpoczęła działalność     2023-06-03
Głupota i podłość w służbie walki o władzę   Koraszewski   2023-06-02
Nowe media i stare problemy z dialogiem   Koraszewski   2023-05-30
Turcja: Co powiedziałby ojciec?   Taheri   2023-05-30
Wybory w Turcji: nacjonalistyczna polityka tożsamości wygrywa mimo nędzy   Bekdil   2023-05-27
Ekstremiści już planują wykorzystanie AI   Stalinsky   2023-05-23
Wywiad rzeka o seksie   Koraszewski   2023-05-22
Iran: Zastąpienie Chomeiniego Clintonem   Taheri   2023-05-20
Krytyka nazbyt zatroskanego rozumu   Koraszewski   2023-05-19
Dwaj reformatorzy, dwa bardzo różne światy   Fernandez   2023-05-17
Napięcia rosną na Bliskim Wschodzie, gdy jedna strona chce zabijać Żydów, a druga strona to Żydzi, którzy nie chcą umierać i żadna ze stron nie godzi się  na kompromis     2023-05-15

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk