Prawda

Czwartek, 28 marca 2024 - 14:22

« Poprzedni Następny »


Akcja afirmatywna w wieloetnicznym narodzie


Max Hyams 2020-07-17


W zeszłym tygodniu zgromadzenie ustawodawcze Kalifornii głosowało w sprawie przeprowadzenia referendum, by uchylić Propozycję 209. Uchwalona w 1996 roku Propozycja 209 zakazywała akcji afirmatywnej przy kontraktach publicznych, zatrudnieniu i edukacji. Obecna inicjatywa pojawiła się w następstwie protestów i zamieszek Black Lives Matter, które wstrząsają krajem i jest to część trwającej rewolucji kulturalnej, która próbuje ustanowić Krytyczną Teorię Rasy jako dominującą ideologię w elitarnych instytucjach.

Jak się nam nieustannie przypomina, Ameryka staje się coraz bardziej różnorodnym krajem. Biali będą w mniejszości w połowie stulecia. Niektórzy uważają, że jest to czyste dobro. Wydaje się jednak, że niewielu orędowników akcji afirmatywnej jest gotowych do rozważenia niebezpieczeństw kwot w wieloetnicznym społeczeństwie. Badanie doświadczeń innych krajów z tego rodzaju polityką ujawnia otrzeźwiające konsekwencje. W najlepszym wypadku: konflikty społeczne, niekompetencja, endemiczna korupcja i nepotyzm. W najgorszym: plemienna przemoc i wojna.  


W Malezji po odejściu brytyjskiej administracji kolonialnej nowopowstały naród stanął przed utrzymującymi się napięciami etnicznymi między tubylczymi Malajami (bumiputeras/synowie ziemi) i napływowymi Chińczykami i Hindusami. Po rozruchach rasowych i bałkanizacji partii politycznych według podziałów etnicznych, malezyjski rząd   ogłosił rozległy system kwot, by wzmocnić malajską większość. Ten system sięgał od synekur uniwersyteckich i publicznych kontraktów do zarezerwowanych miejsc na sklepy w centrach miast. Określenie “Ali Baba” opisuje układ, w którym “Ali”, tubylczy Malaj, działa jako przykrywka dla rzeczywistego chińskiego/indyjskiego właściciela biznesu, „Baba”. Mimo państwowej dyskryminacji napływowi Chińczycy i Hindusi nadal są znacznie bogatsi i lepiej wykształceni niż tubylczy Malaje.


System kast Indii jest unikatowym problemem. Wiele grup etnicznych stara się o uzyskanie kategorii “klasy upośledzonej”. Każda okolica ma własną hierachię kwot. Mimo całej misterności rządowa dyskryminacja nadal tworzy napięcia i przemoc. W Maharasztra, paramilitarna Sziv Sena zazdrośnie strzeże systemów łupów etnicznych. Odnoszący sukcesy Bengalczycy w stanie Assam spotkali się z przemocą ze strony niezadowolonej ludności tubylczej. Potomkowie wyższych kast dokonywali samospalenia w proteście przeciwko kwotom, które ograniczają ich możliwości. Wiele miejsc zarezerwowanych dla Dalitów (“nietykalnych”) i innych upośledzonych klas pozostaje nieobsadzona – szczególnie w zawodach wymagających wysokich kwalifikacji, takich jak inżynieria – albo trafiają w ręce  “kremowej warstwy” (tj. najbardziej uprzywilejowanych członków domniemanie zmarginalizowanych grup).


W Brazylii kandydaci na uniwersytety i posady rządowe mają lepszą pozycję, jeśli są Afro-Brazylijczykami lub mają status pardo (brązowy). Inspekcje odbywają się według wzoru  zawierającego wskazówki jak dokładnie posortować odcienie koloru skóry i pomiary wielkości warg, struktury włosów, kształtu czaszki i szerokości nosa – żeby wytropić Europejczyków wśród autentycznych potomków ludów rdzennych i Afrykańczyków (przy wysokim poziomie mieszanych małżeństw jest to przedsięwzięcie najeżone trudnościami). Desperaci zaczerniają sobie skórę lub w inny sposób zmieniają wygląd, by zdobyć dodatkowe punkty.  


Polityka Standaryzacji
na Sri Lance przyczyniała się do krwawej wojny domowej między Tamilami a Syngalezami. Podobnie w Nigerii, popierane przez państwo przywileje etniczne wywołały wojnę domową i krótkie istnienie państwa Biafra. Obecnie konstytucja wymaga składu rządu, który “odzwierciedla federalny charakter Nigerii” w celu powstrzymania przyszłych tarć i zapewnienia proporcjonalnej reprezentacji. Jak jednak ujmuje to jeden z uczonych:

Powojenne pragnienie zapobieżenia kolejnej secesji stworzyło niemal obsesyjne mikrozarządzanie narodowym życiem – i stworzyło państwo, które istnieje niemal wyłącznie po to, by dzielić pieniądze i posady. “Federalny charakter” stał się najbardziej kontrowersyjnymi słowami z konstytucji Nigerii. Etniczna kwota reguluje niemal każdy aspekt życia publicznego: o dostępie do rządu i służby państwowej, szkół i uniwersytetów, wojska i policji decyduje pochodzenie z danego regionu.

Oraz:

Zamiast działać jako spoiwo na rzecz jedności, to zafiksowanie na etnicznym podziale  narodowych okazji i zasobów zwiększyło świadomość Nigeryjczyków o ich etnicznych różnicach. Narosło niezadowolenie w częściach kraju, gdzie system kwot działa na ich niekorzyść. Ironia jest oczywista: aby zapobiec powrotowi wojny, w której walczono częściowo według linii etnicznych… władcy Nigerii umocnili etniczne tożsamości.

Nie jest jasne, jak bardzo społeczny i polityczny wynik akcji afirmatywnej w różnorodnej Ameryce będzie odbijał doświadczenia tych krajów. Już jednak jest wiele rozłamów w kruchej koalicji “ludzi kolorowych” lewicy. Sprawa o dyskryminację Azjatów przez Harvard wlecze się teraz przez sądy federalne. Ponadto zakładany sojusz czarnych i Latynosów może nie być tak solidny, jak oczekiwano. Pozew na 100 milionów dolarów w sprawie o dyskryminację przeciwko Houston Community College za faworyzowanie Latynosów kosztem czarnych ujawnia, że nepotyzm i animozje zabrane ze sobą ze starego kraju mogą rozwalić naszą tkankę społeczną.


Ponadto, w miarę jak rośnie udział odbiorców, którzy spełniają warunki kwot, twierdzenie, że kwoty nie szkodzą materialnie białym (i może “przyległym do białych”, jak ludzie z Azji Wschodniej) stają się coraz mniej przekonujące. Kiedy administracja Nixona po raz pierwszy zastosowała programy akcji afirmatywnej do czarnych i do amerykańskich Indian, biali stanowili olbrzymią większość populacji USA. W owym czasie można było zasadnie twierdzić, że program miał minimalny wpływ na białych. To nie jest dłużej prawdą. Kiedy udział białych w populacji maleje, “proporcja rasowa”— to jest, liczba białych ponoszących koszty kwot w porównaniu do zyskujących z nich mniejszości – staje się coraz bardziej przekrzywiona. Jeśli pozwoli się tej proporcji na zbyt dużą nierównowagę, będzie to pogwałcenie obietnicy Sądu, że „Zgodnie z Konstytucją nie będzie niczego takiego jak rasa wierzycieli i dłużników”.


Potęgując problem, Sąd Najwyższy w decyzji w sprawie University of California v. Bakke—potwierdzonej później w Grutter v. Bollinger—orzekł, że programy akcji afirmatywnych uniwersytetów są legalne pod warunkiem, że dają „edukacyjne korzyści, jakie wynikają z etnicznej różnorodności studentów”.  W decyzji większości Sędzia Powell uznał, że powody reparacyjne (na ogół zarezerwowane dla amerykańskich Indian i potomków niewolników) są z konieczności selektywne i nie mają punktu końcowego. Nieważne, że właściwie nie ma dowodów na to, by różnorodność istotnie dawała korzyści edukacyjne (i że sądy nie wymagają od uniwersytetów, by tego dowiodły), sędzia Powell nie przewidział demograficznej zmiany, która już była w toku.


Niektórzy argumentują (zazwyczaj w złej wierze), że akcja afirmatywna nie spowoduje tych problemów, ponieważ tylko “czynniki dodatkowych punktów” są legalne, podczas gdy sztywne kwoty liczbowe nie są. W sprawie Bakke sędzia Powell, modelując “holistyczny” proces przyjmowania na Harvard, wzywał, by różnorodność “obejmowała znacznie szerszy zestaw kwalifikacji i cech, wśród których pochodzenie rasowe lub etniczne jest jednym, choć ważnym elementem”. Dlatego, zgodnie z każdą akcją afirmatywną, “rasa kandydata może przeważyć na jego korzyść tak samo jak pochodzenie geograficzne lub życie spędzone na farmie [lub wyjątkowy talent, frapująca historia trudności itd.] mogą przeważyć w wypadku innych kandydatów”.


Niestety, rozróżnienie “czynnik dodatkowych punktów vs. kwota” zawsze było farsą. Skład demograficzny studentów uniwersyteckich pozostaje niezwykle stabilny rok po roku, co sugeruje stosowanie kwot. Ponadto, od uniwersytetów nie wymaga się, by przedstawiały statystyczne dowody, że kandydaci, posiadający wymienione przez sędziego Powella, rasowo neutralne, holistyczne cechy, otrzymują „czynnik dodatkowych punktów” w stopniu zbliżonym do „niedoreprezentowanych mniejszości”. W rzeczywistości, jeśli jest się “chłopcem z farmy w Idaho” może to działać na niekorzyść dla wielu komisji przyjmujących podania kandydatów.


Wcześni orędownicy akcji afirmatywnej obiecywali, że będzie to działać jako tymczasowy środek zaradczy, nie zaś jako trwały system. Dzisiejsi zwolennicy jednak nie raczą oferować żadnych takich zapewnień. Ich zdaniem akcja afirmatywna pozostanie uzasadniona aż reprezentacja każdego sektora społeczeństwa jest niemal proporcjonalna do udziału w populacji. Manichejski pogląd Ibrama X. Kendiego, sformułowany w jego ideologicznym przewodniku, How to be an Antiracist, jest pouczający:

Definiującym pytaniem jest, czy dyskryminacja tworzy równość, czy nierówność. Jeśli dyskryminacja tworzy równość, to jest antyrasistowska. Jeśli dyskryminacja tworzy nierówność, to jest rasistowska… Jedynym zaradzeniem rasistowskiej dyskryminacji jest antyrasistowska dyskryminacja. Jedynym zaradzeniem dyskryminacji w przeszłości jest dyskryminacja w teraźniejszości. Jedynym zaradzeniem dyskryminacji w teraźniejszości jest dyskryminacja w przyszłości

Wielu wskazywało, że ta platforma polityczna jest „jawnie totalitarna”. Propozycja Kendi’ego ustanowienia Ministerstwa Antyrasizmu, którego zadaniem byłoby aprobowanie każdej polityki stanowej, lokalnej i federalnej pod względem najdrobniejszego choćby rasizmu – definiowanego jako jakiekolwiek nierówności rasowe – czynią to aż nazbyt oczywistym. Sformułowanie Kendi’ego jest z konieczności selektywne (bierze pod uwagę tylko historyczne walki pewnych grup, naturalnie ci, którzy walczą obecnie są widoczni) i zakłada, że nierówności w przeszłości determinują wyniki dzisiaj. Z powodu przypadków historii, kultury itd. nigdy w historii różne grupy etniczne nie miały równych wyników. I choć dyskryminacja ma wpływ i powinna być naprawiona wszędzie, gdzie to możliwe, często nie jest to możliwe. Ofiary dyskryminacji często pozostawiają w tyle sprawców (np. Chińczycy i bumiputeras w Malezji).


Wizja antyrasistowskiej lewicy wymagałaby autorytarnego mikrozarządzania społeczeństwem, obniżenia standardów i wyrównania wyników. Merytokracja i doskonałość odpadłyby. Indywidualne ambicje tych, którzy mają niewłaściwe cechy rasowe, byłyby dławione, a ich możliwości ograniczane. Akcja Afirmatywna Teraz, Akcja Afirmatywna na Zawsze. Niewielu zwykłych ludzi chciałoby żyć w społeczeństwie wypełnionym konfliktem z napięciami etnicznymi i miernotą. Kalifornijscy wyborcy i ogólnie społeczeństwo amerykańskie powinni odrzucić ten podstępny rasizm antyrasistów.


Affirmative Action in a Multiethnic Nation

Quillette, 3 lipca 2020

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska




Max Hyams


Studiuje na University of California Los Angeles School of Law. Twitter at @Maxjhyams1.


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Nauka

Znalezionych 1469 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

Kameleon przekazuje różne informacje różnymi częściami ciała   Yong   2013-12-14
Paradoksalne cechy genetyki inteligencji   Ridley   2013-12-18
Wielki skandal z biopaliwami   Lomborg   2013-12-19
Przedwczesna wiadomość o śmierci samolubnego genu   Coyne   2013-12-22
Czy jest życie na Europie?   Ridley   2013-12-22
Nowa data udomowienia kotów: około 5300 lat temu – i to w Chinach   Coyne   2013-12-26
Na Zeusa, natura jest przeżarta rują i korupcją   Koraszewski   2013-12-26
Proces cywilizacji   Ridley   2013-12-28
Jak karakara wygrywa z osami   Cobb   2013-12-29
Żebropławy, czyli dziwactwa ewolucji   Coyne   2013-12-30
Czy może istnieć sztuka bez artysty?    Wadhawan   2013-12-30
Zderzenie mentalności   Koraszewski   2014-01-01
Skrzydlaci oszuści i straż obywatelska   Young   2014-01-02
Delfiny umyślnie narkotyzują się truciznami rozdymków   Coyne   2014-01-04
Długi cień anglosfery   Ridley   2014-01-05
Ciemna materia genetyki psychiatrycznej   Zimmer   2014-01-06
Co czyni nas ludźmi?   Dawkins   2014-01-07
Twoja choroba na szalce   Yong   2014-01-08
Czy mamut włochaty potrzebuje adwokata?   Zimmer   2014-01-09
Pradawne rośliny kwitnące znalezione w bursztynie   Coyne   2014-01-10
Ratując gatunek możesz go niechcący skazać   Yong   2014-01-11
Ewolucja ukryta w pełnym świetle   Zimmer   2014-01-13
Koniec humanistyki?   Coyne   2014-01-15
Jak poruszasz nogą, która kiedyś była płetwą?   Yong   2014-01-16
Jak wyszliśmy na ląd, kość za kością   Zimmer   2014-01-19
Twoja wewnętrzna mucha   Cobb   2014-01-22
Ukwiał żyje w antarktycznym lodzie!   Coyne   2014-01-25
Dlaczego poligamia zanika?   Ridley   2014-01-26
Wspólne pochodzenie sygnałów płodności   Cobb   2014-01-28
Ewolucja i Bóg   Coyne   2014-01-29
O delfinach, dużych mózgach i skokach logiki   Yong   2014-01-30
Dziennikarski „statek upiorów” Greg Mayer   Mayer   2014-01-31
Dlaczego leniwce wypróżniają się na ziemi?   Bruce Lyon   2014-02-02
Moda na kopanie nauki   Coyne   2014-02-03
Neandertalczycy: bliscy obcy   Zimmer   2014-02-05
O pochodzeniu dobra i zła   Coyne   2014-02-05
Sposób znajdowania genów choroby   Yong   2014-02-07
Czy humaniści boją się nauki?   Coyne   2014-02-07
Kiedy zróżnicowały się współczesne ssaki łożyskowe?   Mayer   2014-02-10
O przyjaznej samolubności   Koraszewski   2014-02-12
Skąd wiesz, że znalazłeś je wszystkie?   Zimmer   2014-02-15
Nauka odkrywa nową niewiedzę o przeszłości   Ridley   2014-02-18
Żyjące gniazdo?   Zimmer   2014-02-19
Planeta tykwy pospolitej   Zimmer   2014-02-21
Nowe niezwykłe skamieniałości typu “Łupki z Burgess”   Coyne   2014-02-22
Dziennik z Mozambiku: Pardalota   Naskręcki   2014-02-23
Wskrzeszona odpowiedź z kredy na “chorobę królów”   Yong   2014-02-26
Dziennik z Mozambiku: Sybilla     2014-03-01
Spojrzeć ślepym okiem   Yong   2014-03-02
Intelektualne danie dnia  The Big Think   Coyne   2014-03-04
Przeczołgać się przez mózg i nie zgubić się   Zimmer   2014-03-05
Gdzie podziewają się żółwiki podczas zgubionych lat?   Yong   2014-03-10
Supergen, który maluje kłamcę   Yong   2014-03-14
Idea, którą pora oddać na złom   Koraszewski   2014-03-15
Zwycięstwa bez chwały   Ridley   2014-03-17
Twarde jak skała   Naskręcki   2014-03-18
Pasożyty informacyjne   Zimmer   2014-03-19
Seymour Benzer: humor, historia i genetyka   Cobb   2014-03-21
Kto to był Per Brinck?   Naskręcki   2014-03-23
Potrafimy rozróżnić między przynajmniej bilionem zapachów   Yong   2014-03-25
Godzina Ziemi czyli o celebrowaniu ciemności   Lomborg   2014-03-27
Słonie słyszą więcej niż ludzie   Yong   2014-03-30
Niebo gwiaździste nade mną, małpa włochata we mnie   Koraszewski   2014-03-31
Wielkoskrzydłe   Naskręcki   2014-04-02
Najstarsze żyjące organizmy   Coyne   2014-04-03
Jak zmienić bakterie jelitowe w dziennikarzy   Yong   2014-04-06
Eureka! Sprytne wrony to odkryły   Coyne   2014-04-07
Sukces upraw GM w Indiach   Lomborg   2014-04-09
Wirus, który sterylizuje owady, ale je pobudza   Yong   2014-04-12
Przystosować się do zmiany klimatu   Ridley   2014-04-14
Jeden oddech, który zmienił planetę   Naskręcki   2014-04-16
Najgorsze w karmieniu komarów jest czekanie   Yong   2014-04-17
Kłopotliwa podróż w przyszłość   Ridley   2014-04-19
Pierwsze spojrzenie na mikroby współczesnych łowców zbieraczy     2014-04-23
Seksizm w nauce o jaskiniowych owadach   Coyne   2014-04-26
Musza bakteria zaprasza inne muszki na uczty owocowe   Yong   2014-04-27
Zachwycający rabuś, który liczy sto milionów lat   Cobb   2014-04-28
Mądrość (małych) tłumów   Zimmer   2014-04-29
Tak bada się ewolucję inteligencji u zwierząt   Yong   2014-05-02
Fantastyczna mimikra tropikalnego pnącza   Coyne   2014-05-03
Dlaczego większość zasobównie wyczerpuje się   Ridley   2014-05-04
Pomidory tworzą pestycydy z zapachu swoich sąsiadów   Yong   2014-05-07
Potrawy z pasożytów   Zimmer   2014-05-08
Technologia jest często matką nauki, a nie odwrotnie   Ridley   2014-05-09
Montezuma i jego flirty   Coyne   2014-05-11
Insekt dziedziczy mikroby z plemnika taty   Yong   2014-05-12
Polowanie na nietoperze   Naskręcki   2014-05-14
Zmień swoje geny przez zmianę swojego życia   Coyne   2014-05-15
Obrona śmieciowego DNA   Zimmer   2014-05-17
Gdzie są badania zwierzęcych wagin?   Yong   2014-05-20
Niemal ssaki   Naskręcki   2014-05-21
Zobaczyć jak splątane są gałęzie drzewa   Zimmer   2014-05-23
Dlaczego ramiona ośmiornicy nie plączą się   Yong   2014-05-24
Niezwykły pasikonik szklany   Naskręcki   2014-05-27
Wąż zgubiony i ponownie odnaleziony   Mayer   2014-05-28
Niespodziewani krewni mamutaków   Yong   2014-05-30
Trochę lepszy  świat   Ridley   2014-05-31
Tam, gdzie są ptaki   Mayer   2014-06-01
Ewolucja, ptaki i kwiaty   Coyne   2014-06-02
Jestem spełniony   Naskręcki   2014-06-04

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk