Główna opozycyjna gazeta turecka “Sözcü”, opublikowała 13 stycznia artykuł Zeynep Gürcanlı, która wychodząc od niedawnych wydarzeń w Iranie[1] pisze, że "jest jasne, iż sposób rządów politycznego islamu, opartych nie na umiejętnościach, ale na lojalności wobec reżimu, rozłożył ten kraj od środka". Następnie powiedziała, że sunnicki polityczny islam nie jest lepszy i że także w Turcji, gdzie, jak pisze, sunnicki polityczny islam jest najsilniejszy, jego porażka jest widoczna. Jako dowody tej porażki przedstawiła – w kontekście wizyty 7 stycznia w Turcji rosyjskiego prezydenta Władimira Putina – politykę AKP wobec Libii i Syrii, zamknięcie lotniska Atatürka, koncesje dla Rosji w nowootwartym gazociągu TürkAkım, który przesyła gaz ziemny z Rosji do Europy oraz Kanał Stambuł, kontrowersyjny plan AKP przekopania drugiego kanału, równoległego do Bosforu, z Morza Marmara do Morza Czarnego.
27 grudnia 2019 r. turecka państwowa agencja informacyjna, Anadolu Ajansı, doniosła, że sąd karny Stambułu skazał sześciu dziennikarzy z “Sözcü” na kary więzienia[2].
Poniżej podajemy tłumaczenie artykułu Gürcanlı z podtytułami podkreślonymi jak w oryginale:
USA z największą precyzją uderzyły pociskami; generał Kasem Solejmani, koordynator wojny zastępczej Iranu w Jemenie, Libanie, Iraku i Syrii, zginął. Rząd irański zorganizował pogrzeb Solejmaniego, który trwał całymi dniami i w ceremoniach tragicznie zginęło 56 irańskich obywateli.
W ”odwecie” Iran zorganizował atak rakietowy na dwie bazy w Iraku, w których stacjonowali amerykańscy żołnierze. Nosy nie tylko amerykańskich, ale norweskich, kanadyjskich i irackich żołnierzy w tych bazach nawet nie zostały zakrwawione. Zdarzyło się to, co się zdarzyło, z samolotem ukraińskich, cywilnych linii lotniczych, w którym 90 procent pasażerów stanowili Irańczycy. Żołnierze administracji mułłów myśleli podobno, że cywilny samolot był pociskiem i zestrzelili go. 176 ludzi zginęło.
Od lat 1980. Iran jest bastionem szyickiego politycznego islamu na Bliskim Wschodzie. Jest jasne, że sposób rządów politycznego islamu, opartych nie na umiejętnościach, ale na lojalności wobec reżimu, rozłożył ten kraj od środka i doprowadził go do tego stanu. Głównym celem protestów w tych dniach na ulicach Teheranu jest, po raz pierwszy tak otwarcie, symbol reżimu szyickiego politycznego islamu i jego duchowy przywódca, [Ali] Chamenei.
Sunnicki polityczny islam nie jest inny
W dzisiejszych czasach sytuacja sunnickiego politycznego islamu, który wraz z Wiosną Arabską, osiągnął najsilniejszą pozycję, nie jest inna. Bractwo Muzułmańskie zostało wygnane z egipskiego rządu przez wojskowy zamach stanu; poddał się w Tunezji; walczy o życie w Palestynie, w Algierii; w Libii jest ściśnięty w Trypolisie.
Miejscem, gdzie sunnicki polityczny islam nadal jest „najsilniejszy”, jest Turcja. Ale oczywiście, słowo ”najsilniejszy” jest w cudzysłowie. Bowiem zaledwie w zeszłym tygodniu, wraz z wizytą Putina, stan sił politycznego islamu w Turcji stał się jasny. Wizyta Putina była pełna symbolicznych wydarzeń. Po pierwsze, na dzień przed przybyciem do Turcji Putin odwiedził Syrię [syryjskiego prezydenta Baszara Al-] Assada, który jest „najbardziej zażartym wrogiem” rządu AKP.
Szydząc z marzenia o ”modlitwie w Meczecie Umajjadów w Damaszku za trzy dni”, które AKP zamieniła w slogan, kiedy zajmowała stronę w wojnie domowej w Syrii, Baszar Al-Assad przyprowadził Putina do Meczetu Umajjadów z wizytą.
Kto nie zna międzynarodowego prawa?
Tematem, który spowodował najwięcej trudności rządowi AKP i prezydentowi Erdoğanowi podczas wizyty Putina, była Libia. Trzy dni przed wizytą Putina Erdoğan odrzucił w szyderczych słowach sugestię przywódcy [opozycyjnej partii] CHP, Kemala Kılıçdaroğlu, który poszedł do telewizji w niedzielę wieczorem i powiedział: „Nie wysyłaj żołnierzy do Libii, wyślij dyplomatów i dokonaj mediacji”. Erdoğan oskarżył Kılıçdaroğlu o „nieznajomość prawa międzynarodowego”. W środę Putin przybył do Stambułu i rozmawiał z Erdoğanem. Ci dwaj przywódcy wydali wspólne oświadczenie, że „podejmą mediacje w Libii”. W oświadczeniu powiedziano: „Jako mediatorzy, Turcja i Rosja wzywają do zawieszenia broni w Libii”.
Pytanie ”kto nie zna międzynarodowego prawa” nadal zajmuje umysły ludzi.
Koncesje TürkAkım, lotnisko Atatürka i cypryjski gazociag
Podczas wizyty Putina słabości rządu AKP w dziedzinach, w których tego zupełnie nie oczekiwaliśmy, stały się jasne w zaskakujący sposób. W czasie, kiedy Putin przybywał do Stambułu, samoloty nie mogły lądować z powodu złych warunków pogodowych na lotnisku Stambułu, które było przedstawiane jako „projekt stulecia”. Putin wylądował na lotnisku Atatürk, które nonsensowną decyzją rząd AKP zamknął i rozmontowuje je, by przekazać je handlarzom złomu.
Erdoğan i Putin uczestniczyli w ceremonii otwarcia gazociągu TürkAkım, który przesyła gaz z Rosji do Europy przez Turcję. Przedstawiono raz jeszcze, że przy budowie tego gazociągu rząd AKP w kolejnym ustępstwie wobec Putina, dał „zwolnienie z VAT-u”.
Wraz z TürkAkım wzrosła zależność Turcji od ziemnego gazu z Rosji. Nade wszystko, Rosja Putina ani nie dała Turcji prawa dalszego eksportu gazu, który przechodzi przez jej terytorium, ani nie dała zniżki na cenę gazu. Turcja będzie nadal kupowała rosyjski gaz po wyższej cenie niż [cena, za jaką jest kupowany] przez wszystkie kraje Europy.
W dniach wizyty Putina (co jest tylko zbiegiem okoliczności), że upadł kolejny ”projekt stulecia" AKP. Pękł rurociąg, którym płynęła woda pod Morzem Śródziemnym z Turcji do Tureckiej Republiki Północnego Cypru i rury wypłynęły na powierzchnię morza. Stały się zagrożeniem dla ruchu morskiego[3]
Zestawmy to wszystko razem i pomyślmy: Kiedy szyicki/sunnicki polityczny islam upada na całym świecie, czy nie stają wam włosy dęba na głowie, [kiedy myślicie o] reżimie mułłów w Iranie (którzy zestrzelili pasażerski samolot, myśląc, że to pocisk), jeśli zdobędą broń jądrową?
Czy upór AKP, wbrew wszystkim danym naukowym wskazującym w innym kierunku, że “z pewnością otworzę Kanał Stambuł” nie powoduje waszej bezsenności?
[1] Sozcu.com.tr/2020/yazarlar/zeynep-gurcanli/siyasal-islamin-cokusu-5563981, January 13, 2020.
[2] See MEMRI Special Dispatch No. 8439 Turkey's Government Sentences Six Turkish Journalists From Leading Opposition Daily 'Sözcü' To Prison, December 27, 2019.
[3] T24.com.tr/video/turkiye-den-kktc-ye-giden-su-borusu-patladi,25658, January 10, 2020
Źródło: MEMRI, Specjalny komunikat Nr 8516, 23 stycznia 2020r.
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Odwiedź polska strone MEMRI: http://www2.memri.org/polish/
| Chief editor: | Hili |
| Webmaster:: | Andrzej Koraszewski |
| Collaborators: | Jacek Chudziński, Hili, Małgorzata Koraszewska, Andrzej Koraszewski, Henryk Rubinstein |