Prawda

Czwartek, 28 marca 2024 - 14:16

« Poprzedni Następny »


Moja ostatnia praca badawcza. Część 3: Znaczenie


Jerry A. Coyne 2020-02-04


W ostatnim tygodniu napisałem dwa posty o tym, co – jak sądzę – będzie moją ostatnią „pracą badawczą”, tj. pracą, przy której autentycznie wykonuję pracę w laboratorium (popychając muszki). Dość obszernie to opisałem, ponieważ uważam, że eksperyment był ciekawy, wyniki rozstrzygające i ponieważ był to eksperyment, jaki chciało wykonać wielu genetyków ewolucyjnych, ale nie mogło, bo trwał zbyt długo, by otrzymać wyniki w ramach czasowych jednego grantu. Jest to rodzaj eksperymentu, jaki robisz z czystej ciekawości: żeby zobaczyć, co się stanie.

Tutaj raz jeszcze jest sam artykuł; kliknij na link pod zrzutem z ekranu:


 Część 1 była opisem badania: jego celów i metod, co odpowiada z grubsza działom „Wprowadzenie” i „Metody i materiały” w opublikowanym artykule (i w większości opublikowanych artykułów naukowych). W tym poście opisałem, jak stworzyliśmy „roje hybrydowe” z dwóch par siostrzanych gatunków, każda para składająca się z szeroko rozprzestrzenionego gatunku Drosophila żyjącego na kontynencie i endemicznego gatunku siostrzanego ograniczonego do oceanicznej wyspy (D. simulans/D. mauritiana i D. yakuba/D. santomea). Każdy rój zaczynał od 50% DNA, organelli i cytoplazmy z dwóch gatunków rodzicielskich. Stworzyliśmy 8 rojów-replik dla każdej pary.


Celem było po prostu zobaczenie, co się dzieje, kiedy mieszamy dwa gatunki, a potem pozwalamy populacji rozwijać się przez 20 pokoleń bez żadnej narzuconej przez eksperyment selekcji. Czy mieszanka wyewoluuje z powrotem do jednego z gatunków rodzicielskich? Jeśli tak, to do którego i czy ten powrót będzie powtórzony we wszystkich ośmiu replikach? Czy też po prostu otrzymamy mieszankę, która będzie trwała i niewiele się zdarzy? Alternatywnie, czy możemy wręcz otrzymać nowy gatunek – „diploidalny gatunek hybrydowy”, który będzie reprodukcyjnie izolowany od obu gatunków rodzicielskich?  Te pytania mają związek z kompatybilnością genów dwóch gatunków w jednej mieszance: czy geny gatunku są „koadaptowane“, to jest, czy dobrze pracują razem, ale nie mogą tolerować obecności genów innego gatunku? Czy istnieje szeroka tolerancja dla genów blisko spokrewnionego gatunku?


W Części 2
opisałem, co się stało (dział „wyniki” w artykule). W skrócie, wyniki były rozstrzygające i powtarzalne: wszystkie repliki w obu rojach powróciły do gatunku rodzicielskiego – w obu wypadkach do dominującego, kontynentalnego gatunku (D. simulans w jednym wypadku i D. yakuba w drugim). Ten powrót był widoczny w kilku cechach morfologicznych, które odróżniają samców od siebie w gatunkach rodzicielskich, w zachowaniu godowym muszek, w ich płodności przy krzyżowaniu z dwoma gatunkami rodzicielskimi i w sekwencjach samego DNA. Ponieważ wszystkie cechy i różnice zachowania są z pewnością oparte na DNA, wszystkie wyniki wspierają się wzajemnie.   Niemniej, obcy DNA nie został całkowicie wyeliminowany w rojach po 20 pokoleniach, ale to jest tylko jeden rok w laboratorium i mógłby być wyeliminowany bardziej przez dobór przez dłuższy czas.  


Co więc to wszystko znaczy?


Dobór spowodował, że każdy hybrydowy rój powrócił do organizmu bardzo przypominającego jeden z rodzicielskich gatunków.
 W żadnym z wypadków nie otrzymaliśmy niczego podobnego do nowego hybrydowego gatunku: we wszystkich wypadkach rój powrócił do wyglądu i zachowania jak kontynentalny gatunek rodzicielski i jego DNA było przeciętnie w 93-94% DNA dominującego gatunku, a reszta genomu pokazywała nieco DNA z mniejszego gatunku.


To znaczy, że jakiś rodzaj doboru eliminował z czasem z mieszanki geny gatunku wyspiarskiego. Nie wiemy, co to jest za rodzaj doboru (patrz poniżej), ale z pewnością wiele z tego musiało dotyczyć niekompatybilności między gatunkami, które prowadziły do sterylności hybryd i dyskryminacji w wyborze partnerów. Będą one wyeliminowane niezależnie od tego, w jakim środowisku testujesz muszki, bo taki dobór jest niezależny od środowiska. Dotyczy tylko pozbywania się genów, które dają źle funkcjonujące hybrydy. A eliminacja tych genów wyeliminuje także cały DNA związany z tymi genami, niezależnie od tego, czy jest neutralny, czy także szkodliwy. To jest „efekt autostopowicza” spowodowany faktem, że geny siedzą obok siebie na chromosomach i jeśli szybko eliminujesz jeden odcinek, wyeliminuje to również sąsiednie geny z populacji. Zaskoczyło mnie jednak, jak szybki był to powrót i jak powtarzalny: nie tylko wszystkie repliki powróciły do tego samego rodzica, odcinki DNA, które „pozwalały” na obce geny, generalnie były te same we wszystkich replikach.  


To prowadzi do kolejnego pytania:


Dlaczego populacje zawsze wracały do kontynentalnego gatunku?
  Jest tu kilka możliwości i krótką odpowiedzią jest to, że po prostu nie wiemy. Oto możliwości (kilka z nich mogło, oczywiście, działać równocześnie).  


a. Gatunki wyspiarskie, obejmujące mniejsze populacje, mogą być wynikiem większego chowu wsobnego niż gatunki kontynentalne. Jeśli tak jest, gatunki wyspiarskie  mogą mieć wyższą częstotliwość szkodliwych genów, bo takie geny dochodzą do wyższych częstotliwości w mniejszych populacjach. (To dlatego w małych, wsobnych grupach ludzi, takich jak Amisze lub Bracia Dunkers, jest dużo zaburzeń genetycznych.) W takich wypadkach „zdrowsze” geny z mniej wsobnego gatunku kontynentalnego zastąpią te szkodliwe geny. Uważam to za mało prawdopodobne, ponieważ gatunki wyspiarskie są nadal obecne, przynajmniej dzisiaj, w znacznych ilościach, co czyni je mniej podatnymi na „depresję wsobną”. Ponadto, ta depresja dotknęłaby niemal wszystkie odcinki genomów gatunków wyspiarskich.


b. Kontynentalne gatunki są bardziej ekologicznie uogólnione niż gatunki wyspiarskie, jako że te drugie żyją w ograniczonym środowisku, podczas gdy te pierwsze wędrują przez bardziej zróżnicowane habitaty. (Na przykład, D. santomea jest ograniczona do lasu deszczowego na dużej wysokości na Saõ Tomé, podczas gdy D. yakuba może żyć w lasach, na łąkach i na sawannie). To znaczy, że kontynentalne gatunki mogą mieć genomy, które obejmują wszechstronne geny i dlatego mogą z większym prawdopodobieństwem zastąpić geny wyspiarskiego gatunku w obcym środowisku laboratorium. Kilku ekologów zaproponowało tezę, że gatunki endemiczne dla wyspy są często węziej zaadaptowane niż ich kontynentalni krewni.


c. Kontynentalne gatunki były lepiej dostosowane do warunków środowiskowych, jakich użyliśmy (standardowa pożywka mąka kukurydziana/agar/drożdże, hodowane w temperaturze 24°C, 12 godzinne cykle światła-ciemności i wysoka wilgotność), ale w innych warunkach geny wyspiarskich gatunków mogły być lepiej dostosowane. Na przykład, D. santomea woli niższe temperatury niż D. yakuba i może, gdybyśmy zostawili roje w temperaturze, powiedzmy, 18° C, rój powróciłby do D. santomea. To jeszcze trzeba będzie zbadać.


d. Genomy wyspiarskich gatunków mogą po prostu zawierać więcej genów powodujących niekompatybilność hybryd niż gatunki kontynentalne. To prowadziłoby do szybszej eliminacji „wyspiarskich” genów, a więc powrotu do gatunku kontynentalnego. Jest na to nieco dowodów dla jednej z tych par, ale nie dla drugiej.   


Dlaczego istnieją paralelne odcinki genomu, które zatrzymały ”obce” geny z wyspiarskich gatunków?
Jak wspomniałem w poprzednim poście, pewne odcinki genomu, takie jak środek prawego ramienia drugiego chromosomu w roju D. santomea/D. yakuba oraz czubek lewego ramienia trzeciego chromosomu w roju D. mauritiana/D. simulans  łatwiej zatrzymywały geny gatunków wyspiarskich, choć nie w dużej częstotliwości. Nie wiemy, dlaczego tak jest, ale wskazuje to na paralele w siłach selekcyjnych działających na różne repliki. Zachowane odcinki mogą zawierać „neutralne” geny wyspiarskich gatunków lub też wyspiarskie geny mogły być poddane pozytywnej selekcji na tych odcinkach, powodując ich wyższą częstotliwość. Ponieważ geny wyspiarskich gatunków w rzeczywistości nie osiągnęły wysokich częstotliwości (nie widzieliśmy żadnego wypadku odcinka, który miał dwie kopie genów wyspiarskich), podejrzewam, że są to tylko odcinki, które nie mają wielu genów wpływających na dostosowanie hybryd.   


Ponadto, chromosom X miał najniższy stopień zachowania genów obcego gatunku. Jest to zgodne z naszą poprzednią obserwacją, że chromosomy X mają więcej genów powodujących problemy hybryd, bo są obecne tylko w jednej kopii u samców i mogą w nich ulegać ekspresji zarówno dominujące, jak recesywne geny, które powodują problemy u hybryd. 


Czy istnieje paralela w ilości i naturze introgresji (domieszce genów) między tym, co widzieliśmy w laboratorium, a tym, co dzieje się w naturze?
 Możemy odpowiedzieć na to pytanie tylko w sprawie jednej pary: D. yakuba/D. santomea. Te gatunki bowiem występują wspólnie w wąskiej „strefie hybrydowej” na wysokości około 1000 m na São Tomé i hybrydy tworzą się naturalnie. Możemy więc zobaczyć, ile obcego genomu przechodzi z jednego gatunku do drugiego w naturze.


Odpowiedź na to brzmi: bardzo mało. Jest tylko kilka odcinków genomu każdego gatunku, który zawiera niewielkie ilości genów z drugiego gatunku, co sugeruje, że także w naturze obce geny nie są zbyt dobrze tolerowane. Jednak odcinki genomu, gdzie widzimy pewne genowe „zanieczyszczenie” w naturze, nie są tymi, które pokazały to w naszym laboratoryjnym eksperymencie. (W naturze niska liczba wymian genów jest dość równo rozdzielona w całym genomie, podczas gdy w laboratorium była skoncentrowana w określonych miejscach.) To mogłoby odzwierciedlać albo fakt, że dobór nie był zakończony w naszym roju, albo że natura selekcji w stanie dzikim różni się od tej, która zachodzi w laboratorium, a więc inne obce geny będą tolerowane. 


Kilka zastrzeżeń. 
Nasze badanie nie pokazuje, że tworzenie się nowego gatunku po hybrydyzacji jest niemożliwe: w końcu, użyliśmy tylko czterech gatunków Drosophila (hybrydowe gatunki nie są znane w tym rodzaju), a nowe hybrydowe gatunki są znane w innych grupach, takich jak motyle i słoneczniki, chociaż dla gatunków diploidalnych nie są one częste. (Niektórzy mówią, że są częste, ale dowody na to są bardzo słabe.)


Ponadto, użyliśmy tylko dwóch szczepów w każdej hybrydyzacji: jeden z każdego gatunku. Chociaż szczepy nie były wsobne, istnieje możliwość, że gdybyśmy zaczęli z innym materiałem genetycznym z tych gatunków, uzyskalibyśmy inne wyniki. Byliśmy ograniczeni do użycia tylko niewielu szczepów, ponieważ musieliśmy otrzymać ich sekwencje DNA, żeby móc ustalić, który DNA w roju pochodził z którego gatunku. To byłoby dużo trudniejsze, gdybyśmy użyli bardziej heterogeniczny materiał startowy. Musieliśmy także wyeliminować inwersję chromosomów w tych szczepach, której obecność przeszkadzałaby wymianie genów, więc byliśmy ograniczeni do użycia tych “homosekwencyjnych” szczepów.


I, jak wspomniałem powyżej, także z tymi szczepami wyniki mogły być inne, gdybyśmy hodowali je w innych warunkach laboratoryjnych – powiedzmy, używając innej pożywki lub innej temperatury. Takie badania powinny być robione, ale wątpię, czy będą, biorąc pod uwagę trudności, jakie mieliśmy przy pracy z czterema gatunkami, po jednym szczepie z każdego i w identycznych warunkach laboratoryjnych.


Konsekwentność wyników naszego badania pokazuje jednak, że – przynajmniej w naszych warunkach eksperymentalnych – obcy DNA nie jest tolerowany nawet u blisko spokrewnionych gatunków.


Tutaj jest dziewięć gatunków D. melanogaster  (samiec z każdej). D. santomea (e) jest pośrodku, godny uwagi z powodu braku pigmentacji. I na tym kończy się ta seria postów.   



My last research paper. Part3: Significance

Why Evolution Is True, 29 stycznia 2020

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska



Jerry A. Coyne

Emerytowany profesor na wydziale ekologii i ewolucji University of Chicago, jego książka "Why Evolution is True" (Polskie wydanie: "Ewolucja jest faktem", Prószyński i Ska, 2009r.) została przełożona na kilkanaście języków, a przez Richarda Dawkinsa jest oceniana jako najlepsza książka o ewolucji.  Jerry Coyne jest jednym z najlepszych na świecie specjalistów od specjacji, rozdzielania się gatunków. Jest również jednym ze znanych "nowych ateistów" i autorem książki "Faith vs Fakt". Jest wielkim miłośnikiem kotów i osobistym przyjacielem redaktor naczelnej.

Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Nauka

Znalezionych 1469 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

„Grubogłowi przedsiębiorcy pogrzebowi w noc żywych trupów”   Júnior   2022-05-31
„Gryzoń skunksowy”, który żuje trujące rośliny i wypluwa truciznę na swoje futro   Coyne   2020-12-02
„Kryzys klimatyczny” to mistyfikacja   Williams   2023-09-25
„Najbardziej znany zabójca ludzi”: jakie są prawdziwe początki XIV-wiecznej Czarnej Śmierci?   Lewis   2023-09-15
„New Yorker” pisze o hoacynie, sugeruje, że koncepcja Darwina drzew ewolucyjnych może być urojeniem   Coyne   2022-07-25
„San Francisco Chronicle” bardzo myli się w sprawie biologicznej płci   Coyne   2023-06-09
„Zapylisz mnie!”: nachalni bohaterowie świata roślin   Júnior   2022-06-11
“Czarne tygrysy” w małym indyjskim rezerwacie sugerują losowy dryf genetyczny   Coyne   2021-10-26
“Daily Beast” wypacza epigenetykę oszukańczymi twierdzeniami, że dzieci mogą “odziedziczyć wspomnienia Holocaustu”   Coyne   2017-10-05
“Konwergentna” ewolucja mrówek grzybiarek Starego i Nowego świata   Coyne   2023-03-23
“Odwrócenie specjacji” (fuzja gatunków) u kruków   Coyne   2018-03-16
“Partenogenetyczny” rak rozmnaża się bez seksu: czy to jest nowy gatunek?   Coyne   2018-02-17
“Rogi” trylobitów mogły być używane jako broń w walkach między samcami   Coyne   2023-02-15
“Scientific American” poświęca się polityce, a nie nauce; odmawia publikowania krytycznych analiz swoich fałszywych lub wprowadzających w błąd twierdzeń   Coyne   2022-09-01
“Współczesny” Homo sapiens mógł być w Eurazji aż 210 tysięcy lat temu   Coyne   2019-07-17
‘Raniąca’ idea merytorycznych podstaw nauki    i Jerry Coyne   2023-05-29
 Syntetyczna biologia oferuje obietnicę rozwiązania globalnego problemu z plastikiem   Agaba   2021-12-13
10 twierdzeń działaczy walczących w Afryce z GMO o tym, dlaczego postępy w biotechnologii upraw powinny zostać odrzucone – i dlaczego są one błędne   Maina   2022-11-17
100 milionów lat ozdabiania się śmieciami   Yong   2016-07-05
12 podstawowych punktów biologii ewolucyjnej   Cobb   2016-03-02
Pseudonauka Masaru Emoto   Novella   2017-12-18
Czy „toksyczna kobiecość” jest główną przyczyną bojów o społeczną sprawiedliwość?   Coyne   2021-02-08
Paradoksalne cechy genetyki inteligencji   Ridley   2013-12-18
“New Scientist”: Darwin jednak miał rację    Coyne   2020-10-01
Intelektualna pustka numeru “New Scientist” o ewolucji: 1. Genetyczna plastyczność    Coyne   2020-10-03
Intelektualna pustka numeru “New Scientist” o ewolucji: 2. Rzekome nieistnienie gatunków   Coyne   2020-10-05
Klasyczna historia skorygowana: porosty to grzyby + glony + drożdże (inne grzyby)   Coyne   2016-08-05
Homo floresiensis, hominin “hobbit”, w Internecie   Coyne   2016-11-25
No pasarán    Tonhasca Júnior   2023-03-04
Strzelby, zarazki, maszyny to zdecydowanie antyrasistowska książka. Dlaczego lewica jej nie kocha?   Barnett   2021-10-13
„ Całujące się” koralowce złapane in flagranti   Yong   2016-07-28
”Sygnalizowanie cnoty” może nas irytować. Cywilizacja byłaby jednak bez niego niemożliwa    Miller   2019-09-13
A jednak chorują na raka    Łopatniuk   2016-02-13
Czyste okrucieństwo cięć w pomocy żywnościowej   Lomborg   2017-08-07
Dalszy spadek zgonów z powodu raka   Novella   2019-02-04
Dlaczego mamy alergie?   Zimmer   2016-01-28
Dlaczego sądy nie powinny rozstrzygać o nauce     2018-12-13
Dlaczego większość zasobównie wyczerpuje się   Ridley   2014-05-04
Dlaczego zwierzęta są urocze?   Coyne   2014-12-30
Dziennik z Mozambiku: Demony w kurzu   Naskręcki   2018-03-30
Dziwaczne, wysysające krew czerwie jurajskie   Cobb   2014-06-28
Ewolucja, ptaki i kwiaty   Coyne   2014-06-02
Gigantyczne “paleonory” wykopane przez wymarłe ssaki   Coyne   2017-06-29
Grupy anty-GMO przegrywają sprawę sądową w Nigerii    i Nkechi Isaak   2022-07-30
Jak karakara wygrywa z osami   Cobb   2013-12-29
Kiedy zapada noc i ziemia jest ciemna   Tonhasca Júnior   2023-02-10
Kilka lekcji z rosyjskiej rewolucji. Jak kuszący radykalny nihilizm prowadzi do ekstremizmu   Geifman   2021-03-22
Komisja Europejska ukrywa naukę o pszczołach   Ridley   2017-05-03
Malaria pachnąca cytryną    Zimmer   2015-04-07
Małpo ty moja   Koraszewski   2015-04-17
Metamorfozy    Júnior   2022-04-09
Minęło 40 lat od wydania „Samolubnego genu” – śmiała książka Richarda Dawkinsa ostała się próbie czasu   Ridley   2016-02-17
Niezwykły pasikonik szklany   Naskręcki   2014-05-27
Nowe badanie wskazuje na jednego oszusta   Coyne   2016-08-18
Nowy i dziwaczny rodzaj mimikry: nasiona rośliny naśladują kształt i zapach odchodów zwierzęcych, by ułatwić roznoszenie ich przez żuki gnojowe   Coyne   2015-10-20
O porażkach wolności i lęku przed nauką   Dennett   2016-05-20
O rzeczywistości rasy i odrazie do rasizmu    i Brian Boutwell   2017-09-04
Obniżenie poprzeczki dla tradycyjnej medycyny chińskiej dla ideologii i zysku     2017-12-29
Olbrzymie armie o niezliczonych umiejętnościach    Tonhasca Júnior   2024-02-08
Osobisty mikrobiom w cyfrach   Zimmer   2014-08-14
Ostrogony nie są naprawdę “żywymi skamieniałościami”    Coyne   2015-07-29
Palestyńska intersekcjonalność z nazistami   Frantzman   2017-07-08
Pochwała ignorancji, czyli wiem, że nie wiem   Cullen   2017-01-11
Przykre niespodzianki, czyli czerniak i siwizna   Łopatniuk   2015-08-01
Przypuszczalnie złamana kość    Coyne   2015-06-04
Rozum i Wiara IICzyli takie sobie rozmowy o religijnych „prawdach” i problemach z nimi związanych.   Ferus   2015-11-22
Ryba z biodrami   Mayer   2016-03-30
Siedem narzędzi myślenia   Dennett   2014-11-19
Skrzydlaci oszuści i straż obywatelska   Young   2014-01-02
Tako rzecze antyszczepionkowa “wojowniczka mama”, Brittney Kara: jeśli szczepionki są tak wspaniałe, to dlaczego nie wspomina ich Biblia?     2018-04-26
Twardy kwiat do zgryzienia    Tonhasca Júnior   2023-02-22
Wielkoskrzydłe   Naskręcki   2014-04-02
Wierzący nagradzani za życia   Coyne   2014-12-21
Wpaść w amok. Empiryczna analiza szaleńczych zabójstw pokazuje, że wyłaniają się dwa różne wzorce.   King   2023-06-03
Wątpliwi pomocnicy    Tonhasca Júnior   2023-04-08
Świetna ewolucyjna innowacjaktóra okazała się zgubna   Yong   2015-12-10
Dlaczego odmawiamy dostrzegania jaśniejszej strony, choć powinniśmy   Pinker   2018-04-17
Krew, znój, łzy i pot   Tonhasca Júnior   2023-01-19
Mądrość w pułapce autorytetu   Witkowski   2020-04-18
Po prostu nie mogę się doczekać, aby znów wyruszyć w trasę   Tonhasca Júnior   2022-10-27
Pochwała jednoznaczności   Witkowski   2019-10-29
Z perspektywy naszego kurnika   Witkowski   2020-01-16
A co to takie włochate?   Łopatniuk   2016-04-02
A genomy ciągle kurczą się…   Zimmer   2016-11-22
A teraz dobre wiadomości: Sprawy naprawdę idą w dobrym kierunku   Pinker   2015-11-24
A polać wielką wodą…   Cipiur   2019-05-18
A.N. Wilson znowu kopie Darwina, tym razem w “Times”   Coyne   2017-09-07
Adam i Ewa: dwoje, czy więcej niż dwoje przodków?   Coyne   2017-01-07
Afrykańscy naukowcy wzywają do polityki poparcia biologii syntetycznej i innych innowacji   Agaba   2021-12-02
Agroekologia zmienia biednych farmerów w biedniejszych   Muhumuza   2022-06-09
AI – asystent lekarza   Novella   2020-12-09
AI: gorąca randka z “Sydneyem ”   Gotefridi   2023-03-15
Akademicki skandal: troje badaczy umyślnie publikowało fałszywe artykuły o „badaniach żałości”, by pokazać fatalne standardy akademickie w naukach społecznych   Coyne   2018-10-12
Akcja afirmatywna w wieloetnicznym narodzie   Hyams   2020-07-17
Aktywacja telomerazy mogłaby prowadzić do leczenia samej starości   Ridley   2015-10-27
Aktywiści anty-GMO w Afryce szerzą mity i strach, ale nie przedstawiają żadnych naukowych dowodów   Abutu   2023-08-14
Aktywność umysłowa nie zapobiega osłabieniu umysłowej sprawności   Novella   2018-12-15
Akupunktura jadu pszczelego: śmiercionośne znachorstwo, które może zabić     2018-04-23
Akupunktura kontra nauka, wersja lingwistyczna     2017-06-01
Akupunktura kwantowa   Novella   2019-04-23

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk