Morderstwo zdarzyło się w Izraelu, ale Hallel była obywatelką amerykańską. Jej rząd nie tylko jej nie obronił, ale sfinansował jej koszmarną śmierć. A teraz będzie nagradzał rodzinę jej mordercy.
Muzułmańscy terroryści w Izraelu, niezależnie od tego, jakiej grupie terrorystycznej przysięgają wierność, czy są opisani jako członkowie komórki, czy jako samotne wilki, otrzymują sowite wynagrodzenia za swoje ataki od terrorystycznej administracji Autonomii Palestyńskiej, która dostarcza płac terrorystom i ich rodzinom. Autonomia Palestyńska jest niemal w całości finansowana z pomocy zagranicznej, w większości amerykańskiej.
Obama twierdzi uparcie, że Abbas, ten szef terroru Autonomii Palestyńskiej, „wyrzekł się przemocy”. Byłaby to nowina dla Abbasa, który przechwalał się, że: „Nie ma żadnej różnicy między polityką Hamasu a naszą polityką” W zeszłym miesiącu doradca Abbasa wzywał: “W każdym miejscu, gdzie znajdziecie Izraelczyka, podetnijcie mu gardło”.
To właśnie zrobił Mohammed Tarajrah, terrorysta muzułmański, który zamordował Hallel w jej sypialni.
Główne instytucje Autonomii Palestyńskiej, włącznie z jej oficjalną agencją prasową, nazywają go “męczennikiem”. Matka Mohammeda, która będzie sowicie nagrodzona przez Autonomie Palestyńską i jej międzynarodowych sponsorów za koszmarną zbrodnię swojego syna, powiedziała: Mój syn jest bohaterem. Napełnia mnie dumą”.
Na pogrzebie Hallel Yaffy Ariel jej matka próbowała po raz ostatni uściskać swoją córkę. “Halleli, żegnaj skarbie. Pozwól matce ostatni raz się uściskać”.
Oficjalnie Stany Zjednoczone potępiły zamordowanie Hallel. Obecny rząd nie robi jednak niczego, by powstrzymać Autonomię Palestyńską od dalszego finansowania terroryzmu. Zamiast tego nadal używa swojej potęgi, by walczyć za tę samą sprawę, co Abbas i Mohammed.
Hallel nie była pierwszą Amerykanką zamordowaną w tym roku w Izraelu przez muzułmańskich terrorystów. Była siódmą.
Muzułmańscy terroryści zabili w Izraelu równie wielu Amerykanów, co w Iraku. Jest to ponury kamień milowy, o którym media nie mówią. Autonomia Palestyńska to jest ISIS mający tylko lepszy wizerunek w prasie.
Wśród ofiar amerykańskich w tym roku był Taylor Force, weteran wojny w Iraku, odwiedzający Izrael, zabity nożem na ulicy podczas wizyty Joe Bidena. Tuvya Weisman, który pobiegł, by powstrzymać terrorystę w supermarkecie, ale terrorysta go zabił, a zamordowanie go spotkało się z wezwaniem z Departamentu Stanu, by „obie strony odrzuciły przemoc”. Ta cyniczna i krętacka równoważność moralna jest typowa dla naszych dyplomatów.
Autonomia Palestyńska wychwalała mordercę Taylora Force’a jako “męczennika” a jej organizacja medialna twierdziła, że „zrobiła wszystko, co mogła i stosowała naciski narodowe i polityczne na drugą stronę, żeby oddali ciało Męczennika” na jego oficjalny ślub z 72 dziewicami.
Islamistyczni „Palestyńscy” terroryści są ISIS pod naszymi opiekuńczymi skrzydłami, to my finansujemy ich przerażające zbrodnie.
Cała sprawa „palestyńska” nie ma żadnego uzasadnienia historycznego, moralnego ani prawnego. Nie reprezentuje niczego poza terroryzmem. Nigdy nie będzie reprezentować niczego poza terroryzmem. Brutalne zamordowanie Hallel nie było aberracją. Jest to ucieleśnienie kultu śmierci, którym jest tak zwana sprawa „palestyńska”.
Na Facebooku, Mohammed napisał: „Śmierć jest prawem i proszę o moje prawo do śmierci”. Jego życzenie spełniło się. Teraz pora, by skorumpowany i pełen przemocy system, który go stworzył, dołączył do niego.
Śmierć stanowi wszystko, czym sprawa „palestyńska” jest lub kiedykolwiek będzie. Nie będzie rozwiązania, nie będzie dwóch państw żyjących w pokoju obok siebie. Jedyna rzeczą, która wzmacnia finanse Autonomii Palestyńskiej jest mordowanie małych dziewczynek.
Żadnego pokoju, sprawiedliwości, postępu lub zmiany politycznej. Tylko dzieci mordowane w swoich łóżkach przez wyznawców kultu śmierci.
Ruch nienawiści, BDS (Bojkot, Dywestycje, Sankcje), żąda bojkotowania Izraela. Pora jednak, żebyśmy przestali inwestować w Palestynę.
To nie jest trudne.
Nie dawaj datków organizacjom charytatywnym, które współpracują z Autonomią Palestyńską lub prowadzą jakąkolwiek pracę na terytoriach pod panowaniem AP. Nie dawaj datków żadnej grupie, która dostarcza granty lub finansowanie tym organizacjom charytatywnym. Nie dawaj pieniędzy dla UNICEF, Catholic Relief Services, Mercy Corps, United Way i wielu innych.
Jeśli jest jakaś gospodarka na tych terytoriach kontrolowanych przez terrorystów islamskich, to opiera się ona na organizacjach non-profit finansowanych przez nas wszystkich, od ONZ aż do małych grup lokalnych. Autonomia Palestyńska jest gigantycznym organizmem żyjącym z opieki społecznej, które subsydiuje terroryzm wewnętrzny i zagraniczny.
Pora odebrać mu fundusze.
Oznacza to działania na rzecz zatrzymania jakiejkolwiek pomocy zagranicznej dla Autonomii Palestyńskiej, jak również dla UNRWA, agendy ONZ, która jest głównym składnikiem terrorystycznego państwa opiekuńczego. To wstrzymanie finansowania terroru powinno być pełne i całkowite. Długo trzymaliśmy się zasady, że nie ma czegoś takiego jak dobroczynność wobec terrorystów. Uważamy dary dla organizacji charytatywnych, kontrolowanych przez terrorystów, za finansowanie terroryzmu.
Pora zastosować tę fundamentalną zasadę do Autonomii Palestyńskiej i wszystkich jej sponsorów.
Islamistycznego „palestyńskiego” terroryzmu nie zatrzyma się w drodze negocjacji z terrorystami. Próbowaliśmy tego i nie udało się. Tego terroryzmu nie powoduje rozpacz. Jest kupowany przez Zachód i wzmacniany bodźcami finansowymi. Zabierz pieniądze, a terroryzm umiera. Zatrzymaj pieniądze, które go promują i nagradzają, a zwiędnie w ciemności.
Jedyną rzeczą, do której doprowadziła cała optymistyczna retoryka o pokoju, jest mordowanie 13-letnich dziewczynek. Finansowanie terroryzmu nigdy nie powstrzymało terroryzmu. Może to zrobić tylko zatrzymanie rzeki pieniędzy.
Eksperci twierdzą, że terroryści odczuwają „beznadzieję”. Nic nie mogłoby być dalsze od prawdy. Mają bardzo wiele nadziei. Mają nadzieję na cierpienia swoich ofiar, na triumf ich sprawy i na 72 dziewice w raju. Walcząc z nimi możemy odebrać im pierwszą nadzieję, odbierając fundusze możemy odebrać im drugą nadzieje i pozostawić tylko z fałszywą wiarą w burdel Allaha.
A gdyby wiara w burdel Allaha z jego 30-metrowymi dziewicami wystarczała do motywowania islamskiego terroryzmu, Autonomia Palestyńska nie wydawałaby 130 milionów dolarów rocznie na płace dla terrorystów.
Przeciętny terrorysta muzułmański może być szalony, ale nie jest głupi. Nie zabija nikogo za darmo.
To my płacimy muzułmanom, by nas zabijali – z nadzieją, że finansowanie terrorystów doprowadzi do pokoju. To czyni z nas zarówno szaleńców, jak głupców.
Wycofanie się z Palestyny oznacza nacisk na naszych polityków, by zatrzymali całe finansowanie terytoriów pod kontrolą Autonomii Palestyńskiej, aż ta grupa terrorystyczna przestanie finansować terroryzm. Oznacza wstrzymanie datków dla organizacji charytatywnych, które pracują na tych terytoriach lub mają kontakty biznesowe z firmami, które tam działają.
Sympatycy sprawy „palestyńskiej” uczynili z bojkotu Izraela swoją nową taktykę. Należy spowodować, by się tym udławili. Izrael ma autentyczną gospodarkę. Jego ludność pracuje na swoje utrzymanie. Islamscy terroryści, wrogowie Izraela, tego nie robią. Zamiast tego polegają całkowicie na państwie opiekuńczym, które my finansujemy. BDS wobec Izraela nigdy nie może się udać. BDS wobec Palestyny może uderzyć w najbardziej wrażliwe miejsce terroryzmu.
Przestańmy inwestować w palestyński terror, a ta „Palestyna” kultu śmierci wraz ze swoją bandą morderców i zabójców przestanie istnieć.
Terroryzm może się zakończyć, jeśli tego zechcemy. Wszystko, co musimy zrobić, to być gotowi do pocięcia ich karty kredytowej.
Divest Palestine
6 lipca 2016
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska
Od Redakcji
Szczególnie ciekawym złącznikiem do artykuły Daniela Greenfielda jest zeznanie prezesa MEMRI, Yigala Carmona, przed Komisją Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów 6 lipca 2016 : Wsparcie Autonomii Palestyńskiej dla uwięzionych, uwolnionych i rannych terrorystów oraz rodzin „męczenników”.
Panie Przewodniczący, najwyżsi rangą członkowie i członkowie Komisji,
Moje świadectwo dzisiaj poświęcone jest stałemu problemowi: problemowi wsparcia finansowego i innego dawanego przez Autonomię Palestyńską (AP) tym, którzy prowadzą działalność terrorystyczną po Umowach z Oslo, w których Jaser Arafat zobowiązał się w imieniu ludu palestyńskiego do zatrzymania wszelkich działań terrorystycznych.
Przez dostarczanie tego wsparcia AP zachęca do terroryzmu, łamiąc tym samym swoje zobowiązania z Oslo.
Ponadto, AP używa do tego celu pieniędzy przyznanych przez kraje-darczyńców i robiąc to czyni ich także wspólnikami w zachęcaniu do terroryzmu.
Szczegóły tego wsparcia, które przytaczam w moich zeznaniach, mogą brzmieć nieco nużąco i z góry za to przepraszam. Są one zaczerpnięte zarówno z mediów palestyńskich, jak z oficjalnych dokumentów AP, dostępnych online.
Jak wiecie, MEMRI monitoruje i analizuje media bliskowschodnie od niemal 20 lat. Moje zeznania dzisiaj opierają się nie tylko na analizie budżetu AP za 2016 rok, ale na latach badań.
Szczegóły wsparcia AP dla terrorystów
AP przekazuje fundusze przez dwie organizacje OWP:
· Narodowy Fundusz Palestyński, który przekazuje pieniądze dla więźniów i zwolnionych więźniów (rozdzielane następnie przez Komisję do Spraw Więźniów i Ex-Więźniów)
· Instytut Opieki nad Rodzinami Męczenników, który przekazuje pieniądze rodzinom męczenników.
To wsparcie finansowe dla więźniów opiera się na serii praw i dekretów rządowych, głównie Prawo Nr 14 i Nr 19 z 2004 r. oraz Prawo Nr 1 z 2013 r.[1] Więźniowie są określeni jako „sektor walczący i integralna część tkanki społeczeństwa Arabów palestyńskich” i stwierdza się, że „prawa finansowe więźniów i ich rodzin” muszą być zapewnione. Stwierdza się także, że AP będzie dostarczała zasiłki „każdemu więźniowi bez dyskryminacji”.
Według prawa AP musi zaopatrywać więźniów w miesięczne stypendia podczas okresu odsiadywania kary oraz płace lub zatrudnienie po uwolnieniu. Są także upoważnieni do zwolnienia z płatności za edukację, opiekę zdrowotną i szkolenie zawodowe. Lata uwięzienia liczone są jako lata służby w instytucjach AP. Należy wspomnieć, że ktokolwiek otrzymał wyrok pięciu lat lub więcej jest upoważniony do posady w instytucji AP. Tak więc, AP daje pierwszeństwo przy zatrudnianiu ludziom, którzy brali udział w działalności terrorystycznej.
Prezydent palestyński Mahmoud Abbas podkreślał wielokrotnie, że „więźniowie są najwyższym priorytetem "[2]. W wyniku tego zobowiązania AP inwestuje znaczne sumy w wypłaty dla więźniów i ich rodzin – 137,8 milionów dolarów w budżecie AP na 2016 r. (z czego około 7% idzie na pensje urzędników i wydatki administracyjne (patrz Aneks, Tabela 1)[3]. Na przestrzeni lat rząd palestyński podjął serię decyzji wprowadzania tych praw w życie[4].
Stypendia płaci się obecnie na podstawie decyzji rządowej Nr 23 z 2010 r., która określa miesięczne stypendium więźniów według długości wyroku. Waha się ono od 364 dolarów miesięcznie dla skazanych na kary do trzech lat do 3120 dolarów miesięcznie za kary od 30 lat i powyżej. Jest dodatek 78 dolarów miesięcznie dla terrorystów z Jerozolimy i dodatek 130 dolarów dla terrorystów – Arabów izraelskich. (Pełne dane, patrz Aneks, tabela 2):[5]
AP zaopatruje także więźniów w miesięczny zasiłek na wydatki w kantynie, w sumie 780 tysięcy dolarów miesięcznie[6].
Chociaż prawo stanowi, że więźniowie powinni otrzymywać stypendia „bez dyskryminacji”[7], czasami AP obcinała stypendia z przyczyn politycznych. Na przykład, w grudniu 2015 r. obcięto stypendia z 338 do 208 dolarów dla uwolnionych więźniów, którzy byli członkami Hamasu i Islamskiego Dżihadu, a ostatnio także dla członków LFWP [Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny] w następstwie napięć politycznych między tymi organizacjami a AP[8].
Ta decyzja polityczna wywołała protest dyrektora Komisji do Spraw Więźniów i Ex-Więźniów, 'Issya Karake'go, który powiedział, że „jest nie do przyjęcia, by Ministerstwo Finansów obcinało płace więźnia"[9]. Jego wypowiedź dowodzi dwóch rzeczy: że AP istotnie finansuje te stypendia i że obcina stypendia dla więźniów, kiedy chce.
W maju 2014 r. miała miejsce zmiana administracyjna
'Abbas wydał dekret prezydencki, według którego wypłat dla więźniów nie będzie dłużej dokonywało Ministerstwo ds. Więźniów AP. Zamiast tego mają one być wypłacane przez Komisję do Spraw Więźniów i Ex-Więźniów OWP.
Celem tego świadomie wprowadzającego w błąd posunięcia było złagodzenie nacisków na AP ze strony krajów-darczyńców, które nie chciały, by ich pieniądze były przekazywane na popieranie terroryzmu. Biura jednak pozostały te same i urzędnik nadzorujący je pozostał ten sam, ale zmienił się jego tytuł. Źródłem pieniędzy pozostaje AP, która otrzymuje je od krajów-darczyńców, a ciałem nadzorczym pozostaje właśnie AP.
Kilku wysokich rangą polityków palestyńskich mówiło o tej zmianie:
W czerwcu 2014 r. były wiceminister ds. Więźniów, Zijad Abu 'Ajn, wyjaśnił, że „interes narodowy wymaga” tej zmiany, ponieważ kraje-darczyńcy „ustanowiły dziesiątki komisji dochodzeniowych, koncentrujących się na kwestii [ich] funduszy, które są przekazywane przez AP więźniom"[10].
Politycy AP przyznali, że AP nadal finansuje i pozostaje decydentem we wszystkich sprawach dotyczących więźniów i rodzin męczenników.
Na przykład, we wrześniu 2014 r. dyrektor ds. więźniów i ex-więźniów w Hebronie, Ibrahim Nadżadżra, powiedział, że zmiana statusu z ministerstwa do komisji „nie umniejszy wartości wypłat dla więźniów ani ich statusu prawnego, moralnego lub politycznego, ponieważ udzielane im usługi są zakotwiczone w prawie”. Dodał, że komisja będzie pod bezpośrednim nadzorem prezydentury palestyńskiej i że wypłaty będą dokonywane bezpośrednio przez Narodowy Fundusz Palestyński OWP[11].
W grudniu 2015 r. sekretarz gabinetu AP, 'Ali Abu Dijak, oznajmił, że rząd AP jest zobowiązany do dalszego wypłacania stypendiów więźniom uwięzionym za walkę narodową i rodzinom męczenników, rannych i więźniów[12].
Przejdę teraz do wsparcia AP dla rodzin „męczenników”
Budżet za rok 2016 opisuje Instytut Opieki nad Rodzinami Męczenników OWP jako organ „odpowiedzialny za zapewnienie godnego życia rodzinom wszystkich męczenników i rannych w wyniku bycia uczestnikiem lub obserwatorem rewolucji”.
Instytut otrzymuje niemal 173 miliony dolarów (172 534 733) dla rodzin męczenników i rannych w kraju i poza nim. Wydatki administracyjne Instytutu wynoszą około 1,5 miliona dolarów. (Patrz Aneks, Tabela 3).
Budżet stwierdza także, że Instytut dostarcza stypendia „bez dyskryminacji” – innymi słowy także dla członków Hamasu, Islamskiego Dżihadu i tak dalej[13].
Premier palestyński, Rami Hamdallah, powiedział niedawno, 17 czerwca 2016 r., że „rząd będzie nadal działał wspólnie z instytucjami OWP, żeby ulepszyć wypłaty dla rodzin męczenników tak szybko, jak to możliwe"[14].
Jakie są szczegóły wypłat dla rodzin męczenników?
Według raportu z 2011 r. w mediach palestyńskich, rodzina każdego „męczennika” otrzymuje jednorazową wypłatę w 1560 dolarów, jak również miesięczne stypendium w wysokości 364 dolarów. Są dodatkowe wypłaty w oparciu o rozmaite kryteria, włącznie z stanem cywilnym – rodzina żonatego męczennika otrzymuje dodatkowo 104 dolary, a jeśli ma on dzieci, rodzina dostaje 52 dolary na dziecko[15] – tym, czy męczennik był cywilem, czy członkiem siły wojskowej AP, oraz tego, jaki był jego lub jej stopień wojskowy. (Niektóre z tych kryteriów znajdują się w Aneksie, tabele 4 i 5).
Na zakończenie
Pozwólcie mi podkreślić raz jeszcze, że, podobnie jak w wypadku wsparcia dla więźniów, wsparcie dla rodzin męczenników, którzy popełnili swoje czyny przed podpisaniem Umów z Oslo i zobowiązaniem OWP do zakończenia wszystkich form terroryzmu, mogłoby być zrozumiałe w kontekście ogólnego procesu pojednania.
Jednak fakt, że takie wypłaty otrzymują również rodziny ludzi z różnych organizacji, które kontynuują popełnianie aktów terroru z pogwałceniem umów pokojowych, stanowi świadome zachęcanie do terroryzmu. W rezultacie, pieniądze, które pochodzą od krajów-darczyńców i są używane w tym celu, czynią te kraje wspólnikami w zachęcaniu do terroryzmu.
*Yigal Carmon jest prezesem i założycielem MEMRI.
Źródło: MEMRI, Daily Brief No.97, 6 lipca 2016
Aneks
Tab. 1: Wypłaty AP dla więźniów (w szeklach izraelskich) – Budżet 2016 [16]
Przypisy:
[1] Prawo Nr 14 z 2004, patrz: Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=14741; prawo Nr 19 z 2004, patrz: Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=14777; for Law No. 1 of 2013, see Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16458.
[2] Patrz na przykład, Wafa.ps, 21 lutego 2005; Al-Rai (Jordania), 28 kwietnia 2013; Shasha.ps, 27 kwietnia 2013.
[3] Budżet, patrz: Pmof.ps/documents/10192/654283/BUDGET+BOOK+2016.06.22.pdf/1b8b37ef-fe73-4ea8-80b3-2ab3bd8c3c68, pp. 753-760.
[4] Patrz, na przykład, Decyzja Rządu Nr 19 z 2010, Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16255; Decyzja Rządu Nr 21 z 2010, Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16257; Decyzja Rządu Nr 22 z 2010, Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16258; Decyzja Rządu Nr 23 z 2010, Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16259; Decyzja Rządu Nr 15 z 2013, Muqtafi.birzeit.edu/pg/getleg.asp?id=16556.
[5] Al-Waqi' Al-Filastiniyya, numer 90, 30 marca 2011, s. 106.
[6] Maannews.net, 9 września 2014.
[7] Pozwólcie, że podam dwa przykłady: sprawcy zamachu z 9 sierpnia 2001 r. na restaurację Sbarro w Jerozolimie, który zabił 15 osób, w tym siedmioro dzieci i zranił 130, oraz zamachu z 31 lipca 2002 r. na kafeterię Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie, który zabił dziewięcioro ludzi, z których czworo było obywatelami USA. Uwięzieni zamachowcy są członkami Hamasu i otrzymują te stypendia. Trzymam w ręku oryginalny dokument, który został przedstawiony sądowi USA w Nowym Jorku; pochodzi z AP z Ministerstwa ds. Więźniów i podaje szczegółowo wypłaty dla jednego z członków komórki Hamasu, która przeprowadziła zamach na Uniwersytecie Hebrajskim. Tak więc AP płaci członkom Hamasu, którzy zabili obywateli USA dziewięć lat po Porozumieniach z Oslo – a fundusze na te wypłaty pochodzą z krajów-darczyńców, włącznie z USA.
[8] Al-Resala (Gaza) 15 grudnia 2015, Pnn.ps, 14 kwietnia 2016.
[9] Paltimes.net, 9 grudnia 2015.
[10] Eqtesadia.ps, 4 czerwca 2014.
[11] Hr.ps/ar, 1 września 2014.
[12] Feneeqnews.com, 9 grudnia 2015. W kwestii budżetu, patrz: Pmof.ps/documents/10192/654283/BUDGET+BOOK+2016.06.22.pdf/1b8b37ef-fe73-4ea8-80b3-2ab3bd8c3c68.
[13] Pmof.ps/documents/10192/654283/BUDGET+BOOK+2016.06.22.pdf/1b8b37ef-fe73-4ea8-80b3-2ab3bd8c3c68, pp. 729-736.
[14] Palestinecabinet.gov.ps/WebSite/AR/ViewDetails?ID=37799.
[15] Lajeen-db.ps, 9 sierpnia 2011.
[16] Pmof.ps/documents/10192/654283/BUDGET+BOOK+2016.06.22.pdf/1b8b37ef-fe73-4ea8-80b3-2ab3bd8c3c68, p. 760.
[17] Al-Waqi' Al-Filastiniyya, Numer 90, 30 marca 2011, s. 106.
[18] Pmof.ps/documents/10192/654283/BUDGET+BOOK+2016.06.22.pdf/1b8b37ef-fe73-4ea8-80b3-2ab3bd8c3c68, p. 735.
[19] Aman-palestine.org/data/itemfiles/b3dd98a029db76be614d1a64dd10604e.pdf, p. 16.
[20] Aman-palestine.org/data/itemfiles/b3dd98a029db76be614d1a64dd10604e.pdf, p. 17.
