Prawda

Piątek, 29 marca 2024 - 15:20

« Poprzedni Następny »


Czy demokracja może przetrwać?


Michael Allen 2014-05-18

The Fight against Zionism as RacismGil Troy Oxford University Press, 2012. pp.320

The Fight against Zionism as Racism

Gil Troy Oxford University Press, 2012. pp.320



Znany politolog Seymour Martin Lipset określił Daniela P. Moynihana jako “proroczego polityka” po jego sugestii w 1979 r., że system radziecki “może rozpaść się w latach 1980.” W wyniku kryzysu ekonomicznego, “rozkładu moralnego”, “wzrostu śmiertelności i napięć nacjonalistycznych”.

Można jednak podejrzewać, że nawet Moynihan nie mógłby przewidzieć, że niemal 40 lat po sukcesie Związku Radzieckiego w listopadzie 1975 r., kiedy to udało mu się doprowadzić do rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, która definiowała syjonizm jako rodzaj rasizmu, kampania delegitymizacji Izraela będzie trwała, sponsorowana przez odrażający sojusz reżimów autorytarnych i lewicy Zachodu.


Niedawna decyzja nieznanego skądinąd American Studies Association, by dołączyć do bojkotu akademickiego Izraela, jest tylko jedną z ostatnich wskazówek, że toksyczne ideologie i perwersyjna polityka stojące za przyjęciem Rezolucji 3379 pozostają zjadliwe, mimo że rezolucja ta została formalnie anulowana w 1991 r. W książce Moynihan’s Moment: America’s Fight against Zionism as Racism, historyk z McGill University, Gil Troy w sposób żywy i przekonujący opisał konflikty i kontrowersje wokół rezolucji „syjonizm jest rasizmem” (dalej jako s/r), naświetlając wyjątkową osobowość Moynihana, patologie ONZ-u i polityki międzynarodowej owych czasów.


Rezolucję przyjęto 72 głosami przeciwko 35 (32 państwa wstrzymały się od głosu lub były nieobecne). Była ona częścią polityki zimnej wojny, reprezentując szczyt wpływów radzieckich w świecie arabskim i w „Trzecim Świecie” lub jak kto woli w tzw. państwach „niezaangażowanych”. Sygnalizowała także niemoc, jaka dotknęła Stany Zjednoczone i demokratyczny Zachód w następstwie porażki w Wietnamie, skandalu Watergate, rezygnacji prezydenta Richarda Nixona i kryzysu ekonomicznego spowodowanego radykalnym podniesieniem cen ropy naftowej prze OPEC. Moynihan uznał, że ta rezolucja była środkiem nie tylko delegitymizacji Izraela i jego zachodnich sojuszników, ale także wzmocnienia wpływów Związku Radzieckiego w państwach rozwijających się i odwrócenia uwagi od pogwałceń praw człowieka, szczególnie w traktowaniu Żydów w Związku Radzieckim.


Troy wyjaśnia, dlaczego Moynihan,  irlandzki katolik, urodzony przez samotną matkę w slumsach Nowego Jorku, stał się najbardziej energicznym i wymownym obrońcą Izraela w całej tej sprawie (drugim wyjątkiem był Chaim Herzog, ambasador Izraela przy ONZ). Choć był zastępcą sekretarza ds. pracy w administracji prezydenta Lyndona Johnsona, Nixon mianował go ambasadorem USA w Indiach, gdzie wyrobił sobie przekonanie, że USA przegrywają bitwę zimnowojenną o serca i umysły w świecie rozwijającym się i na forach międzynarodowych. „Moynihan patrzył na atak na syjonizm przez soczewki zimnej wojny i wietnamskiego upokorzenia Ameryki, obawiając się wzrostu znaczenia Trzeciego Świata i zmniejszenia znaczenia Zachodu” – pisze Troy.


W ważnym artykule w “Commentary” - The United States in Opposition – Moynihan twierdził, że Związek Radziecki i jego sojusznicy wymanewrowują państwa zachodnie na forach międzynarodowych i wezwał do ideologicznej kontrofensywy w obronie zasad liberalnych. Artykuł ten zauważył prezydent Gerald Ford, który następnie mianował go ambasadorem przy ONZ.


Pierwsze oznaki nadchodzącej burzy “s/r” nadeszły nieco wcześnie w 1975 r.  w postaci depeszy dyplomatycznej od ambasador Barbary White, głównej przedstawicielki USA na konferencję ONZ w Meksyku w związku z Międzynarodowym Rokiem Kobiet. Uznała ona za „godne pożałowania”, że USA uznały za niezbędne głosowanie przeciwko końcowej deklaracji forum, która wzywała do eliminacji „apartheidu”, „dyskryminacji rasowej” i „syjonizmu”, i napisała, że było „wyjątkowo niefortunne, iż byliśmy izolowani w towarzystwie wyłącznie Izraela”. Moynihan ze swej strony określił tę deklarację jako „traktat totalitarny” i wysłał White depeszę w odpowiedzi, pytając, „jak to możliwe, że – jeśli Deklaracja była tak inspirująca, głosowaliśmy przeciwko niej, lub odwrotnie, jeśli głosowaliśmy przeciwko niej, to jak mogła być inspirująca”. Jak pisze Troy, Moynihana „doprowadzała do irytacji świadomość, że White i jej koledzy wierzyli, iż ‘ich zadaniem jako dyplomatów jest dogadywanie się z innymi dyplomatami’. Podróżowali więc, przymilali się, ugłaskiwali, tolerowali ‘najbardziej oburzające ataki na zasady, których powinni byli bronić’”.


Ta historia wzmocniła przekonanie Moynihana, że korpus dyplomatyczny USA – opisany przez Troya jako “niechętny konfliktom, pełen poczucia winy, pilnujący własnego boiska” – był niechętny i źle przygotowany do prowadzenia wojny politycznej w instytucjach międzynarodowych. Jego bardziej stanowcze podejście do zwalczania totalitaryzmu napotykało na „opór biurokratyczny i ideologiczny, szczególnie po latach 1960.” – pisze Troy. „Moynihan prowadził wojnę kulturową, szczególnie w Departamencie Stanu, gdzie widział tradycyjną ‘gładkość’ WASP zmieszaną z antagonistycznym ekstra krytycyzmem w stylu lat 1960.” – ale był to krytycyzm wobec USA, nie wobec wrogów.


Kiedy Moynihan starał się nie dopuścić, by ta deklaracja przeszła całą drogę przez kolejne instytucje ONZ, aż zamieni się w Rezolucję 3379, Departament Stanu mu w tym nie pomagał. W rzeczywistości, jak pokazuje Troy, czynnie sabotował go sekretarz stanu Henry Kissinger. Pojawienie się Moynihana zagrażało Kissingerowi – pisze Troy. „Kissinger miał status cudownego dziecka z Harvardu, olśniewającego tak biurokratów, jak dziennikarzy; nie chciał dzielić świateł rampy z innym elokwentnym intelektualistą”. Ponadto zasadnicze  i ideologiczne podejście Moynihana do polityki zagranicznej było ostrym przeciwieństwem motywowanej chęcią odprężenia strategii realisty Kissingera, który starał się raczej zaspokajać ambicje radzieckie niż sprzeciwiać się im lub je kontrować. „Na wzór klasycznej realpolitik [Kissinger] wierzył, że kraje nie mają przyjaciół, a tylko interesy” – pisze Troy, podczas gdy Moynihan uważał „że Ameryka może znaleźć ocalenie tylko pamiętając o podstawowych wartościach demokratycznych i wyrażając je w polityce zagranicznej, jak też w polityce krajowej”.


Niemniej Troy przypomina, że “ideologiczny kontratak” Moynihana popierała federacja związków zawodowych AFL-CIO oraz czołowi socjaldemokraci Ameryki, włącznie z Bayardem Rustinem, słynnym przywódcą walki o prawa obywatelskie. Choć Troy wyraźnie widzi postawę Moynihana jako zapowiedź neokonserwatyzmu, przedstawia silniejsze argumenty prezentując go jako uosobienia powojennego, antykomunistycznego Vital Center [The Vital Center: The Politics of Freedom to tytuł wydanej w 1949 roku książki znanego historyka Arthura Schlesingera, w której głosi potrzebę bronienia zasad liberalnej demokracji przeciw totalitaryzmom, tak komunizmowi, jak i faszyzmowi – M.K.] lub jako poprzednika „muskularnego liberalizmu”, który właściwie wydaje się być dziś całkowicie wytępiony na współczesnej lewicy amerykańskiej.


“Wbrew obiegowej mądrości – pisze Troy – nie wszyscy ci antykomuniści byli neokonserwatystami, którzy porzucili wartości lewicowe. Niektórzy, jak Bayard Rustin, [przywódca socjaldemokratów Carl] Gershman i przywódca związkowy Lane Kirkland pozostali postępowcami, ale byli  twardymi, niesentymentalnymi, kochającymi wolność liberałami, którzy widzieli zło czające się w komunizmie”.


Moynihan uznał zrównanie syjonizmu z rasizmem za zasadniczo totalitarną koncepcję. Rezolucja 3379 była „kłamstwem politycznym z dobrze znanego w XX wieku gatunku i mało co przewyższało ją w annałach kłamstw i zniewag” – oświadczył w pełnym oburzenia przemówieniu do Zgromadzenia Ogólnego podczas dyskusji. „Kłamstwem jest, że syjonizm jest formą rasizmu. Niepodważalną prawdą jest, że nią nie jest”. Przez zaaprobowanie rezolucji, powiedział, „ohyda… otrzymała międzynarodową aprobatę”, a Zgromadzenie Ogólne ogłosiło „symboliczną amnestię dla morderców 6 milionów Żydów europejskich”.


“Używając klasyfikacji Freedom House – pisze Troy - personel Moynihana odkrył, że 92 procent głosów ‘tak’ pochodziło z krajów, które były częściowo wolne lub były dyktaturami, podczas gdy 76 procent głosów ‘nie’ pochodziło z wolnych, liberalnych społeczeństw”.


Związek Radziecki znajduje się na śmietniku historii, ale ONZ nadal jest siedzibą ideologicznych oskarżeń, nękaną przez reżimy autorytarne i totalitarne, które starają się podważyć międzynarodowe normy praw człowieka. Przedstawiciele Chin, Kuby, Wenezueli, Rosji i Arabii Saudyjskiej siedzą w Radzie Praw Człowieka i Izrael jest oczywiście nieustannie wybierany jako obiekt wrogich, ideologicznie podbudowanych rezolucji ONZ. Choć niektóre demokracje sprzeciwiają się temu bardziej stanowczo niż inne, najbardziej widoczna i kreatywna kontrofensywa pochodzi z sektora pozarządowego, szczególnie w postaci UN Watch Hillela Neuera.


Konflikt w Syrii sugeruje, że po raz pierwszy od hiszpańskiej wojny domowej, międzynarodowemu sojuszowi sił autokratycznych udało się zdławić potencjalnie demokratyczne przekształcenia, a to z powodu uników i podziału między wiodącymi demokracjami świata. Jest to, być może, najbardziej dramatyczną oznaką, że demokracja jest w odwrocie, podważana od wewnątrz przez kryzys ekonomiczny i dysfunkcję polityczną oraz kwestionowana z zewnątrz przez coraz bardziej pewne siebie, asertywne i o olbrzymich zasobach państwa autorytarne i nieliberalne oraz organizacje pozapaństwowe.


Obecne zagrożenie jest bardziej podstępne niż było wyzwanie egzystencjalne radzieckiego komunizmu, ponieważ wyłania się ze strony zarówno państw, jak organizacji pozapaństwowych w dziedzinie społeczeństwa obywatelskiego i promuje lub reprezentuje program ideologiczny, który rozmywa i fałszuje ideę demokracji.


Pięknie napisana książka Troya ciętym językiem,  która wnikliwą analizą przypomina nam, że demokracji trzeba bronić przed jej wrogami i że obecnie potrzebuje ona tego, co Troy nazywa „modelem Moynihana – zdecydowanego przywództwa i walczącego idealizmu w polityce zagranicznej”.


Moynihan’s moment

Fathom, 29 stycznia 2014

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Występując w 1975 roku na forum Zgromadzenia Ogólnego ONZ ambasador Moynihan mówił między innymi:



Michael Allen

Urodzony w 1964 roku amerykański komentator spraw międzynarodowych, związany z magazynem Politico, laureat wielu nagród. New York Times określi go kiedyś mianem człowieka, który budzi Biały Dom. 


Skomentuj Tipsa en vn Wydrukuj






Brunatna fala

Znalezionych 1449 artykuły.

Tytuł   Autor   Opublikowany

"Antynormalizacja" z Izraelem: prawdziwy cel   Tawil   2019-10-24
"Cnotliwi" nowi naziści   Meotti   2016-09-26
"Dyktator" Egiptu, "Demokrata" Turcji   Bekdil   2016-04-04
"Economist" promuje "elokwentnego krytyka" istnienia Izraela   Levick   2023-05-21
"Nie ma miejsca dla tworu syjonistycznego w regionie"   Toameh   2016-08-23
"Zasiłek dżihadysty": poglądy na pracę na Bliskim Wschodzie   Darwish   2018-07-17
„Apartheid” jest nową „okupacją” – terminem używanym w czysto propagandowych celach     2022-02-28
„Czarny Wrzesień” pół wieku temu i teraz   Fernandez   2020-09-17
„Droga” administracji Bidena do terrorystycznego palestyńskiego państwa   Tawil   2024-01-30
„Guardian” wynalazł nowe antyizraelskie oszczerstwo: „Sportswashing”   Levick   2022-01-30
„Guardian” znowu rozpowszechnia kłamstwo o „izraelskim apartheidzie”   Levick   2021-01-11
„Musimy prowadzić ‘Wielki Dżihad’, żeby zbudować Wielki Iran”     2023-08-25
„Nieistotne religijne idee”? Nie, każdy terroryzm jest oparty na głębokiej wierze, niezależnie od tego, czy jest religijny, polityczny, społeczny czy inny – część I   M. Reiter   2022-01-13
„Ogniste sokoly” i dylemat - walczyć czy uciekać   Collins   2018-07-21
„Organizacje praw człowieka” pozwalają światu ponownie nienawidzić Żydów     2023-04-23
„Terroryści uwielbiają nowe technologie. Co zrobią ze sztuczną inteligencją (AI)?”   Stalinsky   2023-03-28
„Umiarkowana” Autonomia Palestyńska stoi zdecydowanie po stronie masowych morderców i gwałcicieli     2023-10-11
„Zaufaj nauce”: media szerzą antysemickie oszczerstwo o Izraelu „kradnącym narządy” zmarłym Palestyńczykom – co jest medycznie niemożliwe     2024-01-03
“Biuro prasowe” Hamasu: prawda przychodzi na metę ostatnia   Tawil   2018-05-02
“Guardian” sięga nowego dna pisząc o izraelskiej nikczemności   Levick   2023-06-18
“Guardian”, BBC i nos Mony Lisy   Geary   2014-01-23
“Humaniści” wszystkich krajów łączcie się   Koraszewski   2014-08-16
“Intelektualiści” przemysłu pastwienia się nad Izraelem   Meotti   2016-03-21
“Naród irański nie zrezygnuje z islamu z powodu braków wody”     2021-08-14
“New York Times” i OWP są stworzeni dla siebie   Bard   2023-02-10
“New York Times” wybiela Turcję   Frantzman   2021-03-09
“Nowy Bliski Wschód” – może za 500 lat?   Rosenthal   2019-02-22
“Obchody” 20. rocznicy festiwalu nienawiści ONZ w Durbanie   Steinberg   2021-09-21
“Obietnica Życia Przyszłego” – Palestyna po  “zniknięciu” Izraela     2021-10-09
“Od Rzeki do Morza”: Hamas wyjaśnia, czego chcą brytyjscy studenci   Kemp   2021-11-16
“Palestyńczycy”: wielkie kłamstwo, które ujawnił Smotrich   Pandavar   2023-03-31
“Partner pokoju” Izraela morduje Izraelczyków   Toameh   2022-10-04
“Ramadan – miesiąc dżihadu”: Ramadan nie powstrzyma Hamasu przed zabijaniem Żydów   Tawil   2024-03-18
“Rozwiązanie w postaci dwóch państw”, w celu zniszczenia Izraela   Toameh   2022-07-13
“Stan wyjątkowy” Cypru: Turcja używa masowej nielegalnej imigracji jako broni   Bulut   2022-10-17
“Szczepionkowy Apartheid” – jawne oszczerstwo, ale zbyt dobre, by mu się oprzeć   Pickles   2021-01-31
“Tam w nich uderzymy”: Masakra w Monachium i jej następstwa   Kemp   2022-09-05
“Washington Post” o “dobrych” terrorystach   Tawil   2023-09-01
“Wojna jest podstępem, czyli pytanie, którą Kartę OWP czytasz?   Fitzgerald   2021-03-30
“Śmierć Izraelowi” – irański plan ataku na Izrael   Kedar   2023-04-15
“Żyd zachowuje się źle” – sfilmujmy to   Collier   2023-09-25
“Żydzi są naszym nieszczęściem” – wydanie XXI wieku   Marquardt-Bigman   2016-07-28
‘Mein Kampf’ jako projekt edukacyjny   Koraszewski   2016-02-29
‘Protokoły mędrców Syjonu’ w świecie arabskim i muzułmańskim – w przeszłości i obecnie   Carmon   2023-06-28
”Financial Times” rozpowszechnia kłamstwo o „segregacji” w Izraelu   Levick   2020-04-24
”Guardian” delegitymizuje Izrael w kłamliwym artykule redakcyjnym   Plosker   2019-01-26
”Israel Denial” odsłania akademickie próby delegitymizacji Izraela   Steinberg   2019-12-10
''Oczy zasypane piaskiem''   artykuł reakcyjny   2014-03-10
11 w Pittsburghu i niemowlę w Ofra     2018-12-14
1660 Izraelczyków zginęło od czasu obietnicy Palestyńczyków o zakończeniu terroru   Bard   2023-05-10
22 lata od 9/11 i napięcie wciąż narasta – dżihadyści czekają na kolejną szansę   Stalinsky   2023-09-12
5 powodów, dla których rozróżnienie między “antysemicki czy antyizraelski” jest nieistotne     2015-09-23
68 lat arabskiego obwiniania Izraela za swoje nieszczęścia trafiło na żyłę złota we Francji     2016-06-06
75 lat temu: arabskie wypowiedzenie wojny Żydom. Nie syjonistom - Żydom     2022-11-30
96 lat terroru arabskiego wobec Żydów   Roth   2016-04-13
Protokoły mędrców Syjonu w Karcie Hamasu.Islamizacja zachodniego antysemityzmu i jego integracja do dżihadu przeciwko Żydom   Stern   2024-03-02
The Yellow Spot: szczegółowa relacja z tamtych czasów o nazistowskim prześladowaniu Żydów w latach 1933-1935 brzmi bardzo podobnie do dzisiejszego antysemityzmu     2022-01-08
Was gesagt werden muss (Co musi zostać powiedziane)   Koraszewski   2023-04-11
Autonomia Palestyńska i Fatah ostro potępiają przewodniczącą Komisji Europejskiej za wideo z gratulacjami dla Izraela w 75. rocznicę jego powstania       2023-05-06
Garść refleksji o proporcjonalności   Koraszewski   2014-11-18
BDS: nie ma żadnych podobieństw do nazistowskiego bojkotu Żydów w latach 1930   Davidson   2013-12-28
Muzułmańscy mężczyźni biją swoje żony, z powodu ... Izraela   Greenfield   2013-12-23
Tybetańskie dylematywalczących o sprawiedliwość   Tsalic   2013-12-15
„Przebudzone” skrzydło HamasuOd Londynu po Nowy Jork młodzi radykałowie stali się żołnierzami nienawiści do Żydów.   O'Neill   2024-02-27
“Allahu, zabij odrażających chrześcijan”Muzułmańskie prześladowania chrześcijan, sierpień 2016   Ibrahim   2016-11-29
 Fatalne zauroczenie: Wspólny antychryst Globalnej Lewicy Postępowej i Dżihadu    Landes   2015-05-31
 Dekret antysyjonistyczny   Apfel   2014-04-19
 Manipulowanie prawami człowieka   Koraszewski   2015-05-13
 Palestyńskie podżeganie rodzi terroryzm    Uniyal   2016-04-21
 Punkt zwrotny   Ahmed Aboutaleb   2015-01-17
5 kłamstw patriarchy w “Guardiana”     Levick   2018-01-18
Groteskowa miłość do propagandy Niewypowiedziane barbarzyństwoNienawiść do Żydów – i pęd do dominacji nad światem   V.S. Naipaul   2015-03-25
Antysemityzm ma znów światowego przywódcę   Koraszewski   2015-09-13
Ateista jest robakiem w ciele muzułmanów…     2018-05-05
Bliskowschodni ruch antypokojowy   Toameh   2019-05-20
Czy ideologia ISIS zaatakowała już polskie umysły?   Koraszewski   2015-12-23
Czy Trzecia Konwencja Genewska stosuje się do palestyńskich terrorystów aresztowanych przez Izrael?    Hirsch   2021-10-28
Czy Zachód zastosuje izraelskie strategie antyterrorystyczne?    Horovitz   2015-11-20
Dlaczego brytyjska lewica nie zacznie czepiać się kogoś innego?    MacEoin   2019-02-19
Dlaczego neonaziści tak bardzo kochają ruch BDS?     Marquardt-Bigman   2019-06-26
Do Redaktora Naczelnego „Gazety Wyborczej”, Adama Michnika   Koraszewski   2014-08-03
Dzieci żołnierze   Koraszewski   2014-09-26
Groźba państw sierocych dla porządku świata    Taheri   2020-09-24
Głos wolnej Palestyny   Koraszewski   2014-12-21
Iran w setną rocznicę Rewolucji Październikowej   Koraszewski   2017-06-23
Iran zbudował wielki potencjał     2016-02-16
Irański obłęd antysemityzmu     2016-07-23
Izrael jak ISIS?   Marquardt-Bigman   2014-10-26
Jak przeżyć na Bliskim Wschodzie   Kedar   2016-04-27
John Kerry i ekstremizm     2014-10-29
Konflikt świata z Izraelem w liczbach. Izraelsko-arabski konflikt w kontekście – jakiego nigdy nie widzieliście   Collier   2019-04-03
Kosmiczna zdrada żydowskich kobiet przez lewicęBrak solidarności wobec kobiet, które zostały bestialsko potraktowane przez Hamas, jest odrażający.   O'Neill   2024-02-16
Krwawy, niekończący się pokój   Greenfield   2014-07-13
Kto traci twarz?   Koraszewski   2014-04-10
List obywatela szwedzkiego do Margot Wallström      2015-12-26
List otwarty do Grzegorza Schetyny   Koraszewski   2015-05-23
Masowa czystka etniczna Żydów jest prawdziwym dziedzictwem XX wieku   Frentzman   2016-07-13
Mutujący wirus antysemityzmu   Sacks   2016-10-26
Mądrość Hamasu. Oni dobrze rozumieją wojnę, w której walczą.    Friedman   2023-12-29
Nie można bojkotować ISIS   Levick   2015-06-05

« Poprzednia strona  Następna strona »
Polecane
artykuły

Lekarze bez Granic


Wojna w Ukrainie


Krytycy Izraela


Walka z malarią


Przedwyborcza kampania


Nowy ateizm


Rzeczywiste łamanie


Jest lepiej


Aburd


Rasy - konstrukt


Zielone energie


Zmiana klimatu


Pogrzebać złudzenia Oslo


Kilka poważnych...


Przeciwko autentyczności


Nowy ateizm


Lomborg


„Choroba” przywrócona przez Putina


„Przebudzeni”


Pod sztandarem


Wielki przekret


Łamanie praw człowieka


Jason Hill


Dlaczego BIden


Korzenie kryzysu energetycznego



Obietnica



Pytanie bez odpowiedzi



Bohaterzy chińskiego narodu



Naukowcy Unii Europejskiej



Teoria Rasy



Przekupieni



Heretycki impuls



Nie klanial



Cervantes



Wojaki Chrystusa


Listy z naszego sadu
Redaktor naczelny:   Hili
Webmaster:   Andrzej Koraszewski
Współpracownicy:   Jacek, , Małgorzata, Andrzej, Henryk