Podczas niedawnego spotkania Mahmouda Abbasa z prezydentem Trumpem Abbas powiedział:
“Panie Prezydencie, mogę pana zapewnić, że wychowujemy naszą młodzież, nasze dzieci nasze wnuki w kulturze pokoju.” Jak ta „kultura pokoju” wygląda w praktyce? Kogo stawia się w tej kulturze młodzieży za wzór? Władze miejskie w Dżanin zainaugurowały nazwanie placu i odsłonięcie pomnika honorującego Chaleda Nazzala, który przewodniczył Demokratycznemu Frontowi Wyzwolenia Palestyny (DFWP) i organizował brutalne zamachy, z których najkrwawszy był masakrą w Maalot, gdzie zginęło 27 Izraelczyków, w większości uczniów szkolnych. W tydzień po odsłonięciu pomnika, w następstwie nacisków z USA i Izraela, władze Dżanin usunęły ten pomnik, ale aktywiści Fatahu postawili go ponownie później. Kiedy armia izraelska zniszczyła pomnik, aktywiści z Dżanin zbudowali podobny w innej części miasta, który armia także zniszczyła. Kolejny pomnik dla Nazzala został zbudowany w Ramallah i nie jest zniszczony.
Niniejszy raport zajmuje się upamiętnianiem terrorystów, skupiając się na sprawie Chaleda Nazzala.
15 czerwca 2017 r. władze miejskie Dżanin i DFWP zorganizowały ceremonię, w której uczestniczyli przedstawiciele AP, by inaugurować nazwanie placu i odsłonięcie pomnika Chaleda Nazzala. Zastępca gubernatora Dżanin, Kamal Abu Al-Rub, podkreślił “narodową i wiodącą rolę męczennika Chaleda Nazzala”. Wiceburmistrz Dżanin, Mahmoud Abu Mweis, powiedział podczas ceremonii: “Dzisiaj konsolidujemy dziedzictwo męczennika Nazzala… Dusze męczenników unoszą się nad nami w Palestynie… Nasi przywódcy i ludność są lojalni wobec drogi męczenników"
[1].
Tydzień później, po naciskach z Izraela i USA, włącznie z ultimatum izraelskim, że jeśli AP nie usunie pomnika, armia izraelska zrówna cały plac buldożerami, władze miejskie Dżanin istotnie rozmontowały pomnik. Jednak burmistrz Dżanin, Muhammad Abu Ghali, wyjaśnił, że plac nadal będzie nosił nazwisko Nazzala i powiedział: "Męczennicy nigdy nie zostają zniszczeni. Jak feniks wznoszą się z popiołów w dniu ich upamiętnienia lub w postaci ulicy albo placu ich imienia. To jest najlepszy dowód, że są zapisani w sercach ich narodu [palestyńskiego], nie zaś tylko w sercach członków ich rodzin"[2].
Oddział DFWP w Dżanin potępił decyzję władz miejskich jako kapitulację przed naciskami izraelskimi i “i całkowite lekceważenie lojalności wobec krwi męczenników i ich poświęcenia”. Dodał: „Walczący lud palestyński nigdy nie wyrzeknie się historii narodowej ani męczenników i więźniów, którzy zdobyli chwałę i poprzez swoje poświęcenie zmusili świat to uznania ludu palestyńskiego i jego prawa do samostanowienia”. DFWP żądał, by AP pod przewodnictwem prezydenta Mahmouda Abbasa „nie poddawała się dyktatom rządu okupacyjnego, szczególnie w sprawie męczenników, więźniów i rannych” i przywróciła pomnik na jego miejsce. Następnie stwierdził: „Kapitulacja przed takimi dyktatami daje okupantowi apetyt na dalsze naciski. Dzisiaj jest to pomnik męczennika Chaleda Nazzala, a jutro będzie mauzoleum męczennika Abu 'Ammara (Jasera Arafata), plac George’a Habbasza w Ramallah, Dalal Al-Mughrabi, instytucje nazwane imieniem Chalila Al-Wazira, i tak dalej"[3].
Ramię militarne DFWP, Brygady Oporu Narodowego w komunikacie prasowym nazwało usunięcie pomnika “zdradą krwi męczenników, którzy poświęcili życie dla Palestyny” i dalej: “Brygady nigdy nie pozwolą na takie działania, które wymazują historię męczenników i szlachetnych przywódców naszego ludu"[4].
Palestyńska agencja informacyjna Maan opublikowała artykuł szefa informacji DFWP, Fathiego Kulaiba, który powiedział: "Premier izraelski Netanjahu myślał, że przez usuniecie pomnika usunie męczennika z pamięci i serc ludu, który zna znaczenie męczeństwa i poświęcenia i uświęca je z powodu świętości i szlachetnego charakteru celów, dla których poświęcenie było dokonane – celów, które nadal żyją w kolektywnej pamięci ludu kontynuującego drogą męczenników. Jeśli negocjacje i kwestia politycznego rozwiązania z Izraelem oraz gra o stanowiska dzieli naród palestyński, to męczeństwo i męczennicy są wspólnym mianownikiem, który łączy ich wszystkich.
Jeśli pomnik męczennika tak bardzo rozwścieczył premiera wrogów, że zamieścił dwa tweety wzywające do jego usunięcia, to prostą odpowiedzią postępowego patrioty palestyńskiego, który żarliwie strzeże nazwisk, reputacji i dziedzictwa męczenników, jest przekształcenie tych pomników na cześć Nazzala i wszystkich męczenników w światła przewodnie ozdabiające wjazd do naszych miast, wsi i obozów uchodźców w Palestynie i poza nią. Jeśli nazwisko i wizerunek Nazzala i wszystkich innych męczenników ma taki efekt na przywódcach okupanta, naszym obowiązkiem jest co najmniej umieszczenie nazwiska i wizerunku Nazzala na czele wszystkich naszych mediów społecznościowych, a to jest coś, co wszyscy możemy zrobić. Musimy działać pod wspólnym hasłem: ‘Wszyscy jesteśmy Nazzalami; okupacja i osiedla muszą zniknąć'"[5].
24 czerwca, dwa dni po usunięciu pomnika i po interwencji oddziału Fatahu w Dżanin, pomnik został ponownie wzniesiony za zgodą burmistrza. Oświadczenie Fatahu brzmi: „My, członkowie oddziału Fatahu w Dżanian... podkreślamy naszą całkowitą odmowę zaakceptowania izraelskich żądań usunięcia pomnika z placu… Nasi męczennicy są czerwoną linią, której nie wolno przekroczyć..."[6] Przedstawiciel DFWP, Taysir Chaled, podziękował Fatahowi w Dżanin za “ich rolę w przywróceniu pomnika na jego miejsce na placu Chaleda Nazzala w Dżanin" i za oświadczenie, które wydali.[7]
Następnego dnia 'Omar Hilmi Al-Ghoul, publicysta gazety AP, “Al-Hayat Al-Jadida”, który był doradcą byłego premiera AP, Salama Fajjada, napisał, że męczennicy tacy jak Chaled Nazzal są "wielkimi symbolami w historii naszej walki narodowej i są szlachetniejsi i bardziej honorowi niż my wszyscy… Tak, skrajnie prawicowy rząd izraelski może najechać Dżanin i każde miasto palestyńskie, ale nie może najechać narracji palestyńskiej i zaszkodzić honorowi żadnego z męczenników narodu arabsko-palestyńskiego..."[8]
30 czerwca aktywiści w Ramallah zbudowali inny pomnik dla Nazzala na ulicy Rakab w tym mieście, wyjaśniając, że jest to odpowiedź na zniszczenie pierwszego pomnika w Dżanin. (To wyjaśnienie jest także napisane na samym pomniku). [10]
Wdowa Chaleda Nazzala, Rima Katana Nazzal, która jest członkinią Palestyńskiej Rady Narodowej i publicystką gazety AP, “Al-Ayyam”, opisała publiczny sprzeciw wobec usunięcia pomnika jako „wyraźne stanowisko, które odmawia poparcia każdego elementu politycznego, próbującego iść na kompromis w sprawie zasad narodowych, wśród których główną są kwestie więźniów, męczenników i rannych. Szczególnie, że tym, co oferuje się nam w zamian za kompromisy, są negocjacje z Izraelem, które nie zmieniły wiele, bo trwają od 25 lat bez dania jakichkolwiek rezultatów”.
Następnie napisała: “Pytaniem powtarzanym w mieście Dżanin jest, czy jesteśmy świadomi niebezpieczeństw, przed jakimi stoimy. Sprawa jest większa niż zniszczenie pomnika męczennika Chaleda Nazzala. Jest dużo większa niż to. Zniszczenie pomnika przez obie strony, Izrael i AP, ożywiło męczenników jako krąg prześladowany przez okupanta. Chaled nigdy nie był bardziej żywy niż w momencie, kiedy Izrael planował zniszczyć go znowu przez zniszczenie jego pomnika. Ustawienie Chaleda jako celu – co wynosi jego symboliczny status na najwyższy możliwy poziom – jest manewrem izraelskim zmierzającym do zmuszenia nas do zaakceptowania niemożliwych warunków w sytuacji rozłamu wśród Palestyńczyków. Co jest granicą, kiedy akceptujesz niemożliwe warunki? Jaki jest punkt, z którego zaczynamy negocjacje? Po zgodzeniu się na wstrzymanie wypłat dla rodzin męczenników i rannych i usunięciu pomników, placów i ulic nazwanych imionami męczenników? Czy też ich groby są również wśród kwestii do negocjacji? Czy oczekuje się, że sformatujemy pamięć i wymażemy z palestyńskiego umysłu bazę danych męczenników i więźniów?"[11]
Palestyński minister ds. Więźniów, Issa Karake', napisał artykuł na temat zniszczenia pomnika: “30 czerwca 2017 r. izraelskie władze okupacyjne zniszczyły pomnik na cześć męczennika Chaleda Nazzala, który był członkiem komitetu centralnego DFWP w okręgu Dżanin. W ten sposób zabiły go dwa razy – raz za życia i znowu po jego śmierci, i nadal prześladują duszę palestyńską i jej resztki…
Zniszczenie pomników na cześć męczennika bojownika Nazzala jest równoznaczne z zabiciem tych wszystkich, którzy jeszcze są żywi na ziemi palestyńskiej i prześladowaniem każdego patriotycznego i ludzkiego człowieka na tym świecie i na świecie następnym, jako część izraelskiej kampanii podżegania przeciwko walce ludu palestyńskiego oraz próby przedstawienia jej jako terrorystycznej i zbrodniczej. Zniszczenie pomnika nie jest tylko fizycznym aktem zniszczenia. Wygasza świecący i święty ideał palestyński. Wypacza wartości kulturowe, podważa nasze poczucie przynależności i niszczy palestyńskie kontinuum czasu, męczennik za męczennikiem, więzień za więźniem – nie pozostawiając grobów ani w diasporze, ani tutaj w Palestynie, ani nawet kogoś, kto opowie twoją historię w podręcznikach. Izraelczycy prześladują także w programach szkolnych, które muszą być pustą kartą bez czasu i miejsca. Nie chcą ludzi chodzących po powierzchni ziemi, ani domu lub ogrodu, ani nikogo, kto przypominałby ludziom o masakrze tutaj i tam, kogoś kto śpiewałby lub recytował na rzecz wolności, pokoju i spokoju. Chcą ukryć ofiarę i pochować go, jakby nigdy nie istniał.
Władze okupacyjne wierzą, że kiedy zniszczą pomnik męczennika Nazzala, ukryją wszystkie ślady swojej pierwotnej zbrodni i zbrodni, które po niej nastąpiły, zrzucając z siebie odpowiedzialność za naszą krew i oczyszczając scenę z naszych męczarni i ciał, żeby żaden dowód nie pozostał, który kiedyś może zostać odkryty. Izraelczycy działają, by zniszczyć znaczenie i ludzkie oraz prawne aspekty walki ludu palestyńskiego przeciwko okupacji i na rzecz wolności, prawa powrotu i niepodległości. Nieustannie atakują prawa więźniów, męczenników i pomoc udzielaną im i ich rodzinom. Atakują każdego, kto wyraża kondolencje rodzinom męczenników lub modli się za ich dusze. Atakują ziemię i wymazują nazwy drzew, ptaków, skał, źródeł oraz wspomnienia. Prowadzą wszechstronną kampanię przeciwko palestyńskim smutkom i radościom. Nie chcą, by Palestyńczycy widzieli kolor biały poza białymi całunami…"[12]
[1] Wafa.ps, June 15, 2017.
[2] Wattan.tv, June 23, 2017.
[3] Qudsn.ps, June 22, 2017.
[4] Facebook.com/nrb.info.office/posts/1439422846118656, June 23, 2017.
[5] Maannews.net, July 1, 2017.
[6] Karamapress.com, June 24, 2017.
[7] Amad.ps, June 24, 2017.
[8] Alhayat.ps, June 25, 2017.
[9] Hadfnews.ps, July 2, 2017.
[10] Amad.ps, July 1, 2017.
[11] Al-Ayyam (PA), June 2, 2017.
[12] Al-Quds (Jerusalem), July 3, 2017.
Źródło: MEMRI, Specjalny komunikat 6989, 3 lipca 2017
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
