Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 07:20

« Poprzedni Następny »


Nie znasz przeszłości, nie znasz przyszłości


Greg Mayer 2017-12-27


Mój przyjaciel, Jon Losos, opublikował niedawno książkę Improbable Destinies: Fate, Chance, and the Future of Evolution (Riverhead Books, New York), która powinna zaciekawić czytelników WEIT. Głównym problemem, jakim zajmuje się ta książka, jest: do jakiego stopnia przebieg ewolucji da się przewidzieć? A w szczególności, co zjawisko konwergencji mówi nam o odpowiedzi/odpowiedziach na to pytanie.

Jon jest najlepiej znany z pracy nad adaptacyjną radiacją jaszczurek Anolis w Indiach Zachodnich a anolisy są słynne z konwergentnej struktury społecznej na Wielkich Antylach: te same ekologie, morfologie i zachowania wyewoluowały wiele razy na wyspach tego archipelagu. Na każdej z wysp Wielkich Antyli zestaw sympatrycznych jaszczurek wyewoluował niezależnie od siebie i zestaw na każdej wyspie zawiera gatunki o analogicznej morfologii i zachowaniu, każdy odpowiednik związany jest z szczególnym miejscem w roślinności.


Ekomorfy anolisów wykazujące charakterystyczne rozmiary, miejsce i morfologię; każdy z nich wyewoluował niezależnie dwa lub trzy razy na Wielkich Antylach. Z Losos, 2009, w oparciu o pracę E.E. Williams.
Ekomorfy anolisów wykazujące charakterystyczne rozmiary, miejsce i morfologię; każdy z nich wyewoluował niezależnie dwa lub trzy razy na Wielkich Antylach. Z Losos, 2009, w oparciu o pracę E.E. Williams.

Podobieństwa w strukturze ekologicznej i funkcji w filogenetycznie niezależnych liniach rodowych anolisów są uderzające i były okrzyczane jako przykład tego, jak dobór naturalny może kształtować powtarzające się adaptacje. Kiedy powiedziałem mojemu promotorowi pracy doktorskiej, Dickowi Lewontinowi, że potrafię przewidzieć ekologie i morfologie następnego gatunku anolisów, jaki wyewoluuje na Jamajce, Dick, który nie był entuzjastą rzekomej powszechności adaptacji, zareagował kombinacją zaniepokojenia i powątpiewania.


W tej książce zatem ktoś, kto niewątpliwie jest zwolennikiem konwergencji, daje szersze spojrzenie na ogólną konwergencję dla laików. Książka jest napisana w potocznym, gawędziarskim stylu, upstrzona zabawami słownymi, aliteracją, aluzjami do kultury (np. Horta), słowami takimi jak “bamboozled” [skołować], “glom” [zwędzić] i “Aussie”[pot. Australijczyk], jest tam przynajmniej jeden neologizm (“arboles”, oznaczający duże drzewa, częściowo pożyczony z hiszpańskiego, ale także niewątpliwie pod wpływem angielskiego słowa “anoles” [anolisy], które samo jest pożyczką z Karaibów via francuski) i, szokująco dla akademika, poprawnym użyciem słowa “rubric”. Czytanie daje wrażenie rozmowy z autorem. Choć ludzie mogą mieć różny stosunek do gawędziarstwa, uważam to za plus tej książki i plus dla jej czytelników, którzy nie są naukowcami. Taka postawa wspiera również drugi cel książki Jona, którym jest, jak to widzę, pokazanie ludzkiej twarzy uprawiania nauki.


Zaczyna od zbadania przyrody w poszukiwaniu dowodów na przewidywalność i konwergencję ewolucyjną. Te zjawiska są różnorodne: od cech konwergentnych (długie dzioby do picia nektaru) do całych organizmów (ichtiozaury i delfiny), do całych społeczności (anolisy z Wielkich Antyli); i długiego zestawu reguł, jak zwierzęta reagują na dane warunki środowiskowe. Na przykład, gryzonie na wyspach rosną większe, podczas gdy słonie maleją; zwierzęta ciepłokrwiste mają krótkie nogi w temperaturach arktycznych, a na pustyni są jasne. Lista ciągnie się.


Jon podaje wiele takich przykładów. Omawiając przypadek anolisów dodaje wiele z własnych doświadczeń herpetologa i tu widzimy wyraźnie drugi główny wątek książki, którym jest pokazanie, jak naukowcy wykonują swoją pracę i jak to się dzieje, że badają to właśnie, a nie co innego. Po omówieniu tych przypadków poświęca jednak cały rozdział ewolucyjnym osobliwościom, „niepowtarzalnościom” ewolucji, takim jak palczaki madagaskarskie, te wygrzebujące robaki naczelne z Madagaskaru i – choć Simon Conway Morris mógłby pragnąć, by tak nie było - temu drugiemu rzeczywiście wyjątkowemu naczelnemu, Człowiekowi.


Jon wie, że – jak to lubił powtarzać Stephen Jay Gould – wszystko w przyrodzie jest kwestią stosunkowej częstotliwości. Niemal wszystko, co można sobie wyobrazić, występuje w przyrodzie – ale czy występuje często? Jon dochodzi do wniosku, że Conway Morris pokazał, iż konwergencja jest częstsza niż sądzono, ale nie jest powszechna.


Przechodząc od dowodów porównawczych do dowodów eksperymentalnych, przechodzi następnie do starannie obserwowanych zmian ewolucyjnych w terenie i w laboratorium. Jon zamienia się w dziennikarza, odwiedza stanowiska badawcze i naukowców, którzy w nich pracują, zagłębia się w szczegóły licznych badań. Poświęca osobne rozdziały każdemu z następujących tematów: własnej pracy eksperymentalnej nad anolisami na Bahamach, eksperymentalnej stacji Rothamsted w Anglii, ciernikom, muszkom owocowym i monumentalnemu długoterminowemu eksperymentowi Richarda Lenskiego z ewolucją E. coli (któremu poświęcone są dwa rozdziały). W każdym z tych rozdziałów są wywiady z prowadzącymi je naukowcami, którzy opowiadają o swojej motywacji do pracy, sposobie pracy i, w wielu wypadkach, jak ich interpretacje ewoluowały z czasem.


W tych rozdziałach widzimy ewolucję poglądów naukowców i autora, ale chcemy dowiedzieć się, do jakich wniosków dochodzi autor po przeglądzie zjawiska konwergencji. Dostarcza tego ostatnia część książki. Nie jest to wniosek, jaki wolałby widzieć Simon Conway Morris – my (tj. ludzie) nie jesteśmy nieuniknioną konsekwencją ewolucji. Jak to zwięźle ujmuje Jon: 


Faktem jest, że ludzie są ewolucyjnym przypadkiem wyjątkowym – nic innego, podobnego do nas, nie wyewoluowało na Ziemi nigdzie i nigdy. Ogólna częstotliwość konwergentnej ewolucji wydaje się dostarczać niewielkiego poparcia dla naszej ewolucyjnej nieuniknioności.


A co z życiem w ogóle? Konwergencja ujawnia, że często istnieją podobne sposoby radzenia sobie z podobnymi środowiskami, Nie znaczy to jednak, że “te same” organizmy będą się powtarzać. Jak pisze Jon:

… tutaj na Ziemi gatunki często ewoluują podobne cechy w reakcji na podobne warunki środowiskowe. Tak więc nawet jest mało prawdopodobne, by człowiekowate lub dziobakowate (albo kameleonowate lub kiwiowate) wyewoluowały gdzie indziej, nie znaczy to jedak, że kosmici wyglądaliby całkowicie obco. Kosmici mogliby nawet być mieszanką w stylu dziobaka różnych części na wzór różnych mieszkańców Ziemi. 

Jego wnioski są więc sprzeczne z poglądami Conway Morrisa. Istnieją pewne zasady (np. w hydrodynamice, sztywna powierzchnia prostopadła do kierunku ruchu może zatrzymać toczenie się), które działają raz za razem, ale jak się rozegrają, zależy od punktu wyjścia. Jeśli jesteś zębatym czworonogiem, bycie drapieżnikiem wymaga ostrych zębów, ale tak nie jest, jeśli jesteś głowonogiem (które mają dzioby i żadnych zębów). Wiele linii rodowych ssaków zostało dużymi zwierzętami roślinożernymi, które żyją na preriach lub sawannach, ale to nie wymaga kopyt do biegania po preriach, jak u koni i antylop – skakanie działa równie dobrze, jak pokazują nam kangury. Wnioski Jona przypominają mi o W.K. Gregorym i jego koncepcji “środowiska i dziedzictwa”. (Jon powinien lubić to porównanie, ponieważ jako student E.E. Williamsa, który był studentem Gregory’ego, Jon jest akademickim wnukiem Gregory’ego.) Według Gregory’ego, środowisko daje organizmowi te cechy, które adaptują go do otaczających go warunków egzystencji, podczas gdy dziedzictwo, to te cechy, które odziedziczył po przodkach – nagromadzona “adaptacyjna mądrość” jego poprzedników. Cechy środowiskowe muszą wypływać z istniejących cech odziedziczonych, a nie ab initio, z jakiegoś optymalnego rozwiązania inżynierskiego. Tak więc różne organizmy z różnym dziedzictwem mogą adaptować się do tych samych warunków w zupełnie inny sposób. Ptaki wyewoluowały w duże zwierzęta roślinożerne – na przykład, gęsi na Hawajach; i w duże drapieżniki – orły ogólnie, z których orzeł Haasta jest szczególnie uderzającym przykładem. Ale nie wyglądają jak bydło lub duże koty. To, dokąd zmierzasz, zależy od tego, gdzie się znajdujesz.

ak mówi Ziggy: jeśli nie znasz swojej przeszłości, nie znasz swojej przyszłości.


(Ujawnienie: Jestem anonimowym studentem ze strony 58 i otrzymałem podziękowania od autora. Ale moja rola w tej książce była minimalna i podziękował mi za dostarczenie kilku pomniejszych faktów.)


Don’t know your past, don’t know your future

Why Evolution Is True, 18 grudnia 2017

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Greg Mayer

Zastępca kuratora działu gadów i płazów w muzeum zoologicznym Uniwersytetu Wisconsin. Doktorat z biologii ewolucyjnej obronił na Harvardzie.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Nauka

Znalezionych 1470 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

„Grubogłowi przedsiębiorcy pogrzebowi w noc żywych trupów”   Júnior   2022-05-31
„Gryzoń skunksowy”, który żuje trujące rośliny i wypluwa truciznę na swoje futro   Coyne   2020-12-02
„Kryzys klimatyczny” to mistyfikacja   Williams   2023-09-25
„Najbardziej znany zabójca ludzi”: jakie są prawdziwe początki XIV-wiecznej Czarnej Śmierci?   Lewis   2023-09-15
„New Yorker” pisze o hoacynie, sugeruje, że koncepcja Darwina drzew ewolucyjnych może być urojeniem   Coyne   2022-07-25
„San Francisco Chronicle” bardzo myli się w sprawie biologicznej płci   Coyne   2023-06-09
„Zapylisz mnie!”: nachalni bohaterowie świata roślin   Júnior   2022-06-11
“Czarne tygrysy” w małym indyjskim rezerwacie sugerują losowy dryf genetyczny   Coyne   2021-10-26
“Daily Beast” wypacza epigenetykę oszukańczymi twierdzeniami, że dzieci mogą “odziedziczyć wspomnienia Holocaustu”   Coyne   2017-10-05
“Konwergentna” ewolucja mrówek grzybiarek Starego i Nowego świata   Coyne   2023-03-23
“Odwrócenie specjacji” (fuzja gatunków) u kruków   Coyne   2018-03-16
“Partenogenetyczny” rak rozmnaża się bez seksu: czy to jest nowy gatunek?   Coyne   2018-02-17
“Rogi” trylobitów mogły być używane jako broń w walkach między samcami   Coyne   2023-02-15
“Scientific American” poświęca się polityce, a nie nauce; odmawia publikowania krytycznych analiz swoich fałszywych lub wprowadzających w błąd twierdzeń   Coyne   2022-09-01
“Współczesny” Homo sapiens mógł być w Eurazji aż 210 tysięcy lat temu   Coyne   2019-07-17
‘Raniąca’ idea merytorycznych podstaw nauki    i Jerry Coyne   2023-05-29
 Syntetyczna biologia oferuje obietnicę rozwiązania globalnego problemu z plastikiem   Agaba   2021-12-13
10 twierdzeń działaczy walczących w Afryce z GMO o tym, dlaczego postępy w biotechnologii upraw powinny zostać odrzucone – i dlaczego są one błędne   Maina   2022-11-17
100 milionów lat ozdabiania się śmieciami   Yong   2016-07-05
12 podstawowych punktów biologii ewolucyjnej   Cobb   2016-03-02
Pseudonauka Masaru Emoto   Novella   2017-12-18
Czy „toksyczna kobiecość” jest główną przyczyną bojów o społeczną sprawiedliwość?   Coyne   2021-02-08
Paradoksalne cechy genetyki inteligencji   Ridley   2013-12-18
“New Scientist”: Darwin jednak miał rację    Coyne   2020-10-01
Intelektualna pustka numeru “New Scientist” o ewolucji: 1. Genetyczna plastyczność    Coyne   2020-10-03
Intelektualna pustka numeru “New Scientist” o ewolucji: 2. Rzekome nieistnienie gatunków   Coyne   2020-10-05
Klasyczna historia skorygowana: porosty to grzyby + glony + drożdże (inne grzyby)   Coyne   2016-08-05
Homo floresiensis, hominin “hobbit”, w Internecie   Coyne   2016-11-25
No pasarán    Tonhasca Júnior   2023-03-04
Strzelby, zarazki, maszyny to zdecydowanie antyrasistowska książka. Dlaczego lewica jej nie kocha?   Barnett   2021-10-13
„ Całujące się” koralowce złapane in flagranti   Yong   2016-07-28
”Sygnalizowanie cnoty” może nas irytować. Cywilizacja byłaby jednak bez niego niemożliwa    Miller   2019-09-13
A jednak chorują na raka    Łopatniuk   2016-02-13
Czyste okrucieństwo cięć w pomocy żywnościowej   Lomborg   2017-08-07
Dalszy spadek zgonów z powodu raka   Novella   2019-02-04
Dlaczego mamy alergie?   Zimmer   2016-01-28
Dlaczego sądy nie powinny rozstrzygać o nauce     2018-12-13
Dlaczego większość zasobównie wyczerpuje się   Ridley   2014-05-04
Dlaczego zwierzęta są urocze?   Coyne   2014-12-30
Dziennik z Mozambiku: Demony w kurzu   Naskręcki   2018-03-30
Dziwaczne, wysysające krew czerwie jurajskie   Cobb   2014-06-28
Ewolucja, ptaki i kwiaty   Coyne   2014-06-02
Gigantyczne “paleonory” wykopane przez wymarłe ssaki   Coyne   2017-06-29
Grupy anty-GMO przegrywają sprawę sądową w Nigerii    i Nkechi Isaak   2022-07-30
Jak karakara wygrywa z osami   Cobb   2013-12-29
Kiedy zapada noc i ziemia jest ciemna   Tonhasca Júnior   2023-02-10
Kilka lekcji z rosyjskiej rewolucji. Jak kuszący radykalny nihilizm prowadzi do ekstremizmu   Geifman   2021-03-22
Komisja Europejska ukrywa naukę o pszczołach   Ridley   2017-05-03
Malaria pachnąca cytryną    Zimmer   2015-04-07
Małpo ty moja   Koraszewski   2015-04-17
Metamorfozy    Júnior   2022-04-09
Minęło 40 lat od wydania „Samolubnego genu” – śmiała książka Richarda Dawkinsa ostała się próbie czasu   Ridley   2016-02-17
Niezwykły pasikonik szklany   Naskręcki   2014-05-27
Nowe badanie wskazuje na jednego oszusta   Coyne   2016-08-18
Nowy i dziwaczny rodzaj mimikry: nasiona rośliny naśladują kształt i zapach odchodów zwierzęcych, by ułatwić roznoszenie ich przez żuki gnojowe   Coyne   2015-10-20
O porażkach wolności i lęku przed nauką   Dennett   2016-05-20
O rzeczywistości rasy i odrazie do rasizmu    i Brian Boutwell   2017-09-04
Obniżenie poprzeczki dla tradycyjnej medycyny chińskiej dla ideologii i zysku     2017-12-29
Olbrzymie armie o niezliczonych umiejętnościach    Tonhasca Júnior   2024-02-08
Osobisty mikrobiom w cyfrach   Zimmer   2014-08-14
Ostrogony nie są naprawdę “żywymi skamieniałościami”    Coyne   2015-07-29
Palestyńska intersekcjonalność z nazistami   Frantzman   2017-07-08
Pochwała ignorancji, czyli wiem, że nie wiem   Cullen   2017-01-11
Przykre niespodzianki, czyli czerniak i siwizna   Łopatniuk   2015-08-01
Przypuszczalnie złamana kość    Coyne   2015-06-04
Rozum i Wiara IICzyli takie sobie rozmowy o religijnych „prawdach” i problemach z nimi związanych.   Ferus   2015-11-22
Ryba z biodrami   Mayer   2016-03-30
Siedem narzędzi myślenia   Dennett   2014-11-19
Skrzydlaci oszuści i straż obywatelska   Young   2014-01-02
Tako rzecze antyszczepionkowa “wojowniczka mama”, Brittney Kara: jeśli szczepionki są tak wspaniałe, to dlaczego nie wspomina ich Biblia?     2018-04-26
Twardy kwiat do zgryzienia    Tonhasca Júnior   2023-02-22
Wielkoskrzydłe   Naskręcki   2014-04-02
Wierzący nagradzani za życia   Coyne   2014-12-21
Wpaść w amok. Empiryczna analiza szaleńczych zabójstw pokazuje, że wyłaniają się dwa różne wzorce.   King   2023-06-03
Wątpliwi pomocnicy    Tonhasca Júnior   2023-04-08
Świetna ewolucyjna innowacjaktóra okazała się zgubna   Yong   2015-12-10
Dlaczego odmawiamy dostrzegania jaśniejszej strony, choć powinniśmy   Pinker   2018-04-17
Krew, znój, łzy i pot   Tonhasca Júnior   2023-01-19
Mądrość w pułapce autorytetu   Witkowski   2020-04-18
Po prostu nie mogę się doczekać, aby znów wyruszyć w trasę   Tonhasca Júnior   2022-10-27
Pochwała jednoznaczności   Witkowski   2019-10-29
Z perspektywy naszego kurnika   Witkowski   2020-01-16
A co to takie włochate?   Łopatniuk   2016-04-02
A genomy ciągle kurczą się…   Zimmer   2016-11-22
A teraz dobre wiadomości: Sprawy naprawdę idą w dobrym kierunku   Pinker   2015-11-24
A polać wielką wodą…   Cipiur   2019-05-18
A.N. Wilson znowu kopie Darwina, tym razem w “Times”   Coyne   2017-09-07
Adam i Ewa: dwoje, czy więcej niż dwoje przodków?   Coyne   2017-01-07
Afrykańscy naukowcy wzywają do polityki poparcia biologii syntetycznej i innych innowacji   Agaba   2021-12-02
Agroekologia zmienia biednych farmerów w biedniejszych   Muhumuza   2022-06-09
AI – asystent lekarza   Novella   2020-12-09
AI: gorąca randka z “Sydneyem ”   Gotefridi   2023-03-15
Akademicki skandal: troje badaczy umyślnie publikowało fałszywe artykuły o „badaniach żałości”, by pokazać fatalne standardy akademickie w naukach społecznych   Coyne   2018-10-12
Akcja afirmatywna w wieloetnicznym narodzie   Hyams   2020-07-17
Aktywacja telomerazy mogłaby prowadzić do leczenia samej starości   Ridley   2015-10-27
Aktywiści anty-GMO w Afryce szerzą mity i strach, ale nie przedstawiają żadnych naukowych dowodów   Abutu   2023-08-14
Aktywność umysłowa nie zapobiega osłabieniu umysłowej sprawności   Novella   2018-12-15
Akupunktura jadu pszczelego: śmiercionośne znachorstwo, które może zabić     2018-04-23
Akupunktura kontra nauka, wersja lingwistyczna     2017-06-01
Akupunktura kwantowa   Novella   2019-04-23

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk