|
|
|
Skąd bóbr? To są szczuroskoczki, a nie wiewiórki!Ten dziwny tytuł odzwierciedla nowe odkrycie: że wśród Rodentia (tak, bobry są gryzoniami), których filogeneza była jak dotąd trochę niejasna, bobry są bliżej spokrewnione z szczuroskoczkami niż z wiewiórkami. Przez długi czas sądzono, że bobry są blisko spokrewnione z wiewiórkami (“gryzonie wiewiórkowate”) z powodu podobnego układu ich mięśni żwaczy – mięśni, które zamykają szczęki. Ostatnio pojawiły się nikłe i nie całkiem przekonujące dowody, że są bliżej spokrewnione z szczuroskoczkami: tymi ślicznymi, skaczącymi myszami z rodziny Heteromyidae. (Heteromyidae obejmują także chomikomyszki, odskoczki i szczuroskoczniki.) Dowód molekularny opierał się na podobnym odcinku DNA u bobrów i Heteromyidae: jednym “retrotranspozonie”, “skaczącym genie”, który porusza się po DNA, bo transkrybuje go jego RNA, a potem wstawia się w różne miejsca genomu. Mamy więc mięśniowe podobieństwo przeciwko pojedynczemu podobieństwu molekularnemu. No cóż, nowa praca w “Nature Scientific Reports”Liliyi Doroninej i in. (odnośnik poniżej; wolny dostęp), przy pomocy znacznie większej ilości danych molekularnych pokazuje, że pokrewieństwo ze szczuroskoczkiem zwycięża. Opiera się to na filogenezie zrekonstruowanej z obu sekwencji DNA, jak również na obecności i miejscu retrotranspozonów.
Tutaj są: Bóbr europejski: Bóbr kanadyjski (dużo ładniejszy!): Szczuroskoczek (Dipodomys sp.): Okazuje się, że podobny układ mięśnia żwacza wyewoluował niezależnie trzy razy u gryzoni, więc nie jest to dobra cecha do tworzenia drzew ewolucyjnych: jest to “konwergencja ewolucyjna”, która niewiele mówi nam o przodkach. DNA jest znacznie lepszy i tutaj jest ostateczne drzewo: Wreszcie możemy się uspokoić, wiedząc, że bóbr nie jest bliskim krewnym wiewiórki. Podobieństwo ich mięśni pochodzi niewątpliwie z podobnego zwyczaju gryzienia twardych materiałów, co doprowadziło do konwergentnego układu silnych mięśni szczęk.
________ Doronina, L., A. Matzke, G. Churakov, M. Stoll, A. Huge, and J. Schmitz. 2017. The beaver’s phylogenetic lineage illuminated by retroposon reads. Nature Scientific Reports 7, Article number: 43562 (2017) doi:10.1038/srep43562
Whence the beaver? They’re kangaroo rats, not squirrels! Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska Jerry Coyne Profesor (emeritus) na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji. Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków. Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.
Znalezionych 1474 artykuły. |
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
|
